ILPP1/443-1058/13-2/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1058/13-2/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest m.in. budowa budynków mieszkalnych z przeznaczeniem na sprzedaż oraz wynajem nieruchomości. W m-cu październiku 2010 r. Zainteresowany nabył od dewelopera lokal z przeznaczeniem do działalności opodatkowanej. W dniu 31 grudnia 2010 r. lokal został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. VAT związany z nabyciem lokalu został odliczony w całości w deklaracji za miesiąc, w którym nastąpiło nabycie, tj. w październiku 2010 r. W dniu 1 marca 2013 r. została zawarta przedwstępna umowa kupna sprzedaży przedmiotowego lokalu. Zgodnie z postanowieniami umowy lokal został wydany nabywcy w dniu podpisania umowy, tj. 1 marca 2013 r., w okresie od września 2013 r. do sierpnia 2016 r. dokonywane będą wpłaty na poczet ceny sprzedaży lokalu, natomiast przeniesienie własności nieruchomości w formie aktu notarialnego nastąpi dopiero w roku 2016 (po spłaceniu 100% ceny lokalu).

Ponieważ wydanie nieruchomości nastąpiło 1 marca 2013 r., natomiast pierwsza zapłata na poczet ceny nabycia dopiero we wrześniu 2013 r. - obowiązek w podatku VAT powstał 31 marca 2013 r. Transakcja spełniała warunki do objęcia zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

W związku ze zwolnieniem sprzedaży nieruchomości od podatku VAT - konieczne jest (zgodnie z art. 91) dokonanie korekty odliczonego przy nabyciu podatku naliczonego (zmiana przeznaczenia z wykorzystywania do czynności opodatkowanych na wykorzystanie do czynności zwolnionych od VAT).

W przypadku nieruchomości o wartości przekraczającej 15.000,00 zł okres korekty wynosi 10 lat. Korekcie podlega krotność 1/10 odliczonego podatku naliczonego, jaka wynika z ilości lat pozostających do końca okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym nieruchomość zostaje zbyta.

W opisanym wyżej przypadku dla celów podatku VAT zarówno sprzedaż (100% wartości lokalu) oraz korektę podatku wykazano w deklaracji za m-c marzec 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo wykazano sprzedaż nieruchomości w miesiącu jej wydania, czy sprzedaż powinna być wykazywana sukcesywnie w miesiącach wpływu kwot stanowiących spłatę wartości nieruchomości, tj. w okresie od września 2013 r. do sierpnia 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno sprzedaż, jak i korektę (w wysokości 7/10 odliczonego przy nabyciu podatku naliczonego) należy wykazać w miesiącu wydania nieruchomości na podstawie umowy przedwstępnej, tj. w deklaracji za marzec 2013 r., mimo że do momentu przeniesienia własności aktem notarialnym nabywca nie może w pełni dysponować nieruchomością jak właściciel.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Natomiast świadczenie usług - to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy.

Podstawowa zasada dotycząca momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy. Przepis ten obowiązywał do 31 grudnia 2013 r. i zgodnie z nim obowiązek podatkowy powstawał z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstawał z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wydania towarów lub wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony, np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

