ILPP1/443-1112/13-4/HW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania świadczenia usług zleconych przez Gminę - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania świadczenia usług zleconych przez Gminę. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 marca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowane pytanie oraz własne stanowisko w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką z o.o. utworzoną przez Gminę, która posiada 100% udziałów. W umowie Spółki widnieje zapis, że podstawowym zadaniem Spółki jest wykonywanie zadań własnych Gminy dotyczących zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi poprzez świadczenie usług publicznych powierzonych do wykonania przez Gminę. Spółka od stycznia 2014 r. będzie prowadziła na swoim terenie Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów na podstawie przekazania zadania własnego przez Gminę.

W chwili obecnej (i przez następny rok) PGKiM wykonuje inne usługi komunalne na rzecz Gminy, a także innych ościennych gmin w wyniku wygranych przetargów. Ponieważ Spółka jest zarejestrowana jako odrębny płatnik podatku VAT za te usługi wystawiane są faktury VAT z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług.

Gmina zwróciła się do Regionalnej Izby Obrachunkowej w sprawie bezprzetargowego powierzenia utworzenia i prowadzenia PSZOK-u Spółce ze 100% udziałem Gminy.

Z interpretacji RIO wynika, że nie ma przeszkód w powierzaniu przez Gminę zadań własnych ale, dla Wnioskodawcy jest niejasne jej stanowisko w sprawie sposobu rozliczania się za to zadanie. "Brak umowy wykonawczej powoduje, że uchwała kreująca spółkę (akt założycielski) równocześnie wskazująca zadania własne przekazuje jej do wykonania, powinna zawierać najważniejsze elementy umowy spółki i kreować zasady rozliczeń w spółce. Równocześnie dokumentem zewnętrznym odzwierciedlającym rozliczenia w relacji gmina - spółka mogłaby być nota księgowa (z zastrzeżeniem przypadków dla których nie przewidziano innego sposobu dokumentacji) wystawiona z tytułu wykonania zadań przez spółkę i obciążająca gminę w zakresie określonym dyspozycją art. 6r. ust. 2 pkt 2 i pkt 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach". Podobne stanowisko w tej sprawie zajął WSA we Wrocławiu sygn. akt III SA/Wr 299/2013 w dniu 3 lipca 2013 r., ale również nie wynika z niego na jakich zasadach Spółka powinna być "wynagrodzona" za wykonane zadanie.

Z pisma z dnia 6 marca 2014 r. - stanowiącego uzupełninie sprawy - wynika, że:

1. Spółka prowadzi PSZOK i otrzymuje od Gminy rekompensatę na pokrycie poniesionych kosztów. W sprawie sposobu rozliczenia zostało podpisane z Gminą porozumienie odnośnie terminów rozliczenia oraz wymaganych dokumentów potwierdzających poniesione koszty. Za miesiąc styczeń i luty 2014 r. Spółka wystawiła fakturę z naliczonym 8% podatkiem VAT.

2. Czynności wykonywane przez Spółkę w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) sklasyfikowane są pod symbolami 38.11.11, 38.11.21 oraz 38.12.13.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane pismem z dnia 6 marca 2014 r.):

Czy w opisanym stanie sprawy Spółka powinna:

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane pismem z dnia 6 marca 2014 r.), Spółka jest zarejestrowana jako samodzielny podmiot gospodarczy i podatnik podatku VAT, a w związku z tym powinna Gminie wystawić fakturę VAT z naliczeniem 8% podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji pojęcia "świadczenie usług" wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do brzmienia art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.:Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy, w oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym). Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z o.o. utworzoną przez Gminę, która posiada w niej 100% udziałów. W umowie Spółki widnieje zapis, że podstawowym zadaniem Spółki jest wykonywanie zadań własnych Gminy dotyczących zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi poprzez świadczenie usług publicznych powierzonych do wykonania przez Gminę. Spółka od stycznia 2014 r. będzie prowadziła na swoim terenie Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów (PSZOK) na podstawie przekazania zadania własnego przez Gminę. W chwili obecnej (i przez następny rok) PGKiM wykonuje inne usługi komunalne na rzecz Gminy, a także innych ościennych gmin w wyniku wygranych przetargów. Ponieważ Spółka jest zarejestrowana jako odrębny płatnik podatku VAT za te usługi wystawiane są faktury VAT z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług.

