ILPB4/423-80/13-4/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania podatkiem u źródła wypłat dokonywanych na rzecz nierezydentów - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 22 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania podatkiem u źródła wypłat dokonywanych na rzecz nierezydentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka, należy do największej na świecie sieci niezależnych dostawców usług remontowych i serwisowych dla właścicieli i operatorów maszyn wirujących (turbin oraz innych maszyn wirujących, jak i urządzeń pomocniczych o małej i dużej mocy).

Odbiorcami usług świadczonych przez Spółkę są m.in. zagraniczne podmioty prowadzące elektrownie konwencjonalne, geotermalne, wodne, jądrowe oraz elektrownie na paliwa ze źródeł odnawialnych (dalej: Usługobiorcy).

Z uwagi na specyfikę prac wykonywanych przez Spółkę, usługi remontowe oraz serwisowe świadczone na rzecz Usługobiorców są wykonywane przez pracowników Spółki - co do zasady-w miejscu położenia danej elektrowni. Pracownicy Spółki wykonywali prace remontowe oraz serwisowe w elektrowniach położonych m.in. na terytorium Austrii, Bułgarii, Chorwacji, Danii, Filipin, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Indii, Irlandii, Kosowa, Niemiec, Szwecji, Turcji, Wenezueli, Wielkiej Brytanii oraz Włoch.

Niekiedy, w trakcie realizacji danego zlecenia (poza granicami Polski) okazuje się, iż wykonywanie określonych prac wymaga użycia specjalistycznych narzędzi / sprzętu (np. platform niskopodłogowych, rusztowań, dźwigów, obrabiarek, maszyn indukcyjnych, kluczy grzanych, wiertarek, butli z gazem, wózków widłowych, ciągników z naczepami, sprzętu do wyżarzania itp.; dalej łącznie: Narzędzia).

Ponadto - w celu zapewnienia niezbędnego zaplecza technicznego oraz sanitarnego dla pracowników Spółki oddelegowanych do wykonania danego zlecenia - Spółka wynajmuje od dostawców z państwa, w którym wykonywane jest dane zlecenie kontenery sanitarne, biurowe oraz magazynowe, podgrzewacze oraz samochody / busy dla przewozu pracowników z miejsca ich zakwaterowania do miejsca wykonywania pracy oraz bieżącej obsługi zlecenia.

Spółka wynajmuje Narzędzia, elementy zaplecza technicznego oraz sanitarnego od dostawców z siedzibą na terytorium państwa, w którym Spółka wykonuje dane prace remontowe lub usługowe (tekst jedn.: m.in. na terytorium Austrii, Bułgarii, Chorwacji, Danii, Filipin, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Indii, Irlandii, Kosowa, Niemiec, Szwecji, Turcji, Wenezueli, Wielkiej Brytanii oraz Włoch; dalej: Wynajmujący).

Spółka nie staje się właścicielem wynajmowanych Narzędzi oraz elementów zaplecza sanitarnego i technicznego, które są wykorzystywane wyłącznie na terytorium państwa, w którym wykonywane jest dane zlecenie oraz wyłącznie w celu jego wykonania. Po zakończeniu danego zlecenia Spółka zwraca wynajmowane aktywa Wynajmującym.

Pismem uzupełniającym z dnia 22 maja 2013 r. Spółka udzieliła odpowiedzi na tak zadane pytania:

1. Jakiego rodzaju urządzeniami są / będą i do czego służą / będą służyć platformy niskopodłogowe, obrabiarki, maszyny indukcyjne, klucze grzane, butle z gazem, sprzęt do wyżarzania oraz podgrzewacze.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem złożonego przez Spółkę wniosku o interpretację prawa podatkowego, głównym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług remontowych i serwisowych maszyn wirujących (turbin oraz innych maszyn wirujących, jak i urządzeń pomocniczych o małej i dużej mocy) na rzecz podmiotów prowadzących elektrownie konwencjonalne, geotermalne, wodne, jądrowe oraz elektrownie na paliwa ze źródeł odnawialnych.

Wskazane w wezwaniu platformy niskopodłogowe, obrabiarki, maszyny indukcyjne, klucze grzane, butle z gazem, sprzęt do wyżarzania oraz podgrzewacze to urządzenia techniczne oraz narzędzia, które są / będą wykorzystywane w ramach prac remontowych i serwisowych wykonywanych przez pracowników Spółki (w ramach świadczonych przez Spółkę usług) obejmujących w szczególności:

* wymianę łopatek,

* naprawy spawalnicze z obróbką cieplną,

* dopasowanie elementów z zastosowaniem obróbki skrawania,

* wyważanie elementów wirujących,

* montaż i demontaż urządzeń (w tym turbin) - również z zastosowaniem technik grzewczych.

