ILPP1/443-1166/11-5/MS - Możliwość zastosowania zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług do zespołu szkół prowadzącego sprzedaż obiadów w stołówce szkolnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1166/11-5/MS Możliwość zastosowania zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług do zespołu szkół prowadzącego sprzedaż obiadów w stołówce szkolnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zespołu Szkół, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 1 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 listopada 2011 r. o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową, prowadzi stołówkę szkolną. Stołówka szkolna nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym - usługa ta jest w zakresie edukacji. Pracownicy stołówki mają podpisaną umowę o pracę z dyrektorem Zespołu Szkół. Obiady sprzedawane są uczniom Zespołu Szkół, nauczycielom, obsłudze jako poszczególnym osobom. Sprzedawane są także indywidualnie uczniom z innej szkoły oraz ich nauczycielom i osobom z zewnątrz. Również dla dzieci z Przedszkola. W tym przypadku Zespół Szkół wystawia rachunek na Przedszkole. A tam jest pobierana opłata od poszczególnych dzieci. Również sprzedawane są obiady dla Ośródka Pomocy Społecznej, dla uczniów, jak i dla osób obcych, dla których Ośrodek Pomocy Społecznej dofinansowuje obiady, poprzez wystawienie decyzji. Organem nadrzędnym dla wszystkich jednostek jest Urząd Gminy. Uczniowie Szkoły oraz Przedszkola nie są uczniami Zespołu Szkół, nauczyciele tych jednostek nie są nauczycielami Zespołu Szkół.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 23 listopada 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1.

Zespół Szkół wykonuje czynności nieopodatkowane oraz opodatkowane, takie jak: wynajem sali-stołówki, sprzedaż obiadów osobom obcym.

2.

Szkoła oraz Przedszkole są jednostkami budżetowymi.

3.

Między Zespołem Szkół a Szkołą i Przedszkolem. nie ma podpisanych umów na świadczenie sprzedaży obiadów.

4.

Stołówka prowadzona jest na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy o systemie oświaty.

5.

Sprzedaż obiadów uczniom następuje w ramach opiekuńczej funkcji Zespołu Szkół.

6.

Usługi wykonywane przez Zespół Szkół są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 85.60.10, PKD Zespołu Szkół 8560Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zespół Szkół może korzystać ze zwolnienia podmiotowego ze sprzedaży obiadów w myśl art. 113 ustawy o VAT do osiągnięcia sprzedaży do kwoty 150.000 zł na rok 2011 oraz ewentualnie zmieniających się kwot w latach następnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 113 ustawy o VAT Zespół Szkół może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, które w roku 2011 wynosi 150.000 zł. Sumując sprzedaż obiadów w Szkole, w Przedszkolu oraz obsługę, osoby obce, także wynajem stołówki, sprzedaż Zespołu Szkół nie przekracza kwoty 150.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, iż ww. przepis otrzymał powyższe brzmienie na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666). Natomiast w art. 2 ust. 1 tej ustawy wskazano, iż kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

A zatem, do kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia nie wlicza się obrotu z tytułu odpłatnego świadczenia usług zwolnionych, wlicza się natomiast wszelki opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót uzyskiwany przez podatnika.

Artykuł 113 ust. 5 stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z ust. 11 ww. artykułu, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. - zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, nowych środków transportu,

c.

terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.

świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Ponadto, listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy zawiera załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca jest jednostką budżetową, która prowadzi stołówkę szkolną. Obiady sprzedawane są uczniom Zespołu Szkół, nauczycielom, obsłudze jako poszczególnym osobom. Sprzedawane są także indywidualnie uczniom z innej szkoły oraz ich nauczycielom i osobom z zewnątrz. Również dla dzieci z Przedszkola. Również sprzedawane są obiady dla Ośródka Pomocy Społecznej, dla uczniów, jak i dla osób obcych, dla których Ośrodek Pomocy Społecznej dofinansowuje obiady. Zainteresowany wykonuje czynności nieopodatkowane oraz opodatkowane jak: wynajem sali-stołówki, sprzedaż obiadów osobom obcym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, iż jeśli osiągnięty w poprzednim roku podatkowym obrót opodatkowany podatkiem od towarów i usług (jak wynajem sali-stołówki, sprzedaż obiadów osobom obcym) nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, to Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie tego przepisu.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczonych czynności.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług. Kwestia dotycząca zwolnienia od podatku usług sprzedaży obiadów przez stołówkę szkolną na rzecz dzieci oraz pracowników Szkoły i Przedszkola w stanie faktycznym została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 9 grudnia 2011 r. nr ILPP1/443-1166/11-4/MS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl