ILPB4/423-233/10-4/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków na budowę oraz wyposażenie Centrum Szkolenia Zawodowego (Centrum Szkoleniowego) do kosztów kwalifikowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 października 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 20 października 2010 r. (data wpływu 25 października 2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków na budowę i wyposażenie:

* Centrum Szkolenia Zawodowego (Centrum Szkoleniowego) do kosztów kwalifikowanych,

* przyzakładowej stołówki pracowniczej (Stołówki) do kosztów kwalifikowanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzeń przyszłych.

Spółka działa w Polsce od 2000 r. głównie w branży produkcji i obróbki wyrobów metalowych dla przemysłu elektromaszynowego oraz motoryzacyjnego. Spółka działa na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 12 października 2005 r. (dalej: Zezwolenie).

Zezwolenie zostało Spółce udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

* Metale - dział 27 PKWiU z wyłączeniem kategorii: 27.1, 27.2, 27.3,

* Wyroby metalowe gotowe, z wyłączeniem maszyn i urządzeń - dział 28 PKWiU,

* Maszyny i urządzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane - dział 29 PKWiU,

* Pojazdy samochodowe, przyczepy i naczepy - dział 34 PKWiU,

* Druki i zapisane nośniki informacji - dział 22 PKWiU,

* Chemikalia, wyroby chemiczne i włókna sztuczne - dział 24 PKWiU,

* Wyroby z gumy i tworzyw sztucznych - dział 25 PKWiU,

* Wyroby z pozostałych surowców niemetalicznych dział 26 PKWiU,

* Maszyny i aparatura elektryczna, gdzie indziej niesklasyfikowana - dział 31 PKWiU,

* Urządzenia oraz instrumenty medyczne, precyzyjne i optyczne, zegary i zegarki - dział 33 PKWiU,

* Sprzęt sportowy pozostały - dział 35 PKWiU,

* Surowce wtórne - dział 37 PKWiU,

* Energia elektryczna, gaz, para wodna i gorąca woda, na których produkcję nie jest wymagane posiadanie koncesji zgodnej z prawem energetycznym - dział 40 PKWiU.

Zezwolenie zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 r.

Na mocy Zezwolenia ustalono następujące warunki prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE:

* poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych, rozumianych zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.):

* co najmniej 196.161.890,00 zł nie później niż do dnia 31 grudnia 2011 r., z czego kwotę 101.815.490,00 zł do dnia 31 grudnia 2006 r. oraz dodatkowo kwotę 94.346.400,00 zł do dnia 31 grudnia 2011 r.,

* zatrudnienie na terenie strefy:

* co najmniej 300 osób po dniu uzyskania Zezwolenia w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r., z czego co najmniej 30 osób do dnia 31 grudnia 2006 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz dodatkowo co najmniej 270 osób do dnia 31 grudnia 2011 r. i utrzymanie zatrudnienia 300 osób do dnia 31 grudnia 2016 r.

Zgodnie z biznes planem stanowiącym załącznik do oferty inwestycyjnej złożonej przez Spółkę w procesie ubiegania się o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, Spółka kontynuuje rozbudowę zakładu produkcyjnego obejmującą zarówno wybudowanie hal produkcyjnych wraz z niezbędną infrastrukturą, nabycie wyspecjalizowanych maszyn i urządzeń produkcyjnych oraz uzupełniających środków trwałych. Z uwagi na fakt, iż Spółka poniosła już część wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia, Spółka korzysta z przysługującego Jej limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji.

W ramach realizacji omawianej inwestycji na terenie SSE, Spółka zamierza dodatkowo ponieść na terenie SSE nakłady, m.in. na:

Powyższe obiekty zlokalizowane będą na terenie SSE w obrębie tych samych działek, na których położony jest zakład produkcyjny Spółki.

Zarówno budynek, w którym będzie prowadzona działalność szkoleniowa, jak i budynek, w którym będzie się mieścić stołówka, pozostają w funkcjonalnym i lokalizacyjnym związku z działalnością prowadzoną przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwolenia.

Należy wskazać, iż w biznes planie projektu inwestycyjnego stanowiącego załącznik do złożonej przez Spółkę oferty inwestycyjnej w procesie ubiegania się przez Spółkę o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, Spółka wskazała, iż jednym z Jej zamierzeń inwestycyjnych jest stworzenie centrum szkolenia zawodowego.

Utworzone Centrum Szkoleniowe będzie służyć szkoleniu nowo zatrudnionych pracowników Spółki (uczniów), głównie w zakresie procesów produkcyjnych i technologicznych związanych z działalnością operacyjną (produkcyjną) prowadzoną przez Spółkę na terenie SSE oraz praktycznych umiejętności związanych z obsługą specjalistycznych maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcji prowadzonej przez Spółkę.

Centrum Szkoleniowe wyposażone będzie w różnorodne pomoce naukowe i specjalistyczne maszyny niezbędne do opanowania m.in. zawodu technik mechanik w zakresie specjalizacji takich jak: (i) obróbka skrawaniem, (ii) obrabiarki CNC, (iii) mechatronika przemysłowa, na które zapotrzebowanie występuje w działalności prowadzonej przez Spółkę.

W Centrum Szkoleniowym wspomniani pracownicy będą mogli zdobyć obszerną wiedzę z różnorodnych dziedzin, tak aby po zakończeniu okresu szkoleniowego Spółka mogła pozyskać wszechstronnie wyszkolonych, wykwalifikowanych dla potrzeb specyfiki prowadzonej przez Spółkę działalności, gotowych zintegrować się ze strukturą firmy pracowników, przy czym po zakończeniu szkolenia pracownicy będą mieli możliwość podjęcia pracy także w innych przedsiębiorstwach. Dodatkowo Centrum Szkoleniowe będzie miało na celu propagowanie wiedzy o technologii produkcji stosowanej przez Spółkę oraz o wyrobach wytwarzanych przez Spółkę. W okresie szkolenia pracownicy Spółki będą także zobligowani do uczęszczania na zajęcia teoretyczne, które będą prowadzone przez określoną jednostkę oświatową na mocy umowy zawartej ze Spółką. Tym samym, Spółka będzie skupiać się na zagwarantowaniu możliwości zdobycia wszechstronnych umiejętności praktycznych związanych z branżą, w której działa.

Jednocześnie, w trakcie trwania okresu szkoleniowego, wynoszącego zasadniczo 2 lata, z uwagi na specyfikę działalności prowadzonej przez Spółkę, wspomniani pracownicy będą wykonywać także półprodukty i wyroby gotowe, które będą mogły być wykorzystywane do produkcji wyrobów gotowych w toku zwykłej działalności produkcyjnej prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE, bądź sprzedawane bezpośrednio do nabywców produktów wytwarzanych przez Spółkę.

Spółka nie będzie prowadzić działalności oświatowej ani edukacyjnej w rozumieniu odrębnych przepisów. Jednocześnie, Spółka nie będzie osiągać przychodów pozostających w bezpośrednim związku z utworzeniem i późniejszą działalnością Centrum Szkoleniowego. Niemniej jednak w przypadku powstania półproduktów bądź wyrobów gotowych w ramach działalności o charakterze szkoleniowym i następnie dokonania ich sprzedaży, Spółka będzie osiągać przychody związane bezpośrednio z działalnością produkcyjną prowadzoną na terenie SSE, określoną w Zezwoleniu.

Dodatkowo Spółka zamierza ponieść wydatki inwestycyjne na wybudowanie na terenie SSE nowoczesnej przyzakładowej stołówki (wraz z niezbędnym wyposażeniem). Wybudowanie stołówki jest niezbędnym elementem inwestycji realizowanej przez Spółkę na terenie SSE, gdyż celem utworzenia takiego obiektu jest zapewnienie między innymi pracownikom Spółki możliwości spożycia posiłku w pracy (przy czym, możliwe będzie również korzystanie ze stołówki przez inne osoby).

Przedmiotowy budynek będzie elementem infrastruktury towarzyszącej budynkom wykorzystywanym bezpośrednio do celów produkcyjnych. Powstanie stołówki będzie wiązać się dla Spółki z osiąganiem dodatkowych przychodów z tytułu sprzedaży posiłków / świadczenia usług gastronomicznych, m.in. na rzecz pracowników, które jednak nie będą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze. Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją w dniu 30 grudnia 2010 r. nr ILPB4/423-239/10-5/DS.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie Zezwolenia z dnia 12 października 2005 r. stan faktyczny / zdarzenie przyszłe i pytania Spółki powinny zostać przeanalizowane przez pryzmat przepisów w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania Zezwolenia przez Spółkę, tj. w szczególności w świetle przepisów Rozporządzenia.

W tym miejscu Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z § 2 Rozporządzenia z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 26, poz. 172), "do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej". Tym samym, w opinii Spółki, mają do Niej zastosowanie przepisy Rozporządzenia z 2004 r., w tym ówczesna definicja kosztów kwalifikowanych, z uwagi na fakt, iż Spółka otrzymała zezwolenie przed dniem wejścia w życie Rozporządzenia z 2 lutego 2007 r.

Spółka pragnie wskazać, iż takie stanowisko potwierdza m.in. Ministerstwo Gospodarki w treści oficjalnego dokumentu pt.: "Informacja o realizacji ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych - stan na 31 grudnia 2007 r., Warszawa, maj 2008 r.", gdzie wyraźnie stwierdzono (s. 7), iż "zmiany warunków udzielania pomocy regionalnej dotyczą wyłącznie przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie po wejściu w życie znowelizowanych rozporządzeń (w tym również ówczesną definicję kosztów kwalifikowanych - przyp. Spółki). Na dotychczasowych zasadach działają natomiast przedsiębiorcy posiadający już wcześniej zezwolenia" (treść raportu udostępniona na stronach internetowych Ministerstwa Gospodarki, adres: http://www.mg.gov.pl/Przedsiebiorcy/Specjalne+strefy+ekonomiczne/Raporty+o+Specjalnych+Strefach+Ekonomicznych.htm.).

Jednocześnie, należy zauważyć, iż zgodnie z § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.), "do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej". W konsekwencji, regulacje wprowadzone / zmienione nowelizacją rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. nie dotyczą Spółki.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Spółki, wydatki, które zostaną przez Nią poniesione na budowę oraz wyposażenie Centrum Szkoleniowego, w ramach inwestycji realizowanej na terenie SSE będą mogły zostać zaliczone do kosztów inwestycji, o których mowa w § 6 ust. 1 Rozporządzenia, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, dalej: Ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku osób prawnych, właściwy w tym zakresie jest przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 Rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Z uwagi na fakt, iż wielkość pomocy publicznej przysługującej Spółce jest kalkulowana w oparciu o § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia, o tym jakie wydatki stanowią koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, czyli koszty, w oparciu o które wyliczana jest wartość zwolnienia z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, decyduje § 6 Rozporządzenia.

Stosownie do § 6 ust. 1 Rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

Mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy Rozporządzenia, należy wskazać, że wydatki inwestycyjne, aby mogły zostać uznane za kwalifikujące się do objęcia pomocą (dalej również: koszty kwalifikowane) w rozumieniu § 6 Rozporządzenia powinny:

Jeżeli więc wydatki inwestycyjne, które zostaną poniesione przez Spółkę na budowę oraz wyposażenie Centrum Szkoleniowego będą spełniać powyższe warunki, będą one mogły, zdaniem Spółki, zostać uznane za koszty kwalifikowane. Prawidłowość takiego sposobu rozumienia interpretowanych przepisów znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo: nr IBPBl/2/423-948/09/AM z dnia 10 listopada 2009 r., nr IBPBI/2/423-217/09/AM z dnia 7 maja 2009 r., nr ILPB3/423-432/08-3/HS z dnia 7 października 2008 r., nr IP-PB3-423-428/07-3/KB z dnia 4 lutego 2008 r.

Zdaniem Spółki, wyżej wymienione warunki decydujące o możliwości uznania wydatków inwestycyjnych za koszty kwalifikowane w rozumieniu § 6 Rozporządzenia powinny zostać uznane za spełnione w odniesieniu do wydatków, które zostaną poniesione przez Spółkę w związku z kontynuacją realizacji inwestycji na terenie SSE w ramach Zezwolenia polegającej w szczególności na budowie Centrum Szkoleniowego.

W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, iż wybudowanie Centrum Szkoleniowego będzie stanowić dalszą rozbudowę o dodatkowe obiekty już istniejącego zakładu produkcyjnego Spółki zlokalizowanego i funkcjonującego na terenie SSE. Jak zostało to wskazane powyżej, już na etapie planowania zakresu i kształtu inwestycji na terenie SSE, Spółka wskazała, iż jej intencją jest budowa w przyszłości Centrum Szkoleniowego. Mając na uwadze powyższe, planowana rozbudowa zakładu produkcyjnego o Centrum Szkoleniowe powinna być postrzegana jako kontynuacja zamierzeń inwestycyjnych realizowanych przez Spółkę na terenie SSE w związku z uzyskaniem Zezwolenia.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż w Jej ocenie dla celów uznania wydatków, które zostaną przez Nią poniesione w związku z planowaną budową Centrum Szkoleniowego za koszty kwalifikowane nie ma znaczenia fakt, że Centrum nie będzie generowało bezpośrednio przychodów. Pomimo braku osiągania przychodów związanych z utworzeniem Centrum Szkoleniowego, obiekt ten będzie związany z działalnością produkcyjną Spółki, określoną w Zezwoleniu. Zdaniem Spółki, szkolenia, które mają być prowadzone w Centrum Szkoleniowym powinny być postrzegane jako powiązane z procesem i technologią wytwarzania przez Spółkę wyrobów na terenie SSE, jako że istotnym celem funkcjonowania Centrum Szkoleniowego jest pozyskanie wykwalifikowanych kadr (zakłada się, iż co najmniej część osób kształcących się w Centrum Szkoleniowym po zakończeniu okresu szkoleniowego będzie kontynuowało pracę w Spółce).

Spółka pragnie podkreślić, iż Centrum Szkoleniowe jest niezbędne do funkcjonowania zakładu produkcyjnego Spółki, ponieważ dzięki utworzeniu Centrum Szkoleniowego możliwe będzie pozyskanie wysoko wykwalifikowanych pracowników, którzy będą posiadali umiejętność obsługiwania nowoczesnego parku maszynowego Spółki oraz wykorzystywania zaawansowanych technologii produkcji stosowanych przez Spółkę w toku prowadzonej działalności.

W tym miejscu, Spółka pragnie wskazać, że organy podatkowe w wydawanych przez nich interpretacjach nie kwestionują możliwości uznania za koszty kwalifikowane wydatków poniesionych w związku z zakupem / wytworzeniem środków trwałych, które będą generowały przychody z działalności nieobjętej Zezwoleniem, bądź które będą służyć tzw. działalności pomocniczej, np. budynki biurowe. Przykładowo, Spółka pragnie przywołać następujące pisma:

Mając na uwadze powyższe, jeśli organy podatkowe nie kwestionują prawa do uznania za koszt kwalifikowany wydatków poniesionych na wybudowanie (i) budynków częściowo niewykorzystywanych do działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, objętej zezwoleniem, (ii) budynków służących bezpośrednio realizacji działalności pomocniczej / funkcji dodatkowych i uzupełniających w stosunku do głównej działalności, to tym bardziej Spółka nie dostrzega przeciwwskazań do potraktowania wydatków na budowę oraz wyposażenie Centrum Szkoleniowego jako kosztów kwalifikowanych.

Zatem, skoro wydatki, które zostaną poniesione przez Spółkę na wybudowanie oraz wyposażenie Centrum Szkoleniowego, które będzie służyć prowadzonej przez Spółkę działalności na terenie SSE w sposób opisany powyżej i skoro będą spełniać pozostałe warunki określone w § 6 rozporządzenia, to będą one mogły zostać uznane za koszty kwalifikowane stanowiące podstawę kalkulacji limitu przysługującej Spółce pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Reasumując, zdaniem Spółki, wydatki, które zostaną poniesione przez Nią na budowę oraz wyposażenie Centrum Szkoleniowego na terenie SSE (w okresie obowiązywania Zezwolenia), będą mogły zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych inwestycji realizowanej w ramach Zezwolenia, o których mowa w § 6 Rozporządzenia. W związku z powyższym, wydatki te będą mogły zostać uwzględnione przez Spółkę w kalkulacji w wysokości limitu przysługującej Jej pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Spółki, także wydatki, które zostaną poniesione przez Nią na budowę oraz wyposażenie Stołówki, której powstanie będzie stanowić kontynuację inwestycji prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE w ramach Zezwolenia, należy uznać za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, o których mowa w § 6 Rozporządzenia. W związku z powyższym, wydatki te będą mogły zostać uwzględnione w kalkulacji limitu pomocy publicznej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego Spółce na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka pragnie wskazać, iż powołane przez Nią w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania nr 1 przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz Rozporządzenie znajdują zastosowanie także w odniesieniu do uzasadnienia stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2. Z tego powodu przepisy te nie zostały zacytowane ponownie.

Jak zostało wskazane powyżej, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną uznaje się koszty inwestycji poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy m.in. na zakup, wytworzenie we własnym zakresie, rozbudowę lub modernizację środków trwałych.

W opinii Spółki, także wydatki, które zostaną przez Nią poniesione na wybudowanie oraz wyposażenie Stołówki spełniać będą przesłanki do uznania ich za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną (koszty kwalifikowane), gdyż będą spełniać warunki określona w § 6 Rozporządzenia.

Spółka pragnie w tym miejscu podkreślić, iż wydatki inwestycyjne, aby mogły zostać uznane za koszty kwalifikowane w świetle § 6 Rozporządzenia powinny:

Jeżeli więc wydatki inwestycyjne, które zostaną poniesione przez Spółkę na budowę (oraz wyposażenie) Stołówki będą spełniać powyższe warunki, będą one mogły, zdaniem Spółki, zostać uznane za koszty kwalifikowane.

Prawidłowość takiego sposobu rozumienia interpretowanych przepisów znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo: nr IBPBI/2/423-948/09/AM z dnia 10 listopada 2009 r., nr IBPBI/2/423-217/09/AM z dnia 7 maja 2009 r., nr ILPB3/423-432/08-3/HS z dnia 7 października 2008 r., nr IP-PB3-423-428/07-3/KB z dnia 4 lutego 2008 r.

Zdaniem Spółki, wyżej wymienione warunki decydujące o możliwości uznania wydatków inwestycyjnych za koszty kwalifikowane w rozumieniu § 6 Rozporządzenia powinny zostać uznane za spełnione w odniesieniu do wydatków, które zostaną poniesione przez Spółkę w związku z kontynuacją realizacji inwestycji na terenie SSE w ramach Zezwolenia polegającej w szczególności na przyszłej budowie Stołówki.

Spółka pragnie w tym miejscu podkreślić, iż poniesienie przez Nią przedmiotowych wydatków będzie stanowić kontynuację przedsięwzięcia inwestycyjnego realizowanego przez Spółkę na terenie SSE poprzez dokonanie rozbudowy zakładu produkcyjnego Spółki o dodatkowy obiekt funkcjonalny przeznaczony dla pracowników, tj. Stołówkę. Spółka pragnie wskazać, iż w Jej opinii, budowa Stołówki może pozytywnie wpłynąć na zwiększenie jakości i wydajność pracy świadczonej przez pracowników. Dodatkowo, Stołówka powinna być postrzegana jako obiekt nierozerwalnie związany z działalnością Spółki określoną w Zezwoleniu, jako jeden z obiektów zaplecza socjalnego dla zakładu produkcyjnego.

W opinii Spółki, rozbudowa zakładu o Stołówkę powinna być postrzegana jako konieczna inwestycja z ekonomicznego punktu widzenia - Spółka pragnie zapewnić odpowiedni komfort pracy swoim pracownikom, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w zwiększeniu efektywności ich pracy, a w konsekwencji poprawić działanie przedsiębiorstwa jako całości.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, że organy podatkowe w wydawanych przez nich interpretacjach nie kwestionują możliwości uznania za koszty kwalifikowane wydatków poniesionych w związku z zakupem / wytworzeniem środków trwałych, które będą generowały przychody z działalności nieobjętej Zezwoleniem, bądź które będą służyć tzw. działalności pomocniczej, np. budynki biurowe. Przykładowo, Spółka pragnie przywołać następujące pisma:

Mając na uwadze powyższe, gdzie organy podatkowe nie kwestionują prawa do uznania za koszt kwalifikowany wydatków poniesionych na wybudowanie (i) budynków częściowo niewykorzystywanych do działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, objętej zezwoleniem, (ii) budynków służących bezpośrednio realizacji działalności pomocniczej / funkcji dodatkowych i uzupełniających w stosunku do głównej działalności, to Spółka również nie dostrzega przeciwwskazań do potraktowania wydatków na budowę oraz wyposażenie Stołówki jako kosztów kwalifikowanych.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, wydatki, które zostaną poniesione przez Nią na wybudowanie oraz wyposażenie Stołówki na terenie SSE w okresie obowiązywania Zezwolenia będą mogły zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych inwestycji realizowanej ramach Zezwolenia, o których mowa w § 6 Rozporządzenia. W związku z powyższym, wydatki te będą mogły zostać uwzględnione przez Spółkę w kalkulacji wysokości limitu przysługującej Jej pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia wydatków na budowę oraz wyposażenie Centrum Szkolenia Zawodowego (Centrum Szkoleniowego) do kosztów kwalifikowanych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, iż wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, iż zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko tych dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

W przedmiotowej sprawie, Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 12 października 2005 r. Spółka działa głównie w branży produkcji i obróbki wyrobów metalowych dla przemysłu elektromaszynowego oraz motoryzacyjnego.

Zezwolenie zostało Spółce udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

XXVIII. Metale - dział 27 PKWiU z wyłączeniem kategorii: 27.1, 27.2, 27.3,

XXXIII. Chemikalia, wyroby chemiczne i włókna sztuczne - dział 24 PKWiU,

XXXVII. Urządzenia oraz instrumenty medyczne, precyzyjne i optyczne, zegary i zegarki - dział 33 PKWiU,

XXXVIII. Sprzęt sportowy pozostały - dział 35 PKWiU,

XXXIX. Surowce wtórne - dział 37 PKWiU,

XL. Energia elektryczna, gaz, para wodna i gorąca woda, na których produkcję nie jest wymagane posiadanie koncesji zgodnej z prawem energetycznym - dział 40 PKWiU.

Zgodnie z biznes planem stanowiącym załącznik do oferty inwestycyjnej złożonej przez Spółkę w procesie ubiegania się o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, Spółka kontynuuje rozbudowę zakładu produkcyjnego obejmującą zarówno wybudowanie hal produkcyjnych wraz z niezbędną infrastrukturą, nabycie wyspecjalizowanych maszyn i urządzeń produkcyjnych oraz uzupełniających środków trwałych.

W ramach realizacji omawianej inwestycji na terenie SSE, Spółka zamierza dodatkowo ponieść na terenie SSE nakłady, m.in. na budowę hali produkcyjnej w charakterze centrum szkolenia zawodowego dla pracowników Spółki (dalej: Centrum Szkoleniowe) oraz zakup odpowiedniego wyposażenia.

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.), pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

XLI. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6, 7 i 8, lub

XLII. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

W myśl § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części.

Nie jest dopuszczalna pomoc przeznaczona na inwestycje odtworzeniowe (§ 3 ust. 5 ww. rozporządzenia).

Pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników (§ 3 ust. 7 tego rozporządzenia).

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

XLIII. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;

XLIV. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat.

Zgodnie natomiast z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

XLV. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,

XLVI. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Zatem należy podkreślić, iż przepisy rozporządzenia określają jednoznacznie, jakie warunki powinny spełniać koszty inwestycji, aby mogły zostać uznane za wydatki kwalifikowane. Wspomniane regulacje stanowią, iż wydatki kwalifikowane powinny:

XLVII. stanowić koszty inwestycji,

XLVIII. być poniesione po dniu uzyskania Zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,

XLIX. być przeznaczone na konkretne, określone w § 6 ust. 1 pkt 1 oraz 2 cele oraz

L. być zaliczone do wartości początkowej nabywanych przez przedsiębiorcę strefowego środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż zezwolenie Spółki na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie obejmuje swym zakresem prowadzenia działalności szkoleniowej.

Odnosząc zaprezentowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy dotyczące specjalnych stref ekonomicznych oraz treść zezwolenia wydanego Spółce do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż skoro zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej obejmuje swym zakresem enumeratywnie wymienione rodzaje działalności, z których dochód podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to przepis § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej należy interpretować ściśle. Tym samym, tylko wydatki związane z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, poniesione w związku z rodzajem działalności będącej przedmiotem zezwolenia, stanowią wydatki kwalifikowane inwestycji określające wysokość pomocy publicznej przysługującej Spółce. Innymi słowy, nie mogą to być jakiekolwiek wydatki, a tylko te, które spełniają warunki określone w § 6 ww. rozporządzenia, przy czym przesłankę ich poniesienia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy należy rozumieć jako warunkującą Spółce osiąganie przychodów z działalności gospodarczej objętej zezwoleniem, z której dochód wolny będzie od podatku dochodowego od osób prawnych.

Zatem, jeżeli zezwolenie Spółki na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie obejmuje swym zakresem danego przedmiotu działalności (w niniejszym przypadku działalności szkoleniowej), to wydatki poczynione na tę działalność nie będą mogły zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych. Tym samym, wydatki te nie będą mogły zostać uwzględnione przez Spółkę w kalkulacji wysokości limitu przysługującej Jej pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując należy stwierdzić, iż skoro zezwolenie Spółki na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie obejmuje swym zakresem działalności szkoleniowej, to wydatki poniesione na budowę oraz wyposażenie Centrum Szkolenia Zawodowego (Centrum Szkoleniowego) nie kwalifikują się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę pism, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.