ILPB4/423-278/10-2/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 29 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu umorzenia zobowiązania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

W dniu 29 czerwca 2009 r. odbyło się Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników, na którym podjęto Uchwałę, w której z zysku netto Spółki za rok obrotowy 2008 w kwocie 8.537.640,64 PLN postanowiono w części dotyczącej kwoty 4.225.440,64 zł wyłączyć spod podziału między wspólników i przeznaczyć kwotę 4.225.440,64 PLN na kapitał rezerwowy, a pozostałą kwotę zysku netto w kwocie 4.312.200,00 PLN przeznaczyć na wypłatę dywidendy dla udziałowców Spółki.

W 2010 r. lub w pierwszym kwartale 2011 r. planowane jest Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki, które podejmie Uchwałę zmieniającą ze skutkiem od dnia 29 czerwca 2009 r. Uchwałę z dnia 29 czerwca 2009 r. o podziale zysku netto za 2008 r. w sposób następujący: "Zgromadzenie Wspólników, działając na podstawie art. 231 § 2 pkt 2 Kodeksu Spółek Handlowych - postanawia zysk netto w kwocie 8.537.640,64 zł w całości wyłączyć spod podziału między wspólników i cały zysk za rok obrotowy 2008 w kwocie 8.537.640,64 PLN przekazać na kapitał rezerwowy, który po powyższym wyniesie 42.585.568,52 PLN".

Uchwała zostanie podjęta jednogłośnie. Do czasu podjęcia uchwały zmieniającej Uchwałę o przeznaczeniu całego zysku na kapitał rezerwowy Spółki, kwota niewypłaconej dywidendy ujęta była w sprawozdaniu finansowym Spółki za 2009 r. jako "Zobowiązanie".

Podjęcie przedmiotowej uchwały spowoduje, że zmieniony zostanie zapis księgowy w sprawozdaniu finansowym, tj. zmniejszający pozycję zobowiązania Spółki o kwotę 4.312.200,00 zł, a jednocześnie zwiększający pozycję w kapitale rezerwowym Spółki o taką samą kwotę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji opisanej we wniosku, powstanie w Spółce przychód z tytułu umorzenia zobowiązania zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. z 14 czerwca 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, w efekcie podjęcia Uchwały w 2010 r. lub w i kwartale 2011 r. i przekazania całego zysku za rok obrotowy 2008 na kapitał rezerwowy Spółki, akt ten wywiera skutek na dzień 29 czerwca 2009 r. Należy zatem uznać, iż w Spółce nie dojdzie do powstania umorzenia zobowiązań i w konsekwencji przychodu do opodatkowania w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Spółki, w Jej przypadku nie będzie miał zastosowania przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychodem jest wartość umorzonych zobowiązań.

Umorzenie zobowiązań może mieć miejsce przez potrącenie (art. 498 Kodeksu cywilnego), odnowienie (art. 506 k.c.) oraz zwolnienie z długu pod tytułem darnym lub odpłatnie (art. 508 k.c.).

Zgodnie z utrwalonym poglądem, przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) omawianej ustawy jest tylko umorzenie poprzez zwolnienie z długu pod tytułem darnym.

Stosownie do art. 508 Kodeksu cywilnego, zwolnienie z długu następuje wówczas, kiedy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, zaś dłużnik zwolnienie przyjmuje. a zatem, zwolnienie z długu stanowi umowę wierzyciela z dłużnikiem i wymaga akceptacji dłużnika.

Po pierwsze, uchwała zgromadzenia wspólników ma w tej sytuacji charakter jednostronny, gdyż Spółka nie ma ani możliwości, ani prawa do ingerencji w jej treść, czy też jej akceptacji. Po drugie, w opisanym stanie faktycznym i prawnym podjęcie uchwały opisanej we wniosku nie powoduje ani potrącenia ani odnowienia, ani zwolnienia z długu.

O zmianie uchwały o podziale zysku za dany rok obrotowy może zadecydować wyłącznie zgromadzenie wspólników, jako organ spółki i taka uchwała odnosi skutek w stosunku do spółki, jak i do indywidualnie oznaczonego wspólnika. Ponadto podjęcie przedmiotowej uchwały i przeznaczenie zysku na kapitał rezerwowy Spółki nie spowoduje przypadku przysporzenia majątku dłużnika.

Podkreślić należy również, że stosownie do art. 192 Kodeksu spółek handlowych, wspólnicy spółki w dalszym ciągu zagwarantowane mają prawo do wypłaty dywidendy przeznaczając w przyszłości na ten cel kwoty zgromadzone na kapitale rezerwowym lub zapasowym.

Tym samym, zdarzenie to nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym, a w szczególności nie mieści się w hipotezie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.