ILPB4/423-451/11-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu 23 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dokonania korekty:

* wartości początkowej środków trwałych - jest prawidłowe,

* odpisów amortyzacyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dokonania korekty wartości początkowej środków trwałych i odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w 2007 r. zawarła z kontrahentem (dalej: Wykonawca) umowę na realizację zadania inwestycyjnego polegającego na budowie elektrociepłowni (dalej: Umowa).

W dniu 10 grudnia 2008 r. strony Umowy podpisały protokół odbioru końcowego, po czym budynek elektrociepłowni wraz z pozostałymi obiektami, powstałymi w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji, zostały przekazane do eksploatacji. Wartość początkowa poszczególnych obiektów została ustalona w oparciu o cenę należną zbywcy na podstawie zawartej Umowy.

W czasie użytkowania obiektów wchodzących w skład elektrociepłowni ujawniły się pewne wady i usterki, wskutek czego, w oparciu o przepis art. 637 § 2 Kodeksu cywilnego, Spółka żąda obniżenia wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu realizacji analizowanej inwestycji w drodze aneksu do Umowy. Udokumentowaniem wskazanego powyżej obniżenia ceny będzie wystawiona przez Wykonawcę faktura korygująca. Jednocześnie będzie on zobowiązany do zwrotu na rzecz Spółki części otrzymanego już wynagrodzenia z tytułu realizacji analizowanej inwestycji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Obniżenie wynagrodzenia Wykonawcy nie skutkuje koniecznością korekty wartości początkowej poszczególnych obiektów powstałych w wyniku realizacji inwestycji budowy elektrociepłowni, w związku z czym Spółka nie będzie zobowiązana do korekty dokonanych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, "Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1".

Jednocześnie, w przypadku nabywanych przez podatnika środków trwałych, kosztem uzyskania przychodów są, stosownie do art. 15 ust. 6 powołanej ustawy, odpisy z tytułu zużycia tych środków trwałych, tj. odpisy amortyzacyjne, dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m ww. ustawy. W myśl art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. budynki, budowle, maszyny i urządzenia - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Jednocześnie, stosownie do art. 16f ust. 1 ww. ustawy, podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środka trwałego, pod którą należy rozumieć - w razie odpłatnego nabycia - cenę nabycia przedmiotowego składnika majątku (art. 16g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Z kolei, w myśl art. 16g ust. 3 tej ustawy, za cenę nabycia uważa się zasadniczo kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Skalkulowana w powyższy sposób wartość początkowa środka trwałego powinna zostać określona na dzień jego przekazania do używania. Jednocześnie, zmiana ustalonej wartości może nastąpić wskutek zaistnienia przesłanek wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym w szczególności ulepszenia środka trwałego, aktualizacji jego wyceny czy trwałego odłączenie części składowej lub peryferyjnej.

Jak zostało wskazane w przedstawionym stanie faktycznym, wartość początkowa poszczególnych obiektów powstałych w wyniku realizacji inwestycji budowy elektrociepłowni, spełniających definicję środków trwałych na gruncie ww. ustawy, została ustalona zgodnie z opisanymi powyżej zasadami wynikającymi z przepisów ww. ustawy, tj. według ceny należnej zbywcy, na podstawie zawartej z nim Umowy.

Od tak ustalonej wartości początkowej, Spółka dokonywała odpisów amortyzacyjnych, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia przedmiotowych obiektów do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Obniżenie wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu realizacji analizowanej inwestycji, czyli ceny nabycia poszczególnych obiektów powstałych w wyniku jej realizacji, nie będzie wynikało z błędu w ustaleniu przedmiotowej ceny, lecz z okoliczności zaistniałych w okresie późniejszym, tj. wad i usterek wykrytych w trakcie eksploatacji przedmiotowych składników majątku. Spółka skorzysta w tym przypadku z prawa do żądania obniżenia wynagrodzenia z tytułu zawartej Umowy w odpowiednim stosunku do pierwotnie ustalonej ceny nabycia (na podstawie przepisu art. 637 § 2 Kodeksu cywilnego).

Ponadto, w analizowanym przypadku nie zaistniała żadna z przesłanek, wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, która powodowałaby zmianę ustalonej uprzednio wartości początkowej analizowanych składników majątku (w tym w szczególności ich ulepszenie, aktualizacja wyceny, trwałe odłączenie części składowej lub peryferyjnej).

Zatem, w ocenie Spółki, fakt wystawienia przez Wykonawcę faktury korygującej, zmieniającej cenę nabycia poszczególnych obiektów powstałych w wyniku realizacji inwestycji budowy elektrociepłowni, nie wpływa na wartość początkową tych środków trwałych i konsekwentnie nie skutkuje koniecznością korekty ich pierwotnie ustalonej wartości początkowej.

W ocenie Spółki, brak jest także podstaw do dokonywania korekty rozliczeń przeszłych okresów, tj. korekty dokonanych odpisów amortyzacyjnych od tych składników majątku.

Odpisy amortyzacyjne były dokonywane zgodnie z obowiązującym stanem faktycznym i prawnym i w okresie, w którym były dokonywane powinny stanowić koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Korekta rozliczeń podatkowych Spółki w powyższym zakresie powinna zostać dokonana na bieżąco, tzn.:

* w momencie ujęcia w księgach rachunkowych faktury korygującej Spółka powinna wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów tą część dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, w jakiej - proporcjonalnie - pozostaje kwota wynikająca z otrzymanej faktury korygującej do wysokości wartości początkowej poszczególnych obiektów powstałych w wyniku realizacji inwestycji budowy elektrociepłowni oraz

* w przyszłych okresach rozliczeniowych, część odpisów amortyzacyjnych przypadająca na kwotę obniżenia ceny nie powinna stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzają pewne ograniczenia w zakresie możliwości zaliczenia dokonywanych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów. Mianowicie, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 tej ustawy, "Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie".

W odniesieniu do powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż w analizowanej sytuacji, poprzez obniżenie ceny nabycia poszczególnych obiektów powstałych w wyniku realizacji inwestycji budowy elektrociepłowni, dochodzi do zwrotu na rzecz Spółki wydatków poniesionych na ich nabycie, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, w momencie ujęcia otrzymanej faktury korygującej w swoich księgach rachunkowych Spółka powinna zmniejszyć bieżące koszty uzyskania przychodów o taką kwotę (część) dotychczas dokonanych odpisów amortyzacyjnych, w jakiej - proporcjonalnie - pozostaje kwota wynikająca z otrzymanej faktury korygującej do wysokości wartości początkowej wspomnianych składników majątku.

Jednocześnie, część odpisów amortyzacyjnych przypadająca na otrzymany zwrot wynagrodzenia powinna zostać wydzielona z odpisów amortyzacyjnych za przyszłe okresy rozliczeniowe i - zgodnie z treścią cytowanego przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - nie może być ona zaliczona do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, w tym m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. ILPB4/423-317/10-3/DS oraz interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 2010 r. sygn. ITPB1/415-835/09/PSZ. Podobne stanowisko w odniesieniu do rozliczenia dotacji uzyskanej na środki trwałe zajął w interpretacji indywidualnej z dnia 7 września 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB4/423-185/11-6/MC).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie dokonania korekty wartości początkowej środków trwałych,

* nieprawidłowe - w zakresie dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zawierającej informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami tej ustawy. Podatnicy zobowiązani są również do prowadzenia ksiąg w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku dochodowego.

Podatnicy mają zatem obowiązek ustalenia kosztów uzyskania przychodów, w tym amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z przepisami ww. ustawy podatkowej, jednocześnie mają prawo do dokonania korekty wartości początkowej składników majątkowych.

Jak stanowi art. 16f ust. 1 i 3 tej ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3 500 zł W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3 500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Przepis art. 16g ust. 3 ww. ustawy stanowi, że za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Stosownie natomiast do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym, niezbędne jest prawidłowe określenie tych wartości. Wartość początkowa składnika majątku podlegającego amortyzacji powinna zostać określona na dzień jego przekazania do używania. Do tego też dnia najpóźniej nastąpić powinno wprowadzenie tego składnika do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Późniejsza zmiana wartości początkowej może nastąpić w następstwie okoliczności wskazanych w ustawie (ulepszenie, aktualizacja wyceny, trwałe odłączenie części składowej lub peryferyjnej) lub innej koniecznej korekty tej wartości.

W tym miejscu należy wskazać na przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W świetle powyższego przepisu, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w tej części, w której otrzymano zwrot poniesionych wydatków, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności. Pozostała część niezwróconych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne. Należy zwrócić uwagę, iż częściowy zwrot poniesionych wydatków na zakup (wytworzenie) środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych pozostaje bez wypływu na ustaloną wartość początkową.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) tychże kosztów, tj. czy koszty podatkowe powiększa się (pomniejsza) w okresie bieżącym (w dacie wystąpienia korekty), czy też wstecz.

W związku z powyższym, posługując się literalną wykładnią cytowanego wyżej przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, korygowanie kosztów podatkowych winno mieć miejsce w okresach, w których zostały one wykazane.

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, iż Spółka w 2007 r. zawarła z kontrahentem (dalej: Wykonawca) umowę na realizację zadania inwestycyjnego polegającego na budowie elektrociepłowni (dalej: Umowa).

W dniu 10 grudnia 2008 r. strony Umowy podpisały protokół odbioru końcowego, po czym budynek elektrociepłowni wraz z pozostałymi obiektami, powstałymi w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji, zostały przekazane do eksploatacji. Wartość początkowa poszczególnych obiektów została ustalona w oparciu o cenę należną zbywcy na podstawie zawartej Umowy.

W czasie użytkowania obiektów wchodzących w skład elektrociepłowni ujawniły się pewne wady i usterki, wskutek czego, w oparciu o przepis art. 637 § 2 Kodeksu cywilnego, Spółka żąda obniżenia wynagrodzenia Wykonawcy z tytułu realizacji analizowanej inwestycji w drodze aneksu do Umowy. Udokumentowaniem wskazanego powyżej obniżenia ceny będzie wystawiona przez Wykonawcę faktura korygująca. Jednocześnie będzie on zobowiązany do zwrotu na rzecz Spółki części otrzymanego już wynagrodzenia z tytułu realizacji analizowanej inwestycji.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż fakt, że Wykonawca wystawi fakturę korygującą zmieniającą cenę, nie wpływa na wartość początkową środków trwałych. Natomiast zwrot na rzecz Spółki części otrzymanego przez Wykonawcę wynagrodzenia z tytułu realizacji przedmiotowej inwestycji będzie zwróconym Spółce wydatkiem na zakup (wytworzenie) środków trwałych. Innymi słowy, odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej części wartości początkowej środków trwałych (w całym okresie amortyzacji), która została zwrócona Spółce, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Spółka jest zatem zobowiązana do dokonania korekty wstecz kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych w tych miesiącach (okresach), w których wykazała je w wysokości zawyżonej. Jednocześnie, w przyszłych okresach rozliczeniowych część odpisów amortyzacyjnych przypadająca na kwotę obniżenia ceny nie powinna stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Reasumując, obniżenie wynagrodzenia Wykonawcy nie powoduje obowiązku skorygowania wartości początkowej poszczególnych środków trwałych powstałych w wyniku realizacji inwestycji budowy elektrociepłowni. Jednakże w związku z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma obowiązek skorygować wstecz odpisy amortyzacyjne od momentu rozpoczęcia ich dokonywania, a więc od następnego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.