ILPB4/4510-1-285/15-2/DS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 września 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/4510-1-285/15-2/DS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2015 r. (data wpływu 23 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* ustalenia kosztów uzyskania przychodów przy kalkulacji dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej - jest prawidłowe,

* zatorów płatniczych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* ustalenia kosztów uzyskania przychodów przy kalkulacji dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej,

* zatorów płatniczych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) będący spółką podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce będzie wyłącznym wspólnikiem w spółce kapitałowej utworzonej według prawa cypryjskiego i będącej podatnikiem podatku dochodowego (dalej: Spółka zależna). Spółka będzie posiadała w Spółce zależnej więcej niż 25% udziałów w kapitale lub więcej niż 25% prawa głosu w organach kontrolnych (lub stanowiących) lub więcej niż 25% udziałów w związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach w Spółce zależnej, a ewentualne doliczenie będzie proporcjonalne do posiadanych przez Spółkę udziałów w Spółce zależnej.

Spółka zależna będzie dla Wnioskodawcy zagraniczną spółką kontrolowaną w rozumieniu art. 24a ust. 3 ustawy o p.d.o.p.

Wnioskodawca będzie uwzględniać na potrzeby opodatkowania podatkiem dochodowym dochód zagranicznej spółki kontrolowanej (Spółki zależnej) w takiej części, jaka odpowiadać będzie posiadanym przez niego udziałom związanym z prawem do uczestnictwa w zyskach Spółki zależnej.

W przyszłości Spółka zależna dokona nabycia akcji spółek akcyjnych z siedzibą w Polsce (dalej: Akcje), na podstawie umowy sprzedaży. Cena nabycia akcji (odpowiadająca ich wartości rynkowej) zostanie uregulowana, przy czym nie można wykluczyć, że nastąpi to w drodze potrącenia. Spółka zależna może następnie dokonać sprzedaży posiadanych przez siebie Akcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ustalając dochód w Spółce zależnej (w części proporcjonalnej do posiadanych udziałów Spółki zależnej), jako zagranicznej spółce kontrolowanej, o której mowa w art. 24a ust. 3 ustawy o p.d.o.p., będzie uprawniony, w kalkulacji dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej, ustalając wysokość podatku, jaki Wnioskodawca z tytułu dochodów tej zagranicznej spółki kontrolowanej będzie obowiązany uiścić, do uwzględnienia kosztu uzyskania przychodu w wysokości ceny nabycia Akcji (odpowiadającej wartości rynkowej Akcji) wynikającej z umowy sprzedaży, na podstawie której Spółka zależna nabędzie Akcje (proporcjonalnie do posiadanych udziałów Spółki zależnej).

2. Czy w przypadku sprzedaży Akcji przez Spółkę zależna, gdyby cena nabycia Akcji przez Spółkę zależną została uregulowana poprzez potrącenie, w zakresie ustalenia dochodu w zagranicznej spółce kontrolowanej znajdą zastosowanie przepisy art. 15b ustawy o p.d.o.p.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ustalając dochód w Spółce zależnej (w części proporcjonalnej do posiadanych udziałów Spółki zależnej), jako zagranicznej spółce kontrolowanej, o której mowa art. 24a ust. 3 ustawy o p.d.o.p., będzie uprawniona w kalkulacji dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej, ustalając wysokość podatku, jaki Wnioskodawca z tytułu dochodów tej zagranicznej spółki kontrolowanej będzie obowiązany uiścić, do uwzględnienia kosztu uzyskania przychodu w wysokości ceny nabycia Akcji (odpowiadającej wartości rynkowej Akcji) wynikającej z umowy sprzedaży, na podstawie której Spółka zależna nabędzie Akcje (proporcjonalnie do posiadanych udziałów Spółki zależnej).

Jak zostało wskazane w ramach opisu zdarzenia przyszłego Spółka zależna będzie dla Wnioskodawcy zagraniczną spółką kontrolowaną.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o p.d.o.p. podatek od dochodów zagranicznej spółki kontrolowanej uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wynosi 19% podstawy opodatkowania. Stosownie natomiast do art. 24a ust. 4 ustawy o p.d.o.p. podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód zagranicznej spółki kontrolowanej przypadający na okres, w którym został spełniony warunek wymieniony w ust. 3 pkt 3 lit. a, albo na okres, o którym mowa w ust. 8 albo 9, w takiej części, jaka odpowiada posiadanym udziałom związanym z prawem do uczestnictwa w zyskach tej spółki, po odliczeniu kwot:

1.

dywidendy otrzymanej przez podatnika od zagranicznej spółki kontrolowanej;

2.

z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej spółce kontrolowanej.

Jednocześnie w świetle art. 24a ust. 6 ustawy o p.d.o.p. dochodem, o którym mowa w ust. 4, jest uzyskana w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, ustalonymi zgodnie z przepisami ustawy o p.d.o.p., bez względu na rodzaj źródeł przychodów, ustalona na ostatni dzień roku podatkowego zagranicznej spółki kontrolowanej. Jeżeli zagraniczna spółka kontrolowana nie ma ustalonego roku podatkowego albo rok ten przekracza okres kolejnych, następujących po sobie 12 miesięcy, przyjmuje się, że rokiem podatkowym zagranicznej spółki kontrolowanej jest rok podatkowy podatnika. Dochód zagranicznej spółki kontrolowanej nie podlega pomniejszeniu o straty poniesione w latach poprzednich. Mając powyższe na względzie w celu ustalenia dochodów Spółki zależnej (jako zagranicznej spółki kontrolowanej) Wnioskodawca powinien posłużyć się odpowiednimi przepisami ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. powoduje, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, a po drugie koszty jego uzyskania.

W ocenie Spółki przychodem Spółki zależnej w analizowanej sytuacji będzie otrzymana przez Spółkę zależną cena sprzedaży Akcji, która będzie odpowiadać wartości rynkowej zbywanych Akcji (stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie).

Z kolei odnośnie kosztów uzyskania przychodów należy wskazać na treść art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., z którego wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jednocześnie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

W celu potwierdzenia prawidłowości prezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska, istotne jest zatem określenie znaczenia używanego przez ustawodawcę pojęcia "wydatków na nabycie udziałów (akcji)" w spółce. Ww. pojęcie nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w ramach ustawy o p.d.o.p. Należy zatem dokonać wykładni tegoż pojęcia w oparciu o wskazywane zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie reguły wykładni. Zgodnie z zasadami wykładni literalnej - mającej pierwszeństwo w procesie interpretacji - niezdefiniowanemu pojęciu należy przede wszystkim przypisać takie znaczenie, jakie ma ono w języku potocznym, o ile nie jest zdefiniowane na gruncie innej gałęzi prawa.

Pojęcie "wydatków na nabycie udziałów (akcji)" w spółce nie występuje na gruncie polskiego prawa cywilnego, stąd też punktem wyjścia wykładni językowej powinno być ustalenie potocznego rozumienia pojęcia "wydatków na nabycie udziałów (akcji)" w spółce. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) wyraz "wydatek" oznacza - "sumę, która ma być wydana albo sumę wydaną na coś".

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, wydatek to kwota (suma), która ma być wydana na dany cel, którym w analizowanej sytuacji jest nabycie Akcji. Taką kwotę (sumę) stanowi bez wątpienia cena za Akcje wskazana w umowie sprzedaży.

Przykładowo w wyroku NSA z dnia 7 września 2004 r. (sygn. FSK 324/04) czytamy, że " (...) wydatek to «suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś». W rozumieniu tego wyrazu, zawiera się więc element bezpośredniości dokonania wydatku. Przechodząc na grunt przepisów ustawy, należy zatem stwierdzić, że przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego". Podobne stanowisko potwierdzone zostało również w wyroku NSA z dnia 13 stycznia 2006 r. (sygn. II FSK 229/05).

Stanowisko, jakie zajął NSA znajduje potwierdzenie w piśmie Ministra Finansów z 23 listopada 2004 r. (PU4/BA-8214-486-94/01), w którym Minister Finansów wskazał, iż "Użycie przez ustawodawcę określenia - «wydatki na nabycie» - oznacza, że do kosztów - ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji - zalicza się wszelkie koszty bezpośrednio warunkujące nabycie udziałów lub akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe. Do typowych kosztów warunkujących nabycie udziałów lub akcji zaliczyć należy zapłaconą cenę udziałów (akcji) oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (opłaty notarialne, prowizja biura maklerskiego itp.)".

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że Spółka ustalając dochód w Spółce zależnej (w części proporcjonalnej do posiadanych udziałów Spółki zależnej), jako zagranicznej spółce kontrolowanej, o której mowa w art. 24a ust. 3 ustawy o p.d.o.p., w kalkulacji dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej, ustalając wysokość podatku, jaki Wnioskodawca z tytułu dochodów tej zagranicznej Spółki kontrolowanej będzie obowiązany uiścić, będzie uprawniona do uwzględnienia kosztu uzyskania przychodu w wysokości ceny nabycia Akcji (odpowiadającej wartości rynkowej Akcji) wynikającej z umowy sprzedaży, na podstawie której Spółka zależna nabędzie Akcje (proporcjonalnie do posiadanych udziałów w Spółce zależnej).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku sprzedaży Akcji przez Spółkę zależną, gdyby cena nabycia Akcji przez Spółkę zależną została uregulowana poprzez potrącenie, w zakresie ustalenia dochodu w zagranicznej spółce kontrolowanej nie znajdą zastosowania przepisy art. I5b ustawy o p.d.o.p.

