ILPB4/423-237/10-2/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia z dnia 29 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż rud - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż rud.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi podstawową działalność gospodarczą w zakresie kopalnictwa rud miedzi oraz produkcji z tych rud takich wyrobów jak miedź, metale szlachetne i pozostałe metale nieżelazne. Spółka na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej realizuje prace geologiczne, hydrologiczne itp. związane z poszukiwaniem i rozpoznaniem złoża rud miedzi.

W tym celu, Spółka zawiera umowy z kontrahentami na wykonanie otworów wiertniczych z powierzchni wraz z pomiarami geofizycznymi, a także pracami geologicznymi i hydrogeologicznymi. Wykonanie otworów wraz z ww. pracami umożliwi zbadanie warunków zalegania rudy bilansowej miedzi, jej jakości, profilu litostratygraficznego nakładu, warunków hydrogeologicznych, geologiczno - inżynierskich i gazowych. Realizacja powyższych prac dokonywana jest na podstawie uzyskanej przez Spółkę koncesji na poszukiwanie i rozpoznanie złoża rud miedzi wydanej dla Spółki na okres 6 lat, tj. do 20 kwietnia 2015 r. Uzyskanie koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin jest warunkiem koniecznym do prowadzenia przedmiotowych prac, wynikającym z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 z późn. zm.). Koncesja na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, określa - poza terminem jej ważności i powierzchnią obszaru objętego koncesją - cel, zakres, rodzaj i harmonogram prac geologicznych.

W przypadku zakończenia prac geologicznych, wymienionych w treści koncesji, przed upływem ważności koncesji, organ koncesyjny może wydać decyzję o jej wygaśnięciu, zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 2 Prawa geologicznego i górniczego. Jednocześnie w czasie obowiązywania koncesji na rozpoznanie złóż, Spółka może wystąpić z wnioskiem o jej przedłużenie (art. 16 ust. 5a Prawa geologicznego i górniczego).

Po rozpoznaniu i udokumentowaniu złoża, na podstawie zakupionych prac geologicznych, Spółka ma zamiar wystąpić o koncesję na eksploatację złoża, o ile rozpoznanie złoża i opłacalność jego eksploatacji będzie uzasadniać uzyskanie tej koncesji na eksploatację. Jednakże na dzień ponoszenia wydatków związanych z rozpoznaniem złoża, Spółka nie jest w stanie jednoznacznie określić, jaki będzie efekt końcowy tych prac.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione przez Spółkę wydatki na zakup usług związanych z poszukiwaniem i rozpoznaniem złóż rud mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednio związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą w dacie ich poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Z powyższego przepisu wynika, że aby dane wydatki można było zakwalifikować jako koszty uzyskania przychodów, muszą one pozostawać w związku przyczynowym z osiąganymi przez niego przychodami. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodów będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa. Kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W związku z tym, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kwestię potrącalności kosztów o charakterze pośrednim reguluje art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Ponadto z treści art. 15 ust. 4e tej ustawy wynika, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z powyższego wynika zatem, że koszty pośrednie mogą zostać zarachowane już w dacie ich poniesienia, bądź proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą. Zdaniem Spółki, koszty związane z wykonaniem otworów wiertniczych i przeprowadzeniem prac geologicznych, jako koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za takim stanowiskiem przemawia fakt, iż tego rodzaju wydatków nie da się powiązać z konkretnym przysporzeniem. Koszty te warunkują jednak uzyskanie przychodów Spółki dotyczących działalności koncesjonowanej, które powinny być potrącane w dacie ich poniesienia.

W ocenie Spółki, wydatki na zakup przedmiotowych prac mają na celu rozpoznanie wielkości zasobów złoża i jako takie zmierzają do zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te nie mogą być przypisane bezpośrednio osiąganym obecnie lub w przyszłości przychodom, stąd też należy je kwalifikować do wydatków o charakterze pośrednim, które wiążą się z ogólnym funkcjonowaniem Spółki. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, przedmiotowe prace odwiertnicze i geologiczne prowadzone będą na podstawie otrzymanej przez Spółkę koncesji na rozpoznanie złoża i w określonym w niej terminie, z drugiej zaś strony ich realizacja będzie warunkować ewentualne uzyskanie koncesji na eksploatację złoża. W obydwu przypadkach efekty przeprowadzonych badań rozpoznawczych będą decydować o okresie ważności tych koncesji, czego Spółka nie jest w stanie przewidzieć na dzień poniesienia wydatku. Podkreślenia wymaga nadto fakt, iż w przypadku zakończenia prac badawczych przed upływem terminu ważności koncesji na poszukiwanie i rozpoznanie, właściwy organ wyda decyzję o jej wygaśnięciu. Podobnie w przypadku, gdy przeprowadzone prace badawcze stwierdzą brak zasobów złoża, wówczas wydanie koncesji stanie się bezprzedmiotowe.

Z powyższego wynika zatem, że niemożliwe jest powiązanie powyższych wydatków ponoszonych przez Spółkę na rozpoznanie złoża z przychodami konkretnego roku podatkowego.

Wydatków tych, w ocenie Spółki, nie można również rozłożyć w czasie na okres obowiązywania koncesji na poszukiwanie i rozpoznanie złoża, gdyż w zależności od postępu prac rozpoznawczych i ich efektów, które na dzień ponoszenia wydatków są nieznane:

* koncesja ta może wygasać przed zakończeniem okresu, na który pierwotnie była wydana,

* okres obowiązywania koncesji może zostać przedłużony,

* efekty prac dotyczące poszukiwania i rozpoznania rud mogą wskazywać na brak zasadności wystąpienia przez Spółkę z wnioskiem o wydanie koncesji na eksploatację rud.

Jednocześnie poniesienie tych wydatków związane jest z zabezpieczeniem źródła przychodów w przyszłości (bliżej nieokreślonej przyszłości). Z tych też względów Spółka stoi na stanowisku, że wydatki te zaliczyć należy, do kosztów pośrednich, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które powinny być potrącane w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie opisu zdarzenia przyszłego została wydana odrębna interpretacja w dniu 31 grudnia 2010 r. nr ILPB4/423-237/10-3/ŁM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.