ILPP1/443-1132/09-2/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT gruntu wniesionego w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT gruntu wniesionego w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z działek nr (...), położonych w (...) o łącznej powierzchni 18.719 m ² (dalej: grunt). Stosownie do zaświadczenia urzędu gminy z miesiąca lipca 2009 r., grunt nie jest objęty obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Natomiast zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, grunt znajduje się na terenie oznaczonym symbolem g - tereny drobnego biznesu, bez prawa zabudowy mieszkaniowej (funkcja dominująca). Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, grunt jest sklasyfikowany jako grunt orny VI klasy. Grunt jest opodatkowany podatkiem rolnym. Dla gruntu nie wydano decyzji ustalającej warunki zabudowy.

Obecnie grunt stanowi nieużytki rolne, które Spółka zamierza zagospodarować dla celów działalności rolniczej. w tym celu Spółka zamierza wnieść grunt w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej, w której będzie wspólnikiem. Drugi wspólnik wniesie do spółki komandytowej wkład pieniężny. Spółka komandytowa będzie prowadziła na gruncie działalność rolniczą w postaci plantacji choinkowej. Założenie plantacji choinkowej nie stanowi zmiany rodzaju gruntu z rolnego na leśny. Grunt nadal będzie więc wykorzystywany dla celów działalności rolniczej, a jego rolnicze przeznaczenie nie ulegnie zmianie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność wniesienia przez Spółkę gruntu w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność wniesienia gruntu w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Od dnia 1 grudnia 2008 r. wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego i cywilnego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych określonych w przepisach o VAT, w zależności od przedmiotu aportu. Czynność wniesienia wkładu niepieniężnego może więc zostać opodatkowana stawką podstawową, obniżoną albo zostać objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie zwolnień przedmiotowych i podmiotowych. Co do zasady odpłatna dostawa gruntu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie jednak z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Charakter bądź przeznaczenie gruntu należy ustalać na podstawie przepisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku można posłużyć się studium takiego planu albo decyzją ustalającą warunki zabudowy dla danego gruntu. w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego grunt objęty jest wyłącznie zapisami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zgodnie z którym grunt znajduje się na terenie oznaczonym symbolem g - tereny drobnego biznesu, bez prawa zabudowy mieszkaniowej (funkcja dominująca). Studium nie zawiera żadnych innych informacji na temat przeznaczenia gruntu. w ocenie Spółki, zapisy studium wskazują, że aktualnie grunt nie jest przeznaczony pod zabudowę. Po wniesieniu gruntu w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie zmieni się charakter oraz przeznaczenie gruntu, gdyż nadal będzie on wykorzystywany na cele rolnicze. w związku z tym, zdaniem Spółki, czynność wniesienia gruntu aportem będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie ww. przepisu ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, będący właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się dwóch działek, zamierza wnieść ten grunt w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej, w której będzie wspólnikiem. Obecnie grunt stanowi nieużytki rolne, które Spółka zamierza zagospodarować dla celów działalności rolniczej. Przedmiotowy grunt nie jest objęty obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. z kolei ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, wynika, iż grunt znajduje się na terenie oznaczonym symbolem g - tereny drobnego biznesu, bez prawa zabudowy mieszkaniowej (funkcja dominująca). Dla gruntu nie wydano decyzji ustalającej warunki zabudowy. Natomiast zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, grunt jest sklasyfikowany jako grunt orny VI klasy. Spółka komandytowa będzie prowadziła na gruncie działalność rolniczą w postaci plantacji choinkowej. Grunt nadal będzie więc wykorzystywany dla celów działalności rolniczej. Tym samym, rolnicze przeznaczenie ww. gruntu nie ulegnie zmianie.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań określa ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) - art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

W myśl art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. w przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Według art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Natomiast dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo, gdyż nie zawierają danych o "przeznaczeniu" danego gruntu, co jest warunkiem decydującym o zwolnieniu od podatku w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a jedynie obejmują dane, w przypadku gruntów, dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych - art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 240, poz. 2027 ze. zm.).

Z powyższego wynika, iż o przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów - ewidencja gruntów.

Zatem, w sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, jak ma to miejsce w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy jednak wskazać, iż kwalifikowanie przeznaczenia gruntów w oparciu o dokumentację dotyczącą kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej nie leży w kompetencji organów podatkowych.

W omawianej sprawie, Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki komandytowej grunt (działki), który nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, lecz jest objęty studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy jako teren oznaczony pod symbolem g - tereny drobnego biznesu, bez prawa zabudowy mieszkaniowej (funkcja dominująca). z powyższego zapisu w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie wynika jednak, aby przedmiotowy grunt dotyczył terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, lub też gruntów rolnych i leśnych. Tak więc, powyższa czynność wniesienia w formie aportu ww. gruntu ze względu na jego przeznaczenie nie będzie korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że wniesienie przedmiotowego gruntu (działek) do Spółki komandytowej będzie opodatkowane według stawki 22%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, Dekana 6, 64-100 Leszno.