W świetle art. 15b ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

W przypadku, gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, wówczas zgodnie z treścią art. 15b ust. 2 ustawy o p.d.o.p., zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Mając na uwadze treść wyżej przywołanych przepisów należy podkreślić, że wprowadzając przepis art. I5b ustawy o p.d.o.p. ustawodawca nie wyjaśnił, co należy rozumieć pod pojęciem "uregulowania", o którym mowa w tym przepisie. Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że "uregulowanie" ceny może być dokonane w różnych formach, np. w formie potrącenia, nowacji czy świadczenia w miejsce wykonania (datio in solutum).

Wnioskodawca chciałby podkreślić, że zgodnie ze słownikiem języka polskiego (www.sjp.pwn.pl)"uregulować" oznacza m.in. "uiścić jakąś należność", z kolei "uiścić" to "wywiązać się z obowiązku spłacenia należności". Za takim stanowiskiem przemawia też fakt, że rozliczenie zobowiązania w drodze potrącenia jest na gruncie ustawy o p.d.o.p. traktowane jako forma zapłaty, np. w zakresie różnic kursowych (art. 15a ust. 7 ustawy o p.d.o.p.), a także w zakresie wypłat należności, od których pobierany jest podatek u źródła (art. 26 ust. 7 ustawy o p.d.o.p.).

Za taką wykładnią przemawia również fakt, że ustawodawca posłużył się pojęciem "uregulowania", które zasadniczo jest pojęciem szerszym od pojęcia "zapłaty". Mając na uwadze cel, jaki przyświecał ustawodawcy, przy wprowadzeniu przepisu art. 15b ustawy o p.d.o.p., czyli usunięcie w gospodarce zatorów płatniczych, należy uznać, iż pod pojęciem "uregulowania" należy rozumieć taką sytuację, w której zobowiązania wynikające z faktury będące podstawą do ujęcia danego kosztu w kosztach podatkowych, ostatecznie wygaśnie, a nabywcy nie będzie można już uznać za dłużnika z tytułu zobowiązania wynikającego z takiej faktury. Tym samym pojęcie "uregulowania" obejmuje każdą prawnie dopuszczalną formę wykonania zobowiązania przez podatnika.

Ponadto należy wskazać, że w orzecznictwie przyjmuje się, że ustawa podatkowa nie zawiera ograniczeń co do formy zapłaty. Ograniczenia te nie wynikają ani z wykładni gramatycznej, ani historycznej, czy też celowościowej. Mając na uwadze bogate orzecznictwo sądów administracyjnych, w ocenie Spółki, określenie "zapłata" należy interpretować w kategoriach cywilnoprawnych. Oznacza to, że jedną z form zapłaty jest potrącenie określone w art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.: dalej: k.c.). Zgodnie z brzmieniem ww. przepisu, gdy dwie strony są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Zgodnie z powyższym potrącenie wierzytelności jest jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku spełnienia świadczenia przez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami. Do wygaśnięcia zobowiązania przez potrącenie dochodzi w sytuacji, gdy jedna strona jest w stosunku do drugiej zarówno dłużnikiem, jak i wierzycielem. Tym samym potrącenie stanowi formę wzajemnej zapłaty za istniejące pomiędzy stronami zobowiązania, co pozwala na traktowanie jej na równi z zapłatą w gotówce.

Fakt, iż potrącenie wzajemnych wierzytelności realizuje funkcje zapłaty wielokrotnie potwierdzał między innymi Naczelny Sąd Administracyjny, przykładowo:

* w wyroku z dnia 5 kwietnia 2012 r. sygn. akt I FSK 1731/11, w którym Sąd wskazał, że "Nie budzi wątpliwości, że zobowiązanie wygasa przede wszystkim poprzez jego spełnienie, co w przypadku świadczenia pieniężnego ma miejsce w sytuacji zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Należy mieć na uwadze również taką okoliczność, że zobowiązania pieniężne wygasa także poprzez kompensację (potrącenie) wzajemnych wierzytelności, a więc instytucją prawa cywilnego przewidzianą w art. 498 Kodeksu cywilnego. W przypadku wzajemnej kompensacji zobowiązań, strony nie otrzymują co prawda należnych im świadczeń, ale wskutek zaliczenia jednej z nich na poczet wierzytelności drugiej każda ze stron zostaje zwolniona ze swego długu, co pozwala uznać ich długi za spłacone. Tym samym, potrącenie jako sposób wygaszenia stosunku zobowiązaniowego uznaje się za równoważny zapłacie";

* w wyroku z dnia 2 czerwcu 2011 r. sygn. akt I FSK 1075/10 Sąd wyraził pogląd, zgodnie z którym " (...) zobowiązanie danego podmiotu wygasa przede wszystkim poprzez jego spełnienie, co w przypadku świadczenia pieniężnego ma miejsce w sytuacji zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Należy mieć także na uwadze i to, że zobowiązanie pieniężne wygasa także poprzez kompensację wzajemnych wierzytelności, potrącenie, zgodnie z instytucją prawa cywilnego przewidzianą w art. 498 Kodeksu cywilnego, stosowaną w obrocie gospodarczym. (...) Zatem zobowiązanie pieniężne wygasa nie tylko poprzez zapłatę, ale także i poprzez potrącenie".

Z powyższego wynika, że potrącenie jest uznawane za formę uregulowania zobowiązań lub należności, rodzących takie same skutki jak zapłata. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, opisane potrącenie wierzytelności będzie stanowiło formę "uregulowania" zobowiązania w rozumieniu art. 15b ustawy o p.d.o.p., a w konsekwencji w przypadku odpłatnego zbycia Akcji przez Spółkę zależną, w przypadku gdyby cena nabycia Akcji przez Spółkę zależną została uregulowana poprzez potrącenie, w zakresie ustalenia dochodu w zagranicznej spółce kontrolowanej nie znajdą zastosowania przepisy art. 15b ustawy o p.d.o.p.

Spółka chciałaby wskazać, że stanowisko przedstawione przez nią w niniejszym wniosku znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych w zbliżonych stanach faktycznych, jak np. w:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 30 października 2014 r. (sygn. IPPB5/423-774/14-2/MW), w którym organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe w pełnym zakresie i odstąpił od uzasadnienia, a tym samym potwierdził, że " (...) zastosowanie terminu «uregulowanie» nie oznacza wymogu dokonania uregulowania ceny poprzez fizyczną zapłatę ceny za nabytą wartość niematerialną i prawną w formie pieniężnej, a zatem «uregulowanie» ceny może być także dokonane w innej formie - np. w formie potrącenia. Za taką wykładnią przemawia również fakt, że ustawodawca posłużył się pojęciem «uregulowania ceny», które jest pojęciem szerszym od pojęcia «zapłaty»";

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w piśmie z dnia 29 października 2014 r. (sygn. ITPB4/423-89/14/PST), w którym organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe w pełnym zakresie i odstąpił od uzasadnienia, a tym samym potwierdził, że " (...) ustawodawca posłużył się pojęciem «uregulowania», które zasadniczo jest pojęciem szerszym od pojęcia «zapłaty». Mając na uwadze cel jaki przyświecał ustawodawcy wprowadzając przepis art. 15b ustawy o p.d.o.p., czyli usunięcie w gospodarce zatorów płatniczych, należy uznać, iż pod pojęciem «uregulowania» należy rozumieć taką sytuację, w której zobowiązania wynikające z faktury będące podstawą do ujęcia danego kosztu w kosztach podatkowych, ostatecznie wygaśnie, a nabywcy nie będzie można już uznać za dłużnika z tytułu zobowiązania wynikającego z takiej faktury. Tym samym pojęcie «uregulowania» obejmuje każdą prawnie dopuszczalną formę wykonania zobowiązania przez podatnika (...) uregulowaniem zobowiązania będzie m.in. sytuacja, w której zobowiązanie to wygaśnie na skutek jego potrącenia z wierzytelnością przysługującą jej Wierzycielowi";

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie piśmie z dnia 11 kwietnia 2014 r. (sygn. IPPB3/423-45/14-2/k.k.), w którym organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe w pełnym zakresie i odstąpił od uzasadnienia, a tym samym potwierdził, że " (...) Gdyby bowiem celem ustawodawcy było takie właśnie uregulowanie, w treści przepisu art. 15b ustawy o CIT, ustawodawca użyłby pojęcia «zapłata», a nie «uregulowanie». W konsekwencji, za uregulowanie zobowiązania wynikającego z faktury będącej podstawą do ujęcia danego kosztu w kosztach podatkowych (poprzez odpisy amortyzacyjne), należy także uznać sytuację, w której zobowiązanie to wygaśnie na skutek jego potrącenia (kompensaty) z wierzytelnością przysługującą nabywcy prawa (WNiPu) w stosunku do zbywcy. Należy bowiem podkreślić, w skutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem (do wysokości wierzytelności niższej) i w konsekwencji, w tym zakresie żadnej ze stron nie można już uznać za dłużnika strony przeciwnej".

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów przy kalkulacji dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zatorów płatniczych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że - zdaniem Organu - tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl