ILPB4/423-472/13-3/DS
Pismo z dnia 5 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-472/13-3/DS
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2013 r. (data wpływu 6 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych z tytułu pożyczki zaciągniętej/udzielonej w PLN, która jest zamieniana na walutę obcą (przewalutowanie) i spłacana tą walutą - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania różnic kursowych z tytułu pożyczki:
* zaciągniętej/udzielonej w jednej walucie obcej, która jest zamieniana na inną walutę obcą (przewalutowanie) i spłacana tą walutą,
* zaciągniętej/udzielonej w PLN, która jest zamieniana na walutę obcą (przewalutowanie) i spłacana tą walutą,
* zaciągniętej/udzielonej w walucie obcej, która jest zamieniana na PLN (przewalutowanie) i spłacana w PLN,
* zaciągniętej/udzielonej w PLN, która jest kompensowana z inną pożyczką udzieloną/zaciągniętą w walucie obcej.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka prowadzi działalność polegającą na naprawie sprzętu elektronicznego, takiego jak np.: czytniki kart bankomatowych oraz drukarki, ponadto Spółka produkuje tonery do drukarek.
Odbiorcami i dostawcami Spółki są przede wszystkim podmioty zagraniczne, rozliczające się ze Spółką w różnych walutach EUR, GBP, USD.
W toku prowadzonej działalności Spółka uzyskuje nadwyżki w jednych walutach i niedobory w innych. Płynność swoją Spółka reguluje za pośrednictwem podmiotu znajdującego się w strukturze grupy, zajmującego się zarządzeniem środkami finansowymi grupy, poprzez zarówno udzielanie, jak i zaciąganie pożyczek. Pojawiają się więc zobowiązania i należności z tytułu pożyczek w różnych walutach, które są następnie przewalutowane i spłacane w walucie obcej lub też kompensowane.
W związku z powyższym występują następujące sytuacje:
pożyczka zaciągnięta/udzielona w jednej walucie obcej jest zamieniana na inną walutę obcą (przewalutowanie), która jest następnie walutą spłaty;
pożyczka zaciągnięta/udzielona w PLN jest zamieniana na inną walutę obcą (przewalutowanie) i spłacana tą walutą;
pożyczka zaciągnięta/udzielona w walucie obcej jest zamieniana na PLN (przewalutowanie) i spłacana w PLN;
pożyczka zaciągnięta/udzielona w PLN jest kompensowana z inną pożyczką udzieloną/zaciągniętą w walucie obcej.
Należy nadmienić, że Spółka rozlicza różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Czy w sytuacjach określonych w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego powstają podatkowe różnice kursowe zgodnie z art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych:
1. Czy powstają różnice kursowe podatkowe, o których jest mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy - Pożyczka zaciągnięta/udzielona w jednej walucie obcej jest zamieniana na inną walutę obcą (przewalutowanie), która jest następnie walutą spłaty.
2. Czy powstają różnice kursowe podatkowe, o których jest mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy - Pożyczka zaciągnięta/udzielona w PLN jest zamieniana na inną walutę obcą (przewalutowanie) i spłacana tą walutą.
3. Czy powstają różnice kursowe podatkowe, o których jest mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy - Pożyczka zaciągnięta/udzielona w walucie obcej jest zamieniana na PLN (przewalutowanie) i spłacana w PLN.
4. Czy powstają różnice kursowe podatkowe, o których jest mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy - Pożyczka zaciągnięta/udzielona w PLN jest kompensowana z inną pożyczką udzieloną/zaciągniętą w walucie obcej.
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytań nr 1, nr 3 i nr 4 został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami wydanymi w dniu 5 marca 2014 r. odpowiednio nr ILPB4/423-472/13-2/DS, nr ILPB4/423-472/13-4/DS i nr ILPB4/423-472/13-5/DS.
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdy pożyczka jest zaciągnięta/udzielona w PLN, a następnie jest zamieniana na inną walutę obcą (przewalutowanie) i spłacana tą walutą powstają podatkowe różnice kursowe, ponieważ w wyniku przewalutowania dochodzi do zamiany waluty, w jakiej wyrażone jest zobowiązanie z PLN na walutę obcą, które następnie jest spłacane walutą obcą.
Potwierdzeniem takiego stanowiska może być interpretacja indywidualna z 16 czerwca 2011 r. sygn. IPPB5/423-247/11-2/IŚ.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.): podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:
art. 15a, albo
przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
Jak wynika z powyższej regulacji ustalanie różnic kursowych na podstawie przepisów podatkowych należy uznać za podstawowy sposób wykazywania przychodów i kosztów podatkowych z tytułu różnic kursowych, nie wymagający zawiadomienia urzędu skarbowego.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka przyjęła metodę rozliczania różnic kursowych opartą na ustawie podatkowej - wskazaną w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.
Stosownie do art. 15a ust. 2 tej ustawy: dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
W myśl art. 15a ust. 3 ww. ustawy: ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
Powołane powyżej regulacje wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania. Do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości kredytu (pożyczki) należy porównać wartość udzielonego/otrzymanego kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia/otrzymania z wartością tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu/spłaty, przeliczonych z zastosowaniem kursu faktycznie zastosowanego z tych dni.
Natomiast na mocy art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.
Z opisu sprawy wynika, że w toku prowadzonej działalności Spółka uzyskuje nadwyżki w jednych walutach i niedobory w innych. Płynność swoją Spółka reguluje za pośrednictwem podmiotu znajdującego się w strukturze grupy, zajmującego się zarządzeniem środkami finansowymi grupy, przez udzielanie, jak i zaciąganie pożyczek. W związku z tym w Spółce m.in. występuje sytuacja, że pożyczka zaciągnięta/udzielona w PLN na wskutek przewalutowania jest zamieniana na walutę obcą, która jest następnie walutą spłaty.
Wobec tego należy wyjaśnić, że operacja przewalutowania pożyczki polega na przeliczeniu kwoty głównej pożyczki z jednej waluty (tu: PLN) na inną walutę (tu: walutę obcą), po kursie ustalonym przez strony. Po przewalutowaniu pożyczki pożyczkobiorca nadal jest zobowiązany ją spłacić, a pożyczkodawca nadal może się domagać zwrotu tego zobowiązania. Tak więc dokonanie przewalutowania pożyczki nie ma wpływu na wygaśnięcie zobowiązania wynikającego z jej zaciągnięcia. Po przewalutowaniu zadłużenia na pożyczkobiorcy w dalszym ciągu spoczywa obowiązek spełnienia takiego samego świadczenia, czyli świadczenia pieniężnego, niezależnie od jego waluty. W momencie przewalutowania pożyczki nie dochodzi do jej uregulowania, ponieważ wszystkie elementy stosunku prawnego pozostają takie same, w tym prawo pożyczkodawcy do żądania spłaty zobowiązania pieniężnego przez pożyczkobiorcę, tyle że w innej walucie.
Zatem należy podkreślić, że przewalutowanie pożyczki prowadzi tylko do zmiany waluty, w której wyrażona jest pożyczka. Sama czynność przewalutowania jest podatkowo obojętna, ale po dokonaniu tej czynności pożyczka wyrażona w PLN stała się pożyczką udzieloną w walucie obcej. W walucie obcej jest ona również spłacana. W konsekwencji po dacie przewalutowania, tj. w dacie zwrotu/spłaty pożyczki powstają różnice kursowe między wartością pożyczki z dnia przewalutowania a dniem jej spłaty/zwrotu.
Reasumując w przypadku, gdy pożyczka jest zaciągnięta/udzielona w PLN a następnie na wskutek przewalutowania jest zamieniana na inną walutę obcą, która jest następnie walutą spłaty - w świetle art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - występują podatkowe różnice kursowe.
Jednocześnie w odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.