ILPB4/423-357/12-2/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych w wyniku podziału Spółki przez wydzielenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych w wyniku podziału Spółki przez wydzielenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

X Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hodowli drobiu oraz produkcji wyrobów z mięsa drobiowego. Kapitał zakładowy Spółki wynosi 5.344.122 zł i dzieli się na 40 równych i niepodzielnych udziałów o wartości nominalnej 133.603,50 zł każdy. Udziałowcami Spółki są 4 osoby fizyczne, z których 3 osoby posiadają po 8 udziałów, zaś jedna 16 udziałów.

Wspólnicy Spółki założyli nową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. Y Sp. z o.o. (dalej: Spółka Przejmująca), w której objęli wszystkie udziały. Objęcie udziałów w Spółce Przejmującej nastąpiło proporcjonalnie do posiadanych udziałów w Spółce.

Spółka w ramach swojej struktury organizacyjnej jest podzielona na piony zarządzane przez poszczególnych członków Zarządu, zaś przedmiotowa struktura została ustalona uchwałą Zarządu Spółki. Zgodnie z przedmiotową strukturą, pracownicy Spółki zostali przyporządkowani do poszczególnych Jej Pionów.

W skład pionu podporządkowanego Prezesowi Zarządu wchodzą m.in. jednostki organizacyjne takie jak: Dział A oraz Pion B. W skład ostatniego ze wskazanych pionów wchodzą: własne fermy brojlera kurzego (...); własne fermy indyka (...); dzierżawiona od Sp. z o.o. ferma reprodukcyjna kur nieśnych (...); własna wylęgarnia gęsi oraz własna wylęgarnia kur.

Z kolei, w gestii jednego z wiceprezesów Zarządu jest Pion ds. transportu oraz służba dozoru mienia. W gestii kolejnego wiceprezesa Zarządu znajdują się trzy piony, tj. Pion ds. Produkcji, w skład którego wchodzi Wydział Produkcji Drobiarskiej, Wydział Produkcji Wędlin i Konserw oraz Magazyny; Pion ds. Techniczno - Energetycznych, w skład którego wchodzi m.in. Dział Remontów i Inwestycji, Dział Ochrony Środowiska i Gospodarki Odpadami, Dział Utrzymania Ruchu; Pion ds. Handlu i Marketingu z przyporządkowanymi mu Działem Handlowym, Działem Marketingu oraz Działem Sklepów Firmowych. Ostatniemu działowi zostały podporządkowane poszczególne sklepy firmowe na terenie Polski.

Spółka prowadzi działalność m.in. w zakresie hodowli drobiu oraz produkcji mięsa drobiowego, tj. mięsa kurzego, indyczego, kaczego oraz gęsiego.

W ramach przyszłej transakcji planowany jest podział Spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. poprzez wydzielenie Jej części w postaci Pionu B oraz przeniesienie go, wraz z zatrudnionymi w nim pracownikami, do Spółki Przejmującej. W skład wydzielanego majątku wejdą również środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. W skład wydzielonej części wejdzie również zawarta przez Spółkę z Z umowa dzierżawy fermy kur reprodukcyjnych w (...) wraz z jej częścią położoną w (...). Podział zostanie przeprowadzony na podstawie sporządzonego i uzgodnionego przez Zarząd Spółki oraz Zarząd Spółki Przejmującej planu podziału, zawierającego obligatoryjne elementy np. opis składników przenoszonych do Spółki Przejmującej w ramach podziału. W trakcie transakcji nie będą umarzane udziały Spółki ani obniżany Jej kapitał zakładowy z uwagi na posiadane przez Spółkę kapitały rezerwowe, z których zostanie dokonane wydzielenie. Zostanie zaś podwyższony kapitał zakładowy Spółki Przejmującej, który będzie pokryty majątkiem Spółki. Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Przejmującej zostaną przydzielone wspólnikom Spółki proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów Spółki. Zgodnie z art. 531 § 1 k.s.h., zobowiązania Spółki związane z wydzielaną częścią majątku, przejdą z mocy prawa na Spółkę Przejmującą w dniu wydzielenia. Dzień wydzielania jest zdefiniowany w art. 530 § 2 k.s.h. jako dzień rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej. Możliwe jest przekazanie części wartości majątku wydzielanego ze Spółki na kapitał zapasowy Spółki Przejmującej.

Zarówno majątek wydzielany ze Spółki, jak i majątek pozostający po wydzieleniu w Spółce stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) oraz art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka Przejmująca będzie uprawniona do zaliczania w koszty uzyskania przychodów całości odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uzyskanych w wyniku podziału Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, na powyżej postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Artykuł 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje kategorie wydatków które nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu. Art. 16 ust. 1 pkt 63 tej ustawy wskazuje przypadki, w których odpisy amortyzacyjne od wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Dotyczy to również sytuacji, w których zostały one nabyte w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

W skład wydzielanego ze Spółki majątku wchodzi szereg środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są amortyzowane przez Spółkę. W dniu wydzielenia, tj. dokonania przez sąd rejestrowy wpisu podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej w wyniku podziału Spółki, na Spółkę Przejmującą przejdzie własność środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład wydzielanej części Spółki.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określają w sposób precyzyjny sposób amortyzacji przejętych w wyniku podziału środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W przypadku planowanej przez Spółkę transakcji, zarówno majątek wydzielany do Spółki Przejmującej, jak i pozostający w Spółce, będą stanowić ZCP. W takim przypadku zastosowanie znajdzie art. 16g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten nakazuje Spółce Przejmującej wprowadzenie do swojej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych składników majątkowych uzyskanych w wyniku podziału Spółki przy określeniu ich wartości zgodnej z wartością przyjętą przez Spółkę. Oznacza to, iż nie jest możliwa ponowna wycena wartości tychże składników dla celów podatkowych. Art. 16h ust. 3 powołanej ustawy nakazuje Spółce Przejmującej dokonywania odpisów amortyzacyjnych uwzględniających wysokość dotychczas dokonanych przez Spółkę odpisów oraz przy zastosowaniu tej samej co Spółka stawki. W związku z powyższym, w przedmiotowym zakresie nastąpi kontynuacja amortyzacji przez Spółkę Przejmującą.

Możliwe jest, iż w procedurze podziału Spółki w Spółce Przejmującej powstanie nadwyżka wartości majątku uzyskanego przez tą Spółkę nad wartością nominalną nowoutworzonych udziałów (tzw. agio). Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogranicza możliwość uznania za koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, których wartość nie została przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej. Przepis ten w swoim literalnym brzmieniu uniemożliwia spółkom przejmującym dokonywanie odpisów od całości wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w przypadku, gdy część wartości majątku spółki dzielonej zostanie przeznaczona na agio w spółce przejmującej przy podwyższaniu kapitału zakładowego. Przedmiotowy przepis nie znajdzie jednak zastosowania w sytuacji przeniesienia majątku w wyniku transakcji podziału przez wydzielenie, w której zarówno wydzielane, jak i pozostające w spółce dzielonej składniki majątku stanowią ZCP.

Celem wprowadzenia art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych było uniemożliwienie uzyskiwania nieuzasadnionych korzyści podatkowych m.in. w sytuacji podziału spółki przez wydzielenie gdy majątek wydzielany lub pozostający w spółce dzielonej nie stanowiłby ZCP. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, u udziałowca spółki dzielonej, obejmującego udziały w spółce przejmującej powstanie przychód w wysokości ustalonej na dzień podziału nadwyżki nominalnej wartości udziałów przydzielonych w spółce przejmującej nad kosztami nabycia lub objęcia udziałów w spółce dzielonej, w wysokości kwoty wydatków poniesionych przez udziałowca na objęcie lub nabycie udziałów w spółce dzielonej, ustalona w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca wartość nominalna unicestwianych udziałów w spółce dzielonej do wartości nominalnej udziałów przed podziałem. Analogiczna regulacja została zawarta w art. 24 ust. 5 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak wskazać, iż zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (analogicznie art. 24 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), w przypadku gdy obie części majątku spółki dzielonej stanowią ZCP, w momencie podziału nie powstanie przychód dla udziałowców spółki dzielonej.

Brak określonego w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ograniczenia w zaliczaniu do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych uzyskanych przez spółkę przejmującą w wyniku wydzielenia w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, umożliwiałoby zachowanie możliwości zaliczania do kosztów całości wartości początkowej wnoszonego w wyniku podziału majątku w postaci odpisów amortyzacyjnych (po transakcji - po stronie spółki przejmującej). Jednocześnie, udziałowiec spółki dzielonej mógłby rozpoznać swój przychód związany z objęciem udziałów w spółce przejmującej w wysokości jedynie wartości nominalnej otrzymanych, w zamian za majątek wnoszony w wyniku podziału, akcji lub udziałów (która zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych może być niższa niż wartość wnoszonego majątku).

Należy jednak wskazać, iż w przypadku aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, regulacja art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie spełnia swojej funkcji - o uzyskiwaniu nieuzasadnionych korzyści podatkowych po stronie podatników nie może bowiem w takiej sytuacji być mowy. Transakcja wniesienia majątku do spółki kapitałowej w wyniku podziału innej spółki przez wydzielenie w sytuacji, w której zarówno majątek wydzielany, jak i pozostający w spółce dzielonej stanowią ZCP, nie skutkuje w ogóle powstaniem obowiązku podatkowego po stronie udziałowców spółki dzielonej. Przychód po ich stronie powstanie ewentualnie dopiero w momencie zbycia przedmiotowych udziałów. W takim przypadku, sposób ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów został określony w art. 16 ust. 1 pkt 8c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (i odpowiednio art. 24 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Koszty te są ustalane w zależności od sposobu pokrycia udziałów w spółce dzielonej, zaś w przypadku zbywania udziałów objętych w wyniku podziału spółki, w której nie będą umarzane udziały, koszty takie w ogóle nie wystąpią. Jednocześnie, w zakresie uniemożliwienia osiągnięcia korzyści podatkowej z tytułu amortyzacji, ustawodawca wprowadził tzw. zasadę kontynuacji amortyzacji w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 16g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz wysokości dokonywanych odpisów amortyzacyjnych (art. 16h ust. 3 powołanej ustawy). Dokonanie przeniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w wyniku podziału spółki przez wydzielenie, nie wiąże się z powstaniem po stronie udziałowców spółki dzielonej, ani po stronie spółki przejmującej, korzyści podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż art. 16 ust. 1 pkt 63 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym jego lit. d, nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie zarówno wydzielana, jak i pozostająca w spółce dzielonej, masa majątkowa stanowią ZCP.

Należy w tym miejscu wskazać, iż organy podatkowe akceptują analogiczną wykładnię przepisów w stosunku do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez spółki podwyższające kapitał w zamian za aport w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 maja 2011 r. sygn. IPPB5/423-240/11-4/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 2 sierpnia 2011 r. IPPB5/423-424/11-3/JC, czy też Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2012 r. sygn. IPPB5/423-1042/11-2/JC.

Powyższe oznacza, iż Spółka Przejmująca będzie uprawniona do zaliczania w poczet kosztów uzyskania przychodów całości odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład wydzielanego ze Spółki majątku, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki - również w części, w jakiej wartość wskazanych składników majątkowych nie została przeznaczona na pokrycie kapitału zakładowego, ale np. na pokrycie kapitału zapasowego Spółki Przejmującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż planowany jest podział Spółki poprzez wydzielenie Jej części w postaci Pionu B oraz przeniesienie go, wraz z zatrudnionymi w nim pracownikami, do Spółki Przejmującej (Wnioskodawcy). W trakcie transakcji nie będą umarzane udziały Spółki ani obniżany Jej kapitał zakładowy z uwagi na posiadane przez Spółkę kapitały rezerwowe, z których zostanie dokonane wydzielenie. Zostanie zaś podwyższony kapitał zakładowy Spółki Przejmującej, który będzie pokryty majątkiem Spółki. Możliwe jest przekazanie części wartości majątku wydzielanego ze Spółki na kapitał zapasowy Spółki Przejmującej. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż zarówno majątek wydzielany ze Spółki, jak i majątek pozostający po wydzieleniu w Spółce stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podział spółek handlowych regulowany jest przez ustawę z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 528 § 1 tej ustawy, spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek handlowych. Nie jest dopuszczalny podział spółki akcyjnej, jeżeli kapitał zakładowy nie został pokryty w całości.

W myśl art. 529 § 1 pkt 4 ww. ustawy, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powyższego wynika, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przepis art. 15 ust. 6 tej ustawy stanowi, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Powyższy przepis wskazuje jednoznacznie, iż dotyczy on tylko i wyłącznie przypadków, gdy wkład niepieniężny do spółki ma postać środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast nie obejmuje swoją dyspozycją przypadku, w której przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Jak wynika z art. 16g ust. 9 ww. ustawy, w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego (art. 16g ust. 18 ww. ustawy).

Ponadto, w myśl art. 16h ust. 3 ww. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.

Powołane wyżej regulacje wyrażają tzw. zasadę kontynuacji ustalania wartości początkowej oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych zarówno w zakresie ich wysokości, jak i metody amortyzacji dla podmiotów powstałych z przekształcenia, połączenia czy podziału. Przy czym, zasada ta znajduje zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że powstały w powyższy sposób podmiot wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego lub podzielonego, tj. ma miejsce tzw. sukcesja generalna.

Zgodnie z art. 531 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych, spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału.

Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 531 § 2 ww. ustawy).

Opisany we wniosku podział przez wydzielenie wyczerpuje również dyspozycję zawartą w art. 93c § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie będzie miała miejsce sukcesja praw i obowiązków podatkowych, o której mowa w art. 93c ww. ustawy.

Zatem, Spółka Przejmująca winna dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem ich dotychczasowej wysokości oraz kontynuować przyjętą przez Spółkę metodę amortyzacji.

Natomiast cytowany wyżej przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał zastosowania do Spółki Przejmującej.

Reasumując, Spółka Przejmująca jest zobowiązana - na podstawie art. 16h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - do kontynuacji dokonywania odpisów amortyzacyjnych od uzyskanych w wyniku podziału Spółki środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych według zasad przyjętych w Spółce.

Tym samym, odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej z zastosowaniem zasady kontynuacji amortyzacji stanowią - w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy - w całości koszty uzyskania przychodów Spółki Przejmującej.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.