ILPP1/443-1017/09-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 27 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2009 r. (data wpływu 18 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 listopada 2009 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jako właściciel nieruchomości zabudowanej, planuje przeprowadzenie transakcji polegającej na oddaniu na rzecz Fundacji Dzieci Niepełnosprawnych, nieruchomości zabudowanej w użytkowanie wieczyste na 99 lat wraz z odpłatnym przeniesieniem prawa własności znajdującego się na gruncie budynku. Nieruchomość ta pozostaje w użytkowaniu Fundacji od dnia 28 września 1998 r. na podstawie umowy użytkowania z dnia 28 września 1998 r. (akt notarialny nr) z przeznaczeniem na prowadzenie integracyjnego żłobko-przedszkola, przychodni rehabilitacyjno-lekarskiej, a także szkolenia kadry medycznej i pedagogicznej oraz działalności oświatowej. W dacie ustanowienia prawa użytkowania, nieruchomość zabudowana była jednopiętrowym budynkiem żłobka w kształcie prostokąta. Fundacja dokonała następnie rozbudowy i nadbudowy oraz modernizacji budynku. Budynek już istniejący, stanowiący własność Gminy, został zmodernizowany wspólnie przez Fundację oraz Gminę, na podstawie umowy partycypacyjnej z dnia 29 czerwca 1999 r., zgodnie z którą Fundacja została zobowiązana do sfinansowania robót określonych w harmonogramie robót na łączną kwotę 1.451.910 zł. (faktycznie poniesione nakłady przez Fundację wyniosły 1.947.415 zł). Na poniesione w ramach partycypacji Fundacji wydatki, faktury były wystawiane na Fundację. Udział Fundacji w poniesionych nakładach wyniósł około 26%, udział Gminy w poniesionych nakładach wyniósł 74%. Jednocześnie w ramach zawartej umowy partycypacyjnej, pomiędzy Gminą a Fundacją w paragrafie 5 zawarto regulację, zgodnie z którą Fundacja miała podarować Gminie poniesione nakłady na realizację przedstawionego zadania "Modernizacja wraz z rozbudową" budynku już istniejącego. Przekazanie poniesionych przez Fundację nakładów miało nastąpić umową darowizny sporządzoną w formie aktu notarialnego w terminie do roku 2018. Do momentu planowanej transakcji pomiędzy Gminą a Fundacją, polegającej na oddaniu nieruchomości zabudowanej w użytkowanie wieczyste wraz z odpłatnym przeniesieniem własności budynku, poniesione nakłady nie zostały rozliczone zgodnie z zawartą regulacją w umowie partycypacyjnej. W związku z zakończeniem robót i rozliczeniem zadania inwestycyjnego pn. "Modernizacja i rozbudowa żłobka na potrzeby Centrum dla Dzieci Niepełnosprawnych", zwiększyła się wartość początkowa środka trwałego, tj. budynku żłobka o kwotę 2.349.680,24 zł, wartość początkowa ustalona na poziomie cen w roku 1998 budynku żłobka wynosiła 1.043.000,00 zł. Poniesione do roku 2002 przez Gminę nakłady ulepszające budynek wyniosły ponad 30% wartości początkowej budynku. Natomiast inwestycję polegającą na rozbudowie już istniejącego budynku, Fundacja podjęła się zrealizować we własnym zakresie (100% udziału w nakładach - dobudowa budynku o sześciu kondygnacjach naziemnych i jednej podziemnej). Przed przystąpieniem do prac związanych z rozbudową budynku trzykondygnacynego, Fundacja wygrała ogłoszony przez Gminę konkurs na realizację zadania polegającego na uruchomieniu i prowadzeniu przedszkola integracyjnego. W celu rozszerzenia usług świadczonych przez Fundację dzieciom niepełnosprawnym, w tym uruchomienie nowego przedszkola, poradni pedagogiczno-psychologicznej dla małych dzieci oraz zwiększenie ilość świadczonych usług medycznych, konieczne było podjęcie rozbudowy użytkowanej przez Fundację placówki. Na podstawie wydanych przez Prezydenta decyzji, został zatwierdzony projekt budowlany oraz udzielone zostało pozwolenie na budowę Oddziałowi Fundacji Centrum Diagnostyczno-Rehabilitacyjnemu dla ww. inwestycji. Przed przystąpieniem przez Fundację do prac związanych z rozbudową istniejącego budynku, tj. dobudowa części sześciokondygnacyjnej naziemnej i jednej podziemnej, strony nie umówiły się w jaki sposób nakłady poniesione w 100% przez Fundację, na prace modernizacyjne zostaną rozliczone. Obecnie w tej części sześciokondygnacyjnej budynku nadal prowadzone są prace budowlane. Zgodnie z oświadczeniem złożonym przez wykonawcę rozbudowy na dzień 15 czerwca 2009 r., stan zaawansowania robót budowlanych na obiekcie wynosił 75% wartości przedmiotu umowy.

