ILPP1/443-1049/13-3/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1049/13-3/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem sygnowanym datą 20 stycznia 2013 r. (data wpływu 22 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem w dniu 22 stycznia 2014 r. poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od roku 1993. Zainteresowany planuje sprzedaż lokalu użytkowego o pow. użytkowej 62,33 m2, w którym prowadzi sklep drogeryjno-perfumeryjny.

Lokal położony jest w przedwojennym budynku mieszkalnym. Budynek mieszkalny składa się z 8 wyodrębnionych lokali o powierzchni użytkowej ogółem 371,24 m2, w tym 7 lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej 308,91 m2 oraz 1 lokalu użytkowego o powierzchni użytkowej 62,33 m2. Z uwagi na bliską lokalizację sklepów firm: (...), sklep Wnioskodawcy od dłuższego już czasu nie przynosi przychodów zapewniających pokrycie kosztów uzyskania przychodów i kosztów spłaty zaciągniętego kredytu. Z tego względu Zainteresowany podjął decyzję o jego sprzedaży.

Remont kapitalny ww. budynku mieszkalnego wykonywany przez Gminę został zakończony w roku 1992. Remont obejmował części wspólne (dach, klatka schodowa, elewacja itd.) oraz wyodrębnione lokale mieszkalne i przedmiotowy lokal użytkowy.

Dnia 23 października 1992 r. (przed wejściem w życie przepisów o podatku VAT) w drodze wygranego przetargu Wnioskodawca otrzymał od Gminy przedmiotowy lokal użytkowy w najem. Wynajmującym był zakład budżetowy o nazwie Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. Umowa najmu była wielokrotnie zmieniana w drodze aneksu i zmiany dotyczyły podwyżek czynszu.

W drodze aneksu od dnia 1 stycznia 1994 r. do czynszu najmu przedmiotowego lokalu został doliczony podatek VAT w wysokości 22% na podstawie art. 1 ust. 31 ustawy z dnia 9 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz. U. Nr 129, poz. 599.

Lokal użytkowy był przedmiotem najmu do dnia 8 marca 2001 r., tj. do dnia jego wykupu.

W roku 2000 Wnioskodawca zwrócił się do Gminy o sprzedaż lokalu użytkowego bez przetargu, na rzecz dotychczasowego najemcy, zgodnie z obowiązującą w tamtym czasie Uchwałą Zarządu Gminy i Miasta z dnia 17 listopada 2000 r.

Dnia 21 grudnia 2000 r. został z Wnioskodawcą podpisany protokół uzgodnień, który dotyczył ceny sprzedaży lokalu i za użytkowanie wieczyste gruntu oraz terminów ich zapłaty.

Ostatecznie sprzedaż lokalu nastąpiła dnia 9 marca 2001 r. aktem notarialnym. Na mocy aktu notarialnego Zainteresowany nabył od Gminy - podatnika VAT od roku 1994 posiadającej - lokal użytkowy położony w budynku mieszkalnym wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i częścią prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W akcie notarialnym zapisano: cytuje:

* § 4..."Opłata roczna za współużytkowanie wieczyste gruntu stanowiącą 1% wartości gruntu ustalona została na kwotę 5,50 zł (pięć 50/100 złotych) z tym, że pierwsza opłata stanowiąca 25% wartości gruntu wynosi 139,40 zł (stotrzydzieścidziewięć 40/100 złotych) i została już w całości zapłacona. (...)

* § 5 Cena sprzedaży lokalu numer 1 (jeden) o przeznaczeniu innym niż mieszkalne z przynależnym do niego udziałem w częściach wspólnych budynku wynosi 109.000,00 zł (stodziewięćtysięcy złotych) i została już przez kupującego zapłacona...".

W akcie notarialnym brak zapisów dotyczących obciążenia sprzedaży przedmiotowego lokalu użytkowego podatkiem VAT. Gmina nie udokumentowała tej sprzedaży fakturą VAT. Nie naliczyła również podatku VAT od prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Po nabyciu na własność lokal użytkowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i jest wykorzystywany na cele działalności gospodarczej. Lokal nie stanowił ani przedmiotu najmu, ani przedmiotu dzierżawy.

Wydatki poniesione na modernizację przedmiotowego lokalu przed rokiem 2004 - 6,4 tys. zł były niższe niż 30% jego wartości początkowej. Od roku 2004 Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowego lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż lokalu użytkowego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i częścią prawa użytkowania wieczystego gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

2. Czy w przypadku ewentualnego braku zwolnienia od podatku VAT z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, sprzedaż tego lokalu będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, doprecyzowanym pismem w dniu 22 stycznia 2014 r., zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się - oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zasadniczo dostawa budynków, ich części opodatkowana jest podatkiem VAT jeżeli realizowana jest w ramach pierwszego zasiedlenia, przed pierwszym zasiedleniem lub w terminie 2 lat od pierwszego zasiedlenia.

Odnosząc powyższą analizę do przedstawionego stanu sprawy:

1.

lokal był przedmiotem najmu od dnia 23 października 1992 r. Oddanie lokalu w najem przed rokiem 1993 (przed datą wejścia przepisów o VAT) - zdaniem Wnioskodawcy - nie jest transakcją w ramach pierwszego zasiedlenia. Nie jest bowiem spełniona przesłanka "oddania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu".

2.

natomiast po wejściu w życie ustawy VAT w lipcu 1993 r. - zdaniem Zainteresowanego-najem przedmiotowego lokalu należy traktować jako "oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" pierwszemu użytkownikowi (najemcy).

Przedmiotowy lokal użytkowy był wynajmowany przez Wnioskodawcę ponad 8 lat, do dnia 8 marca 2001 r. Dnia 9 marca 2001 r. Zainteresowany wykupił lokal na własność. Po wykupie lokalu nie ponosił nakładów na ulepszenie przekraczających 30% jego wartości początkowej. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego zakupie.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca uważa, że sprzedaż przedmiotowego lokalu może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ustawy VAT.

Z pisma przesłanego w dniu 22 stycznia 2014 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku - wynika, że sprzedaż ww. nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.v

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Należy zauważyć, że na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1608) w art. 146a ustawy wprowadzenie do wyliczenia - z dniem 31 grudnia 2013 r. - otrzymało następujące brzmienie: "W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f".

Zatem zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć sprzedaż, aport, a także najem oraz dzierżawę.

Ponadto należy wskazać, że sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" - dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Zatem nie dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty wykonujące działalność przed dniem 5 lipca 1993 r.

Należy wskazać, że w sytuacji, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b - stosownie do art. 43 ust. 7a - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy wskazać, że treść art. 29a ust. 8 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Zatem obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8 ustawy, ma również zastosowanie w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z zabudowaniami. Powyższe wynika z faktu, że zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu uznawane jest za dostawę towaru oraz z tego, że grunt dzieli stawkę zabudowań na nim posadowionych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od roku 1993 i planuje sprzedaż lokalu użytkowego, w którym prowadzi sklep drogeryjno-perfumeryjny.

Dnia 23 października 1992 r. w drodze wygranego przetargu Wnioskodawca otrzymał od Gminy przedmiotowy lokal użytkowy w najem. W drodze aneksu od dnia 1 stycznia 1994 r. do czynszu najmu przedmiotowego lokalu został doliczony podatek VAT w wysokości 22%. Lokal użytkowy był przedmiotem najmu do dnia 8 marca 2001 r., tj. do dnia jego wykupu.

W roku 2000 Wnioskodawca zwrócił się do Gminy o sprzedaż lokalu użytkowego bez przetargu, na rzecz dotychczasowego najemcy.

Ostatecznie sprzedaż lokalu użytkowego w budynku mieszkalnym wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i częścią prawa wieczystego użytkowania gruntu nastąpiła dnia 9 marca 2001 r. aktem notarialnym.

Gmina nie udokumentowała tej sprzedaży fakturą VAT. Nie naliczyła również podatku VAT od prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Po nabyciu na własność lokal użytkowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i jest wykorzystywany na cele działalności gospodarczej. Lokal nie stanowił ani przedmiotu najmu, ani przedmiotu dzierżawy.

Wydatki poniesione na modernizację przedmiotowego lokalu przed rokiem 2004 - 6,4 tys. zł były niższe niż 30% jego wartości początkowej. Od roku 2004 Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowego lokalu.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla transakcji sprzedaży nieruchomości, będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem nie zaszły wyjątki w nim przedstawione, tzn. dostawa lokalu użytkowego nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Powyższe wynika z faktu, że pierwsze zasiedlenie miało miejsce z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, bowiem Wnioskodawca od dnia 23 października 1992 r. ww. lokal, w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, na podstawie umowy wynajmował od Gminy. Zatem od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży minął okres 2 lat. Jednocześnie Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej ww. nieruchomości.

W konsekwencji powyższego zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynek z lokalem użytkowym jest posadowiony, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wobec tego - na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy - ze zwolnienia od tego podatku będzie korzystała także sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynek z ww. lokalem jest posadowiony.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem tut. Organu, że stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 jest prawidłowe, pytanie nr 2 w analizowanej sytuacji stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl