ILPP1/443-1013/12-4/AWa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2012 r. (data wpływu 2 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu 22 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na inwestycję w obcym środku trwałym - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na inwestycję w obcym środku trwałym. Pismem z dnia 21 stycznia 2013 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka komandytowa wynajmuje dla potrzeb swojego oddziału zabudowaną nieruchomość od osoby fizycznej (grunt i budynki). Umowa najmu jest zawarta na czas nieokreślony. Zgodnie z umową, w przypadku wypowiedzenia bądź rozwiązania umowy, Spółka komandytowa nie ma prawa do zwrotu poniesionych nakładów na nieruchomość.

W związku z rozwojem Spółki komandytowej, zwiększają się potrzeby oddziału co do posiadanej powierzchni magazynowej. W celu jej zwiększenia rozważane są różne warianty.

Jednym z rozważanych wariantów jest taki, że Spółka komandytowa dokona rozbudowy najmowanych obiektów we własnym zakresie, której skutkiem będzie m.in. zwiększenie powierzchni magazynowej. Spółka potraktowałaby poniesione nakłady na przebudowę najmowanych obiektów jako inwestycję w obcym środku trwałym, w konsekwencji przyjęłaby ten składnik do ewidencji środków trwałych (EST) i dokonywała odpisów amortyzacyjnych przez okres 10 lat.

Spółka planuje wykorzystywać najmowane obiekty w prowadzonej działalności przez czas bliżej nieokreślony. Spółka prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na niemożliwe do przewidzenia przyszłe zdarzenia gospodarcze, nie jest wykluczone, iż w przyszłości umowa najmu uległaby rozwiązaniu lub wypowiedzeniu bądź doszłoby do porozumienia pomiędzy Spółką a właścicielem nieruchomości regulującym kwestię zwrotu poniesionych przez Spółkę nakładów na nieruchomość. W konsekwencji, mogłoby dojść do następujących sytuacji:

Pismem z dnia 21 stycznia 2013 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie miała prawo do odliczania podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wydatki na wynajmowaną nieruchomość stanowiącą inwestycję w obcym środku trwałym.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ Spółka ponosiłaby nakłady w swoim interesie i na cele prowadzonej działalności gospodarczej, jak również najmowane obiekty są i będą wykorzystywane do działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dot. wydatków na przebudowę najmowanych obiektów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wynajmuje dla potrzeb swojego oddziału zabudowaną nieruchomość od osoby fizycznej (grunt i budynki). Umowa najmu jest zawarta na czas nieokreślony. Zgodnie z umową, w przypadku wypowiedzenia bądź rozwiązania umowy, Spółka nie ma prawa do zwrotu poniesionych nakładów na nieruchomość. W związku z rozwojem Spółki, zwiększają się potrzeby oddziału co do posiadanej powierzchni magazynowej. W celu jej zwiększenia rozważane są różne warianty. Jednym z rozważanych wariantów jest taki, że Spółka dokona rozbudowy najmowanych obiektów we własnym zakresie, której skutkiem będzie m.in. zwiększenie powierzchni magazynowej. Spółka potraktowałaby poniesione nakłady na przebudowę najmowanych obiektów jako inwestycję w obcym środku trwałym, w konsekwencji przyjęłaby ten składnik do ewidencji środków trwałych dokonywała odpisów amortyzacyjnych przez okres 10 lat. Spółka planuje wykorzystywać najmowane obiekty w prowadzonej działalności przez czas bliżej nieokreślony. Spółka prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nakłady poniesione na inwestycję w obcym środku trwałym będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego. Tak więc dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego decydujące znaczenie będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z obecnymi lub przyszłymi czynnościami opodatkowanymi. Zgodnie bowiem z podstawową zasadą wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy, odliczenie podatku naliczonego warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego następuje w określonych terminach wskazanych przez ustawodawcę (nawet jeśli w momencie realizacji prawa do odliczenia towary, bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Zwrócić również należy uwagę, iż cytowane wcześniej regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o finalne przeznaczenie towaru, czy też usługi, w cenie której zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu. Oznacza to, iż zmiana przeznaczenia towaru lub usługi może spowodować konieczność weryfikacji istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle powołanych przepisów prawa oraz biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących poniesione - w celu rozbudowy wynajmowanych obiektów - nakłady inwestycyjne w obcym środku trwałym, które - jak wskazał Zainteresowany, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, na zasadach określonych w art. 86 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Jednocześnie zaznacza się, iż stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe, ze względu na fakt, iż z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotowe zakupy będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług pomimo tego, że Wnioskodawca wskazał w swoim stanowisku, że będą one służyły sprzedaży podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na inwestycję w obcym środku trwałym. Natomiast kwestie dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego oraz w zakresie konsekwencji podatkowych powstałych w wyniku odsprzedaży poniesionych nakładów zostały rozstrzygnięte w interpretacjach indywidualnych z dnia 5 lutego 2013 r. nr ILPP1/443-1013/12-5/AWa i nr ILPP1/443-1013/12-6/AWa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.