ILPP1/443-1089/09-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2009 r. (data wpływu: 12 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy wyszczególnione mienie polikwidacyjne wraz ze związanymi z nim prawami i obowiązkami stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy wyszczególnione mienie polikwidacyjne wraz ze związanymi z nim prawami i obowiązkami stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 października 2009 r. o informacje dotyczące przedstawionego zdarzenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność usługową i handlową i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jedynym udziałowcem Spółki jest publiczna spółka akcyjna, która zamierza doprowadzić do zakończenia jej działalności operacyjnej i ustania jej bytu prawnego. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest postawienie Spółki w stan likwidacji. w trakcie likwidacji działalność Spółki zostanie zakończona, zostaną ściągnięte wierzytelności, spłacone wszystkie zobowiązania oraz upłynniony majątek w takim stopniu, aby zaspokoić lub zabezpieczyć wierzycieli. Po wykonaniu powyższych czynności pozostanie co najmniej następujące mienie polikwidacyjne, które zostanie wydane jedynemu udziałowcowi wraz z przeniesieniem praw i obowiązków związanych z tym mieniem:

W piśmie z dnia 7 października 2009 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku pełnomocnik Spółki wskazał, że wyszczególnione we wniosku mienie polikwidacyjne, które ma być wydane wspólnikowi w wyniku likwidacji osoby prawnej, na które składają się nieruchomości wraz z prawami i obowiązkami z nimi związanymi oraz prawa majątkowe, były i są wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie zarówno organizacyjnie jak i finansowo. w szczególności w księgach rachunkowych Spółki wyodrębniona jest ewidencja aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów dotyczących tych składników istniejącego obecnie przedsiębiorstwa. Składniki te służą Spółce do prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie lokali i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie prowadzące taką działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyszczególnione mienie polikwidacyjne wraz ze związanymi z nim prawami i obowiązkami stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym do czynności wydania tego mienie (wraz z przeniesieniem odpowiednich praw i obowiązków) jedynemu wspólnikowi w wyniku likwidacji osoby prawnej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyszczególnione składniki majątkowe wraz z związanymi z tymi prawami i obowiązkami stanowią zorganizowana część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ponieważ stanowią całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. w związku z tym na podstawie przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT do czynności przekazania ich jedynemu wspólnikowi jako mienia polikwidacyjnego nie stosuje się przepisów tejże ustawy. Cytowany przepis wyłącza spod zakresu ustawy o podatku od towarów i usług transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jednakże w ww. ustawie nie zdefiniowano pojęcia "transakcja zbycia". w ocenie Spółki to sformułowanie obejmuje wszelkie formy przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania nimi "jak właściciel", w tym również przekazanie jedynemu wspólnikowi jako mienia poliwidacyjnego w procesie likwidacji osoby prawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, jest przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 wynika, iż z odpłatną dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zrównano te przekazania towarów, w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. w określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzenie towarem, a zatem również niepopłatne przekazania. Jednakże przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenie określonych czynności spod zakresu działania przepisów. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. z uwagi jednak na zastosowanie wyłączenia czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność usługową i handlową i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jedynym udziałowcem Spółki jest publiczna spółka akcyjna, która zamierza doprowadzić do zakończenia działalności operacyjnej i ustania bytu prawnego Wnioskodawcy. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest postawienie Spółki w stan likwidacji. w trakcie likwidacji działalność Spółki zostanie zakończona, zostaną ściągnięte wierzytelności, spłacone wszystkie zobowiązania oraz upłynniony majątek w takim stopniu, aby zaspokoić lub zabezpieczyć wierzycieli. Po wykonaniu powyższych czynności pozostanie co najmniej następujące mienie polikwidacyjne, które zostanie wydane jedynemu udziałowcowi wraz z przeniesieniem praw i obowiązków związanych z tym mieniem:

Wyszczególnione we wniosku mienie polikwidacyjne, które ma być wydane wspólnikowi w wyniku likwidacji Spółki było i jest wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie zarówno organizacyjnie jak i finansowo. w szczególności w księgach rachunkowych Spółki wyodrębniona jest ewidencja aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów dotyczących tych składników istniejącego obecnie przedsiębiorstwa. Składniki te służą Spółce do prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie lokali i mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie prowadzące taką działalność gospodarczą.

Odnosząc powyższą analizę przepisów do sprawy będącej przedmiotem zapytania należy stwierdzić, że wyszczególnione wyżej mienie polikwidacyjne, będące zdaniem Wnioskodawcy zespołem składników materialnych i niematerialnych organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie, które Spółka po zakończeniu procesu likwidacji zamierza przekazać jedynemu udziałowcowi, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa zdefiniowaną w art. 2 pkt 27e ustawy. Mając powyższe na uwadze zbycie tego mienia w formie przekazania go jedynemu udziałowcowi, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem.

Tut. Organ informuje, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Podkreślić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla Spółki akcyjnej.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy wyszczególnione mienie polikwidacyjne wraz ze związanymi z nim prawami i obowiązkami stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. w kwestii dotyczącej obowiązku korekty podatku naliczonego, w dniu 4 grudnia 2009 r. została wydana odrębna interpretacja indywidualna znak ILPP1/443-1089/09-5/KG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.