ILPB4/423-302/10-3/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu do Biura KIP w Bielsku-Białej w dniu 4 listopada 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie w dniu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie maszyn i urządzeń, do których prawo własności przenoszone jest na klienta - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 19 stycznia 2011 r. o dodatkową opłatę - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie maszyn i urządzeń, do których prawo własności przenoszone jest na klienta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się wytwarzaniem specjalistycznego sprzętu medycznego. Należy podkreślić, iż Spółka produkuje wyroby na zamówienie konkretnego kontrahenta, spełniające określone przez niego wymogi i parametry. W konsekwencji, współpraca Spółki z danym zleceniodawcą może zostać podzielona na dwa wyraźne etapy.

Pierwszym etapem jest przygotowanie produkcji. Jest to długi i złożony proces zawierający m.in. następujące elementy:

* zaprojektowanie właściwego systemu produkcji, uwzględniającego wymagania stawiane przez klienta, m.in. w zakresie jakości,

* stworzenie systemu produkcji, w tym montaż i instalację odpowiednich maszyn oraz urządzeń,

* adaptację pomieszczeń, w których przebiegać będzie produkcja,

* wdrożenie odpowiednich procedur.

Proces przygotowania produkcji wiąże się z koniecznością poniesienia przez Spółkę określonych wydatków, takich jak wynagrodzenie pracowników zaangażowanych w dany projekt, czy zakup niezbędnych maszyn oraz urządzeń. Ww. maszyny i urządzenia są wysoce specjalistyczne i mogą być wykorzystywane tylko i wyłącznie w ramach ściśle określonego procesu produkcyjnego dla potrzeb konkretnego kontrahenta. W konsekwencji, zgodnie z postanowieniami zawartymi pomiędzy Spółką a Jej klientami, Spółka zazwyczaj przenosi na danego kontrahenta prawo własności do przedmiotowych maszyn oraz urządzeń.

Drugim etapem współpracy, który następuje po procesie przygotowania produkcji, jest etap (proces) właściwej produkcji, w którym Spółka na bieżąco wytwarza i dostarcza do klienta odpowiednią ilość zamówionych uprzednio wyrobów. Charakterystyczną cechą procesu produkcji jest to, iż wykonywany jest z wykorzystaniem materiałów oraz półproduktów przekazanych przez kontrahenta (zleceniodawcę). Przekazanie ma charakter odpłatny lub nieodpłatny, co ma wpływ na ustalenie ceny za gotowe wyroby. Zgodnie z umowami zawartymi pomiędzy Spółką a Jej kontrahentami, prawo własności do gotowych wyrobów przechodzi na odbiorcę w momencie przekazania ich odbiorcy we wskazanym miejscu dostawy.

Przedstawiony powyżej model współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Jego kontrahentami wynika z faktu, iż Spółka posiada wiedzę i doświadczenie, a także niezbędne warunki techniczne umożliwiające produkcję specjalistycznego sprzętu medycznego, którego dystrybucją zainteresowani są Jej klienci. W konsekwencji celem, jaki chce osiągnąć dany przedsiębiorca dzięki kooperacji ze Spółką, jest:

* zaprojektowanie i stworzenie odpowiedniego systemu produkcji, w którym spełnione będą odpowiednie normy i wymagania, co jest realizowane dzięki pierwszemu etapowi współpracy,

* uzyskanie określonej ilości wyrobów gotowych, co jest realizowane dzięki drugiemu etapowi współpracy.

Z uwagi na dwuetapowy przebieg współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a odbiorcami wytwarzanych przez Niego produktów, Wnioskodawcy przysługuje odrębne wynagrodzenie za przygotowanie systemu produkcji dla konkretnego zleceniodawcy (nawet jeśli nie dojdzie do faktycznego uruchomienia produkcji), a także odrębne wynagrodzenie za dostarczenie określonej partii gotowych wyrobów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego, Spółka jest zainteresowana uzyskaniem interpretacji dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w celu wykonania powyższych świadczeń.

Wnioskodawca pragnie uzyskać odpowiedź na następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na nabycie maszyn i urządzeń, do których prawo własności przenoszone jest na klienta.

Wnioskodawca pragnie jednocześnie zaznaczyć, iż 11 grudnia 2009 r. została wydana dla Spółki interpretacja o sygnaturze lLPB3/423-787/09-5/ŁM, która dotyczyła jednakże odmiennego stanu faktycznego. Ww. interpretacja dotyczyła wątpliwości Spółki związanych z ustaleniem prawidłowych konsekwencji podatkowych w sytuacji, w której Spółka otrzymuje od zleceniodawcy zwrot wydatków poniesionych na nabycie określonych maszyn i urządzeń, który to zwrot nie wiąże się jednakże z przeniesieniem prawa własności do tychże maszyn i urządzeń, co ma miejsce w stanie faktycznym, którego dotyczy niniejszy wniosek.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy podatkowe, ma On prawo zaliczyć wydatki poniesione na nabycie maszyn i urządzeń, do których prawo własności przenoszone jest na klienta, do kosztów uzyskania przychodów, co Spółka niniejszym uzasadnia poniżej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych wprost w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidują jednocześnie szczególne warunki dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem środków trwałych. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16 m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do powołanych regulacji, podatnik nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych. Zamiast tego ma prawo uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od tychże środków trwałych. Dla niniejszych celów przyjmuje się, iż środkami trwałymi są m.in. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny i urządzenia o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego oraz stanowiska przedstawionego przez Spółkę w pkt 1 powyżej, w ramach pierwszego etapu współpracy Wnioskodawca świadczy na rzecz zagranicznego kontrahenta kompleksową usługę, której celem jest zaprojektowanie i wdrożenie odpowiedniego systemu produkcyjnego. Za świadczoną usługę Spółka otrzymuje wynagrodzenie. W celu wykonania usługi na rzecz zleceniodawcy, Spółka nabywa niezbędne maszyny i urządzenia. Zgodnie z zawartymi ustaleniami, prawo własności do ww. maszyn i urządzeń przechodzi automatycznie na zleceniodawcę usługi, co ma wpływ na wysokość wynagrodzenia należnego Spółce za wykonanie usług.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, przysługuje Jej prawo do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie przedmiotowych maszyn i urządzeń do kosztów uzyskania przychodów.

Wynika to z faktu, iż po pierwsze, poniesione wydatki spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów, gdyż są ponoszone w celu osiągnięcia konkretnych przychodów. Przychodami tymi są:

* wynagrodzenie uzyskane przez Spółkę za wykonaną na rzecz kontrahenta zagranicznego usługę przygotowania i wdrożenia systemu produkcji, którego wysokość uwzględnia w całości wartość poniesionych przez Spółkę wydatków na nabycie ww. maszyn i urządzeń,

* wynagrodzenie uzyskane przez Spółkę w drugim etapie współpracy z tytułu dostaw gotowych wyrobów, co nie byłoby możliwe bez wcześniejszego nabycia przez Spółkę omawianych maszyn i urządzeń.

Po drugie, w omawianej sytuacji nie znajdzie zastosowania ograniczenie dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych. Przedmiotowego przypadku nie będą dotyczyć także regulacje w zakresie amortyzacji środków trwałych i zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych. Wynika to z faktu, iż omawiane maszyny i urządzenia nie spełniają definicji środków trwałych, która została określona w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka nabywa określone maszyny i urządzenia, w celu wykonania usługi utworzenia systemu produkcji na rzecz klienta, a tym samym przenosi na niego prawo własności do przedmiotowych maszyn i urządzeń. W zamian Spółka otrzymuje wynagrodzenie za wykonaną usługę. Przedmiotowa sytuacja jest analogiczna do tej, w której podmiot dokonujący instalacji, np. stolarki okiennej przenosi automatycznie na odbiorcę usługi prawo własności do instalowanych elementów.

W drugim etapie współpracy, stworzony przez Spółkę system produkcji jest wykorzystywany przez Spółkę do tworzenia wyrobów gotowych na rzecz kontrahenta. System obejmuje:

* środki trwałe, które stanowią własność Spółki i podlegają amortyzacji oraz

* dodatkowe maszyny i urządzenia, które Spółka nabyła specjalnie dla swego kontrahenta, a które to stanowią własność tegoż kontrahenta, a więc nie mogą być uznane za środki trwałe Spółki.

Podsumowując, skoro wydatki spełniają ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów i nie zaliczają się do zakresu konkretnych wydatków, które zostały przez ustawodawcę wprost wyłączone z zakresu kosztów uzyskania przychodów, zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie podatku od towarów i usług został rozpatrzony postanowieniem wydanym w dniu 4 lutego 2011 r. nr ILPP2/443-1839/10-3/SJ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.