ILPP1/443-1105/13-4/HW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1105/13-4/HW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania katalogów z ofertą handlową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania katalogów z ofertą handlową. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 lutego 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza wydawać bezpłatnie swoim klientom katalogi zawierające informacje o towarze (opis produktu, instrukcja montażu, rysunki techniczne). Cena katalogu wynosi mniej niż 50 zł (netto) za sztukę. Spółka odlicza przy nabyciu VAT naliczony. Katalogi nie mają żadnej wartości konsumpcyjnej (użytkowej) dla odbiorcy, nie stanowią dla niego żadnego przysporzenia majątkowego.

Z pisma z dnia 28 lutego 2014 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku - wynika, że:

1. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Wnioskodawca odlicza podatek naliczany z tytułu nabycia katalogów.

2. Przekazywane przez Spółkę katalogi nie są prezentami o małej wartości.

3. Katalogi przekazane będą potencjalnym, jak również już istniejącym klientom, a ich przekazanie jest związane z działalnością gospodarczą.

4. Celem wydawania katalogów jest przekazanie informacji o towarach (3,5 tys. pozycji), mających zachęcić klienta do zakupu właściwego towaru. W katalogu zawarta jest:

* najnowsza oferta handlowa towarów według numerów artykułów,

* prezentacja każdego artykułu (zdjęcia, rysunki techniczne, opis, zastosowanie, instruktaż montażu).

Katalogi są niezbędne do komunikacji z klientem przy składaniu zamówień, wyjaśnianiu oraz doradztwie.

Katalogi spełniają funkcję - opisu i instrukcji obsługi (przekazanie informacji). Artykuły objęte katalogiem mają zaawansowane rozwiązania techniczne i nie mogą być sprzedawane bez jakiegokolwiek opisu.

Katalogi nie zawierają dodatkowych elementów mogących stanowić wartość użytkową np. kalendarze, mapy itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (wynikające z pisma z dnia 11 grudnia 2013 r. dołączonego do wniosku oraz pisma z dnia 28 lutego 2014 r.).

Czy od dnia 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, tj. katalogów podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, od dnia 1 kwietnia 2013 r. opodatkowaniu VAT nie podlega nie tylko nieodpłatne przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych mających status prezentów o małej wartości, ale również nieodpłatne przekazywanie innych materiałów reklamowych i informacyjnych (takich jak katalogi, foldery) niemających statusu prezentów o małej wartości oraz niemających wartości użytkowej dla odbiorcy.

Ponadto zdaniem Spółki (stanowisko wynikające z pisma z dnia 28 lutego 2014 r.), nieodpłatne przekazywanie materiałów reklamowych i informacyjnych (takich jak katalogi, cenniki, foldery) w celu zwiększenia sprzedaży towarów Spółki, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że nie posiadają one wartości konsumpcyjnej - użytkowej dla kontrahentów. Tym samym przedmiotowe czynności nieodpłatnego przekazania ww. materiałów nie wypełniają dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy.

Materiały reklamowe i informacyjne (w tym katalogi) same w sobie nie wyrażają wartości materialnej - nie mają waloru konsumpcyjnego dla kontrahenta (istotą jest przekazanie informacji). Spółka przekazuje jedynie informację na temat swoich towarów poprzez katalogi, które stanowią wyłącznie nośnik informacji. Intencją Spółki nie jest wręczenie potencjalnemu klientowi katalogu jako rzeczy, a jedynie przekazanie informacji, które zapisane są na takim nośniku.

Stosowne jest tutaj także, zdaniem Spółki, odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając to na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru, przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta. Z tego punktu widzenia przekazanie katalogu kontrahentom nie stanowi czynności, z którą ustawa VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT katalogu, jest jego brak konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Jedynym podmiotem, który odnosi korzyści z przekazania katalogów jest Spółka, która w ten sposób przyczynia się do wzrostu sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymał brzmienie:

"Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych".

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. - przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1.

ma na celu promocję tego towaru oraz

2.

nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Generalnie zatem z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m.in. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, przy zakupie, imporcie lub wytworzeniu których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki.

Wskazać należy, że zmiany wprowadzone od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy nie ma już mowy o przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko wykorzystywanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza wydawać bezpłatnie swoim klientom katalogi zawierające informacje o towarze (opis produktu, instrukcja montażu, rysunki techniczne). Cena katalogu wynosi mniej niż 50 zł (netto) za sztukę. Spółka odlicza przy nabyciu VAT naliczony. Katalogi nie mają żadnej wartości konsumpcyjnej (użytkowej) dla odbiorcy, nie stanowią dla niego żadnego przysporzenia majątkowego. Przekazywane przez Spółkę katalogi nie są prezentami o małej wartości i przekazane będą potencjalnym, jak również już istniejącym klientom, a ich przekazanie jest związane z działalnością gospodarczą. Celem wydawania katalogów jest przekazanie informacji o towarach (3,5 tys. pozycji), mających zachęcić klienta do zakupu właściwego towaru. W katalogu zawarta jest najnowsza oferta handlowa towarów według numerów artykułów oraz prezentacja każdego artykułu (zdjęcia, rysunki techniczne, opis, zastosowanie, instruktaż montażu). Katalogi są niezbędne do komunikacji z klientem przy składaniu zamówień, wyjaśnianiu oraz doradztwie. Artykuły objęte katalogiem mają zaawansowane rozwiązania techniczne i nie mogą być sprzedawane bez jakiegokolwiek opisu. Katalogi nie zawierają dodatkowych elementów mogących stanowić wartość użytkową np. kalendarze, mapy itp.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy nieodpłatne przekazanie kontrahentom katalogów będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pwn.pl) - "wartość" to "ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem".

Z kolei "użytkowy" (według internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pl) to: "mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)", "konsumpcja" to "wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb".

Zatem wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera również definicji "drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych". Stąd też zasadnym w takiej sytuacji jest posłużenie się definicjami słownikowymi i potocznym rozumieniem pojęć. Według Internetowego Słownika Języka Polskiego (http://www.sjp.pwn.pl) reklama to: 1. "działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług", 2. "plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi"; informacja to m.in. "wiadomość o czymś lub zakomunikowanie czegoś"; natomiast drukować oznacza: 1. "odbijać litery, tekst, rysunki na papierze za pomocą różnych technik i maszyn drukarskich", 2. "oddawać do druku, publikować", 3. "wytłaczać deseń na tkaninie". Ponadto wg definicji pochodzącej z leksykonu PWN przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty itp. przygotowane w drodze procesu technologicznego polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Powyższa definicja pozostaje w zgodzie z wyżej zdefiniowanymi pojęciami: reklama, informacja, drukować. Celem ww. materiałów jest informacja o sprzedawanym asortymencie, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów.

W świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że wymienione we wniosku katalogi nie mają waloru konsumpcyjnego dla nabywcy (kontrahenta), gdyż - jak stwierdził w opisie sprawy Wnioskodawca - nie mają one dla nabywcy (kontrahenta) wartości użytkowej, bowiem istotą przekazania ww. drukowanych materiałów jest wyłącznie odpowiednie promowanie i reklamowanie produktów Spółki.

W konsekwencji, przekazanie przez Spółkę powyższych towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Podsumowując, należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazywanie przez Spółkę wymienionych we wniosku katalogów przedstawiających ofertę Spółki - z uwagi na fakt, że nie mają one waloru konsumpcyjnego - nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., i w konsekwencji Spółka nie powinna tych czynności opodatkowywać podatkiem od towarów i usług.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych innych niż katalogi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl