ILPB4/423-45/12-6/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2012 r. (data wpływu do BKIP w Płocku 20 stycznia 2012 r., data wpływu do BKIP w Lesznie 30 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2012 r. do Biura KIP w Płocku wpłynął wniosek Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Filia w (...) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego. Pismem z dnia 25 stycznia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) i stosownie do § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - przekazał wniosek Jednostki do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Wniosek ten wpłynął do Biura KIP w Lesznie w dniu 30 stycznia 2012 r., który następnie został uzupełniony pismami z dnia 18 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) oraz z dnia 8 maja 2012 r. (data wpływu 11 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest autoryzowanym dealerem samochodów marki X, Y i Z. W 2011 r. Wnioskodawca brał udział w konkursie pod nazwą (...) organizowanym dla dealerów samochodów. Z tytułu udziału w tym konkursie Wnioskodawca otrzymał nagrodę w postaci wycieczki w terminie od dnia 8 września 2011 r. do 15 września 2011 r. o wartości 8 tys. zł.

Zgodnie z decyzją Zarządu, na wycieczkę wydelegowany został jeden ze wspólników. W związku z powyższym zdarzeniem, Wnioskodawca złoży deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym według wzoru PIT - 8AR i odprowadzi na rachunek Urzędu Skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy w kwocie 800,00 zł, zobowiązując jednocześnie wspólnika korzystającego z wycieczki do wpłacenia uiszczonego podatku na rachunek bankowy Spółki. Wspólnik Wnioskodawcy biorący udział w wycieczce, poinformowany o konieczności uiszczenia podatku oświadczył, iż zwróci Wnioskodawcy podatek w kwocie 800,00 zł, ale jednoczenie oświadczył, iż jego zdaniem, postępowanie Wnioskodawcy, jest nieprawidłowe. Zdaniem wspólnika, równowartość wycieczki powinna być zarachowana - stosownie do przepisów art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jako przychód Wnioskodawcy, w związku z czym po stronie Wnioskodawcy powstał obowiązek podatkowy w podatku od osób prawnych.

W piśmie uzupełniającym z dnia 18 kwietnia 2012 r. doprecyzowano przedstawiony stan faktyczny wskazując, iż podmiotem biorącym udział w konkursie i otrzymującym nagrodę była - Sp. z o.o. w (...).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy od nagrody za udział w konkursie Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Treść zapytania oraz poniższego uzasadnienia własnego stanowiska uwzględnia sprostowanie dokonane przez Spółkę pismem z dnia 18 kwietnia 2012 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, nie podlega On opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Pomimo, że w niniejszej sprawie nagroda z tytułu udziału w konkursie przypadła Spółce, oczywistym jest, że Spółka jako osoba prawna nie miała możliwości fizycznego "skonsumowania" nagrody, ponieważ w wycieczce jako takiej mogła uczestniczyć wyłącznie osoba fizyczna. W efekcie więc, przychód nie powstał po stronie Wnioskodawcy, lecz po stronie Jego wspólnika.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszym stanie faktycznym obowiązek podatkowy powstaje po stronie wspólnika jako osoby fizycznej korzystającej z wycieczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast - w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy - dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Powyższe przepisy regulują kwestię dotyczącą przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz zawierają legalne definicje dochodu i straty. I tak, przedmiotem opodatkowania jest - co do zasady - dochód, czyli nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Natomiast jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie zdefiniował przy tym tego pojęcia. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, pojęcie to ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Należy zatem przyjąć, iż nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne.

Stosownie do art. 12 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W tym miejscu wskazać należy, że sposób określania wartości takiego przychodu normuje art. 12 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Z treści powyższych regulacji wynikają podstawowe zasady ustalania ceny rynkowej nieodpłatnych świadczeń, a mianowicie - cenę rynkową ustala się według cen stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Użyty zaś zwrot "według cen" wskazuje, iż ustalenie ceny rynkowej powinno nastąpić w oparciu o co najmniej dwie ceny rynkowe i z uwzględnieniem pozostałych kryteriów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca brał udział w konkursie organizowanym dla dealerów samochodów. Z tytułu udziału w tym konkursie, Spółka otrzymała nagrodę w postaci wycieczki o wartości 8 tys. zł. Zgodnie z decyzją Zarządu, na wycieczkę wydelegowany został jeden ze wspólników.

Odnosząc powyższe do przepisów ustawy o podatku dochodowym odo osób prawnych, stwierdzić należy, iż otrzymana przez Spółkę wygrana w postaci wycieczki stanowi nieodpłatne świadczenie. Tym samym, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, wartość przedmiotowej nagrody Spółka zobowiązana jest zaliczyć do przychodów podatkowych.

Reasumując, wartość otrzymanej nagrody za udział w konkursie (tekst jedn.: wartość wycieczki) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo informuje się, iż w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.