ILPB4/423-204/10-2/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010 r. (data wpływu 20 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu otrzymanych odszkodowań za szkody:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej działalności zwolnionej z opodatkowania,

* prawidłowe - w części dotyczącej działalności opodatkowanej.

W dniu 20 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* przychodów z tytułu otrzymanych odszkodowań za szkody,

* podziału kosztów uiszczanych składek ubezpieczeniowych na działalność opodatkowaną i zwolnioną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa) na podstawie Zezwolenia z dnia 4 listopada 2005 r. (dalej: Zezwolenie).

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja substancji chemicznych wykorzystywanych w branżach, takich jak: tworzywa sztuczne, przemysł kosmetyczny, chemia gospodarcza i przemysłowa, przemysł budowlany oraz tekstylny.

Wskazana powyżej działalność podstawowa Spółki została objęta zakresem Zezwolenia. w konsekwencji, Spółka korzysta ze zwolnienia podatkowego w zakresie dochodów uzyskanych z powyższej działalności prowadzonej na terenie Strefy, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, dalej: "ustawa o CIT").

Spółka uzyskuje również dochody z działalności nie objętej zakresem Zezwolenia, które podlegają, opodatkowaniu na zasadach ogólnych, określonych w ustawie o CIT.

W związku z powyższym, Spółka ustala odrębnie dochód z działalności podlegającej opodatkowaniu oraz dochód z działalności zwolnionej, dokonując odpowiedniej alokacji przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów na wynik z działalności opodatkowanej oraz zwolnionej.

Zasadnicza część aktywów trwałych - w szczególności budynków, budowli oraz maszyn i urządzeń - wykorzystywanych w prowadzonej przez Spółkę działalności produkcyjnej, zlokalizowana jest na terenie objętym Strefą. Aktywa produkcyjne wykorzystywane do wytwarzania energii elektrycznej w zakładzie pozastrefowym Spółki znajdują się poza obszarem Strefy. Również aktywa trwałe związane z wykonywaniem niektórych funkcji administracyjnych oraz wsparcia technicznego (przykładowo: dział ochrony środowiska, dział zakupów, dział bezpieczeństwa, dział utrzymania ruchu), dotyczących zarówno działalności strefowej, jak i pozastrefowej Spółki zlokalizowane są poza terenem Strefy.

Spółka zawarła z Zakładem Ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia mienia od pożaru i innych zdarzeń losowych (dalej: Umowa). w szczególności, zgodnie z zawartą Umową, ochroną ubezpieczeniową objęte są szkody m.in. w następujących składnikach majątku: budynkach, budowlach, maszynach i urządzeniach, kontenerach wagonowych na wapno, taborze kolejowym i pozostałym wyposażeniu biurowym środkach obrotowych. Poszczególne wskazane powyżej kategorie mienia Spółki objęte są ochroną do wysokości określonej w Umowie sumy ubezpieczenia.

W związku z zawartą Umową, Spółka uiszcza składki ubezpieczeniowe w wysokości uzależnionej od ogólnej sumy ubezpieczenia wskazanej w Umowie. Kwoty uiszczanych składek Spółka rozpoznaje jako koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Poniesione przez Spółkę koszty w tym zakresie Spółka alokuje odpowiednio do wyniku z działalności zwolnionej lub opodatkowanej. Podział ponoszonych przez Spółkę kosztów składek w powyższym zakresie na wynik z działalności strefowej oraz z działalności pozastrefowej dokonywany jest w takiej proporcji, w jakiej pozostają przychody z poszczególnych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W przypadku zaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, Spółka otrzymuje od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie skalkulowane zgodnie z zasadami określonymi w Umowie. w szczególności, kwota odszkodowania ustalana jest na podstawie poniesionych przez Spółkę kosztów odtworzenia uszkodzonych składników majątku trwałego Spółki z uwzględnieniem wartości księgowej brutto poszczególnych składników według stanu na dzień określony w Umowie. Kwota odszkodowania w stosunku do obrotowych składników majątku Spółki ustalana jest w oparciu o ich koszty nabycia lub wytworzenia. w przypadku wystąpienia szkody w składnikach majątku Spółki objętych ochroną ubezpieczeniową, Spółka przedstawia dokumenty zawierające zestawienie poniesionych nakładów związanych z naprawieniem zaistniałych szkód oraz przywróceniem składników majątku do używania.

Poniesione przez Spółkę wydatki w zakresie usunięcia szkód w majątku, powstałych w wyniku zdarzeń losowych, ujmowane są na zleceniach tworzonych w systemie księgowym Spółki. Koszty te obejmują m.in. koszty usług zewnętrznych dotyczących usunięcia szkód oraz koszty materiałów zużytych przy usuwaniu szkód. Tworzone w systemie księgowym zlecenie obejmuje również informacje dotyczące obiektów, których dotyczą realizowane naprawy, wysokości poniesionych kosztów w tym zakresie, niezbędnych do wykonania prac realizowanych poprzez usługi obce, niezbędnych materiałów oraz innych informacji dotyczących realizacji danego zlecenia naprawy. w związku z takim ujęciem w systemie księgowym prowadzonych w Spółce napraw oraz faktem, iż na podstawie przygotowywanych przez Spółkę zleceń można jednoznacznie określić, których składników mienia dotyczyły prace remontowe, Spółka alokuje koszty dotyczące usuwanych szkód do poszczególnych centrów kosztów, których lokalizacja może być jednoznacznie określona jako strefowa lub pozastrefowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją w dniu 20 grudnia 2010 r. nr ILPB4/423-204/10-3/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu otrzymanych odszkodowań za poniesione straty w mieniu produkcyjnym powinny zwiększać wynik z działalności strefowej albo wynik z działalności pozastrefowej, w zależności od tego, czy kwota odszkodowania dotyczy odpowiednio: strat w majątku związanym z prowadzeniem działalności strefowej albo strat w majątku związanym z prowadzeniem pozostałej działalności Spółki.

W szczególności, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami są m.in. otrzymane pieniądze oraz wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Jednocześnie, otrzymane przez podatnika odszkodowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zostały wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, co do zasady, uzyskiwane przez Nią odszkodowania stanowią przychody podatkowe.

Niemniej jednak, w związku z uzyskanym przez Spółkę Zezwoleniem oraz faktem prowadzenia przez Spółkę podstawowej działalności produkcyjnej na terenie SSE, w ocenie Spółki, należy dodatkowo rozważyć, czy uzyskiwane przez Nią przychody z odszkodowań powinny zwiększyć w całości lub częściowo podlegający zwolnieniu dochód z działalności strefowej. Należy bowiem zauważyć, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku dochodowego są, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 4-6 tejże ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Zgodnie z przyjętą wykładnią powyższego przepisu, zwolnieniu podlegają zasadniczo dochody z działalności wskazanej w zezwoleniu, określonej według obowiązującej klasyfikacji statystycznej PKWiU.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, jest ona zobowiązana odrębnie ustalać kwotę dochodu z działalności strefowej, który podlega zwolnieniu oraz kwotę dochodu z pozostałej działalności prowadzonej przez Spółkę, gdyż Spółka prowadzi również działalność, która nie mieści się w klasyfikacjach PKWiU wskazanych w Zezwoleniu. w szczególności, Spółka powinna wyodrębnić z ogólnej kwoty przychodów i kosztów generowanych w związku z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą te kategorie przychodów i kosztów, które dotyczą działalności wskazanej w Zezwoleniu lub pozostałych rodzajów prowadzonej przez Nią działalności. Takie przyporządkowanie poszczególnych kategorii przychodów i kosztów odpowiednio do działalności wskazanej w Zezwoleniu oraz do pozostałej działalności umożliwia prawidłowe ustalenie kwoty wykorzystywanego przez Spółkę w każdym roku podatkowym zwolnienia podatkowego oraz kwotę podstawy opodatkowania.

Przychody z tytułu otrzymywanych przez podatników odszkodowań nie są wynikiem podejmowania szczególnych działań w ramach ich działalności operacyjnej, które można by przyporządkować do odrębnego grupowania PKWiU. w konsekwencji, przychody z odszkodowań w praktyce nie mogą zostać objęte wydawanymi na rzecz podatników zezwoleniami strefowymi, gdyż nie zostały one sklasyfikowane pod odrębnym numerem PKWiU. Również w Zezwoleniu udzielonym Spółce nie wskazano odrębnego źródła przychodów, do którego należałoby przyporządkować uzyskiwane przez Spółkę odszkodowania.

