ILPB4/423-340/12-4/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2012 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 16 listopada 2012 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług. Działalność Wnioskodawcy będzie obejmować produkcję podzespołów i części samochodowych, których bezpośrednimi odbiorcami będą zasadniczo koncerny motoryzacyjne.

Proces produkcyjny będzie polegać na montażu od kilku do kilkuset komponentów, które będą dostarczane przez dostawców Wnioskodawcy. Zdecydowana większość komponentów będzie produkowana przez dostawców na zamówienie Wnioskodawcy, w oparciu o dokumentację techniczną przygotowaną przez Wnioskodawcę. Komponenty te będą miały charakter unikatowy i zasadniczo będą mogły znaleźć zastosowanie wyłącznie w produktach Wnioskodawcy.

W ramach opisanej działalności, Wnioskodawca planuje zawierać ze swoimi dostawcami umowy o współpracę, na podstawie których będą oni produkować ww. komponenty przy wykorzystaniu form wtryskowych (dalej: "Narzędzia") należących do Wnioskodawcy i ujętych w Jego ewidencji środków trwałych.

Zgodnie z tymi umowami, Wnioskodawca będzie zobowiązany do udostępniania Narzędzi na czas trwania produkcji komponentów dla Wnioskodawcy. Taka forma współpracy pozwoli Wnioskodawcy na uniezależnienie się od dostawców posiadających wtryskarki - w przypadku niewywiązania się dostawcy z określonych zobowiązań, Narzędzia będą bowiem mogły zostać użyte przez innego dostawcę, co pozwoli zachować ciągłość dostaw komponentów. Z drugiej strony, dostawcy komponentów nie będą musieli ponosić znaczących nakładów inwestycyjnych i znaczącego ryzyka, które jest z tym związane.

Dostawcy Wnioskodawcy nie będą zobowiązani do uiszczania odrębnej opłaty z tytułu korzystania z Narzędzi należących do Wnioskodawcy. Opłata ta będzie jednak musiała zostać wkalkulowana w cenę dostarczanych części, skutkiem czego ustalona cena będzie niższa od ceny jakiej należałoby oczekiwać w przypadku, gdy komponenty byłyby produkowane przy użyciu form wtryskowych należących do danego dostawcy. Ponadto, dostawcy będą zobligowani do ponoszenia kosztów użytkowania i przechowywania udostępnionych im Narzędzi.

Zgodnie z zapisami umowy, Narzędzia pozostaną własnością Wnioskodawcy oraz będą wykorzystywane wyłącznie do produkcji komponentów na Jego potrzeby.

W piśmie uzupełniającym z dnia 13 listopada 2012 r. doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego wskazując, iż:

* Narzędzia będące przedmiotem wniosku zostaną przez Wnioskodawcę nabyte,

* Narzędzia będą kompletne i zdatne do użytku w dniu ich przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania Narzędzi będzie dłuższy niż rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od składników majątku (Narzędzi), które na mocy zawartych umów o współpracę, zostaną przekazane na czas produkcji określonych komponentów dostawcom Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie On miał prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od składników majątku (Narzędzi) udostępnionych kontrahentom w ramach umów o współpracę.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów zasadniczo uważa się koszty poniesione w celu:

* osiągnięcia przychodów,

* lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Choć wydatki na zakup Narzędzi bezsprzecznie służą osiągnięciu przychodów, to na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b, nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów.

Niemniej, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są dokonywane odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych.

Zgodnie natomiast z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają stanowiące własność podatnika środki trwałe (w tym maszyny, urządzenia i środki transportu) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, które są przez tego podatnika wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

W świetle powyższego przepisu, Narzędzia będą stanowiły środki trwałe, których odpisów amortyzacyjnych będzie mógł dokonywać Wnioskodawca, jeżeli:

Fakt spełnienia lub niespełnienia wymagań wymienionych w punktach I - 3 nie powinien budzić żadnych wątpliwości i może zostać jednoznacznie wykazany po dokonaniu zakupu Narzędzi.

W zakresie punktu nr 4, Wnioskodawca jest zdania, że Narzędzia będą kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia ich do używania - w przedstawionym stanie faktycznym - w momencie udostępnienia danemu dostawcy gotowych Narzędzi. Będą one bowiem stanowiły samodzielne środki trwałe mogące być wykorzystywane z różnymi wtryskarkami.

Potwierdzeniem powyższego są objaśnienia szczegółowe zawarte w Klasyfikacji Środków Trwałych, zgodnie z którymi formy wtryskowe stanowią odrębny środek trwały sklasyfikowany w grupie 5, podgrupie 50 i rodzaju 503.

Odnośnie punktu nr 5, Wnioskodawca jest zdania, że Narzędzia mogą zostać uznane za wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością, jeżeli będą one służyły wyłącznie procesowi produkcyjnemu komponentów dla Wnioskodawcy. Choć Narzędzia te będą się znajdowały fizycznie poza siedzibą Wnioskodawcy, będą one przynosiły Wnioskodawcy bezpośrednią korzyść w postaci niższych cen zakupu komponentów, aniżeli należałoby tego oczekiwać w przypadku nieudostępnienia przez Wnioskodawcę Narzędzi.

Regulacja zawarta w art. 16a ust. 1 nie ogranicza w żaden sposób zakresu sformułowania "na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą". Wprowadzenie przez ustawodawcę tego sformułowania oznacza, że środek trwały musi służyć działalności gospodarczej podatnika, natomiast fizyczne używanie tego środka trwałego może mieć miejsce poza zakładem podatnika.

Mając powyższe na uwadze oraz wobec postanowień art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od Narzędzi, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostaną one wprowadzone do ewidencji środków trwałych, o ile nie znajdą zastosowania punkty wymienione w art. 16 ust. 1 dotyczące braku możliwości zaliczenia w koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych.

W opinii Wnioskodawcy, żaden z punktów ww. przepisu nie odpowiada przedstawionemu powyżej stanowi faktycznemu i nie wyklucza tym samym możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od Narzędzi do kosztów uzyskania przychodów.

W szczególności, zastosowania nie znajduje pkt 63 art. 16 ust. 1, który pozbawia możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych m.in. w przypadku przekazania ich do nieodpłatnego używania.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym, udostępnienie Narzędzi w żadnym wypadku nie następuje bowiem nieodpłatnie. Odpłatność świadczenia jest uwidoczniona bowiem w różnicy cen komponentu, jaką Wnioskodawca musiałby zapłacić w przypadku nieudostępnienia dostawcy Narzędzi oraz cen, które zostaną wynegocjowane przy założeniu, że Narzędzia zostaną udostępnione. Niewyodrębnienie opłaty za korzystanie z Narzędzi pozostaje bez wpływu na fakt, iż Wnioskodawca osiąga realną i wymierną korzyść z tytułu uwzględnienia w kalkulacji ceny komponentu faktu korzystania przez dostawcę z Narzędzi Wnioskodawcy.

Choć ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji terminu "nieodpłatne używanie", to posługuje się nim ustawodawca w przepisach Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 710 i następnych Kodeksu cywilnego, przez użyczenie rozumiane jest zobowiązanie się użyczającego do zezwolenia biorącemu na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Istotnymi cechami przywoływanego stosunku prawnego są nieodpłatność oraz jednostronność. Stosunek prawny, który łączyć będzie Wnioskodawcę i Jego dostawców nie wykazuje jednak żadnej z tych cech. Zawierane umowy będą bowiem dwustronnie zobowiązujące - tak Wnioskodawca, jak i dostawcy będą zobowiązani do spełnienia pewnych ekwiwalentnych świadczeń na rzecz drugiej strony. W świetle powyższego, nie można również mówić o nieodpłatności udostępniania Narzędzi.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca jest zdania, że ma On prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych od Narzędzi i do zaliczania ich do kosztów podatkowych.

Stanowisko przeciwne do zaprezentowanego powyżej skutkowałoby sytuacją, w której poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek na nabycie przedmiotowych środków trwałych nie zostałby rozpoznany przez żadnego z podatników jako koszt uzyskania przychodu, co byłoby sprzeczne z celowościową wykładnią przytoczonych przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.