ILPP1-3/4512-1-5/16-2/JN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2016 r. (data wpływu 8 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz spółek z Grupy - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz Spółek z Grupy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką publiczną notowaną na Giełdzie Papierów Wartościowych. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Spółka jest jednym z podmiotów z grupy kapitałowej (dalej: "Grupa"), która zasadniczo zajmuje się świadczeniem szeroko rozumianych usług medycznych.

W 2016 r. Grupa podjęła decyzję o zmianie modelu zarządzania zakupami. W tym celu Grupa rozważa przejście restrukturyzacji procesów zakupowych. Celem restrukturyzacji jest zmiana modelu dokonywania zakupów świadczeń przez podmioty z Grupy. Wdrożenie ww. rozwiązania ma na celu: (i) podniesienie siły negocjacyjnej przy pertraktacjach z dostawcami świadczeń, (ii) przynieść Grupie oszczędności związane z możliwością negocjowania niższych cen, (iii) efektywniejsze wykorzystywanie nabywanych świadczeń przez alokowanie ich do spółek z Grupy, w których aktualnie występuje zapotrzebowanie na dane świadczenia.

W 2016 r. zmianie uległo podejście Spółki do planowanej zmiany modelu zarządzania procesem zakupowym. W związku z faktem, iż Wnioskodawca jest liderem Grupy oraz spółką posiadającą bardzo dobrą reputację i wiarygodność wśród kontrahentów (a więc ma skuteczniejszą pozycję negocjacyjną), towary i usługi w ramach rozważanego modelu mają być nabywane od kontrahentów przez Wnioskodawcę. Następnie, z puli nabytych towarów i usług Spółka: (i) wykorzysta część nabytych świadczeń na własne potrzeby, (ii) pozostała część będzie redystrybuowana do spółek z Grupy, które będą wykorzystywały nabyte świadczenia do swojej działalności operacyjnej.

W zakresie nabywanych towarów i usług, Wnioskodawca będzie nabywał je we własnym imieniu i na własny rachunek. Z tytułu nabywania ww. świadczeń Spółka będzie otrzymywała faktury z podatkiem od towarów i usług (dalej: "podatek VAT") naliczonym.

Następnie Wnioskodawca będzie odsprzedawał (refakturował) część nabywanych świadczeń bez naliczenia dodatkowej marży (lecz będzie w szczególności ponosił odpowiedzialność za nabywane świadczenia, rozpatrywał reklamacje) na rzecz spółek z Grupy.

W ramach ww. transakcji Spółka będzie traktowana jednocześnie jako nabywca oraz sprzedawca tych samych towarów i usług, odpowiednio na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy VAT (dla dostawy towarów) oraz art. 8 ust. 2a ustawy VAT (dla świadczenia usług).

W konsekwencji, odsprzedaż świadczeń będzie traktowana przez Spółkę jako czynności podlegające opodatkowaniu VAT, które będą udokumentowane fakturami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 1 Ustawy VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz spółek z Grupy?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 1 Ustawy VAT, będzie on uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz spółek z Grupy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)".

Powyższy przepis wyraża zasadę neutralności podatku VAT, zgodnie z którą ciężar ekonomiczny podatku nie powinien obciążać podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami, ponieważ ciężarem tym powinien zostać obciążony konsument, jako ostateczny odbiorca towaru lub usługi.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych na fakturach VAT otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, aby możliwe było skorzystanie z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* podmiot dokonujący odliczenia podatku VAT musi być czynnym podatnikiem podatku VAT (przesłanka podmiotowa);

* nabyte towary i usługi muszą być wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (przesłanka przedmiotowa).

Jednocześnie, w powyższym zakresie nie mogą wystąpić przesłanki negatywne wskazane w art. 88 Ustawy VAT.

W świetle powyższego, w sytuacji, gdy podatnik działa jako czynny podatnik VAT pierwsza z przedmiotowych przesłanek jest spełniona.

W zakresie wykorzystania nabywanych świadczeń do czynności opodatkowanych VAT, wskazać należy, że Spółka wykonuje również czynności zwolnione od podatku VAT. W konsekwencji całość dokonywanych przez nią zakupów nie może być związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji, w przedmiotowej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 90 ust. 1 Ustawy VAT, który stanowi, że "W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego".

Z powyższej regulacji wynika, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zaalokowanego bezpośrednio do czynności opodatkowanych VAT.

Oznacza to, że podatnik VAT czynny jest zobowiązany określić przeznaczenia nabywanych świadczeń. W zakresie, w jakim dane świadczenia są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi winno przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT.

Powyższe stanowisko potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2014 r., nr IPTPP4/443-186/14-6/ALN, gdzie wskazał, że: "Z uwagi na brzmienie cyt. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku".

W przedmiotowej sprawie Spółka nabywa świadczenia (wraz z podatkiem VAT), których część następnie ma być przedmiotem odsprzedaży na rzecz spółek z Grupy.

Refaktura ww. świadczeń podlega opodatkowaniu VAT. Czynność ta jest dokumentowana fakturą z podatkiem VAT wykazanym na niej. W rezultacie, nabywane świadczenia są alokowane bezpośrednio do czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie spełniał wszystkie przesłanki pozytywne niezbędne do skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT od świadczeń, które są refakturowane, tj. będzie działał jako czynny podatnik VAT, a nabyte towary i usługi będą wykorzystywane (tj. alokowane) przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednocześnie w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki wskazane w art. 88 Ustawy VAT.

W rezultacie w ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 Ustawy VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego, na zasadzie alokacji bezpośredniej, związanego z zakupem towarów i usług, które będą podlegały późniejszej odsprzedaży za pośrednictwem Centrum Zakupów na rzecz spółek z Grupy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca wskazał, że wyjątki ograniczające prawo do odliczenia podatku naliczonego wymienione w art. 88 ustawy nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Ww. przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego i jest uzupełniony regulacjami zawartymi w art. 90 ustawy.

W świetle art. 90 ust. 1 ustawy - w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to - na mocy art. 90 ust. 2 ustawy - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, jest jednym z podmiotów z grupy kapitałowej, która zasadniczo zajmuje się świadczeniem szeroko rozumianych usług medycznych. W 2016 r. Grupa rozważa przejście restrukturyzacji procesów zakupowych, których celem jest zmiana modelu dokonywania zakupów świadczeń przez podmioty z Grupy. Wnioskodawca jest liderem Grupy oraz spółką posiadającą bardzo dobrą reputację i wiarygodność wśród kontrahentów, dlatego towary i usługi w ramach rozważanego modelu mają być nabywane od kontrahentów przez niego. Następnie, z puli nabytych towarów i usług wykorzysta on część na potrzeby własne a pozostałą część będzie redystrybuował do spółek z Grupy. Z tytułu nabywania ww. świadczeń Wnioskodawca będzie otrzymywał faktury z podatkiem naliczonym. W dalszej kolejności będzie odprzedawał (refakturował) część nabywanych świadczeń bez naliczenia dodatkowej marży (lecz będzie w szczególności ponosił odpowiedzialność za nabywane świadczenia, rozpatrywał reklamacje) na rzecz spółek z Grupy. W ramach ww. transakcji Wnioskodawca będzie traktowany jednocześnie jako nabywca oraz sprzedawca tych samych towarów i usług. W konsekwencji, odsprzedaż świadczeń będzie traktowana przez Wnioskodawcę jako czynności podlegające opodatkowaniu VAT, które będą udokumentowane fakturami.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie są/będą podlegały odsprzedaży na rzecz spółek z Grupy.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy - w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, że odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie w obu ww. przypadkach dostawy ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy - w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, towary i usługi nabywane są od kontrahentów przez Wnioskodawcę, a następnie część z nich odsprzedawana jest na rzecz spółek z Grupy. Wnioskodawca wystąpi w tym przypadku zatem zarówno jako nabywca, jak i dostawca - który bierze udział w łańcuchu dostaw towarów i świadczenia usług. Oznacza to, że Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu opisanych transakcji, występuje zatem w roli handlowca nabywającego i odprzedającego towary i usługi (tj. podmiotu dokonującego sprzedaży).

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że transakcje pomiędzy Wnioskodawcą i spółkami z Grupy, których przedmiotem są towary i usługi, stanowią odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie warunki te są spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ponadto - co wynika z wniosku - nabywa i odprzedaje na rzecz spółek z Grupy towary i usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto należy wyjaśnić, że w sprawie będącej przedmiotem pytania nie ma zastosowania art. 90 ust. 1 ustawy, który odnosi się do towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Przedmiotem pytania jest natomiast - jak wskazał Wnioskodawca - sytuacja, w której jest on w stanie ustalić związek nabywanych towarów i usług z ich odprzedażą (to jest z czynnościami dającymi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego) na zasadzie tzw. alokacji bezpośredniej, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Przedmiotem pytania zawartego we wniosku nie jest sytuacja, w której Wnioskodawca nabywa towary i usługi związane zarówno z czynnościami dającymi, jak i niedającymi prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem świadczeń, które następnie są/będą podlegały odsprzedaży na rzecz spółek z Grupy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.