ILPP1/443-1034/08-2/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-1034/08-2/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2008 r. (data wpływu: 3 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest niezależnym operatorem telekomunikacyjnym prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług telefonii stacjonarnej. Dostrzegając potrzebę niesienia pomocy, Spółka angażowała się i w dalszym ciągu zamierza angażować się w działalność charytatywną. W ramach tej działalności Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnych przekazań sprzętu komputerowego, telekomunikacyjnego, sportowego, książek i innych towarów np.: dla szkół, domów dziecka, czy też osób fizycznych.

Przekazywane nieodpłatnie towary mogą mieć różny status:

* pochodzą z magazynu, tzn. początkowo zostały zakupione na potrzeby działalności Spółki (np. aparaty telefoniczne) i dopiero później zostają nieodpłatnie przekazane,

* były wcześniej wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej (sprzęt komputerowy) i następnie zostają przekazane,

* bądź też zdarza się, iż Podatnik kupuje towar, który z góry jest przeznaczony do nieodpłatnego przekazania (np. w formie darowizny).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaki jest sposób określania podstawy opodatkowania przy nieodpłatnych przekazaniach towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

nbspnbsp - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Co do zasady w przedstawionym stanie, przy zakupie przekazywanych następnie towarów (z magazynu lub wykorzystywanych na potrzeby działalności), podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (zakupy te były związane ze sprzedażą opodatkowaną), a zatem należy uznać, że nieodpłatne przekazanie tych towarów w świetle powyższych uregulowań podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Natomiast w przypadku zakupu towarów, które z góry są przeznaczone do nieodpłatnego przekazania, podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż jest to wydatek nie stanowiący kosztu uzyskania przychodu. Tym samym nieodpłatne przekazanie tych towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 i ust. 10 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, z zastrzeżeniem ust. 10a.

Spółka wskazuje, iż z cyt. wyżej przepisów wynika, że w przypadku towarów przekazywanych nieodpłatnie, podstawą opodatkowania jest cena nabycia określona w momencie dostawy tych towarów, tj. w momencie ich przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia towarów lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania towarów, czyli podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa. Takie ujęcie podstawy opodatkowania pozwala na jej urealnienie - określenie wartości towaru z uwzględnieniem jego stanu i stopnia zużycia.

Ponadto Podatnik uważa, iż ustalanie podstawy opodatkowania według ceny nabycia z dnia nieodpłatnego przekazania towarów jest niewątpliwie słuszne w kontekście przepisów unijnych (art. 74 Dyrektywy 2006/112/WE). Wynika z nich, że wartość przekazywanego bezpłatnie towaru, powinna być określona na moment wydania, a nie jego pierwotnego zakupu (wytworzenia).

W związku z powyższym w przypadku nieodpłatnego przekazania towarów za podstawę opodatkowania podatnik winien przyjąć, zgodnie z art. 29 ust. 10 cyt. ustawy, wartość rynkową towarów z dnia przekazania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ustawodawca w art. 29 ust. 10 ww. ustawy wskazał, że w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 (nieodpłatne przekazanie), podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, z zastrzeżeniem ust. 10a.

W myśl art. 29 ust. 10a ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, której przedmiotem są produkty spożywcze i napoje, w szczególności: pieczywo, wyroby piekarskie i ciastkarskie, świeże (PKWiU 15.81), czekolady i wyroby cukiernicze (PKWiU 15.84.2), wody mineralne i napoje bezalkoholowe (PKWiU 15.98), jeżeli są one przekazywane na rzecz organizacji pożytku publicznego, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje, pod warunkiem prowadzenia szczegółowej dokumentacji przez dokonującego dostawy towarów potwierdzającej dokonanie dostawy towarów na rzecz tych organizacji, podstawą opodatkowania jest kwota, jaką w celu uzyskania w danym momencie takich towarów nabywca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów, musiałby w warunkach uczciwej konkurencji zapłacić niezależnemu dostawcy na terytorium kraju, o ile nie jest ona wyższa niż cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia koszty wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż w przypadku towarów przekazywanych nieodpłatnie, podstawą opodatkowania jest cena nabycia tych towarów określona w momencie dostawy, tj. w momencie ich przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia towaru lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów, czyli wartość rynkowa.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka będąca niezależnym operatorem telekomunikacyjnym, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług telefonii stacjonarnej, w ramach prowadzonej działalności charytatywnej, dokonuje nieodpłatnych przekazań sprzętu komputerowego, telekomunikacyjnego, sportowego, książek i innych towarów np.: dla szkół, domów dziecka, czy też osób fizycznych.

W sytuacji, gdy przy zakupie przekazywanych towarów (z magazynu lub wykorzystywanych na potrzeby działalności), podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego Spółka stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT dokonuje opodatkowania przekazywanych towarów.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej regulacje prawne oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż za podstawę opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w przedmiotowej sytuacji należy przyjąć - zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o VAT - wartość rynkową towarów z dnia przekazania.

Nadmienia się, iż wartość rynkowa została zdefiniowana przez ustawodawcę w art. 2 ust. 27b ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku, gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

a.

w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,

b.

w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320). Nadmienia się, że od dnia 1 grudnia 2008 r., przepis art. 29 ust. 10 ww. ustawy posiada brzmienie: "W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów."

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 12 stycznia 2009 r. nr ILPP1/443-1034/08-3/BD.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl