ILPP1-2/4512-1-66/16-3/MR - Podmiotowość podatkowa jednostki organizacyjnej Uczelni.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Uniwersytetu przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 30 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 24 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy jednostka organizacyjna Uczelni posiadać będzie odrębną - od tworzącej ją Uczelni - podmiotowość podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie stwierdzenia, czy jednostka organizacyjna Uczelni posiadać będzie odrębną - od tworzącej ją Uczelni - podmiotowość podatkową. Wniosek uzupełniono w dniu 24 października 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Uniwersytet (dalej: "Uczelnia") jest publiczną szkołą wyższą działającą w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jej działalność obejmuje zarówno obszar podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak również niepodlegający i zwolniony z opodatkowania tym podatkiem. Działalność statutowa, niepodlegająca opodatkowaniu, to przede wszystkim dydaktyka i badania naukowe finansowane z dotacji. Odpłatna działalność to przede wszystkim usługi edukacyjne, które korzystają ze zwolnienia od podatku (zajęcia na studiach niestacjonarnych, studiach podyplomowych, itp.). Uczelnia wykonuje również działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, polegającą na badaniach wykonywanych na zlecenie. Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.) w zw. z § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej uczelni publicznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1533), Uczelnia planuje powołać wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo jednostkę organizacyjną. Jednostka nie będzie posiadała własnej osobowości prawnej, będzie wyodrębnioną jednostką organizacyjną Uczelni - korzystającą z osobowości prawnej Uczelni, nie będzie sporządzała własnego bilansu w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz nie będzie posiadała odrębnej podmiotowości podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług (nie planuje się wystąpienia z wnioskiem o nadanie odrębnego numeru NIP). W strukturze organizacyjnej Uczelni jednostka będzie podporządkowana innej jednostce organizacyjnej Uczelni oraz nadzorowana będzie przez jej kierownika. Jednostka będzie świadczyła usługi w przedmiocie sprzedaży podręczników akademickich oraz sprzedaży materiałów promocyjnych (kubki, bluzy, itp.). Stroną umów zawieranych z kontrahentami będzie Uczelnia, wystawcą faktur również. Wydzielenie w wewnętrznej strukturze Uczelni wyspecjalizowanej jednostki organizacyjnej, prowadzącej tzw. wyodrębnioną działalność gospodarczą ma jedynie na celu uporządkowanie zakresu świadczonych usług i wewnętrzne wyodrębnienie (w zakresie obsługi i rozliczeń wewnętrznych) dodatkowej działalności Uczelni niezwiązanej wprost z jej podstawowymi zadaniami określonymi w art. 13 ustawy o szkolnictwie wyższym.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

* jednostka organizacyjna Uczelni, którą zamierza utworzyć Uczelnia, nie będzie ponosiła ryzyka gospodarczego związanego ze swoim działaniem, ryzyko to będzie ponosić Uczelnia;

* jednostka nie będzie działała we własnym imieniu i na własny rachunek, lecz w imieniu i na rachunek Uczelni;

* jednostka nie będzie miała własnego majątku, majątek należy do Uczelni, zasoby osobowe stanowią pracownicy zatrudnieni na Uczelni przez Rektora, jednostka nie będzie posiadała zasobów rzeczowych, zasoby należą do Uczelni, jednostka będzie podlegała regulaminowi pracy i Statutowi Uczelni, więc nie będzie miała swobody organizacji zasad wykonywania pracy;

* jednostka nie będzie ponosić odpowiedzialności deliktowej za szkody wyrządzone osobom trzecim, odpowiedzialność taką w dalszym ciągu ponosić będzie Uczelnia.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy jednostka, o której mowa posiada lub może posiadać odrębną od Uczelni podmiotowość podatkową na potrzeby podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wewnętrzna jednostka organizacyjna Uczelni, o której mowa, nie może uzyskać odrębnej od Uczelni podmiotowości podatkowej na potrzeby podatku od towarów i usług, ponieważ nie jest odrębną od Uczelni osobą prawną (korzysta z osobowości prawnej Uczelni i jej podmiotowości podatkowej) i działa w ramach struktury organizacyjnej Uczelni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc za działalność rodzącą obowiązki w podatku VAT, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, przy czym podkreślenia wymaga, że jak wynika z brzmienia art. 15 ust. 1 ustawy, działalność ta winna być wykonywana samodzielnie. Natomiast cel lub rezultat takiej działalności pozostaje bez znaczenia dla zakwalifikowania jej jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ustawodawca określił pojęcie podatnika podatku VAT na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny - niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest, oprócz osobie fizycznej czy prawnej, również wyodrębnionej jednostce organizacyjnej samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje ją w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Określenie samodzielności w tym znaczeniu ma charakter obiektywny, co oznacza, że ustalenia czy dana jednostka działa "samodzielnie" należy dokonać na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie w sposób o charakterze uznaniowym przez jednostkę nadrzędną dla danego podmiotu.

