ILPP1-3/4512-1-41/16-2/JN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2016 r. (data wpływu 8 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku sprzedaży pojazdów do driftowania - jest prawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku sprzedaży pojazdów do driftowania. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 września 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą pod nazwą "X", której główna działalność gospodarcza została zakwalifikowana pod symbolem PKD 29.10.E (produkcja pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli). Produkcja polega na składaniu z zakupionych części pojazdów do driftowania oraz sprzedaży do firm oraz klientów prywatnych. Planowana sprzedaż ma objąć swym zakresem zarówno rynek krajowy, jak również wewnątrzwspólnotowe dostawy oraz eksport do krajów trzecich. Pojazdy nie są pojazdami rejestrowanymi, nie będą przechodzić badań technicznych, nie będą posiadać homologacji, nie będą dopuszczone do ruchu drogowego według przepisów Prawo o ruchu drogowym. Pojazdy te będą przeznaczone do poruszania się po torach wyścigowych, placach do tego celu przeznaczonych. Nie będą posiadały również licznika kilometrów. Ich transport z miejsca na miejsce będzie wykonywany przy współudziale lawety lub innego środka transportu do tego celu przystosowanego.

Głównymi cechami pojazdu jest:

* rurowa rama stalowa;

* przednie duże koło rowerowe 26 cali sprzężone z kierownicą typu rowerowego;

* dwa tylne mniejsze koła gokartowe z nakładkami do driftu;

* silnik o pojemności minimum 196 cm sześciennych ze sprzęgłem odśrodkowym, bez skrzyni biegów z zapłonem iskrowym;

* jeden fotel kierowcy z regulacją położenia;

* hamulec hydrauliczny przedni i tylny;

* pojazd nie jest pojazdem zabudowanym;

* pojazd nie posiada oświetlenia;

* do kierowania i poruszania się ww. pojazdem nie są wymagane uprawnienia;

* konstrukcja pojazdu umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, że pojazdy do driftowania, w związku z brakiem wymogu ich rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, są wyłączone z grupy pojazdów stanowiących przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wyżej wymieniony pojazd spełnia definicję nowego środka transportu zgodnie z art. 2 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ostatnia zmiana w Dz. U. z 2015 r. poz. 1649)?

2. Czy w sytuacji, gdy należy potraktować wymieniony pojazd jako nowy środek transportu to Wnioskodawca traci prawo do zwolnienia od podatku VAT sprzedaży takiego pojazdu na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ostatnia zmiana w Dz. U. z 2015 r. poz. 1649)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wyprodukowanych pojazdów do driftowania korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ostatnia zmiana w Dz. U. z 2015 r. poz. 1649). Produkowane pojazdy nie stanowią nowego środka transportu, ponieważ ich celem jest wykonywanie "akrobacji driftowych" na torach wyścigowych i placach w tym celu wyznaczonych, a nie będą wykorzystywane do transportu osób z punktu A do punktu B na drogach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 10 lit. a ustawy - przez nowe środki transportu - rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

W kontekście powołanej regulacji istotne jest ustalenie znaczenia pojęcia "środek transportu". Ustawa precyzuje jedynie, jakie pojazdy lądowe, jednostki pływające oraz statki powietrzne uważane są za nowe środki transportu. Definicję ww. pojęcia, ale użytego w innym kontekście, zawiera art. 38 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.), obowiązujący od dnia 1 lipca 2011 r. Stanowi on, że "środek transportu", o którym mowa w art. 56 oraz w art. 59 akapit pierwszy lit. g dyrektywy 2006/112/WE, obejmuje pojazdy mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenie służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystywania w celu transportu.

Na podstawie ust. 2 tego artykułu - środki transportu, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności następujące pojazdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), użyte w ustawie określenie pojazd oznacza - środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane (...).

Analiza powyższych regulacji wskazuje, że elementem przesądzającym o uznaniu danego pojazdu za środek transportu jest jego przeznaczenie, którym jest przewóz osób lub rzeczy z miejsca na miejsce. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że zarówno powołane przepisy unijne, jak i przepisy ustawy definiują środki transportu w oparciu o pojęcie "pojazdu", przy czym nie zawierają definicji tego pojęcia.

Przyjmując w tej sytuacji definicję wynikającą z ustawy - Prawo o ruchu drogowym, należy zauważyć, że podstawą do uznania maszyny lub urządzenia za pojazd, jest fakt, czy jest przeznaczony do poruszania się po drodze. Ponadto z definicji zawartej w art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że aby uznać pojazd za nowy środek transportu konieczne jest nie tylko spełnienie warunków dotyczących pojemności i mocy, ale również nieprzekroczenie określonego przebiegu lub wskazanego okresu czasu liczonego od momentu jego pierwszej rejestracji (obowiązku pierwszej rejestracji) w celu dopuszczenia do ruchu drogowego. Wskazanie przez ustawodawcę warunku wiążącego się z dopuszczeniem pojazdu do ruchu drogowego potwierdza zatem to, że nowym środkiem transportu w rozumieniu ustawy nie może być "pojazd" niepodlegający obowiązkowi rejestracji i tym samym nieprzeznaczony do poruszania się po drodze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą, której główna działalność została zakwalifikowana pod symbolem PKD 29.10.E (produkcja pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli). Produkcja polega na składaniu z zakupionych części pojazdów do driftowania oraz sprzedaży ich do firm oraz klientów prywatnych. Planowana sprzedaż ma objąć swym zakresem zarówno rynek krajowy, jak również wewnątrzwspólnotowe dostawy oraz eksport do krajów trzecich. Pojazdy nie są pojazdami rejestrowanymi, nie będą przechodzić badań technicznych oraz nie będą posiadać homologacji i licznika kilometrów. Nie będą one dopuszczone do ruchu drogowego według przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Pojazdy te będą przeznaczone do poruszania się po torach wyścigowych oraz placach do tego celu przeznaczonych. Ich transport z miejsca na miejsce będzie wykonywany przy współudziale lawety lub innego środka transportu do tego celu przystosowanego. Głównymi cechami pojazdu jest: rurowa rama stalowa; przednie duże koło rowerowe 26 cali sprzężone z kierownicą typu rowerowego; dwa tylne mniejsze koła gokartowe z nakładkami do driftu; silnik o pojemności minimum 196 cm sześciennych ze sprzęgłem odśrodkowym, bez skrzyni biegów z zapłonem iskrowym; jeden fotel kierowcy z regulacją położenia; hamulec hydrauliczny przedni i tylny; pojazd nie jest pojazdem zabudowanym; pojazd nie posiada oświetlenia; do kierowania i poruszania się ww. pojazdem nie są wymagane uprawnienia; konstrukcja pojazdu umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Pojazdy do driftowania, w związku z brakiem wymogu ich rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, są wyłączone z grupy pojazdów stanowiących przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że produkowane przez Wnioskodawcę pojazdy typu TRIKE (nieprzeznaczone do poruszania się po drodze), nie spełniają definicji nowego środka transportu zgodnie z art. 2 ust. 10 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Z powołanych przepisów wynika, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika na podstawie i według zasad określonych w przepisie art. 113 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje on czynności wymienionych w przepisie art. 113 ust. 13 ustawy.

Pojazdy produkowane przez Wnioskodawcę nie są nowymi środkami transportu (wskazanymi w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. e) oraz nie są towarami opodatkowanymi podatkiem akcyzowym, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy co oznacza, że ich sprzedaż nie jest czynnością wymienioną w tym przepisie.

Zatem w sytuacji, kiedy Wnioskodawca nie będzie dokonywał jakichkolwiek innych dostaw towarów i nie będzie wykonywał jakiegokolwiek świadczenia usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, do momentu kiedy przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Reasumując, przy sprzedaży pojazdu do driftowania Wnioskodawca będzie miał prawo do zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), zgodnie z którym - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, tut. Organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę, jest natomiast związany opisem sprawy przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wprost wynika z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.