ILPB4/423-313/12-2/DS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 grudnia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-313/12-2/DS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2012 r. (data wpływu 21 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie środków trwałych podlegających amortyzacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie środków trwałych podlegających amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest inwestorem w zakresie zrealizowanej przez Nią inwestycji budowy centrum biurowo - handlowo - usługowego (zwanej dalej: Centrum).

W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, Spółka wyposażyła Centrum w następujące systemy oraz urządzenia techniczne wraz z uzbrojeniem, miedzy innymi: sterowaniem, stacjami komputerowymi, szafami rozdzielczymi, okablowaniem lub instalacjami:

a.

system wentylacji i klimatyzacji,

b.

węzły cieplne oraz podwęzły,

c.

systemy podnoszenia ciśnienia w instalacjach wodnych - hydroforownie,

d.

system energetyczny energii elektrycznej,

e.

systemowa sieć IT strukturalna budynku,

f.

centrale telefoniczne,

g.

system bram i kurtyn przeciwpożarowych,

h.

system klap pożarowych napowietrzających,

i.

dźwigi osobowe i towarowe,

j.

schody ruchome,

k.

grzejniki wodne i elektryczne, nagrzewnice powietrzne,

I.

liczniki energii cieplnej, wodomierze,

m.

system wentylacji bytowej i wyciągowej,

n.

system wentylacji strumieniowej,

o.

systemy do przetłaczania cieczy lub separacji,

p.

oznakowanie informacyjne,

q.

systemy teletechniczne, w tym:

* System Liczenia Klientów,

* System pobierania opłat parkingowych,

* System parkingowy zajętości miejsc,

* Centralny system zarządzania i nadzoru BMS,

* Centralny system bezpieczeństwa SMS,

* Telewizja dozorowa wraz z rejestratorami,

* System SAP i DSO,

* System KD - kontroli dostępu,

* Systemy domofonowe wraz z domofonami,

* Systemy sterowania oddymianiem mechanicznym,

* System sygnalizacji włamania i napadu SWWiN,

* System sterowania wentylacją strumieniową,

* System detekcji gazów toksycznych,

* System detekcji gazu ziemnego GAZEX,

* Systemy transmisji obrazu.

Wszystkie wymienione we wniosku urządzenia stanowią własność Spółki, zostały przez Nią nabyte oraz są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, zaś ich okres używania jest dłuższy niż rok. Wszystkie wymienione powyżej składniki majątkowe, wraz z ewentualnym okablowaniem, stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wskazane w stanie faktycznym składniki majątkowe, które stanowią elementy wyposażenia Centrum, stanowią odrębne środki trwałe podlegające amortyzacji według odpowiednich stawek określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, urządzenia będące przedmiotem niniejszego zapytania powinny być uznane za odrębne środki trwałe do celów amortyzacji podatkowej z uwagi na ich kompleksowość i wyodrębnienie oraz spełnienie innych wymaganych przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunków.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 zawierającego katalog wydatków enumeratywnie wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów).

Zatem z brzmienia powołanego przepisu wyraźnie wynika, iż Spółka, jako podmiot prowadzący księgi handlowe i dokonujący odpisów amortyzacyjnych, powinna skrupulatnie przestrzegać zasad i stawek określonych w obowiązujących regulacjach podatkowych. Tym samym, jeżeli dane aktywo spełnia warunki pozwalające na uznanie go za środek trwały, Spółka powinna ustalić dla niego odpowiednią stawkę amortyzacyjną wynikającą z ustawy podatku dochodowym od osób prawnych oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w tej ustawie.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki, istotne jest określenie, co należy rozumieć pod pojęciem środka trwałego.

Zgodnie z Załącznikiem 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie określenia stawek amortyzacyjnych, rodzaj środka trwałego należy ustalić w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych (dalej: "KŚT") zawartą w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.) w sprawie klasyfikacji środków trwałych.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, iż zgodnie z objaśnieniami wstępnymi w Części I KŚT, "za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług". Jak potwierdza doktryna, jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się przyjęcie za pojedynczy obiekt tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych, zespoły komputerowe lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie osiedla, ulicy, zakładu pracy ("Podatek dochodowy od osób prawnych" - komentarz pod redakcją J. Marciniuka, rok 2006, s. 533).

Mając powyższe na uwadze, skoro w KŚT (jako przepisach prawa materialnego), do których odsyłają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jako środki trwałe są wymienione urządzenia opisane w stanie faktycznym powyżej, stanowiące wyposażenie budynku, to oznacza, że prawo podatkowe uznaje takie urządzenia (wszystkie wymienione w KŚT) za odrębne środki trwałe.

Należy zauważyć, iż przepisy KŚT znajdują bezpośrednie odzwierciedlenie w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności w Załączniku nr 1 do tej ustawy, w którym od statystycznego zaszeregowania uzależnia się wysokość stawki amortyzacyjnej dla celów podatkowych.

Skoro zatem KŚT oraz ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wykazują poszczególne urządzenia jako odrębne środki trwałe przyjęcie założenia, iż tak nie jest oznaczałoby stwierdzenie, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych jest aktem prawnym sprzecznym wewnętrznie, co z kolei byłoby niezgodne nie tylko z samymi zasadami wykładni prawa (wykładni literalnej, systemowej), ale również zakładałoby nieracjonalność samego ustawodawcy.

Należy bowiem zauważyć, iż zasada racjonalności ustawodawcy oraz brak sprzeczności wewnętrznej stanowią podstawowe zasady systemu prawnego w Polsce.

Zgodnie natomiast z art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie obejmujące budowle, budynki, lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty, przy czym powinny być one kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania oraz wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

Spółka uważa, iż w powyższym zakresie można posłużyć się również definicja środka trwałego wynikającą z art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), zgodnie z którą środkami trwałymi są rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich m.in. maszyny i urządzenia, środki transportu i inne rzeczy.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, opisane poniżej, urządzenia techniczne tworzące systemy jako nierozerwalną całość oraz urządzenia wykorzystywane w Centrum spełniają wymienione wyżej kryteria wymagane dla uznania ich za środki trwałe.

Na poparcie powyższego stwierdzenia, Spółka pragnie zwrócić uwagę na specyfikę poszczególnych urządzeń będących przedmiotem niniejszego zapytania:

a)

system wentylacji i klimatyzacji, na który składają się:

* centrale klimatyzacyjne nawiewne oraz wywiewne,

* wieże chłodnicze,

* pompownie wody lodowej,

* agregaty chłodnicze,

* klimatyzatory typu Split,

* klimakonwektory,

* urządzenia do przetłaczania cieczy,

* węzły wodne,

* przewody wraz z uzbrojeniem i armaturą,

* szafy sterownicze, automatyka, oprogramowanie,

* stacje komputerowe.

System wentylacji i klimatyzacji to kompleksowy system montowany w jedną całość na obiekcie na kondygnacjach technicznych, w pomieszczeniach, szachtach, lub na dachu składający się z podzespołów (głównie ww. wymienionych) w tym oprogramowania, uzbrojenia, urządzeń i innych elementów, a także sieci przewodów rozprowadzających powietrze.

System ten zamontowany jest w sposób umożliwiający jego rozmontowanie i odłączenie od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i systemu wentylacyjnego.

Zadaniem systemu jako całości jest zapewnienie odpowiedniego komfortu cieplnego, jak i wymianę powietrza zużytego na świeże. System może wykonywać swoje funkcje jedynie jako całość połączonych ze sobą urządzeń i armatury, w tym przewodów rozprowadzających, odpowiednio wysterowany za pomocą sterowników i komputerów sterujących (oprogramowanie).

W tym miejscu, Spółka pragnie podkreślić, iż system ten może być wymontowany z budynku Centrum w całości, a następnie zainstalowany w innych budynkach, przy czym demontaż systemu nie powoduje jego zniszczenia, utraty funkcjonalności, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, system należałoby uznać za kompletny i w konsekwencji zdatny do dalszego użytku.

Charakter systemu jako odrębnego środka trwałego potwierdza wyszczególnienie go w KŚT w rodzaju 653 - Urządzenia klimatyzacyjne.

b)

węzły cieplne oraz podwęzły, na które składają się:

* przepompownie cieczy czynników grzejnych,

* szafy sterownicze, automatyka, oprogramowanie,

* przewody (rury) w obrębie węzła wraz z armaturą i uzbrojeniem.

Węzeł cieplny oraz podwęzęł stanowi zabudowany w pomieszczeniu zespół urządzeń przytwierdzonych do ścian za pomocą śrub, uchwytów, których funkcją jest łączenie sieci cieplnej oraz rozdzielanie ciepła do poszczególnych urządzeń odbiorczych. Są to połączone ze sobą urządzenia lub instalacje wraz z urządzeniami pomiarowymi służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z przyłącza oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych.

Z punktu widzenia przeznaczenia i funkcjonalności stanowi on kompleksowy i dający się wyodrębnić zespół urządzeń zdatny do użytku w takiej postaci, w jakiej został zmontowany. Co więcej, posiada on wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość, zgodnie z przeznaczeniem. Elementy te są przypisane bezpośrednio do węzła cieplnego lub podwęzła i razem tworzą zespół współpracujących ze sobą urządzeń.

Spółka pragnie również podkreślić, iż węzeł cieplny lub podwęzęł może być zdemontowany i w całości przeniesiony i ponownie zainstalowany w innym miejscu bez uszczerbku dla żadnego z jego elementów, jak również dla budynku.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji węzła po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do dalszego użytku.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do grupy 68 - Pozostałe urządzenia techniczne.

c) systemy podnoszenia ciśnienia w instalacjach wodnych - hydroforownie:

Hydroforownie, podobnie jak węzeł cieplny, stanowią zabudowane na obiekcie Centrum kompletne urządzenia mające na celu dostarczanie wody bytowej i przeciwpożarowej.

Elementy składające się na hydroforownie są przymocowane do budynku za pomocą śrub i uchwytów.

Podobnie jak w przypadku węzła cieplnego, hydroforownie stanowią kompleksowe i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji hydroforni po jej ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do dalszego użytku. Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 68.

d)

system energetyczny energii elektrycznej, na który składają się:

* szafy sterownicze,

* agregaty prądotwórcze,

* stacje transformatorowe

* podstacje transformatorowe,

* rozdzielnie elektryczne w tym:

* rozdzielnica 20 kV odbiorcy,

* rozdzielnia RG NN odbiorcy,

* rozdzielnice oddz. z okablowaniem,

* układ kompensacji mocy biernej,

* układy odgromowe i uziemienia,

* oprogramowanie,

* stacje komputerowe,

* instalacje okablowanie rozprowadzające i łączące.

System energetyczny energii elektrycznej to kompleksowy system montowany w jedną całość na obiekcie na kondygnacjach technicznych, w pomieszczeniach, szachtach, szafach, tablicach, rozdzielniach, trafostacjach, podrozdzielniach, układach lub na dachu składający się z podzespołów (głównie ww. wymienionych) także agregatów prądotwórczych, w tym oprogramowania, uzbrojenia, urządzeń pomiarowych i innych elementów, a także sieci przewodów rozprowadzających lub łączących ze sobą poszczególne urządzenia celem zapewnienia na obiekcie dostawy oraz przesyłu energii elektrycznej. System ten także zabezpiecza przed przeciążeniami oraz porażeniem prądem. System ten zamontowany jest w sposób umożliwiający jego rozmontowanie i odłączenie od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i systemu energetycznego.

Zadaniem systemu jako całości jest zapewnienie odpowiednich parametrów dostawy oraz dystrybucji w obiekcie energii elektrycznej, pomiar zużycia energii elektrycznej, zapewnienie bezpieczeństwa przy użytkowaniu, jak również zasilenie wielu innych systemów, aby te mogły wypełniać swoje funkcje. System może wykonywać swoje funkcje jedynie jako całość połączonych ze sobą urządzeń i aparatów, w tym przewodów rozprowadzających, odpowiednio zabezpieczony, wysterowany za pomocą sterowników i komputerów sterujących (oprogramowanie). Jest to bardzo skomplikowany i zaawansowany technicznie system, na który składa się szereg ww. urządzeń.

W tym miejscu, Spółka pragnie podkreślić, iż system ten może być wymontowany z budynku Centrum w całości, a następnie zainstalowany w innych budynkach, przy czym demontaż systemu nie powoduje jego zniszczenia, utraty funkcjonalności, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, system należałoby uznać za kompletny i w konsekwencji zdatny do dalszego użytku.

e)

sieć IT strukturalna budynku, na którą składają się:

* krosownice,

* serwerownie,

* Instalacja okablowania strukturalnego,

* szafy transmisyjne,

* szafy zbiorcze,

* urządzenia do transmisji i przechowywania danych,

* uzbrojenie instalacji,

* oprogramowanie,

* stacje komputerowe.

Systemowa sieć strukturalna IT to kompleksowy system zamontowany jako całość na kondygnacjach technicznych, w pomieszczeniach, szachtach, szafach, serwerowniach, układach lub na dachu, składający się z podzespołów transmisyjnych oraz łączących, które spinają całą sieć w kompletny i zdatny do użytkowania system IT. Na system składa się także oprogramowanie, uzbrojenie przewodów i urządzeń, ale także sieć przewodów IT rozprowadzających lub łączących ze sobą poszczególne urządzenia celem zapewnienia na obiekcie dostawy sygnałów telekomunikacyjnych. System ten zamontowany jest w sposób umożliwiający jego rozmontowanie i odłączenie od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i systemu IT.

Zadaniem systemu jako całości jest zapewnienie odpowiednich parametrów dostawy oraz dystrybucji w obiekcie sygnałów telekomunikacyjnych, zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania sieci, jak również podłączenie wielu innych systemów, aby te mogły wypełniać swoje funkcje. System może wykonywać swoje funkcje jedynie jako całość połączonych ze sobą urządzeń w serwerowniach i krosownicach, w tym przewodów rozprowadzających, odpowiednio zabezpieczony, wysterowany za pomocą sterowników i komputerów sterujących (oprogramowanie).

W tym miejscu, Spółka pragnie podkreślić, iż system ten może być wymontowany z budynku Centrum w całości, a następnie zainstalowany w innych budynkach, przy czym demontaż systemu nie powoduje jego zniszczenia, utraty funkcjonalności, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, system należałoby uznać za kompletny i w konsekwencji zdatny do dalszego użytku.

f) centrale telefoniczne:

Centrale telefoniczne stanowią wyodrębniony zespół urządzeń przeznaczony do łączenia sieci telekomunikacyjnej na czas wymiany informacji. Centrala telefoniczna składa się z urządzeń komutacyjnych odpowiedzialnych za zestawianie połączeń telekomunikacyjnych i urządzeń pomocniczych gwarantujących prawidłową pracę centrali.

Urządzenia te są zamontowane w wydzielonych pomieszczeniach - tzw. komórkach technicznych lub szafach.

Jest to kompleksowe urządzenie zawierające wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do jego funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem.

Tym samym, w ocenie Spółki, przemawia to za wyodrębnieniem centrali telefonicznych jako środków trwałych do celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych według odpowiednich stawek amortyzacyjnych. Zgodnie z KŚT, urządzenia telefoniczne są objęte podgrupą 62, rodzaj 626.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji centrale telefoniczne po ich ewentualnym demontażu, urządzenia te należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do dalszego użytku.

g) system bram i kurtyn przeciwpożarowych:

Bramy i kurtyny przeciwpożarowe są to przymocowane do ścian urządzenia mające na celu oddzielenie stref pożarowych i uniemożliwianie przedostawania się ognia do innych części budynku.

W ocenie Spółki, są to samodzielne i odrębne środki trwałe, których funkcje są niezależne w stosunku do pozostałych urządzeń. Co więcej, nie są one trwale połączone i przypisane do budynku, gdyż można je łatwo wymontować bez uszczerbku dla nich i budynku i wymienić lub ponownie zainstalować w innym miejscu. Urządzenie to jest również bez wątpienia kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do używania.

Analogicznie, jak w powyższym przypadku za odrębne środki trwałe można uznać:

* drzwi rozsuwane, którymi są zainstalowane w budynku zautomatyzowane drzwi wejściowe, oraz drzwi obrotowe, które mają być zamontowane w budynku, a także

* żaluzje zainstalowane w budynku zautomatyzowane, zsuwane,

* bramy na rampie - kraty zamontowane na rampie dostawczej opuszczane automatycznie poprzez mechaniczny silnik.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

h) system klap pożarowych napowietrzających:

Klapy napowietrzające są to przymocowane do ścian urządzenia mające na celu napowietrzenie budynku w chwili zadziałania systemów ppoż. obiektu.

Podobnie jak przy bramach i klapach ppoż., w ocenie Spółki, są to samodzielne i odrębne środki trwałe, których funkcje są niezależne w stosunku do pozostałych urządzeń. Co więcej, nie są one trwale połączone i przypisane do budynku, gdyż można je łatwo wymontować bez uszczerbku dla nich i budynku i wymienić lub ponownie zainstalować w innym miejscu.

Urządzenie to jest również bez wątpienia kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do używania.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

i) dźwigi osobowe i towarowe:

Dźwigi osobowe i towarowe są urządzeniami zamontowanymi w budynku, które zostały poddane procedurze odbioru technicznego i dopuszczone do użytku przez właściwy Urząd Dozoru Technicznego. Zgodnie z KŚT, do grupy 6 rodzaj 640 zalicza się dźwigi osobowe i towarowe. Wyszczególnienie to wyraźnie sugeruje możliwą odrębność ewidencyjną wymienionych urządzeń. Ponadto, Spółka pragnie podkreślić, iż dźwig osobowy nie musi być definitywnie przypisany tylko do jednego budynku. Sama winda jest urządzeniem kompletnym, które może być wymontowane bez uszczerbku dla budynku oraz tego urządzenia, a następnie zamontowane także w innych budynkach, bez zmiany jego przeznaczenia.

Jednocześnie, argumentem przemawiającym za wyodrębnieniem przedmiotowych urządzeń jako środków trwałych jest fakt, iż stanowią one element szybciej zużywalny niż sam budynek i wymagają również większych nakładów na konserwacje i remonty bieżące.

Nadto, Spółka pragnie zaznaczyć, iż kwalifikacje wind jako odrębnych środków trwałych potwierdza interpretacja prawa podatkowego z dnia 9 grudnia 2005 r. wydana przez Urząd Skarbowy w Lubaniu, w której organ wyraźnie stwierdził, iż "zakupiony dźwig osobowy jest odrębnym środkiem trwałym amortyzowanym wg stawki 10% - grupa 6 KŚT Urządzenia techniczne".

Zainstalowane w budynku Centrum dźwigi osobowe i towarowe stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji dźwigów po ich ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

j) schody ruchome:

Schody ruchome są urządzeniami kompletnymi i jako takie zostały nabyte i zainstalowane w budynku Centrum.

Są to urządzenia transportowe, zaliczane do grupy przenośników i służące do przewozu osób pomiędzy sąsiednimi kondygnacjami budynku Centrum. Składają się z konstrukcji nośnej, taśmy stopni i poręczy napędzanych przez zespół napędowy z silnikiem elektrycznym i przekładnią.

Istnieje możliwość zdemontowania tych urządzeń bez ich uszkodzenia oraz budynku, a także bez zmiany przeznaczenia.

Stanowią kompleksowe i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji schodów ruchomych po ich ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do grupy 64 - Dźwigi i przenośniki.

k) grzejniki wodne i elektryczne, nagrzewnice powietrzne:

Są to urządzenia indywidualne, które w każdej chwili mogą być wymontowane z budynku Centrum, w którym są umieszczone, a następnie zainstalowane w innych budynkach, przy czym demontaż nie powoduje zniszczenia, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji po demontażu, urządzenia należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

l) liczniki energii cieplnej, wodomierze:

Są to urządzenia pomiarowe służące do zliczania zużycia mediów na terenie Centrum.

Podobnie jak inne, są to urządzenia indywidualne, które w każdej chwili mogą być wymontowane z budynku Centrum, w którym są umieszczone, a następnie zainstalowane w innych budynkach, przy czym demontaż nie powoduje zniszczenia, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji po demontażu, urządzenia należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

m)

system wentylacji bytowej i wyciągowej, na który składają się:

* wentylatory,

* przewody wraz z uzbrojeniem i armaturą,

* szafy sterownicze, automatyka, oprogramowanie.

Są to kompleksowe systemy montowane w jedną całość na dachu Centrum lub kondygnacjach parkingowych, składające się z podzespołów i innych elementów, a także automatyki i przewodów. Urządzenia te są zamontowane w sposób umożliwiający ich rozmontowanie i odłączenie od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i urządzeń.

W tym miejscu, Spółka pragnie podkreślić, iż system może być wymontowany z budynku Centrum, w którym jest umieszczone, a następnie zainstalowane w innych budynkach, przy czym demontaż nie powoduje jego zniszczenia, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji po ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do dalszego użytku.

n)

system wentylacji strumieniowej, na który składają się:

* wentylatory strumieniowe,

* uzbrojenie i armatura,

* szafy sterownicze, automatyka, oprogramowanie.

Są to kompleksowe urządzenia montowane w jedną całość na parkingu Centrum, składające się z podzespołów i innych elementów, a także automatyki. Urządzenia te są zamontowane w sposób umożliwiający ich rozmontowanie i odłączenie od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i urządzeń.

W tym miejscu, Spółka pragnie podkreślić, iż każde pojedyncze urządzenie może być wymontowane z budynku Centrum, w którym jest umieszczone, a następnie zainstalowane w innych budynkach, przy czym demontaż nie powoduje jego zniszczenia, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji po ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do dalszego użytku.

o)

systemy do przetłaczania cieczy lub separacji obejmujące:

* przepompownie ścieków,

* pompownie przeciwpożarowe,

* separatory instalacji kanalizacyjnej,

* szafy sterownicze, automatyka, oprogramowanie.

Przepompownia ścieków zbudowana jest z pompy i zbiornika, do którego jest podłączona rura kanalizacyjna. Natomiast pompownia przeciwpożarowa jest układem składającym się z pompy i silnika przeznaczonym do infrastruktury tryskaczowej i / lub hydrantowej. Separatory składają się ze zbiorników, w których dokonuje się separacji zanieczyszczeń.

Jednocześnie Spółka podkreśla, iż urządzenia te są przytwierdzone do budynku w taki sposób, iż można je odłączyć bez uszczerbku dla budynku, jak również dla samych urządzeń. Tym samym, nie można uznać, iż są one trwale związane z budynkiem.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji agregatów po ich ewentualnym demontażu, urządzenia te należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do dalszego użytku.

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż urządzenia te zostały wyodrębnione jako osobne środki trwałe w KŚT w podgrupie 44 - Maszyny i Urządzenia do przetłaczania i sprężania cieczy i gazów.

p) oznakowanie informacyjne:

Są to tablice informacyjne podświetlane przymocowane do ścian lub sufitów za pomocą śrub, listw mocujących i stanowi kompleksowy zespół tablic zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Tablice posiadają wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż tablice informacyjne nie są trwale związane z budynkiem, gdyż można je odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na nie elementów.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do dalszego użytku.

q)

systemy teletechniczne, w tym:

* System Liczenia Klientów,

* System pobierania opłat parkingowych,

* System parkingowy zajętości miejsc,

* Centralny system zarządzania i nadzoru BMS,

* Centralny system bezpieczeństwa SMS,

* Telewizja dozorowa wraz z rejestratorami,

* System SAP i DSO,

* System KD - kontroli dostępu,

* Systemy domofonowe wraz z domofonami,

* Systemy sterowania oddymianiem mechanicznym,

* System sygnalizacji włamania i napadu SWWiN,

* System sterowania wentylacją strumieniową,

* System detekcji gazów toksycznych,

* Instalacja okablowania strukturalnego BMS / SMS i IT,

* System detekcji gazu ziemnego GAZEX.

Są to połączone w jeden system zarządzania i bezpieczeństwa budynku systemy teletechniczne. Systemy te opisano poniżej. Przeznaczeniem systemu jest nadzorowanie wszystkich urządzeń i systemów włączonych do komputerów nadzorujących. Wyposażony jest on w sprzęt elektroniczny, na który składają się komputery, okablowanie, sterowniki i poszczególne aplikacje wraz z oprogramowaniem.

Urządzenia te są zamontowane w sposób umożliwiający ich rozmontowanie i odłączenie od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i urządzeń.

W tym miejscu, Spółka pragnie podkreślić, iż system może być wymontowany z budynku Centrum, w którym jest umieszczony, a następnie zainstalowany w innych budynkach, przy czym demontaż nie powoduje jego zniszczenia, uszkodzenia albo konieczności zmiany przeznaczenia użytkowego.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji po ewentualnym demontażu, system należałoby uznać za kompletny i w konsekwencji zdatny do dalszego użytku.

Opis głównych elementów systemu:

System Liczenia Klientów jest przeznaczony do weryfikacji ilości osób odwiedzających Centrum do celów określenia wysokości czynszu z tytułu najmu lokali handlowych. Na system ten składają się:

* wyposażenie oraz sprzęt elektroniczny (np. kamery, komputery, okablowanie);

* licencja na korzystanie z systemu (programu), który służy zarządzaniu powyższym wyposażeniem.

Zainstalowanie przedmiotowego systemu ma na celu pomoc Spółce w określeniu poziomu ilości osób odwiedzających Centrum.

System jest umiejscowiony w specjalnie przeznaczonych do tego pomieszczeniach. Zainstalowany jest w sposób umożliwiający jego odłączenie i przeniesienie oraz ponowną instalację bez uszczerbku dla elementów tych urządzeń, jak również bez uszkadzania budynku.

System pobierania opłat parkingowych - jest to system składający się z bramek i parkometrów umiejscowionych na parkingach w budynku i na zewnątrz budynku Centrum. Opłaty za parkowanie pobierane są na poszczególnych parkingach poprzez uiszczenie opłaty w urządzeniu do pobierania opłat parkingowych - parkometrze lub bramkach.

System jest zainstalowany w sposób umożliwiający jego odłączenie i przeniesienie oraz ponowną instalację bez uszczerbku dla elementów tych urządzeń, jak również bez uszkadzania konstrukcji budynku, a także zmiany przeznaczenia urządzeń.

System ten powinien być traktowany kompleksowo, gdyż do jego prawidłowego funkcjonowania przyczyniają się wszystkie elementy i urządzenia, które się na niego składają.

System pobierania opłat parkingowych stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jej ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Zgodnie z KŚT, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

Centralny system zarządzania i nadzoru BMS oraz bezpieczeństwa SMS - jest to jeden system, którego przeznaczeniem jest nadzorowanie wszystkich innych urządzeń technicznych i bezpieczeństwa. Wyposażony jest on w sprzęt elektroniczny, na który składają się komputer, okablowanie, sterowniki i poszczególne aplikacje wraz z oprogramowaniem.

Polem działania tego systemu jest integracja, kontrola, monitorowanie, optymalizacja i raportowanie takich elementów jak:

* sieć teleinformatyczna,

* sterowanie oświetleniem wewnętrznym i zewnętrznym w zależności od stanu obecności osób w pomieszczeniach oraz ruchu, w oparciu o natężenie światła itp.,

* sterowanie ogrzewaniem osobnych pomieszczeń,

* sterowanie wentylacją, klimatyzacją i filtracją w oparciu o parametry jakości powietrza, tj. zawartość dwutlenku węgla i wilgotność,

* symulacja obecności,

* ochrona bytu i mienia,

* system alarmowy i monitoringu,

* system przeciwpożarowy,

* system kontroli dostępu,

* system zasilania,

* system pogodowy,

* obsługa urządzeń audio - video i innych codziennego użytku,

* złożony system personalizacji.

Dzięki temu systemowi budynek Centrum można określić, jako tzw. "Inteligentny budynek", czyli budynek, który posiada system czujników i detektorów oraz jeden, zintegrowany system zarządzania wszystkimi znajdującymi się w budynku instalacjami. Dzięki informacjom pochodzącym z różnych elementów systemu, budynek może reagować na zmiany środowiska wewnątrz i na zewnątrz, co prowadzi do maksymalizacji funkcjonalności, komfortu i bezpieczeństwa oraz minimalizacji kosztów eksploatacji i modernizacji. Elementem tego systemu jest Instalacja okablowania strukturalnego BMS / SMS i IT to okablowanie łączące wszystkie elementy automatyki, szaf, krosownic, punktów dystrybucyjnych umieszczonych w różnych częściach budynku, szachtach. Okablowanie to jest integralną częścią systemu.

Podobnie jak w przypadku pozostałych systemów, System BMS / SMS stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zamontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń i instalacji.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu BMS / SMS po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Zgodnie z KŚT, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

Telewizja dozorowa - jest to system dozorowy, który jest złożoną instalacją składającą się z szeregu urządzeń elektronicznych, takich jak: rejestratory cyfrowe, komputerowe karty DVR, kamery przemysłowe, przetworniki, multipleksery, quady, obiektywy oraz monitory CCTV.

Systemy telewizji dozorowej pozwalają monitorować dane obszary budynku Centrum i w razie jakichkolwiek nieprawidłowości podjąć odpowiednie środki. System ten ma służyć przede wszystkim do ochrony budynku i przebywających w nim ludzi. Telewizja dozorowa zapewnia jednoczesny dostęp do obrazu przekazywanego z wszystkich kamer przemysłowych, archiwizację danych oraz szybki dostęp do nagranego materiału w postaci audio / wideo.

System ten stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

Posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Zgodnie z KŚT, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 62, rodzaj 629 - Urządzenia telewizyjne i radiotechniczne, urządzenia i aparaty dla telefonii.

System SAP - jest to System Alarmu Pożarowego stanowiący zespół urządzeń służących zabezpieczeniu budynku Centrum przed pożarem (system przeciwpożarowy). System ten składa się z czujników dymu, oraz przycisków ręcznego powiadamiania. Posiada również połączenie ze Strażą Pożarną oraz współdziała z innymi systemami ochrony przeciw pożarowymi - automatycznymi systemami gaśniczymi (zraszacze wodne, systemy gaszenia gazem), systemy nawiewowe i oddymiania, awaryjne oświetlenie, a także dźwiękowy system ostrzegania (DSO) itp.

System ten, podobnie jak wcześniej wymienione systemy, stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu SAP po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

DSO - jest to Dźwiękowy System Ostrzegania, który jest elementem wspomagającym ochronę przeciwpożarową w budynku Centrum. Składa się głównie z komputera, głośników zainstalowanych w budynku Centrum oraz okablowania.

Jednym z celów zainstalowania tego systemu jest sprawnie i bezpiecznie przeprowadzona ewakuacja osób znajdujących się w zagrożonym budynku. Odpowiedni Dźwiękowy System Ostrzegawczy umożliwia efektywną komunikację z otoczeniem w sytuacji zagrożenia, jak również w czasie normalnej pracy. W ramach Dźwiękowego Systemu Ostrzegawczego istnieje możliwość dystrybucji automatycznych komunikatów alarmowych do odpowiednich stref budynku, komunikacji z centralą przeciwpożarową, czy też współpracy ze strażą pożarną.

System ten, podobnie jak wcześniej wymienione systemy, stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

System KD - jest to system Kontroli Dostępu. Jest jednym z systemów zabezpieczających obiekt przed ingerencją osób niepowołanych zarówno z zewnętrznego otoczenia firmy, jak i wewnątrz obiektu. System kontroli dostępu jest także źródłem informacji o stanie zajętości pomieszczeń, zamknięciu lub otwarciu drzwi, próbach siłowego ich otwarcia, użycia innych kart dostępu. Dostarcza informacji, gdzie aktualnie przebywa personel.

Stanowi on połączenie mechanicznych i elektronicznych urządzeń, tj. karty (klucze), czytniki, komputer sterujący, służących do zabezpieczenia wejść do budynków, lokali i pomieszczeń.

System ten podobnie, jak inne wyżej wymienione systemy, podlega znacznie szybszemu zużyciu technicznemu od zwykłych środków trwałych. Stale wzrastające potrzeby systemów teleinformatycznych wymagają ciągłej rozbudowy lub wymiany na bardziej wydajne urządzenia.

Zgodnie z trendami rynkowymi, urządzenia teleinformatyczne ewoluują wraz z rozwojem oprogramowania, które z kolei jest stale udoskonalane w celu jak najefektywniejszego wykorzystania coraz nowszych, szybszych i tańszych technologii.

System KD stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane.

System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Zgodnie z KŚT, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66, rodzaj 669 - Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe.

System SSWiN - jest to system sygnalizacji włamania i napadu. Jest jednym z systemów zabezpieczających obiekt przed ingerencją osób niepowołanych zarówno z zewnętrznego otoczenia firmy, jak i wewnątrz obiektu. System SWWiN dostarcza informacji, która strefa została naruszona po aktywacji systemu.

Stanowi on połączenie mechanicznych i elektronicznych urządzeń, tj. czytniki, komputer sterujący, służących do zabezpieczenia stref budynków, lokali i pomieszczeń.

System ten, podobnie jak inne wyżej wymienione systemy podlega znacznie szybszemu zużyciu technicznemu od zwykłych środków trwałych. Stale wzrastające potrzeby systemów teleinformatycznych, wymagają ciągłej rozbudowy lub wymiany na bardziej wydajne urządzenia.

Zgodnie z trendami rynkowymi, urządzenia teleinformatyczne ewoluują wraz z rozwojem oprogramowania, które z kolei jest stale udoskonalane w celu jak najefektywniejszego wykorzystania coraz nowszych, szybszych i tańszych technologii.

Zgodnie z KŚT, system ten można wyodrębnić jako kompleksowy środek trwały zaklasyfikowany do podgrupy 66.

System sterowania oddymianiem mechanicznym - to typowy system automatyki budynkowej przypisany do zasterowania wentylatorami w chwili wystąpienia zagrożenia pożarowego. Jest to podsystem systemu SAP.

System ten, podobnie jak wcześniej wymienione systemy, stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu SAP po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

System sterowania wentylacją strumieniową - to typowy system automatyki budynkowej przypisany do zasterowania wentylatorami strumieniowymi na parkingu w chwili wystąpienia zagrożenia pożarowego. Jest to podsystem systemu SAP.

System ten, podobnie jak wcześniej wymienione systemy, stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu SAP po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

System detekcji gazów toksycznych - to system parkingowy, którego zadaniem jest informowanie obsługi oraz osób przebywających na parkingu o podwyższonych stanach spalin i innych gazów.

System ten, podobnie jak wcześniej wymienione systemy, stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu SAP po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

System detekcji gazu ziemnego Gazex - to system, którego zadaniem jest informowanie obsługi oraz osób przebywających na obiekcie o podwyższonych stanach gazu oraz zabezpieczający instalację - w przypadku wypływu gazu i zadziałania czujników zamykany jest dopływ gazu.

System ten, podobnie jak wcześniej wymienione systemy, stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu SAP po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku.

Zgodnie z KŚT, urządzenia te można zaklasyfikować do podgrupy 66, rodzaj 663 - Urządzenia przeciwpożarowe.

Systemy transmisji obrazu, na który składają się:

* monitory TV,

* szafy sterownicze, automatyka, oprogramowanie,

* stacje komputerowe.

Jest to system, którego zadaniem jest wyświetlanie na monitorach W (zespołów monitorów) dla osób przebywających na obiekcie różnego rodzaju informacji medialnych oraz innych dotyczących Centrum.

System ten, podobnie jak wcześniej wymienione systemy, stanowi kompleksowy zespół urządzeń zdatnych do użytku w takiej postaci, w jakiej został zmontowany. System ten posiada wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jako całość zgodnie z przeznaczeniem.

Jednocześnie, mając na uwadze sposób jego zamontowania w budynku Centrum, należy uznać, iż System ten nie jest trwale związany z budynkiem, gdyż można go odłączyć bez uszkodzenia konstrukcji budynku, jak również składających się na ten system urządzeń.

Mając powyższe na uwadze, z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji systemu po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do dalszego użytku.

System podlega znacznie szybszemu zużyciu technicznemu od zwykłych środków trwałych. Stale wzrastające potrzeby systemów teleinformatycznych, wymagają ciągłej rozbudowy lub wymiany na bardziej wydajne urządzenia.

Zgodnie z trendami rynkowymi, urządzenia teleinformatyczne ewoluują wraz z rozwojem oprogramowania, które z kolei jest stale udoskonalane w celu jak najefektywniejszego wykorzystania coraz nowszych, szybszych i tańszych technologii.

W opinii Spółki, wszystkie opisane wyżej składniki majątku mogą zostać uznane za odrębne środki trwałe, pod warunkiem że zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, stanowią własność lub współwłasność Spółki, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok oraz są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej opis poszczególnych obiektów, w ocenie Spółki, nie powinno budzić wątpliwości ich zakwalifikowanie do odrębnych środków trwałych z punktu widzenia zarówno kryteriów wynikających z przepisów, jak i z cytowanych stanowisk organów podatkowych.

Wszystkim tym urządzeniom wraz z instalacjami, w ocenie Spółki, można bowiem przypisać cechy kompletności i zdatności do użytku w momencie przyjęcia do używania, zawierają one wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem. Ponadto są to urządzenia nabyte przez Spółkę i wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Przepisy podatkowe nie wyjaśniają jak należy rozumieć te pojęcia kompletnych i zdatnych do użytku środków trwałych, niemniej jednak w literaturze przedmiotu ("Podatek dochodowy od osób prawnych" - komentarz pod redakcją J. Marciniuka, rok 2006, s. 533) wskazuje się, iż składnik majątku spełnia te kryteria, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, a ponadto, jeżeli jest sprawny technicznie i zalegalizowany prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie (o ile taka legalizacja jest wymagana).

Spółka pragnie podkreślić, iż wszystkie urządzenia wraz z instalacjami stanowiące systemy jako całość będące przedmiotem niniejszego zapytania, przytwierdzone są do budynku Centrum w sposób pozwalający na ich odłączenie bez uszczerbku zarówno dla konstrukcji budynku, jak i dla tych urządzeń. W tym kontekście Spółka pragnie wskazać, iż organy podatkowe prezentują podejście, zgodnie z którym środki trwałe mogą być wyodrębnione z budynku jeżeli nie są z nim stale związane.

Przykładem tego jest postanowienie Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 17 lipca 2007 r. (sygn. 1471/DPR2/423-65/07/AB), zgodnie z którym "urządzenia klimatyzacyjnego nie należy kwalifikować jako wyposażenia w rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), gdyż nie jest ono trwale wmontowane w konstrukcję budynku (jak przykładowo wymienione w rozporządzeniu instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku np. wbudowane meble) i w dowolnym momencie może zostać odłączone od budynku bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i urządzenia (...).

Reasumując, klimatyzator stanowi środek trwały w rozumieniu art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik ma więc prawo dokonywać jego amortyzacji dla celów podatkowych na zasadach określonych w art. 16a-16 m ww. ustawy, a dokonywane odpisy amortyzacyjne może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

Spółka pragnie przy tym podkreślić, iż powyższe stanowisko odnosi się do wszystkich tych środków trwałych, które nie są trwale wmontowane w konstrukcje budynku. Tym samym, w ocenie Spółki, nie jest uzasadnione zaliczanie do wartości początkowej obiektu instalacji elektrycznych, sygnalizacyjnych i komputerowych, które nie są z budynkiem trwale związane. Należy bowiem rozróżnić instalacje i urządzenia, które można oraz których nie można zdemontować bez uszczerbku dla ich funkcjonalności.

Należy podkreślić, iż powyższe urządzenia i systemy zostały wyodrębnione przez służby techniczne Spółki po uzyskaniu potwierdzenia, iż stanowią one samodzielne obiekty, których ewentualny demontaż i ponowne zamontowanie w innym budynku (bez konieczności dokonywania istotnych zmian adaptacyjnych) nie spowoduje zniszczenia ani budynku, ani ich samych.

Dodatkowo, Spółka pragnie zaznaczyć, iż są to urządzenia połączone z budynkiem tylko do okresowego użytku, gdyż zużywają się nieporównywalnie szybciej niż budynek i mogą być wymieniane. Co więcej, należy wskazać, iż urządzenia te podlegają wymianie i bieżącym remontom ze względu na ich szybkie zużywanie się.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 października 2009 r. sygn. ITPB3/423-428a/09/AM: "Zatem, jeśli przedstawione we wniosku instalacje i urządzenia techniczne zamontowano w sposób umożliwiający ich swobodne odłączenie od budynku bez uszczerbku dla jego konstrukcji, stanowią one odrębne środki trwałe podlegające amortyzacji przy zastosowaniu adekwatnych stawek amortyzacyjnych".

Powyższa argumentacja przemawia za stanowiskiem, iż wszystkie urządzenia będące przedmiotem niniejszego zapytania zawsze funkcjonują jako element w pewnym stopniu przyczyniający się do poprawy lub umożliwienia funkcjonowania innych środków trwałych - w omawianym przypadku budynku Centrum. Powyższe jednak nie oznacza konieczności zaliczania ich do wartości początkowej budynku (lub innego środka trwałego, do którego są zamontowane) jako urządzeń pomocniczych, bowiem takie podejście doprowadziłoby do sytuacji, w której wymienione w załączniku do o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stawki faktycznie nigdy nie znalazłyby zastosowania, co podważałoby sens wprowadzania przedmiotowych uregulowań.

Stanowisko o samodzielności poszczególnych środków trwałych potwierdzają również poniższe interpretacje wydawane przez organy podatkowe:

1.

interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2006 r. wydana przez Dyrektora Urzędu Skarbowego w Płocku sygn. 1419/ UDD-415/161/06/MP,

2.

interpretacja indywidualna z dnia 7 kwietnia 2008 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB3/423-67/08-2/HS,

3.

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 października 2009 r. sygn. ITPB3/423-428a/09/AM,

4.

interpretacja indywidualna z dnia 24 września 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB3/423-430/10-2/JG,

5.

interpretacja indywidualna z dnia 7 kwietnia 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB3/423-74/10-4/MC.

Powyższe przemawia, zdaniem Spółki, za przyjęciem, iż wszystkie wymienione powyżej środki trwałe stanowią odrębne środki trwałe podlegające amortyzacji dla celów podatkowych na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych oraz według stawek przewidzianych w Załączniku nr 1 do ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Uwzględniając, że amortyzacji środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych (art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, w którym następuje odwołanie się do symbolu Klasyfikacji Środków Trwałych, należy stwierdzić, że rozwinięcie zakresu przedmiotowego środków trwałych wskazanych w art. 16a ust. 1 ww. ustawy ma miejsce w Klasyfikacji Środków Trwałych, która została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 242, poz. 1612).

Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustaleniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.

Przez środki trwałe rozumie się w Klasyfikacji Środków Trwałych rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki lub oddane do używania na podstawie najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się w Klasyfikacji Środków Trwałych pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp.

Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. środka trwałego według Klasyfikacji Środków Trwałych, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji.

Mając na względzie powyższe, przypomnieć należy, iż organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji środków trwałych do odpowiedniej grupy. Klasyfikacji tej powinien dokonać sam podmiot gospodarczy przy ewentualnej pomocy uprawnionego organu statystycznego.

Ponadto, aby składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogły zostać zaliczone do środków trwałych podatnika muszą spełniać następujące warunki:

* zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie;

* stanowią własność lub współwłasność podatnika - amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

* są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Amortyzacja wskazana w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzależniona jest od kompletności, jak i zdatności do użytku środka trwałego w dniu przyjęcia go do używania. Ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, iż warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie;

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok - o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik;

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Podatnik musi te środki w takiej działalności używać. Oddanie takiego środka do używania oznacza, że rozpoczęło się wykorzystywanie tego środka w działalności gospodarczej. Pojęcie "wykorzystywanie na potrzeby" jest pojęciem szerszym od pojęcia "wykorzystywania w ramach" prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, środek trwały nie musi być wykorzystywany bezpośrednio na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Wystarczy jego pośrednie wykorzystanie na ten cel;

* nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż wszystkie wymienione w stanie faktycznym urządzenia stanowią własność Spółki, zostały przez Nią nabyte oraz są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, zaś ich okres używania jest dłuższy niż rok. Wszystkie wymienione w opisie stanu faktycznego składniki majątkowe, wraz z ewentualnym okablowaniem, stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej zostały zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem. Ponadto, Spółka sklasyfikowała również te urządzenia w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych.

Wobec powyższego, należy zgodzić się ze Spółką, iż wszystkie wymienione przez Nią we wniosku urządzenia i systemy stanowią odrębne do budynku Centrum środki trwałe.

Jednocześnie należy nadmienić, iż Spółka przedstawiając swoje stanowisko w kwestii zaliczenia do środków trwałych Systemu Liczenia Klientów wskazała, iż składa się on m.in. z licencji na korzystanie z systemu (programu), który służy zarządzaniu wyposażeniem tego sytemu. W związku z tym, należy stwierdzić, iż wskazana licencja stanowi odrębną od wyposażenia systemu (środka trwałego) wartość niematerialną i prawną. Zgodnie bowiem z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ponadto, zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 16b.

Natomiast na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepis art. 16i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Należy również mieć na uwadze, że stawki tam wykazane można podwyższać lub obniżać zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami omawianej ustawy.

Reasumując powyższe wyjaśnienia, stwierdza się, że wskazane w stanie faktycznym składniki majątkowe, które stanowią elementy wyposażenia Centrum stanowią odrębne środki trwałe podlegające amortyzacji według odpowiednich stawek amortyzacyjnych określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy wskazać, iż w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Również odwołanie się do publikacji podatkowej, jako że co do zasady nie stanowi ona źródła prawa, także nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl