ILPP1/443-1127/14-2/AS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1127/14-2/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2014 r. (data wpływu 10 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania pracownikom towarów i usług finansowanych w części z ZFŚS - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania pracownikom towarów i usług finansowanych w części z ZFŚS.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

W związku z podstawowym zakresem prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży towarów i usług m.in. z tytułu:

* produkcji, przesyłu i dystrybucji ciepła oraz energii elektrycznej,

* produkcji i dystrybucji (dostawy) wody pitnej i przemysłowej,

* odprowadzania i oczyszczania ścieków socjalno-bytowych i przemysłowych,

* zagospodarowania wód deszczowo-przemysłowych i wód z odprowadzonych ścieków.

Sprzedaż ww. towarów i usług podlega w Spółce opodatkowaniu VAT według stawek innych niż zwolniona.

Spółka jako podmiot zatrudniający ponad 20 osób, zgodnie z ustawą z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.), tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej zwany ZFŚS), z którego finansowana jest działalność socjalna w przedsiębiorstwie.

Zakres działalności socjalnej obejmuje m.in. następujące formy:

* udzielanie pożyczek mieszkaniowych,

* zakup usług związanych z wypoczynkiem dzieci i młodzieży (kolonie, obozy),

* zakup biletów na imprezy kulturalne,

* zakup karnetów na basen, siłownię, aerobik, karty do programu A.,

* organizowanie wycieczek.

Wyżej wymienione świadczenia przekazywane są osobom upoważnionym do korzystania z ZFŚS za częściową odpłatnością. Spółka dokonuje zakupu świadczeń w ramach prowadzonej działalności socjalnej, reguluje zobowiązania wynikające z otrzymanych faktur wystawionych na Spółkę w pełnej wysokości z odrębnego rachunku ZFŚS. Następnie potrąca przypadające na pracownika kwoty odpłatności z jego wynagrodzenia lub pracownik wpłaca ją do kasy, bądź na rachunek bankowy. Zakupy dokonywane w ramach ZFŚS pozostają poza zakresem podatku od towarów i usług i dlatego Wnioskodawca nie dokumentuje ich fakturą VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji Spółka - jako pracodawca administrujący środkami ZFŚS - postępuje prawidłowo nie dokonując opodatkowania czynności przekazywanych towarów i usług finansowanych w części z ZFŚS przy częściowej odpłatności tych świadczeń przez osoby upoważnione do korzystania.

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka, po przeanalizowaniu przepisów prawa podatkowego, stoi na stanowisku, że brak jest podstaw, aby uznać, że czynności podejmowane przez pracodawcę w zakresie ZFŚS są czynnościami podejmowanymi przez niego w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy świadczenie jest w całości finansowane ze środków ZFŚS, jak i sytuacji, gdy świadczenie to współfinansuje osoba uprawniona do korzystania z Funduszu.

Pracodawca zobowiązany do utworzenia i administrowania ZFŚS, nie występuje w momencie dysponowania środkami Funduszu w charakterze podatnika VAT. Podmiot ten bowiem podejmuje działania o charakterze nieodpłatnym, które znajdują się poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Nienaliczenie podatku VAT z tytułu świadczeń z ZFŚS odnosi się zarówno do sytuacji, gdy pracodawca finansuje wydatki z funduszu w całości, jak i w części - gdy pozostałą część dopłaca sam pracownik. Ostatecznie bowiem to pracownik jest finalnym konsumentem danej usługi lub towaru. Tym samym podatek naliczony od usługi nie podlega odliczeniu przez żaden z podmiotów.

Podobna sytuacja ma miejsce w stosunku do pożyczek dofinansowanych ze środków socjalnych, które są niskooprocentowane. Oprocentowanie należne z tytułu pożyczki ze środków ZFŚS nie można uznać za wynagrodzenie pracodawcy. Tym samym jest to działalność socjalna, a nie gospodarcza pracodawcy, a udzielanie pożyczek z Funduszu nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. Skutkiem tego, świadczenia takie nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Skoro zatem zakupy dokonywane w ramach działalności socjalnej pozostają poza zakresem VAT, a Spółka nie występuje jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o VAT to działalność socjalna wykonywana przez Wnioskodawcę jako administratora ZFŚS (tekst jedn.: nabywanie towarów i usług, jak również ich udostępnianie uprawnionym osobom) nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy).

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W związku z podstawowym zakresem prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży towarów i usług m.in. z tytułu:

* produkcji, przesyłu i dystrybucji ciepła oraz energii elektrycznej,

* produkcji i dystrybucji (dostawy) wody pitnej i przemysłowej,

* odprowadzania i oczyszczania ścieków socjalno-bytowych i przemysłowych,

* zagospodarowania wód deszczowo-przemysłowych i wód z odprowadzonych ścieków.

Sprzedaż ww. towarów i usług podlega w Spółce opodatkowaniu VAT według stawek innych niż zwolniona. Spółka jako podmiot zatrudniający ponad 20 osób, tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, z którego finansowana jest działalność socjalna w przedsiębiorstwie.

Zakres działalności socjalnej obejmuje m.in. następujące formy:

* udzielanie pożyczek mieszkaniowych,

* zakup usług związanych z wypoczynkiem dzieci i młodzieży (kolonie, obozy),

* zakup biletów na imprezy kulturalne,

* zakup karnetów na basen, siłownię, aerobik, karty do programu A.,

* organizowanie wycieczek.

Wyżej wymienione świadczenia przekazywane są osobom upoważnionym do korzystania z ZFŚS za częściową odpłatnością. Spółka dokonuje zakupu świadczeń w ramach prowadzonej działalności socjalnej, reguluje zobowiązania wynikające z otrzymanych faktur wystawionych na Spółkę w pełnej wysokości z odrębnego rachunku ZFŚS. Następnie potrąca przypadające na pracownika kwoty odpłatności z jego wynagrodzenia lub pracownik wpłaca ją do kasy, bądź na rachunek bankowy. Zakupy dokonywane w ramach ZFŚS pozostają poza zakresem podatku od towarów i usług i dlatego Wnioskodawca nie dokumentuje ich fakturą VAT.

W związku z powyższym, Zainteresowany ma wątpliwości czy postępuje prawidłowo nie dokonując opodatkowania czynności przekazywania towarów i usług finansowanych w części z ZFŚS przy częściowej odpłatności tych świadczeń przez osoby upoważnione do korzystania.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować, czy Wnioskodawca oferując pracownikom ww. świadczenia ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych występuje w roli podatnika i czy czynnościom tym można przypisać cechy działalności gospodarczej.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem", i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

W myśl art. 2 pkt 1 cyt. ustawy, działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ww. ustawy, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Według art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Stosownie do art. 10 oraz art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, a pracodawca jedynie administruje tymi środkami.

Według definicji przedstawionej w Słowniku języka polskiego PWN, "administrować" oznacza zarządzać, zawiadywać czymś (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2005, pod red. Elżbiety Sobol, str. 3). Natomiast zgodnie z definicją zawartą w Słowniku współczesnego języka polskiego, "administrować" oznacza zarządzać, kierować czymś; administrować czyimiś dobrami, majątkiem (Słownik współczesnego języka polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, pod red. prof. dr hab. Bogusława Dunaja, str. 3).

W związku z powyższym, Wnioskodawca jest jedynie administratorem funduszu i nie może dowolnie dysponować środkami socjalnymi, które są prawnie i rachunkowo wyodrębnione z innych jego środków finansowych. Zatem, właścicielem środków zgromadzonych na rachunku bankowym Funduszu jest Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, a nie Wnioskodawca. Okoliczność, że pracodawca wykonuje czynności administratora Funduszu, nie przesądza o wykonywaniu przez tegoż pracodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (z tytułu wykonywania tych czynności).

Zatem, dokonując analizy powołanych powyżej przepisów tut. Organ stwierdza, że w przypadku, gdy pracodawca dokonuje zakupu usług finansując wydatki w całości z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz w sytuacji, w której dany wydatek jest częściowo finansowany przez pracownika, pracodawca odbierając i przekazując określone środki poza rachunkiem Funduszu, działa jedynie jako swego rodzaju pośrednik, a jego czynności związane są ściśle z rolą administratora ZFŚS.

Tym samym, w takich sytuacjach, w których pracodawca najczęściej realizuje swoje zadania socjalne poprzez zakup finansowanych z ZFŚS towarów i usług od podmiotów trzecich, jak np.: zakup usług objętych programem Karta A. - występuje jedynie jako podmiot administrujący środkami Funduszu i nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. Tak więc, działalność w zakresie administrowania funduszem socjalnym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ponadto, w przypadku częściowego partycypowania w kosztach nabytych usług obcych przez pracownika, trudno uznać, że odpłatność czyniona przez pracownika ma charakter wynagrodzenia za usługę pracodawcy, gdyż jego usługa w tym zakresie - jako administratora Funduszu - ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu pracownikowi usługi obcej, sfinansowanej ze środków Funduszu, z tytułu którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika przekazywana jest na rachunek ZFŚS.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że udostępnianie pracownikom usług finansowanych w części ze środków ZFŚS uprzednio nabytych przez Wnioskodawcę na podstawie faktur VAT ze środków tego Funduszu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl