ILPP1/443-1055/09-5/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni w likwidacji, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2009 r. (data wpływu: 7 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2009 r. (data wpływu: 30 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 listopada 2009 r. o informacje dotyczące przedstawionego zdarzenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółdzielnią produkcyjną z 59-letnią tradycją. Decyzją Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni w dniu 30 czerwca 2009 r. Spółdzielnia postawiona została w stan likwidacji z dniem 1 lipca 2009 r. w wyniku tego zdarzenia Spółdzielnia jest zobowiązana do sprzedaży nieruchomości, w których prowadzona jest jej działalność. Sprzedaży podlegać będzie m.in. prawo użytkowania wieczystego działki nr: x o pow. 226 m ² i nr y o pow. 74 m ² nabyte na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego (akt notarialny z dnia 29 marca 2003 r.).

Dla obszaru, na którym znajduje się przedmiotowa nieruchomość nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. przyjętego Uchwałą Rady Miejskiej. z dnia 6 lipca 2006 r. w sprawie uchwalenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego W. obszar nieruchomości przeznaczony jest pod przemysł, magazyny i składy. Wg Biura Geodezji i Wyceny Nieruchomości aktualny sposób użytkowania ww. nieruchomości jest zgodny z przeznaczeniem wynikającym z nieaktualnego planu miejscowego oraz ustaleniami studium uwarunkowań.

Przedmiotowe nieruchomości wykorzystywane były jako parking dla samochodów osobowych oraz miejsce na składowanie śmieci w kontenerach. Nieruchomość obciążona jest prawami przejazdu i przechodu.

W piśmie z dnia 20 listopada 2009 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, co następuje:

* parking posadowiony na działkach x i y został przez Spółdzielnię wybudowany w grudniu 2003 r.,

* ww. parking jest to utwardzony plac z kostki betonowej,

* w latach 2004 do chwili obecnej Spółdzielnia nie ponosiła nakładów dotyczących ww. nieruchomości,

* w związku z budową parkingu Spółdzielnia odliczyła podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. nieruchomości jako terenu niezabudowanego, ale znajdującego się na obszarze objętym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przeznaczonego pod przemysł, magazyny i składy nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i w związku z tym musi być opodatkowana stawką VAT 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek opisanych wyżej, jako znajdujących się na obszarze, który w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego W. przeznaczony jest pod przemysł, magazyny i składy, w związku z powyższym nie można skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jego zbycie musi być opodatkowane 22% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Pojęcie części budynków i budowli należy rozumieć jako fizycznie wyodrębnione części mogące mieć inny status prawny niż same budynki lub budowle (np. lokale).

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Punkty 6 oraz 7 zostały dodane do przytoczonego przepisu ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) i obowiązują od dnia 1 grudnia 2008 r. Należy jednak zaznaczyć, że wspomniana zmiana miała charakter wyłącznie techniczny potwierdzający dotychczas stosowaną praktykę.

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści wniosku z dnia 1 września 2009 r., uzupełnionego pismem z dnia 20 listopada 2009 r., wynika, iż Wnioskodawca zamierza zbyć prawo użytkowania wieczystego działek, na których posadowiony jest parking - plac z kostki betonowej.

W związku z powyższym w przedstawionej sytuacji istotne jest ustalenie, czy parking posadowiony na przedmiotowym gruncie, jest budowlą, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Jak już wspomniano na wstępie towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz PKOB nie definiują pojęcia "budowli". w tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), zgodnie z którą budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy). z kolei przez urządzenia budowlane - zgodnie z art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego - należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z przytoczonych wyżej definicji można wyprowadzić wniosek, iż niektóre z urządzeń budowlanych, występując samodzielnie niezwiązane z obiektem budowlanym (np. budynkiem), tracą niejako status urządzenia budowlanego, a stają się obiektem budowlanym (budowlą).

W świetle powołanych wyżej przepisów, parking - plac z kostki betonowej posadowiony na przedmiotowym gruncie, należy uznać za budowlę. w konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że przedmiotem dostawy w analizowanej sprawie nie będzie prawo użytkowania wieczystego nieruchomość niezabudowanych ale prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budowlą - parkingiem.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. z przytoczonego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że zwolniona od podatku VAT na podstawie tego przepisu może być jedynie dostawa gruntu niezabudowanego a kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Na podstawie art. 43 ust. 7a ww. ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Powyższa zasada nie ma zastosowania dla czynności oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste, o czym stanowi art. 29 ust. 5a ustawy o VAT.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) zabudowany budynkiem, budowlą lub ich częścią podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że w związku z likwidacją Spółdzielni Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego działki nr: x o pow. 226 m ² i nr y o pow. 74 m ² nabyte na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego (akt notarialny z dnia 29 marca 2003 r.). Przedmiotowe działki były wykorzystywane przez Spółdzielnię jako parking dla samochodów osobowych oraz miejsce na składowanie śmieci w kontenerach. Parking, o którym mowa wyżej jest to plac z kostki betonowej wzniesiony przez Spółdzielnię w grudniu 2003 r. Wnioskodawca skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z budową parkingu. Od momentu wybudowania parkingu Spółdzielnia nie ponosiła nakładów na jego ulepszenie.

Jak dowiedziono wyżej przedmiotem dostawy w analizowanej sprawie nie będzie prawo użytkowania wieczystego nieruchomość niezabudowanych ale prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowioną na nim budowlą - parkingiem. w związku z powyższym przedmiotowa dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla sprzedaży nieruchomości niezabudowanych.

Mając na względzie powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że sprzedaż budowli - parkingu nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ponieważ z uwagi na treść przepisu art. 2 pkt 14 ich sprzedaż dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia. Dostawa ww. budowli nie może również korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a, bowiem Wnioskodawca skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z budową parkingu. w konsekwencji powyższego dla dostawy ww. budowli - na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy - znajdzie zastosowanie stawka podstawowa podatku w wysokości 22%.

Jak wynika z cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu podlega opodatkowaniu analogicznie jak związane z tym gruntem budynki, budowle lub ich części. Odnosząc powyższe do sprawy będącej przedmiotem zapytania należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż dostawa parkingu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 22%, również grunt, z którym budowla ta jest trwale związana należy opodatkować podstawową stawką podatku.

W analizowanej sprawie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe ponieważ przedmiotem dostawy - wbrew twierdzeniom Zainteresowanego - nie jest prawo użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego lecz prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budowlą - parkingiem. z tego też względu o stawce podatku nie decyduje status gruntu lecz uwarunkowania związane z budowlą posadowioną na tymże gruncie.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

W kwestii dotyczącej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z udziałem we własności budynku posadowionego na tym gruncie, została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 30 listopada 2009 r. nr ILPP1/443-1055/09-4/KG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.