ILPB4/423-213/10-3/DS - Odsetki od pożyczek udzielanych spółce powiązanej - skutki podatkowe w CIT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2010 r. (data wpływu 24 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą przez spółkę komandytową odsetek od pożyczki udzielonej przez wspólnika tej spółki (Wnioskodawcę) jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej przychodów podatkowych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów.

W dniu 24 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą przez spółkę komandytową odsetek od pożyczki udzielonej przez wspólnika tej spółki (Wnioskodawcę).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką holdingową świadczącą usługi na rzecz spółek zależnych. Spółki, w których Wnioskodawca posiada udziały i na rzecz których świadczy usługi są zarówno spółkami kapitałowymi, jak i w jednym przypadku spółką osobową.

Przedmiot działalności Wnioskodawcy obejmuje m.in.:

* działalność holdingów finansowych;

* działalność trustów, funduszów i podobnych instytucji finansowych;

* leasing finansowy;

* pozostałe formy udzielania kredytów;

* pozostałą finansową działalność usługową, gdzieindziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych;

* pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony powyżej przedmiot działalności Wnioskodawcy, zapewnia On finansowanie prowadzonej przez podmioty zależne aktywności gospodarczej. Finansowanie przyjmuje różne formy, w tym udzielanie pożyczek lub nabywanie dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez spółki zależne (weksli, obligacji).

Z tytułu świadczonych usług finansowych, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie (w postaci odsetek od udzielanych pożyczek lub oprocentowania dłużnych papierów wartościowych). Wynagrodzenie ustalane jest na poziomie rynkowym.

Jak zostało wskazane powyżej, spółki, które są beneficjentami usług finansowych świadczonych przez Wnioskodawcę są podmiotami, w których Wnioskodawca jest wspólnikiem / udziałowcem (co do zasady większościowym).

Wnioskodawca poza obecnie zawartymi umowami pożyczek i umowami finansowania w innych formach, planuje również w przyszłości zawierać z podmiotami zależnymi kolejne umowy finansowania w postaci pożyczek, bądź nabywania dłużnych papierów wartościowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane od zależnej spółki osobowej odsetki oraz wynagrodzenie z tytułu wykupu dłużnych papierów wartościowych stanowią przychód podatkowy Wnioskodawcy w dacie ich otrzymania oraz jednocześnie w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w danej spółce osobowej stanowią koszt uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług finansowania nie zostało wyłączone z przychodów podlegających opodatkowaniu na mocy art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednak wskazać, iż na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Biorąc pod uwagę, że finansowanie działalności spółek zależnych stanowi część działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, odsetki z tytułu udzielonych pożyczek, oprocentowanie dłużnych papierów wartościowych stanowią przychody Wnioskodawcy podlegające opodatkowaniu, jednak dopiero w momencie ich otrzymania.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W odniesieniu natomiast do kosztów uzyskania przychodów, biorąc pod uwagę, iż spółki osobowe nie są podatnikami podatku dochodowego, podmiotami tymi są wspólnicy tych spółek - dochody osiągnięte w spółce osobowej są w istocie dochodami wspólników.

Zasada rozliczania przedmiotowych dochodów została wskazana w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższa regulacja stanowi, iż przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. w przypadku braku przeciwnego dochodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe.

Analogiczne zasady do wskazanych powyżej regulacji, zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. ustawy, stosuje się w również do rozliczania kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W opinii Wnioskodawcy, uiszczane odsetki z tytułu finansowania przeznaczonego na prowadzenie w ramach danej spółki działalności gospodarczej spełniają przesłankę, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - istnieje związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy ich uiszczeniem a osiąganymi przychodami.

Jedynym ograniczeniem ujmowania przedmiotowych odsetek, jako kosztów uzyskania przychodów, wskazanym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest pkt 11 tego artykułu, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji nie znajdą zastosowania inne wyłączenia wskazane w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powyższym przepisem, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodu odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów.

W opinii Wnioskodawcy, literalna wykładnia (która ma pierwszeństwo stosowania w przypadku wykładni przepisów prawa podatkowego) wskazuje, iż pojęcie kapitału na gruncie przytoczonego przepisu należy odnieść do pojęcia składnika mienia wniesionego do spółki osobowej.

Biorąc pod uwagę powyższe, przez pojęcie własnego kapitału włożonego w źródło przychodów mieści się wyłącznie wkład do spółki osobowej. Przedmiotowa regulacja, w ocenie Wnioskodawcy, stanowi przepis analogiczny do artykułu w odniesieniu do dopłat wnoszonych przez wspólników w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - dopłaty te również nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, mogą jednak podlegać oprocentowaniu, które także podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 13a oraz 53 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). w zakresie zaś spółek osobowych, wniesienie kapitału własnego następuje z chwilą zawarcia umowy o jej utworzeniu. w konsekwencji wniesienia wkładu, wspólnik spółki osobowej jest uprawniony, na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, do żądania corocznego wypłacenia odsetek w wysokości 5% od swojego udziału kapitałowego, nawet gdy spółka poniosła stratę (zgodnie z art. 53 Kodeksu spółek handlowych).

W świetle powyższego, wyłączenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy wyłącznie odsetek naliczanych od udziału kapitałowego (wysokości wkładu) w spółce osobowej.

Natomiast, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku czynności udzielenia pożyczki, która z uwagi na swój charakter podlega zwrotowi wraz z należnymi odsetkami, przedmiotowe ograniczenie nie będzie miało zastosowania. Pożyczka udzielona spółce nie stanowi bowiem wniesionego wkładu, a jest jedynie stosunkiem zobowiązaniowym. Ponadto, jak zostało wskazane powyżej, regulacje w zakresie przedmiotu wkładu zostały wskazane w Kodeksie spółek handlowych. Podsumowując, aby dane świadczenie mogło być zatem traktowane jako wkład musi być wskazane, jako taki w umowie spółki (która w przypadku spółek komandytowych, komandytowo - akcyjnych pod rygorem nieważności musi mieć formę aktu notarialnego). Tym samym, nie jest uprawnione domniemanie, iż umowa finansowania - na przykład w formie pożyczki, jest zmianą umowy spółki w zakresie wniesionych wkładów - ponieważ tak nie stanowi, a ponadto nie została zawarta w odpowiedniej formie, zaś odpowiednia zmiana nie została zgłoszona do sądu rejestrowego.

Należy również podkreślić, iż spółka osobowa (będąca beneficjentami finansowania zapewnianego przez Wnioskodawcę) nie są źródłem przychodów z tytułu przedmiotowych odsetek. Tym źródłem jest natomiast działalność gospodarcza Wnioskodawcy, w ramach której udzielone zostało finansowanie. Jak zostało bowiem wskazane w stanie faktycznym, jednym z przedmiotów działalności Wnioskodawcy jest działalność finansowa.

Wnioskodawca podkreśla, iż również wykładnia celowościowa analizowanego przepisu wskazuje, iż w analizowanej sytuacji wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma zastosowania w przedmiotowej sytuacji. Biorąc pod uwagę fakt, iż spółki osobowe nie są podatnikami podatku dochodowego, ich wspólnicy na mocy powyższego przepisu nie mogą, jako koszty uzyskania przychodów ujmować kosztów z tytułu świadczeń wykonywanych na rzecz spółki osobowej, czyli w istocie na rzecz samych siebie. Powyższe znajduje jednak uzasadnienie, w sytuacji gdy również przychody z tytułu przedmiotowych świadczeń nie są rozpoznawane dla celów podatkowych. w takiej sytuacji, świadczenia wspólnika na rzecz spółki osobowej są dla niego neutralne z punktu widzenia podatkowego.

W sytuacji jednak, gdy Wnioskodawca, zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w pytaniu nr 1, ujmuje jako podlegające opodatkowaniu przychody z tytułu odsetek od udzielonych zależnej spółce osobowej pożyczek oraz przychody z tytułu wykupu dłużnych papierów wartościowych, zdaniem Wnioskodawcy, jest On wówczas uprawniony do rozpoznania również kosztu uzyskania przychodu i tego tytułu. w przeciwnym razie, brak symetrii w analizowanej sytuacji prowadziłby do podwójnego opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca podkreśla jednocześnie, iż z chwilą implementacji regulacji wskazanych w Kodeksie spółek handlowych, w szczególności tych wskazujących, iż spółki osobowe wskazane w ww. Kodeksie posiadają własny majątek (mimo, iż nie są podmiotami podatku dochodowego), uiszczane przez spółki odsetki stanowią realny koszt tych spółek - niezaprzeczalnie wpływają na zmniejszenie majątku danej spółki. Biorąc pod uwagę powyższe, obecnie zasadnym, zdaniem Wnioskodawcy, jest rozpoznawanie dla celów podatkowych przez wspólnika spółki osobowej zarówno przychodów i kosztów podatkowych w tym zakresie. Przed wprowadzeniem wskazanych przepisów Kodeksu spółek handlowych, uzasadnienie znajdowało stanowisko, zgodnie z którym brak było konieczności rozpoznawania przychodu i jednocześnie wspólnik nie rozpoznawał kosztu - odsetek, które były w istocie uiszczane z majątku własnego wspólnika - świadczenie dla samego siebie.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, odsetki z tytułu finansowania działalności zależnej spółki osobowej, jako wykazujące związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy osiąganymi przez Wnioskodawcę przychodami z tytułu działalności spółki osobowej oraz niewymienione w negatywnym katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów stanowią koszty podatkowe w proporcji odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w danej spółce.

Wnioskodawca podkreśla, iż prezentowane powyżej stanowisko znalazło potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej dotyczącej analogicznego stanu faktycznego wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 listopada 2008 r. (sygn. IPPB3/423-998/08-2/MK).

Podsumowując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, odsetki oraz wynagrodzenie z tytułu wykupu dłużnych papierów wartościowych otrzymane przez Wnioskodawcę, a uiszczone przez zależną spółkę osobową, stanowią przychód podatkowy Wnioskodawcy w dacie ich otrzymania oraz jednocześnie w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w danej spółce stanowią koszt uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie wskazanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą przez spółkę komandytową odsetek od pożyczki udzielonej przez wspólnika tej spółki (Wnioskodawcę) uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej przychodów podatkowych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przepisy ustawy mają zastosowanie do osób prawnych, spółek kapitałowych w organizacji oraz do jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej.

W myśl przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka osobowa jest spółką handlową nieposiadającą osobowości prawnej.

Stosownie do art. 8 § 1 tego Kodeksu, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (§ 2 tegoż artykułu).

Spółki osobowe prawa handlowego nie posiadają podmiotowości prawnopodatkowej, a zatem dla celów podatkowych są "transparentne". Natomiast z punktu widzenia prawa podatkowego obowiązanymi do zapłaty podatku od osiąganych przez nie dochodów (podatnikami) są jej poszczególni wspólnicy. z tego też względu, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych, a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, należy rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie oznacza to jednak, że dochody przez nią uzyskiwane są wyłączone spod opodatkowania podatkiem dochodowym. Należy bowiem zwrócić uwagę, że na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 5 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Z powyższej regulacji wynika, że przychód wspólnika z udziału w spółce osobowej, jak i koszty uzyskania tego przychodu ustala się stosownie do posiadanego przezeń udziału. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w żadnym z pozostałych artykułów nie reguluje zasad opodatkowania udziałów w spółce niebędącej osobą prawną.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przepis ten wskazuje, że przychód podatkowy u podatnika rozpoznawany jest wg zasady kasowej, tj. w momencie faktycznego otrzymania.

Do przychodów, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów),

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się także kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż przychód stanowią jedynie te odsetki, które zostaną faktycznie otrzymane.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów.

Z sytuacją, w której podatnik uzyskuje odsetki od własnego kapitału włożonego w źródło przychodów mamy do czynienia przede wszystkim w dwóch przypadkach, a mianowicie gdy:

* podatnik będący wspólnikiem spółki osobowej udziela tej spółce pożyczki (w tym również nabywa wyemitowane przez spółkę osobową dłużne papiery wartościowe),

* podatnik będący wspólnikiem spółki osobowej otrzymuje odsetki od wkładów lub udziałów wniesionych do spółki jawnej (art. 53 Kodeksu spółek handlowych) lub komandytowej (art. 103 ww. Kodeksu w związku z art. 53 ww. Kodeksu).

Z regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że wypłacone odsetki nie stanowią kosztów uzyskania dla podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, który włożył kapitał w dane źródło przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest spółką holdingową świadczącą usługi na rzecz spółek zależnych. Wśród spółek zależnych, w których Wnioskodawca jest wspólnikiem / posiada udziały i na rzecz których świadczy usługi jest spółka osobowa. Zgodnie z przedmiotem działalności Wnioskodawcy zapewnia On finansowanie prowadzonej przez podmioty zależne aktywności gospodarczej. Finansowanie przyjmuje różne formy, w tym udzielanie pożyczek lub nabywanie dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez spółki zależne (weksli, obligacji). z tytułu świadczonych usług finansowych, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie (w postaci odsetek od udzielanych pożyczek lub oprocentowania dłużnych papierów wartościowych). Wynagrodzenie ustalane jest na poziomie rynkowym. Wnioskodawca poza obecnie zawartymi umowami pożyczek i umowami finansowania w innych formach, planuje również w przyszłości zawierać z podmiotami zależnymi kolejne umowy finansowania w postaci pożyczek, bądź nabywania dłużnych papierów wartościowych.

Zatem odsetki, które spółka osobowa płaci pożyczkodawcy (Spółce) będą:

* z jednej strony przychodami dla pożyczkodawcy (Spółki) w związku z udzielaniem pożyczek, bądź nabywaniem dłużnych papierów wartościowych,

* i jednocześnie - w związku z przyjętym dla celów podatku dochodowego (art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) sposobem rozliczania przychodów i kosztów - odsetki od pożyczek bądź oprocentowanie dłużnych papierów wartościowych są traktowane jako koszt podatkowy u wspólników w wysokości odpowiadającej ich udziałom w spółce osobowej.

Jednakże, na mocy art. 16 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca będący osobą prawną jako podmiot udzielający pożyczki bądź nabywający dłużne papiery wartościowe, nie może przedmiotowych odsetek / oprocentowania zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów, gdyż stanowią one odsetki / oprocentowanie od własnego kapitału (w tym wypadku pożyczki i dłużnych papierów wartościowych) włożonych przez Wnioskodawcę w źródło przychodu, którym jest spółka osobowa.

Reasumując powyższe, otrzymane przez Wnioskodawcę odsetki od pożyczki bądź oprocentowanie od dłużnych papierów wartościowych, stanowią - w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - przychód podatkowy w dacie ich otrzymania.

Natomiast, kwoty wypłaconych przez spółkę osobową odsetek od udzielonej pożyczki bądź oprocentowania dłużnych papierów wartościowych w części przypadającej na udział Wnioskodawcy w tej spółce nie stanowią - stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - kosztów uzyskania przychodów.

W odniesieniu do powołanego przez Spółkę pisma, stwierdzić należy, że zapadło ono w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie przedstawionego stanu faktycznego wydana została odrębna interpretacja w dniu 21 grudnia 2010 r. nr ILPB4/423-213/10-2/DS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.