ILPP1/443-1103/12-6/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 28 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 21 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) oraz 4 marca 2013 r. (data wpływu 7 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie obowiązku wystawiania faktur, dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług i składania deklaracji,

* nieprawidłowe - w zakresie ustalenia, czy do limitu 150.000 zł w danym roku liczyć należy osobno obrót związany z refakturą za media i osobno obrót związany z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością.

W dniu 28 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawiania faktur, dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług i składania deklaracji oraz ustalenia, czy do limitu 150.000 zł w danym roku liczyć należy osobno obrót związany z refakturą za media i osobno obrót związany z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia: 21 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) oraz 4 marca 2013 r. (data wpływu 7 marca 2013 r.) odpowiednio o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe, sformułowane pytania i własne stanowisko oraz o pełnomocnictwo, z którego wynika prawo osoby podpisanej na piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy przed organem właściwym do wydawania interpretacji indywidualnych w zakresie prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej, świadczącym wyłącznie usługi medyczne, zwolnione przedmiotowo od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.

Od przyszłego roku, tj. roku 2013, Zainteresowany planuje przekształcić się w spółkę prawa handlowego - spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Zamierza również zająć się prowadzeniem czynności związanych z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 21 lutego 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku z dnia 21 lutego 2013 r.), do momentu osiągnięcia sprzedaży w wysokości 150.000 zł w danym roku Ośrodek nadal ma wystawiać kontrahentom rachunki, refakturowanie kosztów za media również odbywa się poprzez wystawianie rachunków. Zainteresowany korzysta ze zwolnienia podmiotowego dlatego też nie może odliczyć podatku VAT z tytułu wykorzystanej energii elektrycznej, czy zużycia wody. Dopiero po osiągnięciu ww. kwoty ciąży na Ośrodku obowiązek dokonania rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Limit 150.000 zł na dany rok należy ustalić oddzielnie dla czynności związanych z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomości a oddzielnie za refakturowanie.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku z dnia 21 lutego 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż Jego zdaniem, zarówno w chwili obecnej, jak i po przekształceniu w Spółkę z o.o., Ośrodek nie ma obowiązku dokonać zgłoszenia do VAT, a w związku z tym składać comiesięczne bądź kwartalne deklaracje VAT. Dopiero po osiągnięciu sprzedaży w wysokości 150.000 zł w danym roku z tytułu czynności związanych z zarządzaniem, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zgłoszenia do VAT - art. 113 oraz art. 43 ustawy o podatku VAT.V

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie obowiązku wystawiania faktur, dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług i składania deklaracji,

* nieprawidłowe - w zakresie ustalenia, czy do limitu 150.000 zł w danym roku liczyć należy osobno obrót związany z refakturą za media i osobno obrót związany z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto, na mocy art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia w wielu przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia stawki podatku VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić, jaką należy zastosować stawkę podatku VAT, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji usługi wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Warto podkreślić, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ww. przepisów ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

I tak, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę, tj. 23%, należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak też rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247), zwane dalej rozporządzeniem.

I tak, w myśl § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez "PKWiU ex" rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku albo wyłączenia tylko do towarów lub usług, należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług). Wynikająca z konkretnego załącznika do ustawy bądź rozporządzenia stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania - konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z powyższego wynika, iż zwolnieniem od podatku od towarów i usług objęte są jedynie te usługi zarządzania nieruchomościami, które mieszczą się w grupowaniach PKWiU z roku 2008 wymienionych w przywołanym wyżej przepisie § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, a więc dotyczą nieruchomości mieszkalnych i są świadczone na zlecenie, a jednocześnie nie są usługami w zakresie wyceny nieruchomości mieszkalnych.

Tym samym, zastosowanie zwolnienia od podatku na mocy § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, uzależnione jest od mieszkalnego charakteru całej zarządzanej nieruchomości, nie zaś od przeznaczenia poszczególnych, znajdujących się w niej lokali. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy zarządzanie odnosi się nie do nieruchomości jako całości, ale do pojedynczego lokalu znajdującego się w tej nieruchomości. W tej sytuacji bowiem taki pojedynczy lokal należy traktować jak odrębną nieruchomość.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej, świadczącym wyłącznie usługi medyczne, zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy. Od przyszłego roku, tj. roku 2013, Zainteresowany planuje przekształcić się w spółkę prawa handlowego - spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka będzie następcą prawnym Ośrodka, zmieni się forma prawna, a zakres działalności pozostanie bez zmian. Wnioskodawca zamierza również zająć się prowadzeniem czynności związanych z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością. Wykonywane przez Ośrodek czynności związane z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością nie będą dotyczyć nieruchomości mieszkalnej. Czynności te nie będą obejmowały wyceny nieruchomości. Ośrodek gospodaruje nieruchomością na podstawie nieodpłatnego użytkowania od Województwa. Nieruchomość ma trzech współwłaścicieli, Ośrodek administruje i zarządza ową nieruchomością. Jako zarządca Ośrodek będzie refakturował koszty za zużycie energii elektrycznej, energii cieplnej, wody na współwłaścicieli. Koszty za ww. media nie stanowią elementu kalkulacji usług zarządzania i administrowania nieruchomością, będą tylko refakturowane na podstawie dokumentów źródłowych. Wnioskodawca wskazał, iż usługi zarządzania i administrowania przedmiotową nieruchomością sklasyfikowano pod symbolem PKWiU 68.20.12 - wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.

W przybliżeniu kwestii przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową mogą być pomocne przepisy ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 217). Zgodnie z art. 69 tej ustawy, przekształcenie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową odbywa się na zasadach określonych w art. 70-82.

Jak wynika z art. 75 pkt 1 i pkt 2 cyt. ustawy, organem dokonującym przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową, zwanym dalej "organem dokonującym przekształcenia", jest:

W myśl art. 77 ww. ustawy, organ dokonujący przekształcenia sporządza akt przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę, o której mowa w art. 69, zwany dalej "aktem przekształcenia".

Zgodnie z art. 78 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, akt przekształcenia zawiera:

Jak stanowi ust. 2 cyt. artykułu, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ramowy wzór aktu przekształcenia, mając na celu zapewnienie sprawności procesu przekształcenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w spółki, o których mowa w art. 69.

Z treści art. 79 ust. 1 powołanej wyżej ustawy wynika, iż akt przekształcenia zastępuje czynności określone w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.) dalej: k.s.h., poprzedzające złożenie wniosku o wpisanie spółki do rejestru przedsiębiorców.

Na mocy art. 80 ust. 1 ww. ustawy, dniem przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę, o której mowa w art. 69, jest dzień wpisania tej spółki do rejestru przedsiębiorców.

Z dniem przekształcenia następuje wykreślenie z urzędu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej z Krajowego Rejestru Sądowego (art. 80 ust. 2 cyt. ustawy).

Stosownie do przepisu art. 80 ust. 4 powołanej ustawy, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, spółka kapitałowa z dniem przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki, których podmiotem był samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika zatem, że w przypadku przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową następuje sukcesja jego praw i obowiązków.

Z uwagi na fakt, iż - jak wskazał Wnioskodawca - zadane we wniosku pytania 1, 2, 5 (będące przedmiotem niniejszej interpretacji) dotyczą zdarzeń, które będą miały miejsce jeszcze w obecnej formie Ośrodka, jak i po przekształceniu w Spółkę, oraz ze względu na powyższą analizę, w której stwierdzono, że nowopowstała spółka kapitałowa będzie następcą praw i obowiązków Ośrodka, odpowiedzi na ww. pytania odnoszą się zarówno do Ośrodka, jak i do Spółki, w którą zostanie On przekształcony.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż usługi zarządzania i administrowania nieruchomością, które zamierza wykonywać Ośrodek, a następnie Spółka, w którą Ośrodek zostanie przekształcony, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 68.20.12 - wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi, z uwagi na fakt, iż dotyczyć będą nieruchomości niemieszkalnych nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia. Ponadto, należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują obniżonej stawki podatku dla usług polegających na zarządzaniu i administrowaniu nieruchomością niemieszkalną, co skutkuje opodatkowaniem przedmiotowych czynności stawką podatku w wysokości 23%.

Z kolei, w kwestii dotyczącej czynności "refakturowania" wydatków za tzw. media, które w związku ze świadczeniem usług zarządzania i administrowania nieruchomością będzie wykonywać Wnioskodawca, wskazać należy, co następuje.

Zainteresowany w zakresie nabywanych mediów (energii elektrycznej, energii cieplnej, wody) celem zaopatrzenia poszczególnych lokali występować będzie w roli "pośrednika". Nabywać będzie bowiem towary i usługi w swoim imieniu, jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali.

Jak wskazano powyżej, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi (art. 8 ust. 2a ustawy).

Tym samym, Zainteresowany zakupując towary i usługi, które następnie będzie przyporządkowywać poszczególnym lokalom, dokonuje ich odsprzedaży współwłaścicielom lokali. W takiej sytuacji środki uiszczane przez współwłaścicieli poszczególnych lokali będą stanowić w istocie zapłatę za odsprzedawane im przez Wnioskodawcę towary i usługi.

Przy czym, jak wskazał Zainteresowany, wydatki za media nie stanowią elementu kalkulacji usług za zarządzanie i administrowanie nieruchomością, będą tylko refakturowane na podstawie dokumentów źródłowych. Wobec powyższego wydatki te pod kątem ich opodatkowania należy analizować odrębnie od usług związanych z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością.

W konsekwencji, należy stwierdzić, iż obciążanie współwłaścicieli wydatkami dotyczącymi zużycia tzw. mediów będzie stanowić odpłatną dostawę towarów i świadczenie usług w myśl art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. Należy ponadto podkreślić, iż - co istotne w przedmiotowej sprawie - ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla czynności przenoszenia na współwłaścicieli wydatków związanych z zużyciem mediów. Tym samym ww. usługi będą stanowić czynności opodatkowane podatkiem VAT według odpowiednich dla poszczególnych mediów stawek podatkowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi natomiast kwestia obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, składania deklaracji i wystawiania faktur.

W związku z powyższym podkreślić należy, iż w świetle art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z kolei ust. 3 powołanego wyżej przepisu stanowi, iż podmioty wymienione w art. 15 ustawy, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Natomiast stosownie do art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Wówczas przepis art. 96 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z kolei, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 99 ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Przepisu ust. 1 - na podstawie art. 99 ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. - nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że:

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z przytoczonego przepisu art. 106 ust. 1 ustawy, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi.

Przez sprzedaż natomiast rozumie się - stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy - odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek dotyczący wystawiania faktur został doprecyzowany w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., fakturę wystawia:

Natomiast od 1 stycznia 2013 r., stosownie do § 4 ust. 2 cyt. rozporządzenia, faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni.

Dodatkowo wskazać należy, iż faktura VAT powinna spełniać wymogi, o których mowa w § 5 ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r.

Warto w tym miejscu powołać również art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w myśl którego, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Ponadto, w świetle art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy).

W konsekwencji do kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia nie wlicza się obrotu z tytułu odpłatnego świadczenia usług zwolnionych, wlicza się natomiast wszelki opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót uzyskiwany przez podatnika.

Na mocy art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Stosownie zaś do treści art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 - zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy - traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Jednocześnie listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy zawiera załącznik do cytowanego wyżej rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, iż w związku z tym, że Wnioskodawca - jak wskazano we wniosku - wykonuje wyłącznie usługi zwolnione od podatku (usługi medyczne), w sytuacji rozpoczęcia wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem, tj. usług zarządzania i administrowania nieruchomością oraz czynności przenoszenia na współwłaścicieli wydatków związanych z zużyciem mediów, Zainteresowany (Ośrodek, a następnie Spółka, w którą Ośrodek zostanie przekształcony) będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, nie będzie zobowiązany dokonać rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Niemniej jednak Ośrodek/Spółka, zgodnie z powołanym wyżej art. 96 ust. 3 i ust. 4 ustawy, będzie miał prawo złożyć zgłoszenie rejestracyjne i zarejestrować się jako podatnik VAT zwolniony.

W art. 113 ust. 1 ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli określonego w tej regulacji poziomu sprzedaży opodatkowanej. Dopiero przed dniem przekroczenia tej kwoty podatnik zobowiązany byłby do zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, wchodząc tym samym w prawa i obowiązki jako podatnika VAT. Z kolei, z treści art. 106 ust. 1 jak również § 4 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. wynikają obowiązki dokumentowania fakturą dokonywanej sprzedaży przez czynnych podatników podatku od towarów i usług, w związku z czym podmiot nieposiadający statusu czynnego podatnika podatku od towarów i usług nie jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT.

W związku z powyższym Ośrodek/Spółka, podmiotowo zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, nie będzie miał obowiązku dokumentowania fakturami VAT usług zarządzania i administrowania nieruchomością oraz czynności przenoszenia na współwłaścicieli wydatków związanych z zużyciem mediów. Natomiast w sytuacji, gdy Ośrodek/Spółka, skorzysta - zgodnie z powołanym wyżej art. 96 ust. 3 i ust. 4 ustawy - z prawa złożenia zgłoszenia rejestracyjnego i zarejestrowania się jako podatnik VAT zwolniony, będzie miał prawo do wystawiania faktur VAT (o czym mówi § 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług).

Powołany wyżej przepis art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej wskazuje na rachunek jako inną formę dokumentowania sprzedaży, w sytuacji gdy inny obowiązek nie wynika z odrębnych ustaw. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, gdzie Ośrodek/Spółka jako podmiot zwolniony na mocy art. 113 ust. 1 od podatku od towarów i usług, niebędący czynnym podatnikiem VAT, nie będzie miał obowiązku dokumentowania fakturami VAT usług zarządzania i administrowania nieruchomością oraz czynności przenoszenia na współwłaścicieli wydatków związanych z zużyciem mediów. Stąd też w celu udokumentowania ww. czynności Ośrodek/Spółka obowiązany jest wystawić rachunek, o którym mowa w Ordynacji podatkowej, pod warunkiem, że nie złoży zgłoszenia rejestracyjnego i nie zarejestruje się jako podatnik VAT zwolniony.

Wobec powyższych wniosków oraz z uwagi na powołane przepisy art. 99 ust. 1-7 ustawy, Ośrodek/Spółka w sytuacji rozpoczęcia wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem, tj. usług zarządzania i administrowania nieruchomością oraz czynności przenoszenia na współwłaścicieli wydatków związanych z zużyciem mediów, Wnioskodawca nie będzie miał też obowiązku składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych. Obowiązek ten bowiem nie dotyczy podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca powziął ponadto wątpliwość, czy do limitu 150.000 zł w danym roku liczyć należy osobno obrót związany z refakturą za media i osobno obrót związany z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością.

W związku z powyższym, wyjaśnić należy, iż - jak wskazano wyżej - do kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia wlicza się wszelki opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót uzyskiwany przez podatnika.

Jak wskazano powyżej wykonywane przez Ośrodek/Spółkę usługi zarządzania i administrowania nieruchomością oraz czynności przenoszenia na współwłaścicieli wydatków związanych z zużyciem mediów stanowią czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego do kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wliczyć należy zarówno obrót uzyskany z tytułu świadczenia usług zarządzania i administrowania nieruchomością, jak również obrót z tytułu wykonywania czynności przenoszenia na współwłaścicieli wydatków związanych z zużyciem mediów. Ww. kwoty obrotów należy przy tym "liczyć łącznie", tzn. sumować. Nie można więc zgodzić z Wnioskodawcą, iż limit 150.000 zł na dany rok należy ustalić oddzielnie dla czynności związanych z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością, a oddzielnie za "refakturowanie".

Jednocześnie wskazać należy, iż Ośrodek/Spółka ma prawo korzystać z ww. zwolnienia podmiotowego do chwili, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w danym roku kwoty 150.000 zł, o ile nie wykona do tego momentu żadnej z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy lub w załączniku do wyżej wskazanego rozporządzenia. Innymi słowy Ośrodek/Spółka zobowiązany będzie do zarejestrowania się dla potrzeb podatku od towarów i usług przed dniem, w którym utraci prawo do zwolnienia, tj. przed przekroczeniem ww. kwoty, bądź przed wykonaniem pierwszej z ww. czynności wykluczającej prawo do zwolnienia i w konsekwencji od tego momentu będzie zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane czynności opodatkowane oraz do składania deklaracji podatkowych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w przypadku rozpoczęcia wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem niewykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy lub w załączniku do cytowanego rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego:

Ad. 1

Ośrodek/Spółka nie będzie miał obowiązku dokumentowania fakturami VAT usług zarządzania i administrowania nieruchomością oraz czynności przenoszenia na współwłaścicieli wydatków związanych z zużyciem mediów. Dla udokumentowania ww. czynności Ośrodek/Spółka powinien wystawiać rachunki, o których mowa w art. 87 ustawy - Ordynacja podatkowa. W sytuacji natomiast, gdy Ośrodek/Spółka dokonana zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT zwolniony, zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, będzie miał prawo wystawiać faktury VAT.

Ad. 2.

Ośrodek/Spółka nie będzie zobowiązany dokonać rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług a także składać w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych.

Ad. 3.

Do limitu wartości sprzedaży opodatkowanej w danym roku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie należy liczyć osobno obrotu związanego z refakturą za media i osobno za czynności związane z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością.

Jednocześnie wskazać należy, że w chwili, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej przekroczy kwotę 150.000 zł, czego konsekwencją będzie utrata prawa do podmiotowego zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, Ośrodek/Spółka będzie miał obowiązek dokonania rejestracji jako podatnik VAT czynny, dokumentowania sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej fakturami VAT - zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 106 ustawy oraz przepisach wykonawczych do niej - oraz składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych, w których winien wykazywać zarówno obrót z tytułu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i obrót z tytułu czynności zwolnionych od tego podatku.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii zwolnienia od podatku usług medycznych świadczonych przez Ośrodek oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wykorzystanej energii elektrycznej, czy zużycia wody.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej obowiązku wystawiania faktur, dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług i składania deklaracji oraz ustalenia, czy do limitu 150.000 zł w danym roku liczyć należy osobno obrót związany z refakturą za media i osobno obrót związany z zarządzaniem i administrowaniem nieruchomością. Z kolei wniosek w części dotyczącej opodatkowania czynności przekazania nieruchomości na własność Ośrodkowi przed procesem przekształcenia w spółkę kapitałową został załatwiony postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 14 marca 2013 r., nr ILPP1/443-1103/12-7/MD.

Natomiast wniosek w podatku dochodowym od osób prawnych został załatwiony odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.