Spółka prowadzi PSZOK i otrzymuje od Gminy rekompensatę na pokrycie poniesionych kosztów. W sprawie sposobu rozliczenia zostało podpisane z Gminą porozumienie odnośnie terminów rozliczenia oraz wymaganych dokumentów potwierdzających poniesione koszty. Za miesiąc styczeń i luty 2014 r. Spółka wystawiła fakturę z naliczonym 8% podatkiem VAT. Czynności wykonywane przez Spółkę w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU sklasyfikowane są pod symbolami 38.11.11, 38.11.21 oraz 38.12.13.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii opodatkowania i dokumentowania otrzymywanej rekompensaty tytułem poniesionych kosztów w ramach wykonywania zadania własnego Gminy zleconego Spółce.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą występuje świadczenie wzajemne, gdyż Wnioskodawca zgodnie z umową Spółki jest zobowiązany do świadczenia usług w zakresie prowadzenia Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów, za które to świadczenie Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Odnosząc się do powyższego wskazać należy zatem, że realizowane czynności w zakresie prowadzenia Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów noszą znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca co prawda wykonuje czynności związane z realizacją zadania własnego gminy, ale wykonuje te czynności jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT na rzecz gminy, za które to usługi otrzymuje wynagrodzenie. A zatem pomiędzy płatnością, którą otrzymuje Wnioskodawca w ramach rekompensaty na pokrycie ponoszonych kosztów od Gminy, a świadczeniem na rzecz Gminy, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność następuje w zamian za to świadczenie. Z uwagi na powyższe otrzymywana rekompensata, którą otrzymuje Wnioskodawca podlega opodatkowaniu jako czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obok zwolnień podmiotowych (dotyczących podatnika) również zwolnienia przedmiotowe odnoszące się do niektórych czynności, a także obniżone stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Oznacza to, że stawkę podatku w podstawowej wysokości należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak również rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Ponadto, na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1608) w cyt. wyżej art. 146a ustawy wprowadzenie do wyliczenia stawek podatku - z dniem 31 grudnia 2013 r. - otrzymało następujące brzmienie: "W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:". Zatem termin obowiązywania ww. stawek został przedłużony do 31 grudnia 2016 r.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym "Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%" (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. - 8% stawka), wymienione zostały następujące usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 38.1:

* pod poz. 143 - "Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu" PKWiU 38.11.1;

* pod poz. 144 - "Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu" PKWiU 38.11.2;

* pod poz. 145 - "Usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne" PKWiU 38.11.6;

* pod poz. 146 - "Usługi związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych" PKWiU 38.12.1;

* pod poz. 147 - "Usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów niebezpiecznych nadających się do recyklingu" PKWiU 38.12.30.0.

W tym miejscu należy podkreślić, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić jaką należy zastosować stawkę podatku VAT, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usługi wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu (usługi) do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy należy zatem stwierdzić, że opisane we wniosku usługi sklasyfikowane - jak wskazał Wnioskodawca - w PKWiU pod symbolami: 38.11.11 "Usługi związane ze zbieraniem odpadów komunalnych innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu", 38.11.21 "Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu", 38.12.13 "Usługi związane ze zbieraniem niebezpiecznych odpadów komunalnych" - zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 załącznika nr 3 do ustawy - Wnioskodawca będzie obowiązany opodatkować stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Spółka jest obowiązana, z tytułu odpłatnej usługi, za którą otrzymuje wynagrodzenie, do wystawienia faktury stwierdzającej dokonanie transakcji, zgodnie z art. 106b ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.