Ponadto, Fundacja jest organizacją pożytku publicznego, działającą od roku 1991. Zgodnie ze statutem Fundacji, celem jej działania jest: pomoc medyczna, wychowawcza, edukacyjna i społeczna dzieciom niepełnosprawnym i zagrożonym niepełnosprawnością, ich rodzinom oraz innym osobom niepełnosprawnym. Wyłączną statutową działalnością Fundacji jest gromadzenie środków pieniężnych i rzeczowych na rzecz różnorakich form leczenia i rehabilitacji dzieci niepełnosprawnych, zagrożonych niepełnosprawnością oraz innych osób niepełnosprawnych poprzez działalność pożytku publicznego na rzecz osób niepełnosprawnych. Podejmowana przez Fundację działalność gospodarcza ma służyć wyłącznie realizacji statutowego celu. Cały dochód uzyskiwany przez Fundację z działalności gospodarczej jest przeznaczony na realizację celu statutowego. W związku z planowaną transakcją została wyrażona zgoda na oddanie Fundacji jako organizacji pożytku publicznego, gruntu położonego przy ul. Swobodnej 8a w użytkowanie wieczyste na 99 lat wraz z odpłatnym przeniesieniem prawa własności znajdującego się na tym gruncie budynku, w trybie bezprzetargowym na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Do ceny sprzedaży budynku oraz do opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntu zgodnie z art. 67 ust. 3 cyt. ustawy, zostanie zastosowana bonifikata w wysokości 80%.

Przeniesienie prawa własności budynku nastąpi w sposób odpłatny. Rzeczoznawca majątkowy oszacował wartość rynkową gruntu i budynku, oraz wartość rynkową nakładów poniesionych przez Fundację na remont, modernizację, rozbudowę budynku.

W umowie notarialnej zachowany zostanie cel na jaki nieruchomość zostaje zbywana, wynikający z dotychczasowej umowy użytkowania nieruchomości.

Z pisma uzupełniającego z dnia 17 listopada 2009 r. wynika, iż zgodnie z zawartą umową użytkowania z dnia 28 września 1998 r. pomiędzy Gminą a Fundacją, Gmina oddała w sposób odpłatny zabudowaną działkę w użytkowanie na okres 20 lat. W okresie użytkowania, użytkownik był obowiązany do uiszczania opłaty rocznej w wysokości 0,3% wartości nieruchomości z bonifikatą 80%. Wysokość opłaty podlegała waloryzacji w okresach nie krótszych, niż jeden rok w przypadku zmiany wartości nieruchomości.

W kwestii, czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia, w związku z poniesionymi nakładami na modernizację budynku dwukondygnacyjnego (udział Gminy w nakładach 74%, udział Fundacji 26%) oraz rozbudowę już istniejącego budynku (udział Fundacji 100%), Wnioskodawca stwierdza, że w okresie od roku 2002 do roku 2009, Gmina nie poniosła wydatków dających prawo do odliczenia. We wskazanym okresie Fundacja realizowała we własnym zakresie dobudowę budynku sześciokondygnacyjnego. Natomiast, jeśli chodzi o wydatki związane z modernizacją budynku już istniejącego, które Gmina poniosła w latach 1998-2002, nie można jednoznacznie stwierdzić, czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia, czy też nie. Jednakże modernizacja sfinansowana w 74% ze środków Gminy została zakończona w roku 2002, a ulepszony obiekt do momentu planowanej dostawy był oddany Fundacji w odpłatne użytkowanie. Stąd planowana w roku 2009 dostawa zmodernizowanego i rozbudowanego budynku zostanie dokonana po modernizacji (wydatki Gminy) po upływie 5 lat od wykorzystania obiektu przez Podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych (odpłatne użytkowanie). Zatem dostawa budynku po ulepszeniu po upływie 5 lat od wykorzystania obiektu przez Podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w ramach pierwszego zasiedlenia po ulepszeniu będzie zwolniona od podatku. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych, przez co najmniej 5 lat.

