ILPB4/423-74/10-3/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2010 r. (data wpływu 7 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest konglomeratem przemysłowym, którego głównym przedmiotem działalności jest wydobycie i przetwarzanie rud metali, w szczególności rud miedzi, a następnie sprzedaż wyprodukowanej miedzi, metali szlachetnych i pozostałych metali nieżelaznych. Spółka jest przedsiębiorstwem o strukturze wielooddziałowej, którą zarządzanie jest wysoce skomplikowane i złożone. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka nabywała w przeszłości różnego rodzaju rozwiązania, projekty, oprogramowanie i systemy technologiczne (wiedzę technologiczną), które dla celów podatku dochodowego od osób prawnych traktowane są jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. Co więcej, Spółka planuje nabywać tego typu wiedzę technologiczną również w przyszłości.

Celem nabywania przez Spółkę przedmiotowej wiedzy technologicznej jest udoskonalenie procesów gospodarczych występujących w Spółce, w tym również usprawnienie procesów zarządzania przedsiębiorstwem, w szczególności poprzez:

* poprawę procesów produkcyjnych, np. zwiększenie bezpieczeństwa dla pracowników, zmniejszenie zagrożenia dla środowiska, zwiększenie wydajności i tym samym, ograniczenie kosztów,

* zwiększenie szybkości i sprawności procesów około produkcyjnych, handlowych, zarządczych czy funkcjonowania łańcucha dostaw,

* minimalizację ryzyk finansowych, środowiskowych bądź technicznych, jakie mogą wystąpić w Spółce,

* usprawnienie zarządzania Spółką poprzez przyspieszenie określonych procesów o charakterze administracyjnym.

Polepszenie procesów gospodarczych w powyższym zakresie skutkować może obniżeniem określonych kosztów po stronie Spółki, jak również usprawnieniem pewnych procesów administracyjnych, zarządczych i finansowych, przez co efektywność i wydajność Spółki wzrasta. Z uwagi na wystandaryzowany charakter produktów Spółki, produkt (tekst jedn. miedź i inne metale) nie ulega zmianie wskutek zastosowania nabywanych technologii.

Nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy technologicznej może następować albo w formie zakupu oprogramowania lub projektu technologicznego zamówionego bezpośrednio przez Spółkę u producenta / dostawcy rozwiązań technologicznych dostosowanych specyficznie do potrzeb Spółki (tzw. "rozwiązania szyte na miarę") albo w formie zakupu innowacyjnego oprogramowania lub systemu technologicznego będącego w standardowej ofercie danego dostawcy (tzw. "rozwiązania standardowe").

Przedmiotowe rozwiązania, projekty, oprogramowanie i systemy technologiczne (wiedza technologiczna), w każdym z powyższych przypadków, są rozwiązaniami innowacyjnymi oraz nowatorskimi w skali światowej. Co istotne, innowacyjność przedmiotowej nabytej wiedzy technologicznej, w tym jej wpływ na poprawę procesów produkcyjnych, handlowych, zarządczych i finansowych w Spółce oraz stosowanie jej na świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat, mogą być potwierdzone przez opinię niezależnej jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2004 r. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484; aktualnie j. t. Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049; dalej: ustawa o zasadach finansowania nauki).

Należy podkreślić, iż nabycie przedmiotowych rozwiązań, projektów, oprogramowania i systemów technologicznych (wiedzy technologicznej) może nastąpić w drodze umowy o przeniesienie praw, bądź w drodze umowy o korzystanie z tych praw. Zasada ta znajduje zastosowanie do każdego z powyższych przypadków.

Spółka, w roku podatkowym nabycia oraz w roku poprzedzającym nabycie nowych technologii, nie prowadziła działalności w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Spółka nie zamierza również prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na zakup wiedzy technologicznej usprawniającej procesy gospodarcze w Spółce, lecz nie mającej wpływu na produkt Spółki (miedź i inne metale) stanowią wydatki na zakup nowych technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy założeniu posiadania przez Spółkę potwierdzenia ich innowacyjnego charakteru oraz stosowania ich w świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat przez odpowiednią, niezależną jednostkę naukową, wskazaną w ustawie o zasadach finansowania nauki.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup wiedzy technologicznej, stanowią wydatki na zakup nowych technologii, w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem posiadania przez Spółkę potwierdzenia ich innowacyjnego charakteru oraz stosowania ich w świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat przez odpowiednią niezależną jednostkę naukową wskazaną w ustawiej o zasadach finansowania nauki. Wynika to z faktu, iż przedmiotowe rozwiązania i projekty technologiczne (wiedza technologiczna stanowiąca wartość niematerialną i prawną) przyczyniają się do udoskonalenia procesów gospodarczych w Spółce, co potwierdzają opinie niezależnych jednostek naukowych.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 tej ustawy, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

W myśl art. 18b ust. 2 tej ustawy, za nowe technologie (w rozumieniu art. 18b ust. 1 ustawy), uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej, w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki.

Z powyższych przepisów wynika, iż dany wydatek może być traktowany jako wydatek na nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ww. ustawy, jeśli łącznie spełnione są następujące warunki:

* nabywana wiedza technologiczna ma formę wartości niematerialnych i prawnych,

* nabywana wiedza technologiczna ma charakter innowacyjny i umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług (wymagane jest potwierdzenie tego faktu przez odpowiednią jednostkę naukową),

* nabywana wiedza technologiczna nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie 5 lat (wymagane jest potwierdzenie tego faktu przez odpowiednią jednostkę naukową).

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka nabywała i planuje nabywać w przyszłości różnego rodzaju wiedzę technologiczną (m.in. rozwiązania, projekty technologiczne, oprogramowanie i systemy informatyczne).

W ocenie Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż prawa do tego typu rozwiązań, projektów technologicznych czy oprogramowania informatycznego, stanowią dla Spółki wartości niematerialne i prawne z perspektywy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (co jest jednym z warunków do uznania danej wiedzy technologicznej za nową technologię w rozumieniu tej ustawy).

Co więcej, Spółka podkreśla, iż tego typu wiedza technologiczna, zależnie od potrzeb jednostki, w której jest wykorzystywana, ma potencjał, aby umożliwiać wytwarzanie nowych, bądź udoskonalonych produktów / usług, co potwierdza opinia niezależnej jednostki badawczej. Spółka wskazuje, iż przepis art. 18b ww. ustawy nie wymaga, aby konsekwencją zastosowania nowej technologii było wytwarzanie nowego wyrobu przez dany podmiot, lecz wyłącznie, aby technologia była innowacyjna, tj. aby umożliwiała wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług (co byłoby potwierdzone przez odpowiednią jednostkę naukową). Skutek zastosowania technologii przez dany podmiot - uzależniony od potrzeb gospodarczych danego podmiotu i branży, w której działa - jest natomiast obojętny dla kwalifikacji technologii w świetle art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z perspektywy Spółki, z uwagi na wystandaryzowany charakter Jej produktów, nabywane technologie nie skutkują, gdyż nie mogą skutkować wytwarzaniem nowych lub udoskonalonych wyrobów, jednak niewątpliwie mają one charakter innowacyjny. Jak wskazała Spółka w stanie faktycznym, przejawia się on m.in. poprzez:

* poprawę procesów produkcyjnych, np. zwiększenie bezpieczeństwa dla pracowników, zmniejszenie zagrożenia dla środowiska, zwiększenie wydajności i tym samym, ograniczenie kosztów,

* zwiększenie szybkości i sprawności procesów okołoprodukcyjnych, handlowych, zarządczych czy funkcjonowania łańcucha dostaw,

* minimalizację ryzyk finansowych, środowiskowych, bądź technicznych, jakie mogą wystąpić w Spółce,

* usprawnienie zarządzania Spółką poprzez przyspieszenie określonych procesów o charakterze administracyjnym.

W konsekwencji, mając na względzie korzyści dla procesów gospodarczych w Spółce wynikające z zakupu takiej wiedzy technologicznej, należy taką wiedzę technologiczną zakwalifikować jako innowacyjną i w konsekwencji, traktować jako nową technologię w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy zatem stwierdzić, iż jeżeli potencjalny skutek umożliwiający wytwarzanie nowych, bądź udoskonalonych produktów oraz innowacyjność rozwiązania zostanie potwierdzony w opinii wydanej przez niezależną jednostkę naukową, o której mowa w ustawie o zasadach finansowania nauki, to - niezależnie od tego, iż z uwagi na wystandaryzowany charakter produktu Spółki nie ulegnie on zmianie wskutek zastosowania technologii - nie powinno budzić wątpliwości, iż kolejny z warunków uznania nabywanych projektów i rozwiązań technologicznych za nową technologię, w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostaje spełniony. Dodatkowo, jeśli Spółka posiada potwierdzenie braku stosowania danej wiedzy technologicznej w świecie w okresie nie dłuższym niż ostatnie 5 lat wydane w formie opinii niezależnej jednostki naukowej, o której mowa w ustawie o zasadach finansowania nauki, oznacza to, iż spełniony jest kolejny warunek niezbędny do uznania nabywanych przez Nią projektów i rozwiązań technologicznych za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż nabywana przez Nią wiedza technologiczna, stanowi nową technologię, w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy założeniu, iż zostaje ona uznana za wartości niematerialne i prawne dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez Nią oraz, że posiada Ona opinię niezależnej jednostki naukowej (w rozumieniu przepisów ustawy o zasadach finansowania nauki) potwierdzającą innowacyjność i wskazany okres stosowania w świecie tej wiedzy technologicznej.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż praktyka podatkowa jednoznacznie potwierdza, że narzędzia technologiczne (np. systemu typu ERP - Planowania Zasobów Przedsiębiorstwa) mające pośredni wpływ na udoskonalenie wewnętrznych procesów gospodarczych oraz produkcyjnych u podatnika, mimo, iż nie muszą prowadzić do zmiany produktu z uwagi na jego wystandaryzowany charakter, mogą stanowić nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem potwierdzenia ich innowacyjności oraz nowości (okresu stosowania w świecie) w formie opinii wydanej przez niezależną jednostkę naukową.

Stanowisko takie wynika m.in. z poniższych indywidualnych interpretacji prawa podatkowego:

* interpretacja z dnia 22 marca 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-13/10-2/AM),

* interpretacja z dnia 19 stycznia 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/2/423-1284/09/JD),

* interpretacja z dnia 23 lipca 2009 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB3/423-328/09-4/HS),

* interpretacja z dnia 29 maja 2009 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB3/423-166/09/DK).

W świetle powyższego, z uwagi na fakt, iż wszystkie warunki korzystania z odliczenia na nabycie nowych technologii, określone w art. 18b ust. 2a - 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są zachowane, Spółka ma prawo odliczyć wydatki na nabywane projekty, rozwiązania, oprogramowania i systemy technologiczne, od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie konkretnego podatnika i w oparciu o przedstawiony przez niego stan faktyczny.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie stanu faktycznego dot. podatku dochodowego od osób prawnych wydana została interpretacja indywidualna w dniu 28 września 2010 r. nr ILPB4/423-74/10-2/MC.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.