ILPB4/423-209/10-3/ŁM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-209/10-3/ŁM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2010 r. (data wpływu 22 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania przychodów bądź kosztów uzyskania przychodów z tytułu różnic kursowych naliczonych wg przepisów o rachunkowości od należności / zobowiązań w części dotyczącej podatku VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem w dniu 20 grudnia 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania przychodów bądź kosztów uzyskania przychodów tytułu różnic kursowych naliczonych wg przepisów o rachunkowości od należności / zobowiązań w części dotyczącej podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zamierza rozliczać się z krajowymi kontrahentami w walucie obcej.

Należności lub zobowiązania wynikające z faktur VAT będą płacone w walucie obcej w wartości brutto, tj. łącznie z podatkiem VAT.

Spółka wybrała metodę rachunkową dla celów rozliczania różnic kursowych.

Spółka prowadzi rachunkowość i sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej, tj. MSR / MSSF.

Przepisy ustawy o rachunkowości stosuje w zakresie nieuregulowanym przez MSR / MSSF.

W piśmie z dnia 20 grudnia 2010 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka wskazała iż prowadzi rachunkowość i sporządza sprawozdania finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej.

Do ujmowania, wyceny oraz prezentacji aktywów i pasywów w walutach obcych, także procedury przeliczania transakcji dokonywanych w walutach obcych stosuje MSR 21 skutki zmian kursów wymiany walut obcych.

Zgodnie ze standardem, transakcja w walucie obcej jest transakcją, która wymaga uregulowania w walucie obcej.

Dotyczy to między innymi transakcji mających miejsce wówczas gdy jednostka nabywa lub sprzedaje towary i usługi, których cena wyrażona jest w walucie obcej.

Transakcje w walucie obcej początkowo należy ująć w walucie funkcjonalnej stosując do przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej natychmiastowy kurs wymiany waluty funkcjonalnej na walutę obcą, obowiązujący na dzień zawarcia transakcji.

Zgodnie ze standardem takie różnice kursowe ujmuje się w wyniku finansowym.

Różnice kursowe powstające z tytułu rozliczania pozycji pieniężnych po kursach innych niż te, po których zostały przeliczone w momencie ich początkowego ujęcia, należy ujmować w wyniku finansowym okresu, w którym powstają, z wyjątkiem różnic kursowych powstałych na pozycjach pieniężnych, które stanowią część inwestycji netto w jednostce działającej za granicą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy różnice kursowe powstałe przy zapłacie transakcji (należności lub zobowiązań) w części dotyczącej podatku VAT są przychodem lub kosztem podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, tak.

Spółka ustala różnice kursowe w oparciu o przepisy o rachunkowości.

Określenie "przepisy o rachunkowości" użyte w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy nie tylko ustawy o rachunkowości, ale również regulacji MSR / MSSF.

Wg obu regulacji, różnice kursowe powstają przy zapłacie transakcji (należności lub zobowiązań), a więc naliczają się od kwot brutto.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, powstałe przy zapłacie różnice kursowe w części dotyczącej podatku VAT, również są kosztem lub przychodem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1.

art. 15a, albo

2.

przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Natomiast na podstawie art. 9b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

Powyższe podatkowe uregulowania różnic kursowych sprowadzają się do zasady, iż podatnicy, którzy wybrali rachunkową metodę ustalania różnic kursowych, w sposób konsekwentny zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów ich uzyskania ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe. Zatem rozwiązania wynikające z rachunkowości określają skutek w podatku dochodowym związany z różnicami kursowymi. Zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi księgi rachunkowe na podstawie Międzynarodowych Standardów Rachunkowości i Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej oraz ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) w zakresie, który nie został uregulowany w ww. standardach. Spółka ustala różnice kursowe w oparciu o przepisy o rachunkowości. Spółka zamierza rozliczać się z krajowymi kontrahentami w walucie obcej. Należności lub zobowiązania wynikające z faktur VAT będą płacone w walucie obcej w wartości brutto, tj. łącznie z podatkiem VAT.

W tym miejscu należy stwierdzić, iż zagadnienia dotyczące powyższych kwestii regulują przepisy o rachunkowości, do interpretacji których nie jest uprawniony tut. Organ.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast na mocy art. 3 pkt 1 ww. ustawy, przez ustawy podatkowe należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

W związku z powyższym, ustawa o rachunkowości oraz wskazane przez Spółkę międzynarodowe standardy nie stanowią ustaw podatkowych w rozumieniu wskazanych regulacji. Tym samym upoważnienie dyrektorów izb skarbowych do wydawania, w imieniu Ministra Finansów, interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego nie obejmuje przepisów dotyczących rachunkowości, bowiem określają one m.in. zasady rachunkowości oraz sporządzania i badania sprawozdań finansowych.

Spółka w złożonym wniosku stwierdziła, iż: "Zgodnie ze standardem, transakcja w walucie obcej jest transakcją, która wymaga uregulowania w walucie obcej. Dotyczy to między innymi transakcji mających miejsce wówczas gdy jednostka nabywa lub sprzedaje towary i usługi, których cena wyrażona jest w walucie obcej. (...) Zgodnie ze standardem takie różnice kursowe ujmuje się w wyniku finansowym".

Reasumując, skoro powstałe przy zapłacie transakcji (należności lub zobowiązań) różnice w części dotyczącej podatku VAT stanowią różnice kursowe w świetle przepisów o rachunkowości oraz fakt ten zostanie potwierdzony oceną sprawozdania finansowego dokonana przez podmiot uprawniony do jego badania, to - stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - stanowią je również w ujęciu podatkowym, zwiększając tym samym przychody Spółki, bądź koszty ich uzyskania.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl