ILPB4/423-47/11-2/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2011 r. (data wpływu 14 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków dotyczących kosztów administracyjnych z tytułu uczestnictwa w konsorcjum oraz ustalenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu badań substancji chemicznych oraz ustalenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu przygotowania dokumentacji indywidualnej rejestracji i opłaty rejestracyjnej oraz ustalenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków dotyczących kosztów administracyjnych z tytułu uczestnictwa w konsorcjum oraz ustalenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu badań substancji chemicznych oraz ustalenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu przygotowania dokumentacji indywidualnej rejestracji i opłaty rejestracyjnej oraz ustalenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest wytwarzanie i dystrybucja ciepła. Podczas procesu produkcyjnego powstaje produkt uboczny w postaci żużla, który powinien zostać zagospodarowany przez Spółkę. Przedsiębiorstwo cały czas sprzedawało odpad uzyskując z tego tytułu przychody.

Zgodnie z rozporządzeniem nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz. U. z 2007 r. Nr L 136) narzucono na niektóre podmioty obowiązek rejestracji substancji i badania jej wpływu na środowisko przez producentów i podmioty wprowadzające substancje chemiczne na rynek UE.

Spółka nie jest bezwzględnie zobowiązana do spełnienia wymogów wynikających z rozporządzenia o REACH. Jednakże nie spełnienie tych wymogów powodowałoby, że Spółka nie byłaby w stanie znaleźć odbiorców indywidualnych odpadu - żużla. W związku z tym byłaby zmuszona do przekazywania odpadów firmie specjalistycznej zajmującej się gospodarowaniem odpadów paleniskowych i ponoszenia dodatkowych dość wysokich kosztów z tym związanych. Rejestrując się w REACH Spółka ponosząc koszty niezbędne do rejestracji zapewni sobie odbiorców żużla w postaci przedsiębiorców i będzie nadal uzyskiwała przychody ze sprzedaży żużla.

Spełnienie wymagań ww. przepisów wiąże się z koniecznością przeprowadzenia kosztownych badań. Chcąc zminimalizować koszty spółka przystąpiła do konsorcjum powołanego do spraw rejestracji ubocznych produktów spalania, zrzeszającego podmioty chcące dokonać rejestracji. Stali członkowie konsorcjum tworzą Zgromadzenie Ogólne odpowiedzialne za podejmowanie najważniejszych decyzji strategicznych odnoszących się do celów, zakresu i sposobów działania konsorcjum. W ramach konsorcjum działa Rada konsorcjum odpowiedzialna za podejmowanie działań i decyzji umożliwiających właściwą i terminową realizację założonego celu.

Funkcję Sekretariatu upoważnionego do planów działań, zawierania umów z ekspertami, doradcami jednostkami wykonującymi badania, prowadzenia rachunków bankowych i rozliczeń finansowych konsorcjum pełni Stowarzyszenie. Zgodnie z zapisami umowy Stowarzyszenie obciąża każdego członka konsorcjum stałymi kosztami administracyjnymi według określonego klucza oraz kosztami prowadzonych badań, proporcjonalnie do rocznego tonażu substancji wytworzonej lub zagospodarowanej.

Obciążanie kosztami stałymi - administracyjnymi dokonywane jest co miesiąc. Spółka rozpoznawała te koszty jako koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia tj. w dacie ujęcia kosztów w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanych faktur. Kosztami badań substancji chemicznych koniecznych do rejestracji REACH Spółka została obciążona na podstawie faktury na kwotę netto 351,40 (współudział w kosztach badań różnych właściwości substancji). Dodatkowo Spółka była zobowiązana ponieść bezpośrednio niezależnie od udziału w konsorcjum koszty badania swojego produktu - żużla w celu sporządzenia indywidualnej dokumentacji substancji - koszty badań i przygotowania dokumentacji 7.340,00 zł netto. Po zakończeniu badań i zgłoszeniu substancji chemicznych do rejestracji spółka poniosła dodatkowo koszt opłaty rejestracyjnej w kwocie 65.652,45.

Różne interpretacje i artykuły na ten temat mówiące, że koszty badań substancji chemicznych konieczne do rejestracji REACH, po zakończeniu procesu rejestracji będą stanowiły wartość niematerialną i prawną spowodowały, że koszty te zostały przez spółkę zawieszone na kontach rozliczeń międzyokresowych kosztów. Z uwagi na brak pewności co do kwalifikacji wydatków nie były one uznawane za koszt uzyskania przychodów i nie były uwzględniane w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1. Koszty administracyjne ponoszone przez Spółkę w związku z udziałem w konsorcjum powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów i zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e u.p.d.o.p. należy je uznać za koszt pośrednio związany z przychodami. Zdaniem Spółki jest to koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia. Udział w konsorcjum podyktowany jest minimalizacją kosztów rejestracji substancji.

Pomimo, iż rejestracja w REACH nie jest obowiązkowa dla Spółki, jest działaniem uzasadnionym z ekonomicznego punktu widzenia i jest zabezpieczeniem źródła przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1.

Ad.2. Ustawa o p.d.o.p. w art. 16b zawiera zamknięty katalog wydatków uznawanych za wartości niematerialne i prawne katalog ten nie przewiduje kosztów badań niezbędnych do rejestracji REACH.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania i zabezpieczenia źródła przychodu i w związku z tym są potrącalne w dacie poniesienia tj. w dacie ujęcia kosztów w księgach na podstawie otrzymanych faktur.

Ad.3. Koszty badań i rejestracji poniesione bezpośrednio przez Spółkę niezależnie od udziału w konsorcjum zgodnie z art. 15 ust. 1 powinny stanowić koszty uzyskania również w dacie poniesienia i zostać ujęte w księgach na podstawie otrzymanych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Umowa konsorcjum należy do tzw. umów nienazwanych, która nie została uregulowana w przepisach prawnych. Może przybierać różne formy organizacyjne. Konsorcjum nie jest odrębnym podmiotem, nie ma własnej osobowości prawnej i nie podlega wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej ani do rejestru przedsiębiorców. Umowa konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia. W ramach wspólnego przedsięwzięcia jego uczestnicy, którzy dążą do uzyskania wspólnego celu, mogą wspólnie przystąpić do przetargu, złożyć wspólna ofertę, ponieważ zwykle osobno nie posiadają potrzebnych uprawnień, właściwego doświadczenia i wiedzy, potencjału technicznego i ekonomicznego.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) stosunku, ustawie, ani zasadom współżycia społecznego. Umowa konsorcjum jak już powiedziano wyżej należy do tzw. umów nienazwanych. Strony takiej umowy korzystając z powyższej zasady swobody umów mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, ustawą lub zasadami współżycia społecznego.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze. zm. - dalej "u.p.d.o.p."), nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia. Określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia np. w formie konsorcjum. Podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, którzy zgodnie z zasadą, określoną w art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału we wspólnym przedsięwzięciu. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni zatem do wzajemnych rozliczeń stosować podział kosztów czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia pomiędzy podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie kosztów i przychodów podatkowych dla poszczególnych firm realizujących projekt - udokumentowane zgodnie z zasadami wystawiania dowodów księgowych na podstawie ustawy o rachunkowości.

Pamiętać również należy o treści art. 9 u.p.d.o.p., na podstawie którego podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Ustawa odwołuje się więc do norm prawa bilansowego, co oznacza, że księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i terminowo, a transakcje udokumentowane w sposób wskazany w art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości, który to artykuł enumeratywnie określa, jakie elementy winny znajdować się na dowodzie księgowym. Ustawodawca nie narzuca żadnych technicznych rozwiązań co do sposobu dokumentowania kosztów, podkreśla natomiast, że prowadzona ewidencja rachunkowa ma zapewnić określenie dochodu i podstawy opodatkowania oraz należnego podatku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ustawodawca oparł tę konstrukcję na zasadzie klauzuli generalnej (koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz koszty poniesione w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów) z enumeratywnym wyłączeniem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Literalne brzmienie przepisu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. nie pozostawia wątpliwości, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika, stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia koszty działalności, są kosztem uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Dla ustalenia momentu potrącalności kosztów konieczna jest ocena charakteru związku przyczynowego istniejącego pomiędzy wydatkami, a osiąganymi przychodami. Ustawodawca wyróżnia bowiem koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), odrębnie normując zasady ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b - 4d u.p.d.o.p.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest "zidentyfikowanie" wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, jakiego konkretnego przychodu dany wydatek dotyczy.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ad. 1

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka nie jest bezwzględnie zobowiązana do rejestracji substancji chemicznych i badania ich wpływu na środowisko. Jednakże nie spełnienie tych wymogów powodowałoby, że Spółka nie byłaby w stanie znaleźć odbiorców indywidualnych odpadu - żużla. W związku z tym byłaby zmuszona do przekazywania odpadów firmie specjalistycznej zajmującej się gospodarowaniem odpadów paleniskowych i ponoszenia dodatkowych dość wysokich kosztów z tym związanych.

Spółka przystąpiła do konsorcjum powołanego do spraw rejestracji ubocznych produktów spalania, zrzeszającego podmioty objęte obowiązkiem rejestracji, głównie związanych z energetyką. W ramach konsorcjum istnieje Stowarzyszenie, które pełni funkcję Sekretariatu.

Zgodnie z zapisami umowy, Stowarzyszenie obciąża każdego członka konsorcjum stałymi kosztami administracyjnymi według określonego klucza oraz kosztami prowadzonych badań, proporcjonalnie do rocznego tonażu substancji wytworzonej lub zagospodarowanej.

Odnosząc się do powyższego należy uznać, iż przedmiotowe koszty administracyjne z tytułu uczestnictwa w konsorcjum stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów a ich zaliczenie w koszty powinno mieć miejsce w dacie poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d i ust. 4e u.p.d.o.p.

Jednakże, co było już wielokrotnie podkreślane w doktrynie prawa podatkowego oraz w orzecznictwie sądowym, wykazanie związku przyczynowego każdego indywidualnego wydatku z prowadzoną działalnością należy do podatnika, bowiem to on wywodzi skutki prawne w postaci pomniejszenia danych przychodów o koszty ich uzyskania, a to z kolei wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania.

Ad. 2 i 3

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika ponadto, iż Stowarzyszenie obciąża każdego członka konsorcjum kosztami badań substancji chemicznych. Przedmiotowe wydatki na badania wiążą się z prowadzoną działalnością Spółki. Spółka wskazała ponadto, iż przystąpienie do konsorcjum miało na celu zminimalizowanie kosztów związanych z badaniami.

Dodatkowo Spółka była zobowiązana ponieść bezpośrednio, niezależnie od udziału w konsorcjum, koszty badania swojego produktu - żużla - w celu sporządzenia indywidualnej dokumentacji substancji, koszty przygotowania dokumentacji indywidualnej rejestracyjnej oraz opłaty rejestracyjnej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na mocy art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji.

W myśl art. 16b ust. 2 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż u.p.d.o.p. zawiera zamknięty katalog wydatków uznawanych za wartości niematerialne i prawne. Oznacza to, że inne nie wymienione w nim składniki majątku podatnika, nie są uznawane za wartości niematerialne i prawne na gruncie u.p.d.o.p.

W świetle powyższego, skoro przedmiotowe wydatki na badania zafakturowane przez Stowarzyszenie oraz ponoszone bezpośrednio przez Spółkę wiążą się z prowadzoną działalnością Spółki, a zatem stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki, jednocześnie nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych na gruncie u.p.d.o.p., to z uwagi na fakt, iż ich związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami nie jest bezpośredni, należy je uznać za pośrednie koszty uzyskania przychodów. Wobec powyższego, poniesione wydatki z tytułu badań stanowią - w myśl art. 15 ust. 4d i ust. 4e u.p.d.o.p. - koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Analogicznym zasadom zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podlegać będą, poniesione bezpośrednio przez Spółkę koszty przygotowania dokumentacji indywidualnej rejestracyjnej oraz opłaty rejestracyjnej, które również należy uznać jako koszty pośrednie i zaliczyć do kosztów w dacie poniesienia zgodnie z zapisami w art. 15 ust. 4d i ust. 4e u.p.d.o.p.

Reasumując, Spółka poniesione wydatki dotyczące kosztów administracyjnych z tytułu uczestnictwa w konsorcjum, koszty badań substancji chemicznych zafakturowane przez Stowarzyszenie, koszty badań poniesione bezpośrednio przez Spółkę, jak również wydatki z tytułu przygotowania dokumentacji indywidualnej rejestracyjnej oraz opłaty rejestracyjnej powinna potraktować w myśl art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.