Jednym z kryteriów jest przede wszystkim ustalenie, czy dana jednostka ponosi ryzyko gospodarcze, czy też to ryzyko ponosi jednostka nadrzędna (por. pkt 35 wyroku TSUE w sprawie C-210/04). Kolejnym kryterium, według TSUE, decydującym o ustaleniu samodzielności, jest odpowiedzialność za szkody poniesione wobec osób trzecich (por. wyrok w sprawie C-202/90 pkt 15).

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatny na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

Mocą art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z opisu sprawy wynika, że Uczelnia jest publiczną szkołą wyższą działającą w oparciu o przepisy ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jej działalność obejmuje zarówno obszar podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak również niepodlegający i zwolniony z opodatkowania tym podatkiem. Działalność statutowa, niepodlegająca opodatkowaniu, to przede wszystkim dydaktyka i badania naukowe finansowane z dotacji. Odpłatna działalność to przede wszystkim usługi edukacyjne, które korzystają ze zwolnienia od podatku. Uczelnia wykonuje również działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, polegającą na, badaniach wykonywanych na zlecenie. Na podstawie art. 7 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym w zw. z § 7 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej uczelni publicznych, Uczelnia planuje powołać wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo jednostkę organizacyjną. Jednostka będzie świadczyła usługi w przedmiocie sprzedaży podręczników akademickich oraz sprzedaży materiałów promocyjnych. Stroną umów zawieranych z kontrahentami będzie Uczelnia, wystawcą faktur również. Wydzielenie w wewnętrznej strukturze Uczelni wyspecjalizowanej jednostki organizacyjnej, prowadzącej tzw. wyodrębnioną działalność gospodarczą ma jedynie na celu uporządkowanie zakresu świadczonych usług i wewnętrzne wyodrębnienie (w zakresie obsługi i rozliczeń wewnętrznych) dodatkowej działalności Uczelni niezwiązanej wprost z jej podstawowymi zadaniami określonymi w art. 13 ustawy o szkolnictwie wyższym.

Jednostka organizacyjna Uczelni, którą zamierza utworzyć Uczelnia nie będzie:

* posiadała własnej osobowości prawnej, będzie wyodrębnioną jednostką organizacyjną Uczelni - korzystającą z osobowości prawnej Uczelni;

* sporządzała własnego bilansu w rozumieniu przepisów o rachunkowości;

* posiadała odrębnej podmiotowości podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług (nie planuje się wystąpienia z wnioskiem o nadanie odrębnego numeru NIP); w strukturze organizacyjnej Uczelni jednostka będzie podporządkowana innej jednostce organizacyjnej Uczelni oraz nadzorowana będzie przez jej kierownika.

* ponosiła ryzyka gospodarczego związanego ze swoim działaniem, ryzyko to będzie ponosić Uczelnia;

* działała we własnym imieniu i na własny rachunek, lecz w imieniu i na rachunek Uczelni;

* miała własnego majątku, majątek należy do Uczelni, zasoby osobowe stanowią pracownicy zatrudnieni na Uczelni przez Rektora, jednostka nie będzie posiadała zasobów rzeczowych, zasoby należą do Uczelni, jednostka będzie podlegała regulaminowi pracy i Statutowi Uczelni, więc nie będzie miała swobody organizacji zasad wykonywania pracy;

* ponosić odpowiedzialności deliktowej za szkody wyrządzone osobom trzecim, odpowiedzialność taką w dalszym ciągu ponosić będzie Uczelnia.

Wątpliwości Uczelni dotyczą kwestii ustalenia, czy jednostka którą planuje powołać, posiadać będzie odrębną od niej podmiotowość podatkową na potrzeby podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.), uczelnia może prowadzić działalność gospodarczą wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo od działalności, o której mowa w art. 13 i art. 14, w zakresie i formach określonych w statucie, w szczególności w formie spółek kapitałowych.

W myśl art. 13 ust. 1 ww. ustawy, podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:

Stosownie zaś do § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej uczelni publicznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1533), uczelnia publiczna sporządza roczny plan rzeczowo-finansowy, o którym mowa w art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, obejmujący przychody i koszty podstawowej działalności operacyjnej.

Zgodnie z § 4 ww. rozporządzenia, podstawowa działalność operacyjna, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, obejmuje działalność:

Stosownie do § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, wyodrębniona działalność gospodarcza, o której mowa w § 4 pkt 3, jest prowadzona przez wydzieloną organizacyjnie jednostkę uczelni publicznej.

Koszty wyodrębnionej działalności gospodarczej są pokrywane z przychodów uzyskiwanych przez jednostkę, o której mowa w ust. 1 (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie zaś z § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia, wynik finansowy wyodrębnionej działalności gospodarczej jest częścią składową wyniku finansowego uczelni publicznej i jest przeznaczony na jej cele statutowe.

Ustosunkowując się do powyższego należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Powyższe mogłoby wskazywać na konieczność zaliczenia przedmiotowej jednostki jako jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej w poczet podatników podatku od towarów i usług. Niemniej jednak dalsza analiza brzmienia art. 15 ust. 1 ustawy prowadzi do wniosku, że podmioty wymienione w ww. przepisie zostaną uznane za podatnika podatku od towarów i usług jedynie w przypadku, gdy działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, będzie przez nie wykonywana samodzielnie.

W niniejszej sprawie, w świetle przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia należy stwierdzić, że działalność wykonywana przez jednostkę organizacyjną nie będzie posiadać waloru samodzielności. Jednostka nie będzie bowiem posiadała własnej osobowości prawnej, będzie wyodrębnioną jednostką organizacyjną Uczelni - korzystającą z osobowości prawnej Uczelni, nie będzie sporządzała własnego bilansu w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz nie będzie posiadała odrębnej podmiotowości podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług. Stroną umów zawieranych z kontrahentami będzie Uczelnia, wystawcą faktur również. Jednostka organizacyjna Uczelni, którą zamierza utworzyć Uczelnia, nie będzie ponosiła ryzyka gospodarczego związanego ze swoim działaniem, nie będzie działała we własnym imieniu i na własny rachunek, lecz w imieniu i na rachunek Uczelni. Jednostka ta nie będzie miała własnego majątku oraz posiadała zasobów rzeczowych, bowiem majątek należy do Uczelni, a zasoby osobowe stanowią pracownicy zatrudnieni na Uczelni przez Rektora, zasoby należą do Uczelni, jednostka będzie podlegała regulaminowi pracy i Statutowi Uczelni, więc nie będzie miała również swobody organizacji zasad wykonywania pracy. Ponadto jednostka nie będzie ponosić odpowiedzialności deliktowej za szkody wyrządzone osobom trzecim, odpowiedzialność taką w dalszym ciągu ponosić będzie Uczelnia.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy wskazać, że w sytuacji, gdy Uczelnia, na podstawie ww. art. 7 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym w zw. z § 7 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej uczelni publicznych planuje utworzyć jednostkę organizacyjną, która będzie świadczyła usługi w jej imieniu i będzie działała w ramach struktury organizacyjnej Uczelni należy uznać, że jednostka ta nie będzie posiadała odrębnej od Uczelni podmiotowości podatkowej na potrzeby podatku od towarów i usług.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że w niniejszej sprawie podatnikiem podatku VAT jest Uczelnia, natomiast jednostka organizacyjna, którą zamierza utworzyć Uczelnia nie będzie posiadać osobowości prawnej i w relacjach prawnych korzystać będzie z podmiotowości prawnej swego podmiotu założycielskiego. Oznacza to, że ww. jednostka organizacyjna Uczelni nie może być uznana za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym w sytuacji, gdy Uczelnia będzie za pośrednictwem swojej jednostki wewnętrznej prowadzić swoją działalność nie świadczy to o tym, że jednostka ta będzie odrębnym nowym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy wydzielenie w wewnętrznej strukturze Uczelni wyspecjalizowanej jednostki organizacyjnej, prowadzącej tzw. wyodrębnioną działalność gospodarczą ma jedynie na celu uporządkowanie zakresu świadczonych usług i wewnętrzne wyodrębnienie (w zakresie obsługi i rozliczeń wewnętrznych) dodatkowej działalności Uczelni niezwiązanej wprost z jej podstawowymi zadaniami określonymi w art. 13 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że jednostka organizacyjna, którą planuje powołać Uczelnia nie może posiadać odrębnej od Uczelni podmiotowości podatkowej na potrzeby podatku od towarów i usług. Podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu działalności prowadzonej przez jednostkę organizacyjną działalności będzie Uczelnia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które zostały przedstawione w opisie sprawy a nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto podkreślić należy, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania dostawy podręczników i skryptów akademickich na rzecz studentów własnych oraz na rzecz innych podmiotów oraz zwolnienia od podatku od towarów i usług opłaty pobieranej z tytułu publikacji artykułu w czasopiśmie naukowym. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy jednostka organizacyjna Uczelni posiadać będzie odrębną - od tworzącej ją Uczelni - podmiotowość podatkową - został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.