I tak, art. 19 ust. 10 ustawy stanowił, że w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Zaznaczyć należy, że w przypadkach określonych w ust. 10 oraz ust. 13 pkt 2-4 i 7-10 otrzymanie części zapłaty (ceny) lub części wkładu budowlanego i mieszkaniowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części - art. 19 ust. 15 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest m.in. budowa budynków mieszkalnych z przeznaczeniem na sprzedaż oraz wynajem nieruchomości. W październiku 2010 r. Zainteresowany nabył od dewelopera lokal z przeznaczeniem do działalności opodatkowanej. Lokal został wprowadzony do ewidencji środków trwałych 31 grudnia 2010 r. VAT związany z nabyciem lokalu został odliczony w całości w deklaracji za miesiąc, w którym nastąpiło nabycie, tj. w październiku 2010 r. W dniu 1 marca 2013 r. została zawarta przedwstępna umowa kupna sprzedaży przedmiotowego lokalu. Zgodnie z postanowieniami umowy lokal został wydany nabywcy w dniu podpisania umowy, tj. 1 marca 2013 r., w okresie od września 2013 r. do sierpnia 2016 r. dokonywane będą wpłaty na poczet ceny sprzedaży lokalu, natomiast przeniesienie własności nieruchomości w formie aktu notarialnego nastąpi dopiero w roku 2016 (po spłaceniu 100% ceny lokalu). Ponieważ wydanie nieruchomości nastąpiło 1 marca 2013 r., natomiast pierwsza zapłata na poczet ceny nabycia dopiero we wrześniu 2013 r. - obowiązek w podatku VAT powstał 31 marca 2013 r. Transakcja spełniała warunki do objęcia zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy. W związku ze zwolnieniem sprzedaży nieruchomości od podatku VAT - konieczne jest (zgodnie z art. 91) dokonanie korekty odliczonego przy nabyciu podatku naliczonego (zmiana przeznaczenia z wykorzystywania do czynności opodatkowanych na wykorzystanie do czynności zwolnionych z VAT). W przypadku nieruchomości o wartości przekraczającej 15.000,00 zł okres korekty wynosi 10 lat. W opisanym wyżej przypadku dla celów podatku VAT zarówno sprzedaż (100% wartości lokalu) oraz korektę podatku wykazano w deklaracji za marzec 2013 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. czy prawidłowo wykazano sprzedaż nieruchomości w miesiącu jej wydania, czy sprzedaż powinna być wykazywana sukcesywnie w miesiącach wpływu kwot stanowiących spłatę wartości nieruchomości (w okresie od września 2013 r. do sierpnia 2016 r.).

Wskazać należy, że na gruncie powołanego wyżej przepisu art. 19 ust. 10 ustawy, regulującego moment powstania obowiązku podatkowego - w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania (...). Przez dzień wydania nieruchomości rozumieć należy dzień faktycznego i ekonomicznego przeniesienia prawa do rozporządzania tą nieruchomością. Powyższe przepisy nie definiują bowiem pojęcia "dzień wydania". Dokonując jednak wykładni tych regulacji prawnych należy mieć na uwadze fakt, że określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zakres opodatkowania tym podatkiem to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, zaś dostawa towarów zdefiniowana została w art. 7 ust. 1 ustawy, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należy podkreślić, że przepis ten nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, ani nie uzależnia przeniesienia prawa własności od obowiązku podpisania umowy w formie np. aktu notarialnego. W tym kontekście zdarzenia, w związku z wystąpieniem których należy wiązać moment powstania obowiązku podatkowego, winny mieć charakter faktyczny i ekonomiczny. Wobec tego określając moment powstania obowiązku podatkowego, za "dzień wydania towaru" nie należy brać pod uwagę przejęcia towaru na podstawie aktu notarialnego, ale faktyczne i ekonomiczne przeniesienie własności. Zatem przez dzień faktycznego i ekonomicznego przeniesienia prawa własności towaru należy rozumieć dzień jego fizycznego wydania. Wydanie jest bowiem czynnością faktyczną, rozumianą jako objęcie w posiadanie, możliwość dysponowania nieruchomością, korzystania z niej.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dostawa towaru - sprzedaż lokalu, tj. faktyczne i ekonomiczne przeniesienie własności nastąpiło 1 marca 2013 r.

Tym samym, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy lokalu - zgodnie z powołanym wyżej art. 19 ust. 10 ustawy - powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż trzydziestego dnia, licząc od dnia wydania towaru (lokalu). Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 19 ust. 15 ustawy - w przypadkach określonych w ust. 10 oraz ust. 13 pkt 2-4 i 7-10 otrzymanie części zapłaty (ceny) lub części wkładu budowlanego i mieszkaniowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku obowiązek podatkowy powstanie 30 dnia licząc od dnia wydania nieruchomości, tj. od dnia 1 marca 2013 r.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast kwestia dotycząca stanu faktycznego w zakresie korekty podatku naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2014 r. nr ILPP1/443-1058/13-3/MD.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, że przepis art. 19 ustawy został uchylony - od 1 stycznia 2014 r. obowiązuje przepis art. 19a ustawy. Wskazane zmiany zostały wprowadzone mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl