ILPB4/423-40/11-2/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 2 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka).

Planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, który pokryty zostanie wkładem niepieniężnym w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: k.c.). Wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa zostanie wniesiony przez polską spółkę akcyjną (dalej: spółka wnosząca).

Na postawie dodatkowych czynności prawnych (odrębnych porozumień), Spółka przejmie zobowiązania związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Wśród tych zobowiązań będą zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek udzielonych przed transakcją spółce wnoszącej, związane z przedsiębiorstwem będącym przedmiotem wkładu do Spółki. Zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek zostaną przejęte przez Spółkę za zgodą wierzycieli na podstawie art. 519 k.c.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zapłacone przez Spółkę odsetki związane z kredytami i pożyczkami przejętymi w związku z otrzymaniem przedsiębiorstwa w ramach aportu, w części w jakiej będą dotyczyły okresu od dnia otrzymania aportu i przejęcia zobowiązań będą mogły być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone przez Spółkę odsetki od kredytów i pożyczek przejętych w związku z otrzymaniem przedsiębiorstwa w ramach aportu, naliczone za okres od dnia otrzymania aportu będą mogły być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu Spółki.

Dla ustalenia kwalifikacji danych kosztów jako kosztów uzyskania przychodów kluczowe znaczenie ma art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W rezultacie, w przedmiotowej kwestii należy ustalić:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Co więcej, art. 16 ust. 1 pkt 11 wskazuje, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Na gruncie powyższych przepisów powszechnie uznaje się, że odsetki od kredytów i pożyczek mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów podatnika w momencie ich spłaty, a nie w momencie ich naliczenia, pod warunkiem spełnienia warunku określonego w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odrębną kwestią pozostaje natomiast kwalifikacja wydatków na spłatę odsetek od kredytów i pożyczek jako kosztów bezpośrednich bądź pośrednich i związany z tym moment potrącalności danych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów - kwestia ta pozostaje jednak poza przedmiotem niniejszego zapytania.

Artykuł 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawiera innych regulacji niż powyższe, które miałyby znaczenie w przedmiotowej kwestii. W konsekwencji, należy uznać, iż w odniesieniu do zapłaconych przez Spółkę odsetek, o których mowa w zapytaniu, nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Należy zatem przyjąć, że zapłacone przez Spółkę odsetki od kredytów i pożyczek przejętych, w związku z nabyciem przedsiębiorstwa w ramach aportu, naliczone za okres od dnia otrzymania aportu i przejęcia zobowiązań, będą mogły być kwalifikowane przez Spółkę jako Jej koszty uzyskania przychodu, pod warunkiem, że spełniony zostanie warunek ogólny wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że w przedmiotowej kwestii należy ocenić, czy zapłacone przez Spółkę odsetki naliczane za okres od dnia otrzymania aportu i przejęcia zobowiązań będą miały związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą wpływały na poziom osiąganych przez Spółkę przychodów lub będą wiązały się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki. Spółka stoi na stanowisku, iż w odniesieniu do odsetek naliczanych od dnia otrzymania aportu, warunek ten bez wątpienia będzie spełniony.

Przede wszystkim należy stwierdzić, że nabyte przez Spółkę od spółki wnoszącej przedsiębiorstwo będzie stanowiło źródło przychodów. Spółka nabędzie określony kompleks składników majątkowych, który aktualnie służy prowadzonej przez spółkę wnoszącą działalności i przyczynia się do generowanych przez spółkę wnoszącą przychodów.

W wyniku aportu, Spółka przejmie całkowicie źródło przychodów związane z wniesionym do Niej przez spółkę wnoszącą przedsiębiorstwem. Spółka - dzięki transakcji, w wyniku której uzyska przedsiębiorstwo w formie wkładu niepieniężnego - będzie kontynuowała dotychczasową działalność operacyjną spółki wnoszącej. W rezultacie, nie powinno budzić wątpliwości istnienie związku pomiędzy przychodami generowanymi przez Spółkę po aporcie, a przejętym w ramach aportu zespołem składników majątkowych. Bezsprzecznie, przejęte aktywa w postaci przedsiębiorstwa będą zatem dodatkowym źródłem przychodu dla Spółki. Należy przy tym mieć na uwadze, że co do zasady zobowiązania są niezbędnym źródłem finansowania działalności. Zobowiązania stanowią formę finansowania majątku, a relacja pomiędzy zobowiązaniami a aktywami wyznacza sytuację finansową podmiotu gospodarczego. Nieodzownym elementem transakcji obejmującej przedsiębiorstwo jest przejęcie przez nabywcę źródeł finansowania majątku. Brak przeniesienia zobowiązań w związku z aportem przedsiębiorstwa wiązałby się z pozbawieniem zdolności dłużnika do obsługi istniejących zobowiązań. Dlatego przejęcie zobowiązań stanowi nieodzowny element transakcji, których przedmiotem jest przejmowanie przez Spółkę działalności spółki wnoszącej. Udzielone kredyty dotyczą bowiem określonej działalności, która jako źródło generowania nadwyżek finansowych umożliwia ich spłatę. W związku z tym, majątek i źródła jego finansowania są ze sobą ściśle powiązane.

Biorąc pod uwagę fakt, że przejmowane przez Spółkę zobowiązania mają ścisły związek z przejmowanym przez Spółkę majątkiem i są one niezbędnym źródłem finansowania przejmowanej działalności, to bezsprzecznie wydatki związane z finansowaniem przejmowanej działalności (przejmowanego źródła przychodu) w postaci odsetek od kredytów i pożyczek naliczonych za okres od dnia otrzymania aportu i przejęcia zobowiązań będą związane z uzyskaniem przez Spółkę przychodów. Bez wątpienia spełniony zatem będzie wskazywany warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Odmienna kwalifikacja stałaby w sprzeczności z naturą transakcji, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo.

Spółka pragnie przy tym podkreślić, iż jest w pełni świadoma, iż w przypadku przedmiotowej transakcji otrzymania przez Nią przedsiębiorstwa w formie wkładu niepieniężnego, nie będzie miała miejsca sukcesja podatkowa w rozumieniu art. 93 i następnych ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W rezultacie, Spółka nie wstąpi z mocy prawa we wszelkie prawa i obowiązki podatkowe podmiotu wnoszącego do Niej wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa, tj. spółki wnoszącej.

Co do zasady, poza pewnymi szczególnymi sytuacjami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie, nie będzie istniała podstawa prawna do kontynuacji przez Spółkę rozliczeń podatkowych spółki wnoszącej. W konsekwencji, należy uznać, że Spółka nie będzie mogła kwalifikować jako koszty uzyskania swojego przychodu odsetek zapłaconych przez spółkę związanych z kredytami i pożyczkami przejętymi w związku z otrzymaniem przedsiębiorstwa w ramach aportu, w części dotyczącej odsetek naliczonych za okres do dnia otrzymania aportu. Co prawda, Spółka będzie formalnie zobowiązana do uregulowania takich odsetek w związku z przejęciem zobowiązań z tytułu kredytów i pożyczek, jednakże nie będzie w tym przypadku istniał związek z przychodami Spółki, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przeciwieństwie do odsetek naliczanych od dnia aportu (których dotyczy niniejsze zapytanie), odsetki naliczone za okres przed aportem będą bowiem dotyczyły kosztów finansowania działalności spółki wnoszącej, a nie Spółki.

Brak sukcesji nie będzie jednak miał znaczenia w odniesieniu do odsetek naliczonych za okres po dniu aportu. Kwalifikacja odsetek naliczonych za okres po dniu otrzymania aportu jako kosztów uzyskania przychodu Spółki nie będzie bowiem w żaden sposób stanowiła kontynuacji rozliczeń podatkowych spółki wnoszącej. Zapłacone odsetki będą bowiem stanowiły wynagrodzenie z tytułu finansowania działalności Spółki za okres po aporcie. W odniesieniu do takich odsetek pozostaje dokonanie oceny we wskazywanym zakresie art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z dokonanej analizy, nie powinien budzić wątpliwości związek pomiędzy przychodami Spółki po aporcie, a wydatkami z tytułu odsetek od kredytów i pożyczek przejętych w związku z aportem.

W rezultacie, Spółka stoi na stanowisku, że zapłacone przez Spółkę odsetki związane z kredytami i pożyczkami przejętymi w związku z otrzymaniem przedsiębiorstwa w ramach aportu, w części dotyczącej odsetek naliczonych za okres od dnia otrzymania aportu będą mogły być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu Spółki.

Spółka pragnie zwrócić szczególną uwagę na fakt, że prawidłowość wskazywanego przez Spółkę stanowiska potwierdzają również wyroki sądów administracyjnych, w tym przede wszystkim wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2011 r. sygn. III SA/Wa 1528/10, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2009 r. sygn. III SA/Wa 48/09.

Spółka jest świadoma faktu, iż zgodnie z Konstytucją RP, źródłami powszechnie obowiązującego prawa są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Powyższe nie zmienia jednak faktu, że dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można pomijać orzecznictwa. Takie stanowisko przyjął m.in. Wojewódzki Sąd w Warszawie, który w wyroku z dnia 20 stycznia 2009 r. (sygn. III SA/Wa 1916/08) uznał, że w Polsce orzecznictwo sądowe nie ma charakteru precedensowego. Jednak w przypadku interpretacji (zarówno indywidualnych, jak i ogólnych) uzyskało w ostatnich latach szczególną rolę. WSA zwrócił uwagę na art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Zgodnie z jego treścią, minister finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację (zarówno ogólną, jak i indywidualną), jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, trybunału konstytucyjnego lub europejskiego trybunału sprawiedliwości. Zdaniem Sądu, orzecznictwo sądów stało się przesłanką formułowania oceny poprawności funkcjonujących w obrocie prawnym interpretacji. Na tej podstawie WSA uznał, że skoro organ podatkowy może zmienić wydaną już uprzednio interpretację z racji tego, że w świetle orzecznictwa sądowego jest ona wadliwa, to tym bardziej ma obowiązek analizy tego orzecznictwa w postępowaniu zmierzającym do wydania takiej interpretacji. WSA podkreślił, że jest do tego obowiązany, zwłaszcza gdy na takie orzecznictwo powołuje się osoba składająca wniosek o interpretację: "nie można bowiem przyjąć takiej wykładni powyższych przepisów, że z jednej strony ustawodawca nie nakłada na organ wydający interpretacje indywidualne obowiązku analizowania orzecznictwa zapadłego w innych sprawach, dotyczącego analogicznych sytuacji prawno podatkowych, a z drugiej strony przyjmuje jednocześnie, że pominięcie takiego orzecznictwa może być przyczyną zmiany tak wydanej interpretacji".

Spółka jest świadoma, iż interpretacje indywidualne odnoszą się do indywidualnych stanów faktycznych i przyszłych, jednak w ocenie Spółki, dokonując wykładni przepisów prawa podatkowego bez wątpienia należy uwzględnić orzecznictwo sądów administracyjnych, które wydawały orzeczenia w sprawach dotyczących, co prawda innych podmiotów, lecz w wydanych wyrokach potwierdzały pewien ogólny pogląd dotyczący możliwości kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od kredytów przejętych w związku z otrzymaniem przedsiębiorstwa w ramach aportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę zwrotu "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów" oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych koniecznych (niezbędnych) wydatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Z powyższego wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty ponoszone przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Odstępstwa od wyżej wskazanej zasady wynikają m.in. z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), które określają tzw. sukcesję prawną, tj. sytuację, w której dany podmiot (podatnik) korzysta z praw nabytych przez inny podmiot (innego podatnika). Inaczej rzecz ujmując, należy sprawdzić, czy każde prawo, które przysługiwałoby danemu podmiotowi (podatnikowi) przysługuje - na podstawie przepisów o sukcesji prawnej - innemu podmiotowi (podatnikowi), będącemu tzw. "następcą prawnym" tego pierwszego podmiotu (podatnika).

Powyższe kwestie regulują przepisy działu III rozdziału 14 ww. ustawy. W regulacjach tych zawarta jest pozycja podatkowoprawna dwóch kategorii podmiotów: następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z treścią art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Natomiast § 2 powyższego artykułu stanowi, iż przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

Dodatkowo, sukcesja prawna na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa ma zastosowanie:

* do łączenia się i przekształceń osób prawnych i spółek prawa handlowego (art. 93 ww. ustawy),

* do łączenia się i przekształceń komunalnych zakładów budżetowych (art. 93b ww. ustawy),

* zgodnie z planem podziału - do osoby prawnej lub osób prawnych powstałych w wyniku podziału innej osoby prawnej (art. 93c ww. ustawy),

* do nabywców przedsiębiorstw państwowych oraz do spółek, które na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nabyły lub przejęły te przedsiębiorstwa (art. 94 ww. ustawy).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka planuje podwyższenie kapitału zakładowego, który pokryty zostanie wkładem niepieniężnym w postaci przedsiębiorstwa. Wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa zostanie wniesiony przez polską spółkę akcyjną (dalej: spółka wnosząca). Na podstawie dodatkowych czynności prawnych, Spółka przejmie zobowiązania związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Wśród tych zobowiązań będą zobowiązania z tytułu kredytów i pożyczek udzielonych przed transakcją spółce wnoszącej, związane z przedsiębiorstwem będącym przedmiotem wkładu do Spółki.

Z powołanych powyżej przepisów wynika wyraźnie, iż w przypadku, gdy przedsiębiorca będący spółką akcyjną wnosi na pokrycie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (spółce posiadającej osobowość prawną) wkład w postaci jej przedsiębiorstwa, nie mają zastosowania unormowania w zakresie sukcesji prawnej.

W związku z tym, iż Spółka nie jest następcą prawnym spółki akcyjnej, której przedsiębiorstwo zostanie wniesione do Niej tytułem aportu, Spółka nie ma prawa do uwzględnienia w Jej rachunku podatkowym zapłaconych odsetek od wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego kredytów i pożyczek. Tym samym, wartość spłaconych odsetek nie będzie stanowić dla Spółki kosztów uzyskania przychodów.

Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostają również inne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi do kosztów uzyskania przychodów nie można zakwalifikować wydatków poniesionych w związku z otrzymaniem aportu w formie przedsiębiorstwa, skutkującego koniecznością podwyższenia kapitału zakładowego, gdyż wydatki te związane są z przychodem, który na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega wyłączeniu z opodatkowania.

Brak przychodu po stronie spółki otrzymującej aport w postaci przedsiębiorstwa, wynika wprost z art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się zarówno przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, jak i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2.

Kapitał zakładowy może być pokryty wkładami pieniężnymi lub niepieniężnymi. Nie zaliczenie zaś do przychodów wkładów na kapitał początkowy lub jego powiększenie dotyczy zarówno wkładów pieniężnych, jak i aportów. Oznacza to, że wartość wkładów zarówno pieniężnych, jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem kapitału spółki istniejącej nie jest zaliczana do przychodów spółki otrzymującej wkład.

Jak już wcześniej wskazano, z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka planuje podwyższenie kapitału zakładowego, który pokryty zostanie wkładem niepieniężnym w postaci przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego wskazać należy, iż zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów i koszty z tym związane odnosić należy do konkretnego przysporzenia Spółki. Tym przysporzeniem, z którym związane są spłacane odsetki, jest aport w postaci przedsiębiorstwa, który podwyższył kapitał zakładowy pokrywając nowe udziały w Spółce. Przy czym, przysporzenie to nie stanowi przychodu podatkowego Spółki.

Zatem, spłata odsetek od kredytów i pożyczek związana jest ze ściśle określonym źródłem przychodów, którym jest zwiększenie kapitału poprzez wniesienie aportu rzeczowego. Odsetki te nie są zatem związane z ogólną działalnością Spółki, lecz z pozyskanym przez Nią przysporzeniem będącym w swej istocie zdarzeniem bilansowym pod postacią zwiększenia kapitału zakładowego. Skoro operacje polegające na wniesieniu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu w jakiejkolwiek formie (w tym wkładów niepieniężnych w postaci aportu stanowiącego przedsiębiorstwo) uznawane są za neutralne podatkowo, to i koszty związane z tym źródłem przychodów w postaci spłaty odsetek od kredytów i pożyczek zaciągniętych przez przedsiębiorcę wnoszącego aport (spółkę wnoszącą), a przejętych na mocy umowy przez Spółkę, nie mogą stanowić kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 tej ustawy.

Reasumując, stwierdzić należy, iż spłata przez Wnioskodawcę odsetek od kredytów i pożyczek zaciągniętych przez spółkę wnoszącą, w związku z otrzymaniem aportu skutkującym podwyższeniem kapitału zakładowego, nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż wydatki te są związane z przychodem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a ponadto Wnioskodawca nie jest następcą prawnych spółki wnoszącej.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem tut. Organu, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.