ILPP1/443-1154/08-2/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1154/08-2/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu 16 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka z o.o. X, w ramach reklamy i reprezentacji dokonuje nieodpłatnych przekazywań kontrahentom towarów takich jak czapeczki, koszulki, kasetony, itp. Przedmioty te załączane są do zbywanych odpłatnie towarów. Nieodpłatne przekazania ww. gadżetów mają na celu zwiększenie zainteresowania klientów produktami Spółki, a tym samym efektywne wpłynięcie na wielkość obrotów Podatnika. Podejmowane działania mają ścisły związek z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów na cele reprezentacji i reklamy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie kontrahentom towarów na cele reklamy i reprezentacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Od dnia 1 czerwca 2005 r. nieodpłatne przekazanie towarów na cele reprezentacji i reklamy w każdym przypadku znajdzie się poza zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług. Wniosek ten Zainteresowany wyprowadził z brzmienia przepisów art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, jako odpłatną, a więc opodatkowaną, dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

* przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;

* wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Dla właściwego rozpoznania kwestii opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów ma również znaczenie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Stosownie do wskazanego przepisu, w brzmieniu obowiązującym do 31 maja 2005 r. nie było opodatkowane przekazywanie prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Natomiast od dnia 1 czerwca 2005 r. wyżej przywołany przepis stanowi, iż art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Spółka podkreśla, iż w nowym brzmieniu przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT ustawodawca wyłącza tę grupę towarów spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie wskazując dodatkowo warunku bezpośredniego związku ich przekazania (wręczenia) z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W ocenie Wnioskodawcy, z powołanych wyżej przepisów wynika, że przekazanie towarów na cele reprezentacji i reklamy, jako czynność bezwzględnie związana z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu VAT podlega bowiem co do zasady jedynie odpłatna dostawa towarów (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Nieodpłatna dostawa towarów podlega VAT wyłącznie w sytuacji, gdy towary przekazywane są na cele inne, niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (m.in. darowizny, towary przekazywane na cele osobiste pracowników), jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od przekazywanych towarów, w całości lub w części (art. 7 ust. 2 ww. ustawy). Zdaniem Spółki, w chwili obecnej brak jest jakiegokolwiek przepisu, który uzasadniałby możliwość opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzoną działalnością.

Bez znaczenia - w opinii Zainteresowanego - jest rodzaj przekazywanego towaru. Liczy się przede wszystkim fakt związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dla wyłączenia od opodatkowania wystarczającym jest, że towar został przekazany na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Ustawodawca nie wymaga natomiast, by sam towar był związany z prowadzonym przedsiębiorstwem. w konsekwencji podatkowi VAT nie będzie podlegało nieodpłatne przekazanie towarów na cele reprezentacji i reklamy. Przedmiotowa czynność jest bowiem w sposób oczywisty związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Wręczenie kontrahentom różnego rodzaju przedmiotów ma bowiem na celu zachęcenie ich do dalszej, efektywnej współpracy, co w konsekwencji przyczyni się do zwiększenia obrotów Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma przy tym znaczenia rodzaj przekazywanych przedmiotów. Wystarczającą przesłanką jest natomiast fakt, że przedmiotowe przekazanie towarów wpływa korzystnie na sytuację gospodarczą Spółki. w konsekwencji - w ocenie Zainteresowanego - nie ulega żadnym wątpliwościom, że czynność ta ma bezpośredni związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał się na orzeczenia sądów, w szczególności na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2008 r. (sygn. akt i FSK 600/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję dostawy towarów lub świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o podatku VAT).

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z kolei przez próbkę, o której mowa w art. 7 ust. 3 cyt. ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy o VAT).

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie możne stanowić jedynej podstawy do dokonanych rozstrzygnięć. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w zestawieniu z art. 7 ust. 3 tejże ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że nieodpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel podlega opodatkowaniu niezależnie od celu przekazania, o ile nie znajdują zastosowania przepisy art. 7 ust. 3-7 ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka, w ramach reklamy i reprezentacji, przekazuje nieodpłatnie swoim kontrahentom towary takie jak: czapeczki, koszulki, kasetony, itp. Gadżety te załączane są do zbywanych odpłatnie towarów i mają na celu zwiększenie zainteresowania klientów produktami Spółki.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie nieodpłatne przekazanie gadżetów typu czapeczki, koszulki, kasetony, itp. stanowiących reklamę Spółki, co do zasady, traktowane jest jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów. Wyjątek stanowią wydane nieodpłatnie gadżety, które spełniają definicję prezentów o małej wartości - w myśl art. 7 ust. 4 ustawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu odnosząc się do powołanego przez Zainteresowanego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2008 r. sygn. akt i FSK 600/07 stwierdza, że wyrok ten stanowi rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl