ILPB4/423-306/10-3/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia 19 listopada 2010 r. (data wpływu 17 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń z tytułu nabycia nowej technologii w sytuacji, gdy jednocześnie na podstawie zezwolenia Spółka prowadzi działalność w specjalnej strefie ekonomicznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń z tytułu nabycia nowej technologii w sytuacji, gdy jednocześnie na podstawie zezwolenia Spółka prowadzi działalność w specjalnej strefie ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność w Polsce poprzez centralę i trzy oddziały zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym ("KRS").

Jeden z oddziałów, Zakład Produkcyjny x w y k. X, prowadzi działalność produkcyjną i handlową na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE" lub "Strefa") na podstawie uzyskanego przez Spółkę w dniu 26 marca 2007 r. zezwolenia na działalność w Strefie. w odniesieniu do działalności prowadzonej na terenie SSE w ramach zezwolenia, Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast centrala i pozostałe dwa oddziały Spółki, tj. Oddział w G. i Oddział w W. (dalej łącznie jako: "Jednostki poza Strefą"), prowadzą działalność handlową poprzez biura i magazyny zlokalizowane poza terenem Strefy. Działalność Jednostek poza Strefą nie jest związana z działalnością zakładu znajdującego się w Strefie i nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

W efekcie, Spółka prowadzi dwa typy działalności - strefową, prowadzoną w Zakładzie Produkcyjnym (zarejestrowanym jako oddział Spółki w KRS) i pozastrefową, prowadzoną w Jednostkach poza Strefą. Spółka osiąga porównywalne dochody z obu typów działalności.

Zakład Produkcyjny na terenie Strefy jest wydzielony jako odrębna jednostka organizacyjna w ramach Spółki. Podział ten znajduje odzwierciedlenie w podziale kont systemu księgowego Spółki.

Jednocześnie, pracownicy Spółki (na podstawie umów o pracę) są przypisani odpowiednio do działalności strefowej lub pozastrefowej, według kryterium miejsca wykonywania przez nich pracy, tj. odpowiednio w Zakładzie Produkcyjnym na terenie Strefy lub w Jednostkach poza Strefą. Niemniej, dla części pracowników (w szczególności przedstawicieli handlowych) może wystąpić sytuacja, gdzie pracownicy, których stanowisko pracy znajduje się w Strefie, poza np. sprzedażą wyrobów gotowych wyprodukowanych w Strefie mogą zajmować się także np. sprzedażą towarów pozastrefowych lub odwrotnie - pracownicy, których stanowisko pracy znajduje się poza Strefą mogą poza np. sprzedażą towarów pozastrefowych świadczyć również pewne usługi dla Strefy.

Spółka poniosła ok. 12 mln PLN kosztów związanych z zakupem licencji i wdrożeniem systemu finansowo - księgowego SAP. System SAP dotyczy działalności wszystkich Jednostek i na etapie wdrożenia został dostosowany do specyfiki funkcjonowania Spółki (w ocenie Spółki, wydatki za zakup i wdrożenie SAP spełniają warunki uprawniające do skorzystania z ulgi technologicznej, o której mowa w art. 18b ww. ustawy). Umowa na zakup licencji i wdrożenie SAP przewiduje, że kalkulacja kosztów ponoszonych przez Spółkę w tym zakresie jest oparta o liczbę stanowisk komputerowych, które odpowiadają z kolei konkretnym pracownikom.

W związku z tym, koszty związane z zakupem licencji i wdrożeniem systemu SAP, Spółka zamierza podzielić pomiędzy działalność strefową i pozastrefową w proporcji do liczby stanowisk systemu SAP odpowiadających poszczególnym pracownikom pracującym odpowiednio w Zakładzie Produkcyjnym na terenie Strefy lub w Jednostkach poza Strefą. w ten sposób Spółka wyodrębni koszty zakupu licencji i wdrożenia SAP związane wyłącznie z działalnością Jednostek poza Strefą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Spółki, przy założeniu spełnienia przez Nią warunków co do innowacyjności wdrożonego w Spółce rozwiązania przewidzianych w art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i warunku nabycia nowej technologii, o którym mowa w art. 18b ust. 2a tej ustawy, Spółka ma prawo skorzystać z ulgi na nabycie nowych technologii przy równoczesnym prowadzeniu przez jeden z oddziałów Spółki działalności na terenie Strefy - jednakże prawo to przysługuje Spółce jedynie w odniesieniu do dochodów z działalności prowadzonej przez Jednostki poza Strefą podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, przewidziane w art. 18b ust. 3 ww. ustawy ograniczenie co do możliwości skorzystania z ulgi technologicznej, nie będzie miało w Jej przypadku zastosowania do Jednostek prowadzących działalność poza Strefą.

Mimo, że zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 18b ust. 3 ww. ustawy, prawo do skorzystania z ulgi nie przysługuje podatnikowi prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, to, zdaniem Spółki, przepis ten w swoim literalnym brzmieniu dotyczy przedsiębiorców, którzy prowadzą wyłącznie działalność strefową. Spółka zwraca bowiem uwagę, że celem wprowadzenia powyższego przepisu było niedopuszczenie do sytuacji, w której podatnik osiąga podwójną korzyść w związku z ponoszeniem przez siebie wydatków - z jednej strony z uwagi na zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych dochodów z działalności prowadzonej na terenie strefy ekonomicznej w ramach limitu wyznaczanego przez wysokość poniesionych przez siebie wydatków kwalifikowanych (w tym, potencjalnie, wydatków na nabycie nowej technologii), natomiast z drugiej strony z uwagi na odliczenie tych samych wydatków od podstawy opodatkowania w związku z ulgą technologiczną i efektywne zmniejszenie wykorzystania limitu zwolnienia z tego podatku.

Spółka nie kwestionuje, że na podstawie omawianego przepisu nie ma Ona prawa do skorzystania z ulgi technologicznej w odniesieniu do dochodów z działalności prowadzonej przez Zakład Produkcyjny na terenie Strefy. Jednakże, zdaniem Spółki, ma Ona prawo do skorzystania z ulgi technologicznej w odniesieniu do działalności prowadzonej przez pozostałe Jednostki poza Strefą, nieobjętej zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka zwraca w tym miejscu uwagę, że prowadzenie przez Nią działalności równocześnie w Strefie i poza Strefą jest w praktyce bardzo zbliżone do prowadzenia działalności w ramach odrębnych spółek.

Przepisy strefowe dopuszczają bowiem możliwość prowadzenia przez tego samego przedsiębiorcę zarówno działalności zwolnionej, na terenie Strefy, jak i działalności opodatkowanej, poza terenem Strefy. Jednakże, przepisy nakładają w takiej sytuacji na przedsiębiorcę obowiązek wydzielenia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie Strefy. Mianowicie, zgodnie z przepisem § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 5 grudnia 2006 r. w sprawie SSE (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1705 z późn. zm.), obowiązującego na moment uzyskania przez Spółkę zezwolenia, "w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem Strefy, działalność prowadzona na terenie Strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie Strefy". Istotne jest zatem, żeby działalność strefowa była wyodrębniona od pozostałej działalności podatnika w szczególności organizacyjnie, majątkowo, kadrowo i ewidencyjnie. Przepisy strefowe nakładają zatem na przedsiębiorcę obowiązek wydzielenia działalności strefowej w prawie takim stopniu, jak prowadzenie odrębnego podmiotu, dopuszczają jedynie możliwość nie zakładania nowej spółki.

W zgodzie z powyższymi zasadami, działalność prowadzona przez Spółkę w Zakładzie Produkcyjnym zlokalizowanym na terenie Strefy, jest wydzielona organizacyjnie, w postaci odrębnego oddziału, zarejestrowanego w KRS. w konsekwencji, Jednostki poza Strefą stanowią jednostki organizacyjne całkowicie odrębne od oddziału prowadzącego działalność w Strefie.

Zdaniem Spółki, nie ma wątpliwości, że w sytuacji, kiedy działalność pozastrefowa byłaby wydzielona w ramach oddzielnie założonej spółki (np. spółki - córki), podatnik miałby prawo do skorzystania z ulgi technologicznej (przy założeniu spełnienia warunków określonych w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Skoro więc przepisy strefowe pozwalają na prowadzenie działalności strefowej i pozastrefowej w ramach tego samego przedsiębiorstwa (przy czym działalność strefowa musi być wydzielona organizacyjnie prawie w takim stopniu, jakby była prowadzona w ramach odrębnej spółki), zatem prawo do skorzystania z ulgi technologicznej przysługuje także podatnikowi, który prowadzi działalność strefową poprzez odrębny oddział tej samej spółki. Podatnik nie może być bowiem karany za fakt, że nie wydzielił działalności strefowej zakładając odrębną spółkę, tylko że - w zgodzie z przepisami - prowadzi ją w ramach odrębnego samofinansującego się oddziału.

Sytuacja, w której pierwszy z podatników ma prawo do skorzystania z ulgi technologicznej na podstawie przepisów art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, drugi zaś nie ma takiego prawa, prowadziłaby do nierówności tych podatników wobec prawa tylko dlatego, że forma, w jakiej podatnik wydzielił działalność strefową nie jest odrębną spółką, tylko odrębnym oddziałem. Celowościowo bowiem, również podatnik, który wydzielił działalność strefową w ramach odrębnego oddziału, a nie odrębnej spółki, w żadnym wypadku nie odnosi podwójnej korzyści w związku z ponoszeniem przez siebie wydatków. w obu bowiem przypadkach, prawo do ulgi przysługuje wyłącznie w odniesieniu do wydatków poniesionych w związku z działalnością pozastrefową. Spółka zaznacza w tym miejscu, że w stosunku do tej części wydatków, które są przypisywane do działalności Zakładu Produkcyjnego w Strefie, Spółka nie zamierza korzystać z ulgi technologicznej, bo zgodnie z Jej rozumieniem, tego właśnie dotyczy ograniczenie wynikające z art. 18b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka podkreśla jednocześnie, że dyskryminowanie podatników, którzy wydzielili działalność strefową w ramach oddziału tej samej spółki stałoby w sprzeczności z samą ideą wprowadzenia przepisu art. 18b ww. ustawy. Na podstawie uzasadnienia do projektu ustawy z 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1484), która wprowadziła przepisy dotyczące ulgi technologicznej do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, głównym celem wprowadzenia tych przepisów było zmniejszenie barier związanych z wysokimi kosztami opracowania i wdrożenia rozwiązań innowacyjnych, znacznie przekraczającymi możliwości kapitałowe większości przedsiębiorców. w efekcie, wprowadzenie ulgi technologicznej miało doprowadzić do wzrostu konkurencyjności i innowacyjności gospodarki poprzez zwiększenie nakładów sektora prywatnego na m.in. rozwiązania innowacyjne. Zakwestionowanie możliwości skorzystania przez Spółkę z prawa do ulgi technologicznej w odniesieniu do Jednostek prowadzących działalność poza Strefą (w przypadku Spółki generujących ok. 50% Jej dochodów), zdyskwalifikowałoby Ją jako podmiot innowacyjny i stałoby w sprzeczności z ideą generalnego podnoszenia poziomu innowacyjności polskich przedsiębiorstw.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Przy założeniu, że Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi technologicznej w odniesieniu do działalności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych prowadzonej przez Jednostki poza Strefą, powstaje pytanie w jaki sposób ustalić koszty kwalifikujące się do ulgi, tj. koszty zakupu licencji i wdrożenia systemu SAP,

przypadające na Jednostki poza Strefą.

Jak wskazano w stanie faktycznym, zawarta przez Spółkę umowa na zakup licencji i wdrożenie SAP przewiduje, że koszty ponoszone przez Spółkę w tym zakresie, są kalkulowane w oparciu o liczbę stanowisk komputerowych, które odpowiadają z kolei konkretnym pracownikom, których miejsce pracy znajduje się bądź w Zakładzie Produkcyjnym w Strefie, bądź w Jednostkach poza Strefą.

Zdaniem Spółki, koszty te powinny zostać skalkulowane w oparciu o kryterium miejsca wykonywania pracy przez pracowników Spółki, tj. odpowiednio Zakład Produkcyjny w Strefie lub Jednostki poza Strefą. Zdaniem Wnioskodawcy, wobec braku jakichkolwiek przepisów w tym zakresie, podział ten w najbardziej klarowny i rzeczywisty sposób odzwierciedla, jaka kwota kosztów dotyczy Jednostek poza Strefą.

Spółka zwraca uwagę, że również dla celów kalkulacji kosztów pracy dla działalności zwolnionej i opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych, większość pracowników Spółki jest przypisana wprost do działalności strefowej lub pozastrefowej, według kryterium miejsca wykonywania przez nich pracy. Jedynie dla części pracowników (w szczególności przedstawicieli handlowych) może wystąpić sytuacja, gdzie pracownicy, których stanowisko pracy znajduje się w Strefie, poza np. sprzedażą wyrobów gotowych wyprodukowanych w Strefie mogą zajmować się także np. sprzedażą towarów pozastrefowych lub odwrotnie - pracownicy, których stanowisko pracy znajduje się poza Strefą mogą poza np. sprzedażą towarów pozastrefowych świadczyć również pewne usługi dla Strefy.

Niemniej jednak, z uwagi na fakt, iż koszty zakupu licencji i wdrożenia SAP są kalkulowane w oparciu o liczbę stanowisk komputerowych, zdaniem Spółki, podziałem najbardziej logicznym i klarownym jest podział według stanowisk - zlokalizowanych bądź w Zakładzie Produkcyjnym w Strefie, bądź w Jednostkach poza Strefą. Kwota kosztów potencjalnie kwalifikujących się do ulgi byłaby w tym przypadku kalkulowana jako iloczyn stanowisk komputerowych przypisanych do Jednostek poza Strefą oraz kosztu zakupu licencji i wdrożenia przypadających na jedno stanowisko.

W przypadku, gdyby organ nie podzielał stanowiska Spółki co do możliwości podziału kosztów według kryterium lokalizacji stanowisk komputerowych, Spółka zwraca się z prośbą o zajęcie stanowiska co do tego, jaki podział będzie prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy tego podatku mają prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej w myśl zasad określonych w art. 18, wydatki poniesione na nabycie nowych technologii.

Za nowe technologie, stosownie do art. 18b ust. 2 tej ustawy, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej jednostki naukowej.

Natomiast przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a ww. ustawy).

Jak stanowi art. 18b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Szczegółowe zasady stosowania przedmiotowych odliczeń i sytuacje, w których podatnik traci uprawnienia z tego tytułu określają dalsze regulacje art. 18b cytowanej ustawy podatkowej, a mianowicie:

* odliczeniu podlega kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie (art. 18b ust. 4 ustawy);

* jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków w roku poprzedzającym rok wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku wprowadzenia do ewidencji (art. 18b ust. 5 ustawy);

* odliczenia nie mogą przekroczyć 50% ustalonej kwoty (art. 18b ust. 7 ustawy);

* odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. w sytuacji, gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe, licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 18b ust. 6 ustawy);

* podatnik traci prawo do odliczeń (art. 18b ust. 8 ustawy), jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

* w razie utraty prawa do odliczenia podatnik obowiązany jest w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym okoliczności te wystąpiły, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. Jeżeli podatnik otrzymał zwrot wydatków, kwotę odliczeń, do której utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii (art. 18b ust. 9 ustawy);

* podatnik traci prawo do odliczeń również w razie utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika. Obowiązku zwrotu odliczonych wydatków dokona spółka, która wprowadziła nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 18b ust. 10 ustawy);

* odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej nowej technologii zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości (art. 18b ust. 11 ustawy i art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy)

Podstawę odliczenia stanowią dowody poniesienia wydatków oraz opinia jednostki naukowej.

W tym miejscu wskazać należy, iż pozbawienie przedsiębiorców, którzy w roku podatkowym lub roku poprzedzającym prowadzili działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawa do odliczenia wydatków na nabycie nowych technologii, o którym mowa w art. 18b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wiąże się z ograniczeniem możliwości dublowania ulg podatkowych. Skoro bowiem podatnik korzysta już z ulg przewidzianych ustawą dla przedsiębiorców prowadzących na podstawie zezwolenia działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, nie może dodatkowo odliczać od podstawy opodatkowania wydatków wymienionych w art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść cytowanego wyżej art. 18b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że samo już uzyskanie zezwolenia, bez względu, jakiego rodzaju działalności gospodarczej ono dotyczy, pozbawia podatnika prawa do odliczenia wydatków na nabycie nowych technologii, nawet wówczas, gdy technologie te mają zostać wykorzystane do innego rodzaju działalności niż objęta zezwoleniem, albo działalności tego samego przedsiębiorcy poza strefą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi dwa typy działalności - strefową, prowadzoną w Zakładzie Produkcyjnym (zarejestrowanym jako oddział Spółki w KRS) na podstawie zezwolenia z dnia 26 marca 2007 r. i pozastrefową, prowadzoną w Jednostkach poza Strefą. Spółka poniosła ok. 12 mln PLN kosztów związanych z zakupem licencji i wdrożeniem systemu finansowo - księgowego SAP. System SAP dotyczy działalności wszystkich Jednostek i na etapie wdrożenia został dostosowany do specyfiki funkcjonowania Spółki. Umowa na zakup licencji i wdrożenie SAP przewiduje, że kalkulacja kosztów ponoszonych przez Spółkę w tym zakresie jest oparta o liczbę stanowisk komputerowych, które odpowiadają z kolei konkretnym pracownikom. w związku z tym, koszty związane z zakupem licencji i wdrożeniem systemu SAP, Spółka zamierza podzielić pomiędzy działalność strefową i pozastrefową w proporcji do liczby stanowisk systemu SAP odpowiadających poszczególnym pracownikom pracującym odpowiednio w Zakładzie Produkcyjnym na terenie Strefy lub w Jednostkach poza Strefą. w ten sposób Spółka wyodrębni koszty zakupu licencji i wdrożenia SAP związane wyłącznie z działalnością Jednostek poza Strefą.

Odnosząc stan faktyczny w niniejszej sprawie do wyżej przedstawionych rozwiązań prawnych należy przede wszystkim wskazać, iż w prawie podatkowym obowiązuje powszechnie zaakceptowana ścisła reguła interpretacyjna, uwzględniająca prymat wykładni językowej. Kiedy wykładnia gramatyczna pozwala na właściwe zastosowanie normy prawnej - niedopuszczalne jest poprawianie, czy też korygowanie treści aktu prawnego poprzez wykładnię systemową, czy też celowościową. Nadto, zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i równości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

Mając powyższe na względzie, nie ulega zatem wątpliwości, że w świetle literalnego brzmienia art. 18b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - skoro Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia uzyskanego w dniu 26 marca 2007 r., to tym samym, nie ma prawnej możliwości skorzystania z odliczeń od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowej technologii, nawet wówczas gdy jest ona wykorzystywana przez Jednostki poza Strefą.

Z uwagi na powyższe, pytanie Spółki w zakresie podziału kosztów zakupu licencji i wdrożenia SAP przypadających na Jednostki poza Strefą jest bezprzedmiotowe.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie opisu zdarzenia przyszłego została wydana odrębna interpretacja w dniu 17 lutego 2011 r. nr ILPB4/423-306/10-3/MC.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.