2. Czy podmioty austriackie, bułgarskie, chorwackie, duńskie, filipińskie, finlandzkie, francuskie, greckie, hiszpańskie, indyjskie, irlandzkie, kosowskie, niemieckie, szwedzkie, tureckie, wenezuelskie, brytyjskie i włoskie, o których mowa we wniosku są / będą osobami prawnymi (spółkami) podlegającymi w tych państwach opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Wskazane w wezwaniu podmioty zagraniczne, wynajmujące narzędzia oraz elementy zaplecza technicznego i sanitarnego na rzecz Wnioskodawcy, to - co do zasady - spółki lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, będące rezydentami podatkowymi państw, w których znajduje się ich siedziba / miejsce zamieszkania (państw, na terenie których Spółka świadczy usługi remontowe i serwisowe), tj. podlegające w tych państwach opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż w sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku, Spółka nie jest zobowiązana do poboru oraz odprowadzenia do urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (tzw. "podatku u źródła") od należności wypłacanych na rzecz Wynajmujących z tytułu wynajmu Narzędzi oraz elementów zaplecza technicznego i sanitarnego wykorzystywanych wyłącznie poza granicami Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku, Spółka nie jest zobowiązana do poboru oraz odprowadzenia do urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (tzw. "podatku u źródła") od należności wypłacanych na rzecz Wynajmujących z tytułu wynajmu Narzędzi oraz elementów zaplecza technicznego i sanitarnego wykorzystywanych wyłącznie poza granicami Polski.

Poniżej Spółka prezentuje szczegółowe uzasadnienie przedstawionego powyżej stanowiska.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy (tzw. "podatek u źródła") od tych wypłat.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodów:

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Jak wynika z wyraźnego brzmienia powyższych regulacji - przychody wymienione w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegają opodatkowaniu "podatkiem u źródła" wyłącznie, jeżeli:

* zostaną uzyskane na terytorium Polski przez

* podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. podmioty, które nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, a w konsekwencji podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Tym samym, kryterium decydującym dla uznania, że dany przychód powinien podlegać opodatkowaniu "podatkiem u źródła" w Polsce jest ustalenie, czy przychód ten został "osiągnięty na" terytorium Polski.

W opinii Spółki, użyte przez ustawodawcę określenie "osiągnięty na" należy przy tym interpretować z perspektywy działań podejmowanych przez podatnika (tekst jedn.: podmiotu zagranicznego). Innymi słowy, dochód należy uznać za "osiągnięty na" terytorium Polski, jeżeli podatnik (podmiot zagraniczny) dokonał na terytorium Polski czynności, w wyniku których ten dochód został wygenerowany.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Przykładowo:

1. Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 23 kwietnia 2010 r. (sygn. II FSK 2144/08) stwierdził, iż "pod pojęciem "terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów" należy rozumieć miejsce, gdzie dokonują się czynności lub położone są nieruchomości (źródło), które generują dochód i są jego przyczyną sprawczą";

2. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w orzeczeniu z 12 września 2012 r. (sygn. I SA/Kr 882/12) stwierdził, iż należności wypłacane przez polską spółkę na rzecz nierezydentów z tytułu nabywanych od nich usług nie podlegają opodatkowaniu "podatkiem u źródła" w Polsce, gdyż "podwykonawcy skarżącej spółki będą osobami prawnymi lub podmiotami traktowanymi przez prawo państwa ich siedziby dla celów podatkowych jak osoby prawne, posiadającymi miejsce siedziby w rozumieniu art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p., w innych krajach niż Rzeczpospolita Polska i w tychże krajach w całości będą wykonywać faktycznie usługi. Podmioty te będą zatem zarejestrowane poza granicami RP i tam też będzie miał siedzibę ich zarząd. Ponadto prowadzona przez te podmioty działalność w tym wszelkie czynności związane z wykonywaniem zleconych tłumaczeń będą miały miejsce poza terytorium Polski";

3. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w orzeczeniu z 7 lipca 2008 r. (sygn. I SA/Wr 337/08) stwierdził, iż "ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają nierezydenci, którzy osiągnęli dochód na terytorium RP, czyli na tym terytorium znajduje się miejsce położenia przychodu (...) W rozpatrywanej sprawie źródło przychodu znajdowało się poza granicami RP, gdyż tam były siedziby nierezydentów - wykonawców usług i tam wykonano umówione usługi".

W opinii Spółki - dla określenia miejsca "osiągnięcia" przychodów bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, iż wynagrodzenie jest wypłacane usługodawcy przez spółkę z siedzibą na terytorium Polski. Jak wskazano powyżej, użyte przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 oraz 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określenie "osiągnięty na" należy interpretować z perspektywy działań podejmowanych przez podatnika (podmiot zagraniczny). Gdyby intencją było opodatkowanie świadczeń wypłacanych na rzecz podmiotów nieposiadających na terytorium Polski siedziby lub miejsca zarządu przez podatników, w treści art. 21 ust. 1 oraz art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, użyte zostałoby wyrażenie "wypłacone przez" albo "uzyskane od".

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Przykładowo:

1) Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 23 kwietnia 2010 r. (sygn. II FSK 2144/08) stwierdził, iż "nie można pojęcia "dochody osiągane" utożsamiać z pojęciem "dochody wypłacane, pochodzące, otrzymywane z terytorium Polski". Pod pojęciem "terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów" należy rozumieć miejsce, gdzie dokonują się czynności lub położone są nieruchomości (źródło), które generują dochód i są jego przyczyną sprawczą.

Czynnością taką nie jest wypłata pieniędzy, wypłata jest elementem finalnym całego procesu osiągania dochodu".

2) Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 5 listopada 2009 r. (sygn. II FSK 2194/08) uznał za błędne stanowisko organu podatkowego, zgodnie z którym "o tym, że źródło dochodu nierezydenta znajduje się na terytorium RP świadczą m.in., że zlecenie wykonania usług nierezydentowi dokonał polski przedsiębiorca i wypłata wynagrodzenia za wykonanie zlecenia dokonana została z majątku polskiego przedsiębiorcy" (podobne stanowisko zostało wyrażone w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 27 maja 2011 r. sygn. I SA/Kr 607/11; Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 25 października 2012 r. sygn. I SA/Po 696/12 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 7 lipca 2008 r. sygn. I SA/Wr 337/08).

W sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku, Spółka będzie wynajmować Narzędzia oraz elementy zaplecza technicznego i sanitarnego od Wynajmujących, tj. podmiotów z siedzibą na terytorium państw, w których będą wykonywane poszczególne zlecenia remontowe i serwisowe przez Spółkę, tj. w szczególności od podmiotów z siedzibą na terytorium Austrii, Bułgarii, Chorwacji, Danii, Filipin, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Indii, Irlandii, Kosowa, Niemiec, Szwecji, Turcji, Wenezueli, Wielkiej Brytanii oraz Włoch.

Wynajmowane aktywa zostaną przekazane Spółce oraz będą przez Nią wykorzystywane wyłącznie na terytorium państwa, w którym wykonywane jest dane zlecenie oraz wyłącznie w celu jego wykonania. Po zakończeniu danego zlecenia Narzędzia oraz elementy zaplecza sanitarnego i technicznego będą zwracane Wynajmującemu przez Spółkę.

Tym samym, w analizowanym przypadku, wszystkie podejmowane przez Wynajmujących czynności w wyniku których osiągną oni przychód zostaną wykonane poza terytorium Polski. Nie sposób więc uznać, aby przychody osiągnięte przez Wynajmujących z tytułu wynajmu Narzędzi oraz elementów zaplecza technicznego i sanitarnego na rzecz Spółki mogły zostać zaklasyfikowane jako przychody "osiągnięte na terytorium Polski".

W związku z powyższym - w opinii Spółki - w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku, przychody osiągane przez Wynajmujących z tytułu wynajmu Narzędzi oraz elementów zaplecza technicznego i sanitarnego na rzecz Spółki nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym art. 21 w zw. z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym nie powinny one podlegać opodatkowaniu "podatkiem u źródła" w Polsce.

Spółka pragnie podkreślić, iż powyższe stanowisko zostało potwierdzone w zbliżonej sprawie, w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 25 października 2012 r. (sygn. I SA/Po 696/12), w którym Sąd - analizując opodatkowanie podatkiem u źródła dochodów osiąganych przez spółki niemieckie z wynajmu samochodów na rzecz polskiej spółki (samochody były wykorzystywane wyłącznie na terytorium Niemiec) - podzielił stanowisko podatnika, zgodnie z którym "czynności generujące przychody niemieckich Wynajmujących zostaną wykonane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (a dokładnie w Niemczech), a to oznacza, że podmioty te nie podlegają jurysdykcji podatkowej państwa polskiego. Z tego powodu, sięganie do dalszych przepisów ustawy nie jest konieczne".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Spółka uzupełniając wniosek o braki w zakresie przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego wskazała, iż podmioty zagraniczne, o których mowa we wniosku, to spółki oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, będące rezydentami podatkowymi tych państw.

W związku z powyższym, przedmiotem niniejszej interpretacji jest opodatkowanie podatkiem u źródła wypłat dokonywanych na rzecz nierezydentów będących spółkami, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma zastosowania do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepis art. 21 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają bowiem rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W kwestii oceny czy przychody zagranicznych osób prawnych powstały na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, tut. Organ zauważa, iż w świetle wyżej cytowanych przepisów decydujące znaczenie ma miejsce osiągania dochodów, nie zaś miejsce świadczenia usługi, wykonywania czynności lub miejsca dokonania wypłaty. Zatem, jeśli świadczenia są wykonywane na rzecz polskiego podmiotu (polskiego rezydenta podatkowego) dochodzi wówczas do osiągania przez nierezydentów dochodów na terenie Polski.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka wynajmuje Narzędzia oraz elementy zaplecza technicznego i sanitarnego od dostawców z siedzibą w krajach, w których Spółka wykonuje prace remontowe lub usługowe. Są one wykorzystywane wyłącznie na terytorium państwa, w którym wykonywane jest zlecenie.

Tym samym, bez znaczenia w omawianej sprawie pozostaje fakt wynajmowania Narzędzi oraz elementów zaplecza technicznego i sanitarnego poza terytorium Polski, gdyż tak jak wskazano, zasadnicze znaczenie ma miejsce położenia źródła. W tym przypadku przedsiębiorcy zagraniczni będą uzyskiwać dochód od Spółki będącej polskim rezydentem podatkowym, w konsekwencji należy przyjąć, iż źródło dochodów będzie położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż jego źródłem jest Spółka będąca polskim rezydentem podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług remontowych i serwisowych maszyn wirujących (turbin oraz innych maszyn wirujących, jak i urządzeń pomocniczych o małej i dużej mocy) prowadzących elektrownie konwencjonalne, geotermalne, wodne, jądrowe oraz elektrownie na paliwa ze źródeł odnawialnych. Wnioskodawca w celu wykonania przedmiotowych usług wynajmuje: platformy niskopodłogowe, obrabiarki, maszyny indukcyjne, klucze grzane, butle z gazem, sprzęt do wyżarzania oraz podgrzewacze, które stanowią urządzenia techniczne oraz narzędzia. Ponadto Spółka wynajmuje wózki widłowe, ciągniki z naczepami, samochody / busy oraz kontenery sanitarne, biurowe i magazynowe.

Wobec powyższego, zbadać należy, czy wskazane przez Spółkę Narzędzia oraz elementy zaplecza technicznego i sanitarnego stanowią urządzenia przemysłowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pokreślić należy, iż przepisy ustawy nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego. Jednocześnie w art. 21 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy stwierdza się, iż przez urządzenia przemysłowe należy rozumieć także środki transportowe.

Zatem, aby wyjaśnić sens tego pojęcia, należy sięgnąć do języka potocznego wyrażonego w określeniach słownikowych. I tak, według "Słownika Języka Polskiego" (PWN Warszawa 1996 r. tom III, str. 575), urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe. Przymiotnik "przemysłowy" oznacza natomiast dotyczący przemysłu, związany z przemysłem, stosowany w przemyśle (Mały słownik języka polskiego; PWN Warszawa 1995 r.).

W efekcie, można postawić tezę, że pojęcie urządzenia przemysłowego należy rozumieć maksymalnie szeroko, ma ono bowiem charakter sformułowania ogólnego, mieszczącego w sobie wszelkie możliwe urządzenia stanowiące zespół elementów technicznych. Za takie zespoły elementów technicznych, służących określonym czynnością, należy zatem uznać także wszelkie urządzenia transportowe.

W świetle zaprezentowanego rozumienia omawianego terminu, uzasadniony jest pogląd, że, specjalistyczne narzędzia / sprzęt (np. platformy niskopodłogowe, rusztowania, dźwigi, obrabiarki, maszyny indukcyjne, klucze grzane, wiertarki, butle z gazem, wózki widłowe, ciągniki z naczepami, sprzęt do wyżarzania, kontenery sanitarne, magazynowe i biurowe, podgrzewacze oraz samochody / busy) należy traktować jako urządzenia przemysłowe. Tym samym, należności wypłacane przez Spółkę z tytułu ich wynajmu będą podlegały opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwzględnieniem przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w przypadku państw, z którymi Polska takie umowy podpisała.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując wypłat należności z tytułu wynajmu Narzędzi oraz elementów zaplecza technicznego i sanitarnego podatnikom niemającym siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będzie miał obowiązek obliczenia, poboru i wpłaty do urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

W przypadku wypłaty należności z tytułu wskazanych świadczeń, na rzecz nierezydenta, mającego siedzibę lub zarząd w kraju, z którym Polska zawarła umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy uwzględnić przepisy tej umowy, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji. W przypadku państw, z którymi Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosowanie będą miały wprost przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem Organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.