ILPP1/443-1011/13-2/MD - Obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w związku z nakładami poniesionymi na remonty środka trwałego, które zwiększyły wartość początkową sprzedanej nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2013 r. (data wpływu 7 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 7 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) w roku 2009 kupił nieruchomość gruntową położoną w W. Powyższa nieruchomość zabudowana była budynkiem przemysłowym (wg aktu notarialnego). Wartość przedmiotu umowy wynosiła 115.000 zł i na kwotę tą składa się działka gruntu 35.000 zł i budynek 80.000 zł. Dokumentem OT przyjęto do użytkowania nieruchomość 3 września 2009 r. W momencie zakupu tej nieruchomości Spółka była i nadal jest czynnym płatnikiem podatku VAT. Od zakupu powyższej nieruchomości Spółka nie odliczyła podatku naliczonego. W latach od 2011 r. do listopada 2012 r. ponoszono nakłady na remonty tego środka trwałego, które nie zostały zaliczone w koszty podatkowe jednorazowo tylko podnosiły jego wartość początkową i były odpisywane w ratach amortyzacyjnych w koszty. I tak odpowiednio:

* 26 października 2011 r. podwyższono wartość nieruchomości o nakłady w kwocie 2.250,00 zł,

* 29 kwietnia 2012 r. podwyższono wartość o kwotę 613,46 zł,

* 31 maja 2012 r. podwyższono wartość o 3.287,33 zł,

* 1 czerwca 2012 r. podwyższono wartość o 4.574,88 zł,

* 18 lipca 2012 r. podwyższono wartość o 3.302,75 zł,

* 6 listopada 2012 r. podwyższono wartość o 1.810,90 zł.

Od powyższych nakładów podwyższających wartość początkową środka trwałego Spółka odliczyła podatek naliczony. 8 lipca 2013 r. Spółka aktem notarialnym sprzedała powyższą nieruchomość w W. Przy sprzedaży tej nieruchomości Spółka skorzystała ze zwolnienia od podatku VAT (należny) wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. W ciągu ostatnich 12 miesięcy poprzedzających sprzedaż, tj. od dnia 8 lipca 2012 r. do 8 lipca 2013 r. Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego związanego z powyższymi nakładami remontowymi podwyższającymi wartość środka trwałego w kwocie 1.176,13 zł i składają się na tą kwotę dwa zakupy z firmy "A" - faktury VAT nr 1 (...) (netto 1.810,90 zł, VAT 416,50 zł, brutto 2.227,41 zł) i nr 7 (...) (netto 3.302,75 zł, VAT 759,63 zł, brutto 4.062,38 zł).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Za jaki okres, w jakiej wysokości i w jakim czasie Spółka winna dokonać korekty podatku naliczonego, który został odliczony od poniesionych nakładów na remonty, które zwiększyły wartość początkową środka trwałego - sprzedanej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna dokonać korekty podatku naliczonego od powyższych nakładów w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym sprzedała nieruchomość, tj. za lipiec 2013 r., zgodnie z art. 91 ust. 7c. Korekta powinna dotyczyć nakładów poniesionych w ciągu ostatnich 12 miesięcy poprzedzających sprzedaż, tj. od dnia 8 lipca 2012 r. do 8 lipca 2013 r. Korekta powinna być dokonana w wysokości kwoty podatku naliczonego, który został w tym okresie odliczony od poczynionych nakładów jest to kwota VAT w wysokości 1.176,13 zł i składają się na nią dwa zakupy z firmy "A" - faktury VAT nr 1 (...) (netto 1.810,90 zł, VAT 416,50 zł, brutto 2.227,41 zł) i nr 7 (...) (netto 3.302,75 zł, VAT 759,63 zł, brutto 4.062,38 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ze wskazanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zasady dotyczące sposobu oraz terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

I tak zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania (art. 91 ust. 2 ustawy).

Natomiast art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W myśl art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Według ust. 6 wskazanego przepisu, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W myśl postanowień art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na mocy art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka z o.o.) w roku 2009 kupił nieruchomość gruntową, zabudowaną budynkiem przemysłowym. Wartość przedmiotu umowy wynosiła 115.000 zł i na kwotę tą składa się działka gruntu 35.000 zł i budynek 80.000 zł. Dokumentem OT przyjęto do użytkowania nieruchomość 3 września 2009 r. W momencie zakupu tej nieruchomości Spółka była i nadal jest czynnym płatnikiem podatku VAT. Od zakupu powyższej nieruchomości Spółka nie odliczyła podatku naliczonego. W latach od 2011 r. do listopada 2012 r. ponoszono nakłady na remonty tego środka trwałego, które nie zostały zaliczone w koszty podatkowe jednorazowo tylko podnosiły jego wartość początkową i były odpisywane w ratach amortyzacyjnych w koszty. I tak odpowiednio:

* 26 października 2011 r. podwyższono wartość nieruchomości o nakłady w kwocie 2.250,00 zł,

* 29 kwietnia 2012 r. podwyższono wartość o kwotę 613,46 zł,

* 31 maja 2012 r. podwyższono wartość o 3.287,33 zł,

* 1 czerwca 2012 r. podwyższono wartość o 4.574,88 zł,

* 18 lipca 2012 r. podwyższono wartość o 3.302,75 zł,

* 6 listopada 2012 r. podwyższono wartość o 1.810,90 zł.

Od powyższych nakładów podwyższających wartość początkową środka trwałego Spółka odliczyła podatek naliczony.

8 lipca 2013 r. Spółka aktem notarialnym sprzedała powyższą nieruchomość. Przy sprzedaży tej nieruchomości Spółka skorzystała ze zwolnienia w podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. W ciągu ostatnich 12 miesięcy poprzedzających sprzedaż, tj. od dnia 8 lipca 2012 r. do 8 lipca 2013 r. Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego związanego z powyższymi nakładami remontowymi podwyższającymi wartość środka trwałego w kwocie 1.176,13 zł i składają się na tą kwotę dwa zakupy - faktury VAT nr 1 (...) (netto 1.810,90 zł, VAT 416,50 zł, brutto 2.227,41 zł) i nr 7 (...) (netto 3.302,75 zł, VAT 759,63 zł, brutto 4.062,38 zł).

W związku z powyższym wątpliwości Spółki dotyczą kwestii za jaki okres, w jakiej wysokości i w jakim czasie Spółka winna dokonać korekty podatku naliczonego, który został odliczony od poniesionych nakładów na remonty, które zwiększyły wartość początkową środka trwałego (tekst jedn.: sprzedanej nieruchomości).

Wskazać w tym miejscu należy, że zakup towarów i usług (tekst jedn.: nakładów poniesionych na środek trwały), który na podstawie przepisów o podatku dochodowym jest zaliczany przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji należy traktować dla celów podatku VAT tak jak zakup odrębnego środka trwałego.

Tym samym, poniesione przez Wnioskodawcę nakłady na środek trwały, które nie zostały zaliczone w koszty podatkowe jednorazowo tylko podnosiły jego wartość początkową i były odpisywane w ratach amortyzacyjnych (jak wskazał Wnioskodawca) należy traktować jak wydatki na zakup odrębnego środka trwałego. W tej sytuacji korekta dotyczyć będzie nieruchomości, a nie towarów i usług zużytych w celu poniesienia na nią nakładów.

Ustalenia wymaga jedynie, który przepis spośród przewidzianych w ust. 7a do 7d art. 91 ustawy stanowiących uszczegółowienie przepisu ust. 7, będzie miał zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

I tak w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 91 ust. 7a ustawy, odnosi się on bowiem do towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji z wyłączeniem tych których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, co jak wynika z wniosku, nie ma miejsca w przedmiotowej sytuacji.

Nie znajdzie też zastosowania przepis ust. 7d tego artykułu. Reguluje on bowiem kwestie korekty w odniesieniu do towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany. W rozpatrywanej sprawie towary i usługi, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, zostały przez niego wykorzystane zgodnie z zamiarem ich nabycia.

Z kolei przepis art. 91 ust. 7b ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

W ww. art. 91 ust. 7a ustawy jest natomiast mowa o towarach i usługach, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji z wyłączeniem tych których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł.

Tak więc ww. przepis art. 91 ust. 7b ustawy, jako że nie ma w tym przepisie stwierdzenia, że dotyczy tylko środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, lecz jedynie że dotyczy towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, należy przyjąć, że przepis ten dotyczy wszelkich towarów i usług, w tym również środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, oczywiście za wyjątkiem tych, które objęte są przepisem ww. ust. 7a.

Rozważenia wymaga jeszcze kwestia czy w sytuacji przedstawionej we wniosku będzie miał zastosowanie przepis art. 91 ust. 7c ustawy, który stwierdza, że korekty towarów i usług, o których mowa w ww. przepisie ust. 7b nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania upłynęło 12 miesięcy.

W analizowanej sprawie zatem w stosunku do części nakładów poniesionych na środek trwały (budynek przemysłowy), których jednostkowa wartość nie przekroczyła 15.000 zł, zastosowanie znajdzie wyłączenie, o którym mowa w powołanym wyżej art. 91 ust. 7c ustawy, bowiem jak wynika z opisu sprawy od dnia ich nabycia i wydania do działalności opodatkowanej do dnia zmiany przeznaczenia - sprzedaży budynku korzystającej ze zwolnienia (jak wskazano we wniosku) - upłynęło 12 miesięcy.

Reasumując, w przypadku środków trwałych (nakładów), których jednostkowa wartość nie przekroczyła 15.000 zł, a które zostały oddane do wykorzystania przy wykonywaniu czynności opodatkowanych w okresie 12 miesięcy poprzedzających sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (tekst jedn.: w przypadku nakładów o wartości 3.302,75 zł i 1.810,90 zł) - w myśl art. 91 ust. 7c ustawy - Spółka powinna dokonać korekty podatku naliczonego w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana prawa do odliczenia (sprzedaż nieruchomości korzystająca ze zwolnienia), tj. w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc lipiec 2013 r.

Natomiast w przypadku środków trwałych (nakładów), których jednostkowa wartość nie przekroczyła 15.000 zł, oddanych do czynności opodatkowanych przed 8 lipca 2012 r. (tekst jedn.: nakładów o wartości: 2.250,00 zł; 613,46 zł; 3.287,33 zł i 4.574,88 zł) Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy, gdyż jak wynika z opisu sprawy od dnia ich nabycia i wydania do działalności opodatkowanej do dnia zmiany przeznaczenia - sprzedaży budynku korzystającej ze zwolnienia - upłynęło 12 miesięcy.

Tut. Organ pragnie również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Tym samym tut. Organ nie analizował w niniejszej interpretacji kwestii zastosowania do transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz niezaliczenia przez Wnioskodawcę poniesionych nakładów w koszty podatkowe jednorazowo, lecz zaliczenie ich do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się wyłącznie na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz na pytaniu przyporządkowanym do tego stanu faktycznego i w tym zakresie oceniono stanowisko Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.