ILPB4/423-79/13-4/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2013 r. (data wpływu 27 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. W związku z planowanym nabyciem mieszkania, Wnioskodawca zamierza wziąć kredyt w banku posiadającym siedzibę działalności gospodarczej we Francji. Kredyt ten Wnioskodawca zamierza zaciągnąć na realizację własnych celów mieszkaniowych, jako osoba fizyczna (nie jest on związany z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą Wnioskodawca zamierza zarejestrować pod adresem przyszłego mieszkania, jednak żadne koszty związane z eksploatacją nieruchomości nie będą stanowiły kosztów działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku, Wnioskodawca poinformował, iż przedmiotowa umowa kredytu z bankiem we Francji zostanie podpisana przez Niego jako przez osobę fizyczną niebędącą przedsiębiorcą. Podpisując umowę o kredyt Wnioskodawca będzie występował jako osoba fizyczna, nie zaś jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym wzięcie kredytu z banku we Francji będzie dla Wnioskodawcy skutkowało tym, iż na mocy art. 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, stanie się płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z wypłacanymi na rzecz tego banku odsetkami od zaciągniętego kredytu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,"osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat".

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, jednakże przedmiotowy kredyt zamierza zaciągnąć na zakup nieruchomości mieszkalnej w celach prywatnych. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, powołany wyżej przepis ustawy nie znajduje w tym przypadku zastosowania. W ocenie Wnioskodawcy, nie stanie się On płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego, ponieważ kredyt nie jest zaciągany na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedmiotowy kredyt Wnioskodawca zaciągnie jako osoba fizyczna (konsument), a nie jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą (przedsiębiorca).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie natomiast do art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Biorąc powyższe pod uwagę, wskazać należy, iż zobowiązanymi do poboru i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłat określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tu: odsetek) są m.in. osoby fizyczne będące przedsiębiorcami.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca planuje nabyć mieszkanie, na zakup którego zamierza wziąć kredyt w banku posiadającym siedzibę działalności gospodarczej we Francji. Przedmiotowa umowa kredytu z bankiem we Francji zostanie podpisana przez Wnioskodawcę jako przez osobę fizyczną niebędącą przedsiębiorcą. Podpisując umowę o kredyt Wnioskodawca będzie występował jako osoba fizyczna, nie zaś jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.

Wnioskodawca jest więc osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, jednak podpisując umowę kredytową na zakup mieszkania (w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych) będzie występować jako osoba fizyczna niebędąca przedsiębiorcą.

Tym samym, w przedmiotowej sprawie nie będzie miała zastosowania art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanych na rzecz banku we Francji odsetek od zaciągniętego kredytu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.