Niemniej jednak, w praktyce, wielokrotnie potwierdzanej przez organy podatkowe, powszechnie akceptowany jest pogląd, że zwolnieniu mogą podlegać obok dochodów z działalności wprost wymienionej w zezwoleniu, również dochody, które powstają nie w wyniku wykonywania działalności operacyjnej bezpośrednio wskazanej w zezwoleniu, lecz pochodzą z innych źródeł, pozostających w oczywistym związku z wykonywaniem podstawowej działalności strefowej. Takie podejście podatnika zostało potwierdzone przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2008 r. nr lP-PB3-423-921/08-2/KB, który zgodził się ze stanowiskiem podatnika w odniesieniu do otrzymywanych przez niego odszkodowań za szkody w majątku, wskazując, iż w zakresie odszkodowań wypłacanych przez ubezpieczycieli z tytułu strat w majątku znajdującym się na terenie strefy, jeżeli majątek znajdował się na terenie strefy i służył celom, do których został zakupiony czy też wytworzony (...) także otrzymane od zakładu ubezpieczeniowego środki pieniężne wynikające z polisy ubezpieczeniowej stanowić będą przychody strefowe.

W świetle tak ugruntowanej praktyki, zdaniem Spółki, stwierdzić można, iż do wyniku z działalności strefowej należy przyporządkować te wszystkie kategorie przychodów i kosztów, które powstają w toku prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie zezwolenia i są nieodłącznie z tą działalnością związane, a nawet stanowią jej efekt uboczny, niezależny od zamierzonych działań podatnika.

W ocenie Spółki, otrzymywane przez Nią odszkodowania w związku z zawarciem Umowy dotyczą w poszczególnych przypadkach strat poniesionych w określonych składnikach majątku, zlokalizowanych na terenie Strefy lub poza terenem Strefy, wykorzystywanych odpowiednio do działalności strefowej lub do działalności pozastrefowej. w związku z tym, Spółka może jednoznacznie określić, czy dana kwota odszkodowania dotyczy składnika majątku wykorzystywanego w działalności strefowej czy też w działalności pozastrefowej. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, odszkodowania wypłacane w związku ze składnikami majątku zlokalizowanymi na terenie Strefy, wykorzystywanymi wyłącznie do wykonywania działalności strefowej powinny stanowić przychód zwiększający wynik z działalności strefowej. w sytuacji natomiast, gdy odszkodowanie dotyczy składnika majątku wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych, przychód w tym zakresie powinien zwiększać wynik z działalności pozastrefowej.

Ponadto, jak Spółka wskazała na wstępie, ponoszone przez Nią koszty przywrócenia składników majątku do używania są odpowiednio alokowane do wyniku z działalności strefowej lub do wyniku z działalności pozastrefowej, w zależności od tego, których składników majątku dotyczą prace remontowo - naprawcze w zakresie szkód w majątku spowodowanych zdarzeniami losowymi.

Zważywszy zatem, iż (i) kwota odszkodowania kalkulowana jest w oparciu o poniesione wydatki w zakresie naprawy składników majątku, które uległy zniszczeniu w wyniku zdarzeń losowych (ii) koszty te w ewidencji księgowej Spółki odnoszone są na zlecenia, a w ramach poszczególnych zleceń przyporządkowywana do centrów kosztów zlokalizowanych w SSE lub poza SSE (w zależności od lokalizacji składników majątku podlegających naprawie), otrzymane przez Spółkę kwoty odszkodowania można, w ocenie Spółki, jednoznacznie przyporządkować do określonego centrum kosztów zlokalizowanego na terenie SSE lub poza SSE. w konsekwencji, zdaniem Spółki, przychody z tytułu otrzymanych odszkodowań powinny zwiększać wynik z działalności strefowej lub z działalności pozastrefowej w kwotach odpowiadających zaewidencjonowanym kosztom naprawy majątku, który uległ zniszczeniu, odnoszonym na MPK zlokalizowane odpowiednio w SSE lub poza SSE. w ocenie Spółki, taka metoda alokacji kwoty uzyskanych odszkodowań powinna znaleźć zastosowanie w szczególności w sytuacjach, w których dana kwota otrzymanego odszkodowania dotyczy zarówno szkody w składnikach majątku wykorzystywanych w działalności strefowej oraz szkody w innych składnikach majątku wykorzystywanych w działalności pozastrefowej. Metoda ta powinna być również stosowana w odniesieniu do składników majątku wykorzystywanych do wykonywania czynności technicznego wsparcia zarówno w zakresie działalności strefowej, jak i pozastrefowej. w takiej sytuacji, Spółka jest bowiem w stanie określić, jaka część poniesionych kosztów napraw tych składników majątku dotyczyła działalności strefowej, a jaka działalności pozastrefowej (koszty te są odpowiednio księgowane na centrach kosztów zlokalizowanych w Strefie lub poza Strefą), a zatem, w ocenie Spółki, sposób rozpoznawania przychodów z tytułu otrzymywanych przez Spółkę odszkodowań stanowiących rekompensatę poniesionych kosztów napraw powinien być analogiczny.

W podobny sposób Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził prawidłowość podejścia podatnika, zgodnie z którym przychody z tytułu umorzonych zobowiązań powinny zwiększać wynik z działalności strefowej lub z działalności pozastrefowej w takiej części, w jakiej wcześniej kwoty zobowiązań zostały rozpoznane odpowiednio jako koszty działalności strefowej lub koszty działalności pozastrefowej: (...) stwierdzić należy, że przychód powstały w wyniku umorzenia zobowiązań stanowi w części przychód strefowy, tj. w wysokości zaliczonych uprzednio wydatków do kosztów strefowych. Natomiast umorzone zobowiązanie w części dotyczącej kosztów pozastrefowych wpływa na dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dają natomiast podatnikowi prawa do ustalania w tym zakresie proporcji. Mając jednak na uwadze, iż skutek podatkowy obu rozwiązań jest taki sam, uznano stanowisko Spółki za prawidłowe (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 listopada 2009 r. nr IBPBI/2/423-942/09/AM).

W ocenie Spółki, zgodnie z zaprezentowanym powyżej stanowiskiem organu podatkowego, w sytuacji, w której kwota zrealizowanego przez podatnika przychodu jest bezpośrednio pochodną kwoty wcześniej rozpoznanego kosztu, przy czym koszt ten był jednoznacznie przyporządkowany do działalności strefowej lub do działalności pozastrefowej, wówczas również ta kwota przychodu powinna zostać alokowana w sposób analogiczny odpowiednio do wyniku z działalności strefowej lub z działalności pozastrefowej. Wydaje się zatem, iż w praktyce akceptowalny jest pogląd, że przychody będące pochodną wcześniej rozpoznanych kosztów uzyskania przychodów powinny być alokowane w sposób analogiczny do tych kosztów, natomiast nie jest akceptowany pogląd, zgodnie z którym możliwa byłaby alokacja przychodów do wyniku z działalności zwolnionej oraz do wyniku z działalności opodatkowanej w takiej proporcji, w jakiej pozostają poszczególne kategorie przychodów w ogólnej kwocie przychodów.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, przychody z tytułu otrzymanych odszkodowań za utracone zyski powinny zwiększać jej wynik z działalności strefowej w tej części, w której odszkodowania te dotyczą kosztów napraw składników majątku rozpoznanych jako koszty działalności strefowej Spółki. Pozostała część otrzymywanych przez Spółkę odszkodowań, dotycząca kosztów napraw składników majątku wcześniej rozpoznanych jako koszty działalności pozastrefowej, powinny natomiast zwiększać wynik z działalności pozastrefowej. Dodatkowo, w sytuacji, w której kwota otrzymanego przez Spółkę odszkodowania dotyczy składnika majątku dotyczącego wyłącznie działalności strefowej lub działalności pozastrefowej, przychód z tytułu takiego odszkodowania powinien w całości zwiększać odpowiednio wynik z działalności strefowej lub wynik z działalności pozastrefowej.

Reasumując powyższe rozważania, Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska w zakresie pytania nr 2 wyrażonego w powyższej argumentacji.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej, Spółka potwierdza, że w niniejszej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie kontrolne organu kontroli skarbowej, ani w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej działalności zwolnionej z opodatkowania,

* prawidłowe - w części dotyczącej działalności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, iż wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, iż zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko tych dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

W przedmiotowej sprawie, Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki, objętym zakresem zezwolenia, jest produkcja substancji chemicznych wykorzystywanych w branżach, takich jak: tworzywa sztuczne, przemysł kosmetyczny, chemia gospodarcza i przemysłowa, przemysł budowlany oraz tekstylny. Spółka uzyskuje również dochody z działalności nie objętej zakresem Zezwolenia, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Spółka zawarła z Zakładem Ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia mienia od pożaru i innych zdarzeń losowych. w przypadku zaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, Spółka otrzymuje od Zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie skalkulowane zgodnie z zasadami określonymi w Umowie.

Zatem, w przypadku zaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową Spółka uzyskuje przychód z tytułu odszkodowania, tj. z działalności niewymienionej w zezwoleniu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż zezwolenie Spółki na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie obejmuje swym zakresem otrzymanego przez Spółkę odszkodowania z tytułu zaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową. Zatem, przychód uzyskany przez Spółkę z tego tytułu nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, przedmiotowe odszkodowanie w całości stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.