Opis operatu szacunkowego nieruchomości z bieżącego roku stwierdza, że budynek składa się z dwóch części, które są ze sobą połączone na poziomie od parteru do II piętra włącznie, tworząc funkcjonalnie jeden budynek. W użytkowaniu znajduje się tylko jeden budynek trzykondygnacyjny, natomiast część sześciokondygnacyjna jest w trakcie budowy. Budynek sześciokondygnacyjny jest dobudowywany prostopadle do dłuższego boku już istniejącego budynku, bryła łącznie z dachem nawiązuje do istniejącego budynku stanowiąc integralnie jego część.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka jest podstawa opodatkowania na podstawie art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług dla czynności polegającej na oddaniu przez Gminę na rzecz Fundacji Dzieci Niepełnosprawnych, nieruchomości zabudowanej przedstawionej w stanie faktycznym - w użytkowanie wieczyste na 99 lat wraz z odpłatnym przeniesieniem prawa własności znajdującego się na gruncie budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w kwestii określenia co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT, dla czynności ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z jednoczesną dostawą budynku trwale z gruntem związanego, składającego się z dwóch części, tj. budynku trzykondygnacyjnego znajdującego się obecnie w użytkowaniu Fundacji oraz części sześciokondygnacyjnej w trakcie zaawansowanej budowy prowadzonej przez Fundację (stan zaawansowania 75%), na rzecz Fundacji w sytuacji, gdy Fundacja poniosła określone nakłady związane z nadbudową już istniejącego budynku i rozbudową w postaci dobudowy części sześcio¬kondygnacyjnej, Wnioskodawca w swojej ocenie uznaje, że: dla czynności oddania gruntu w użytkowanie wieczyste, w podstawie opodatkowania należy uwzględnić wartość pierwszej opłaty oraz wnoszone przez użytkownika wieczystego opłaty roczne, przy jednoczesnym zastosowaniu ustalonej 80% bonifikaty, wynikającej z zastosowania art. 67 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), z zastrzeżeniem art. 19 ust. 16b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), który stanowi, iż w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu.

Obowiązujący od dnia 1 grudnia 2008 r. art. 29 ust. 5a cyt. ustawy o VAT oznacza, że w przypadku oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli - z podstawy opodatkowania dostawy budynków wyod¬rębnia się wartość użytkowania wieczystego gruntu. Zatem należy oddzielnie ustalić podstawę opodatkowania dla czynności oddania gruntu w użytkowanie wieczyste i dla dostawy budynków, z zastosowaniem właściwych dla obydwu przedmiotów stawek podatkowych. W przedmiocie prawidłowego określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT dostawy budynku, w ocenie Podatnika, uwzględniając przedstawiony stan fak¬tyczny, można przyjąć, że w zakresie opodatkowania podatkiem VAT planowanej dostawy budynku, uzasadnione jest zastosowanie tzw. "sensu ekonomicznego". W rozpatrywanej sprawie istotne jest, że Fundacja poniosła określone w operacie szacunkowym nakłady dotyczące wydatkowania własnych środków na nadbudowę o jedną kondygnację oddanego w użytkowanie budynku dwukondygnacyjnego, a następnie rozbudowę użytkowanego budynku o część sześciokondygnacyjną, która jest jeszcze w trakcie budowy.

Jednocześnie zapis dotyczący umowy darowizny, zawarty w umowie partycypacyjnej, pomiędzy Gminą a Fundacją, zgodnie z którym Fundacja miała podarować Gminie poniesione nakłady na realizację przedstawionego zadania "Modernizacja wraz z rozbudową" budynku już istniejącego nie został zrealizowany do momentu planowanej transakcji.

W odniesieniu zatem do przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca uznaje, że zgodnie z obowiązującym dla całego systemu VAT kryterium ekonomicznym, decydujące znaczenie ma ekonomiczna strona transakcji, a więc przeniesienie, lub jego brak, ekonomicznego władztwa nad rzeczą. Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wielokrotnie podkreślało, że istotne jest tylko przeniesienie prawa do dysponowania towarem jak właściciel, a samo prawo własności nie ma w tym zakresie decydującego znaczenia. Uzależnienie bowiem uznania danej czynności za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu od wymogów prawa cywilnego spowodowałoby, że przedmiot opodatkowania byłby różny w państwach członkowskich w zależności od obowiązujących w nich zasad prawa cywilnego (np. orzeczenie C-320/88 Staatssecretaris van Financien przeciwko Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV). Zatem w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie poniesionych nakładów na rozbudowę istniejącego budynku oraz jego dobudowę przez Fundację, Gmina nie przenosi na Fundację w tym zakresie żadnego prawa do rozporządzania jak właściciel, ponieważ prawo to jest już po stronie Fundacji, która za zgodą właściciela gruntu (a przynajmniej wobec braku jego sprzeciwu) dokonała stosownej nadbudowy budynku a następnie przystąpiła do jego rozbudowy.

W ocenie Wnioskodawcy, w takiej transakcji trzeba rozgraniczyć sens cywilnoprawny transakcji od sensu ekonomicznego. Nie ulega wątpliwości, iż w sensie cywilnoprawnym Gmina jest właścicielem budynku. A więc zawierając cywilnoprawną umowę sprzedaży nieruchomości, Gmina odda na rzecz Fundacji grunt w użyt¬kowanie wieczyste oraz przeniesie na Fundację własność nieruchomości budynkowej, zaś strony transakcji zaliczą na poczet ceny wartość nakładów.

Jednakże, pomimo takiego cywilistycznego rozumienia transakcji w prawie polskim, należy zauważyć, że po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, pierwszeństwo przed prawem polskim ma prawo europejskie. Ta zasada jest wyrazem dążenia do zrównania praw i obowiązków wszystkich podmiotów na terenie Wspólnoty, tak aby nie korzystały one ze szczególnych przywilejów ani nie były obciążone obowiązkami wynikającymi z poszczególnych systemów prawnych. W szczególności, podatnicy nie mogą być uprzywilejowani lub obciążani dodatkowymi obowiązkami ze względu na to, że prawo krajowe w sposób odmienny reguluje daną transakcję pod względem cywilistycznym.

W przedstawionym stanie faktycznym, czynność przeniesienia na Gminę nakładów nie będzie miała miejsca, ponieważ w zakresie poniesionych przez Fundację nakładów na modernizację budynku już istniejącego strony umowy partycypacyjnej odstąpiły od rozliczenia poniesionych nakładów, zgodnie z treścią przedmiotowej umowy. Natomiast w zakresie poniesionych nakładów dotyczących rozbudowy budynku istniejącego, tj. dobudowy części sześciokondygnacyjnej, nie będzie miała miejsca czynność ich przeniesienia. Strony umowy sprzedaży nieruchomości nie umówiły się bowiem, że Fundacja przeniesie na własność Gminy wartość poniesionych nakładów.

Za przyjętym stanowiskiem podatnika w zakresie określenia podstawy opodatkowania, stosując ekonomiczny sens transakcji przemawiają również orzeczenia ETS. Zgodnie z art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, co jest powtórzeniem art. 5 ust. 1 VI Dyrektywy z dnia 17 maja 1977 r., tak więc aktualność zachowują orzeczenia wydane na podstawie VI Dyrektywy. W orzeczeniu z dnia 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88, uznano, że pojęcie "dostawa towarów", należy traktować jako przeniesienie do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeśli nie występuje przeniesienie prawa do tego majątku w sensie prawnym. Należy również powołać orzeczenie C-260/95 Commissioners of Customs and Ezcise DFDS AS, gdzie w pkt 23 ETS wskazał, że kryterium ekonomiczne jest fundamentalne dla całego systemu VAT. Oznacza to, że w celu określenia czy dostawa miała miejsce, należy sprawdzić, czy z punktu widzenia ekonomicznego nastąpiło przeniesienie prawa do dysponowania towarem jak właściciel. W związku z powyższym, odnosząc się do kwestii określenia podstawy opodatkowania dostawy budynku, należy wskazać, że zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Uwzględniając zatem zastosowanie w stosunku do planowanej dostawy budynku tzw. "kryterium ekonomicznego", a także obowiązującą w stosunku do planowanej transakcji bonifikatę, podstawą opodatkowania będzie wartość budynku pomniejszona o dokonane przez Fundację nakłady w zakresie udziału w nakładach dotyczących modernizacji w tym nadbudowy użytkowanego budynku oraz o nakłady związane z dobudową części sześciokondygnacyjnej poniesione w całości przez Fundację oraz o wartość udzielonej Fundacji 80% bonifikaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Pojęcie części budynków i budowli należy rozumieć jako fizycznie wyodrębnione części mogące mieć inny status prawny niż same budynki lub budowle (np. lokale).

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Punkty 6 oraz 7 zostały dodane do przytoczonego przepisu ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) i obowiązują od dnia 1 grudnia 2008 r. Należy jednak zaznaczyć, że wspomniana zmiana miała charakter wyłącznie techniczny potwierdzający dotychczas stosowaną praktykę.

Podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług - w myśl art. 29 ust. 1 ustawy - jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty - z uwagi na treść ust. 2 powołanego przepisu - obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2). Obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur (art. 29 ust. 4).

Z kolei, przepis art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższa zasada nie ma jednak zastosowania do czynności oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Jak stanowi bowiem art. 29 ust. 5a ustawy, przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

W myśl powołanych przepisów kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, a w przypadku udzielenia bonifikaty (rabatu) podstawę opodatkowania (tj. obrót) zmniejsza się o kwotę tej bonifikaty (rabatu).

Zatem w przypadku, gdy oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste dokonywane jest jednocześnie z dostawą budynku lub budowli trwale z gruntem związanych, to wówczas należy oddzielnie ustalić podstawę opodatkowania dla czynności oddania gruntu w użytkowanie wieczyste i dla dostawy budynków, z zastosowaniem właściwych dla obydwu przedmiotów stawek podatkowych.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca (Gmina) planuje przeprowadzenie transakcji polegającej na oddaniu nieruchomości zabudowanej w użytkowanie wieczyste na 99 lat wraz z odpłatnym przeniesieniem prawa własności znajdującego się na gruncie budynku na rzecz Fundacji. Nieruchomość ta pozostaje w użytkowaniu Fundacji od dnia 28 września 1998 r. na podstawie umowy użytkowania, z przeznaczeniem na prowadzenie integracyjnego żłobko-przedszkola, przychodni rehabilitacyjno-lekarskiej, a także szkolenia kadry medycznej i pedagogicznej oraz działalności oświatowej.

W związku z planowaną transakcją, została wyrażona zgoda na oddanie Fundacji jako organizacji pożytku publicznego, przedmiotowego gruntu w użytkowanie wieczyste na 99 lat wraz z odpłatnym przeniesieniem prawa własności znajdującego się na tym gruncie budynku, w trybie bezprzetargowym na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Do ceny sprzedaży budynku oraz do opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntu zgodnie z art. 67 ust. 3 cyt. ustawy, zostanie zastosowana bonifikata w wysokości 80%.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż podstawę opodatkowania, stanowić będzie obrót pomniejszony o kwotę udzielonej bonifikaty, zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, co oznacza, że podatek VAT powinien być wyliczony po uwzględnieniu zastosowanej bonifikaty.

Informuje się, w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania. Natomiast rozstrzygnięcie w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy budynku zostało załatwione w interpretacji nr ILPP1/443-1017/09-5/AI z dnia 20 listopada 2009 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.