ILPB4/423-187/13-3/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad amortyzacji środka trwałego (kombajnu) i jego ulepszenia wykorzystywanego sezonowo w pierwszym roku podatkowym i w latach następnych (zdarzenie przyszłe) - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* zasad amortyzacji środka trwałego (siewnika) wykorzystywanego sezonowo w pierwszym roku podatkowym (stan faktyczny),

* zasad amortyzacji środka trwałego (kombajnu) i jego ulepszenia wykorzystywanego sezonowo w pierwszym roku podatkowym i w latach następnych (zdarzenie przyszłe).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

W miesiącu czerwcu 2013 r. w ramach prowadzonej działalności zostanie zakupiony przez Spółkę kombajn zbożowy "A", który do użytkowania zostanie przyjęty w tym samym miesiącu. Planowana wartość zakupu środka trwałego wyniesie 1.090.000,00.

Kombajn wykorzystywany będzie w sezonie zbioru zbóż w miesiącach: lipiec - sierpień oraz w sezonie zbioru kukurydzy w miesiącach: październik - listopad, czyli przez 4 miesiące w roku.

Z tego powodu przyjęto zasadę naliczenia amortyzacji środka trwałego, stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, sezonowo w miesiącach jego wykorzystywania. Odpis amortyzacyjny będzie naliczany przy zastosowaniu metody degresywnej, zgodnie z art. 16k ust. 1.

W miesiącu wrześniu 2013 r. Spółka zakupi przystawkę do zbioru kukurydzy, która zostanie zamontowana do kombajnu "A" - nastąpi ulepszenie środka trwałego o planowaną kwotę 160.000,00. Przyjęcie przystawki do użytkowania nastąpi w miesiącu wrześniu 2013 r., czyli kombajn zostania ulepszony w tym miesiącu.

W związku z powyższym, w 2013 r. (w pierwszym roku użytkowania) Spółka ustali odpisy amortyzacyjne w niżej podany sposób:

* wartość początkowa środka trwałego x stawka rocznej amortyzacji x 2 wg metody degresywnej = roczna kwota odpisu amortyzacyjnego (kombajn "A")

1.090.000,00 x (14% x 2) = 305.200,00

* roczna kwota odpisów amortyzacyjnych: 4 miesiące w sezonie (ilość miesięcy wykorzystywania środka trwałego) = miesięczny odpis amortyzacyjny w sezonie

305.200,00: 4 m-ce = 76.300,00.

Ulepszenie kombajnu poprzez zamontowanie przystawki spowoduje zwiększenie wartości początkowej kombajnu o planowaną kwotę 160.000,00 od miesiąca września 2013 r., czyli odpisy amortyzacyjne będą dokonywane od zwiększonej wartości początkowej za miesiące październik - listopad 2013 r.

W związku z powyższym, Spółka ustali amortyzację ulepszonego kombajnu (kombajn + przystawka) w niżej podany sposób:

* wartość początkowa ulepszonego środka trwałego x stawka rocznej amortyzacji x 2 wg metody degresywnej = roczna kwota odpisu amortyzacyjnego

1.090.000,00 + 160.000,00 = 1.250.000,00 x (14% x 2) = 350.000,00

* roczna kwota odpisów amortyzacyjnych: 4 m-ce w sezonie (ilość miesięcy wykorzystywania środka trwałego) = miesięczny odpis amortyzacyjny w sezonie

350.000,00: 4 m-ce = 87.500,00.

W 2013 r. Spółka (w pierwszym roku) zaliczy w koszty podatkowe odpisy amortyzacyjne:

* miesiące w sezonie lipiec - sierpień (1.090.000,00 x 28%: 4 m-ce) = 76.300,00 x 2 m-ce = 152.600,00

* m-ce w sezonie październik - listopad (1.250.000,00 x 28%: 4 m-ce) = 87.500,00 x 2 m-ce = 175.000,00.

Ogółem odpis z tytułu wykorzystywania środka trwałego (w pierwszym roku) w okresie sezonu w 2013 r. wynosić będzie (152.6000,00 + 175.000,00) = 327.600,00, ze względu na to, że środek trwały został zakupiony i oddany do użytkowania przed sezonem (kombajn) oraz nastąpiło ulepszenie kombajnu o przystawkę w trakcie sezonu.

W 2014 r. Spółka naliczać będzie amortyzację od ulepszonego kombajnu w następujący sposób:

* wartość początkowa środka trwałego - minus odpis amortyzacyjny za 2013 r. x stawka amortyzacyjna x 2 wg metody degresywnej = roczna kwota odpisów amortyzacyjnych

1.250.000,00 - 327.600,00 = 922.400,00 x (14 x 2) = 258.272,00

* roczna kwota odpisów amortyzacyjnych: 4 m-ce (ilość miesięcy wykorzystywania środka trwałego) = miesięczny odpis w sezonie

258.272,00: 4 m-ce = 64.568,00

W następnych latach Spółka będzie naliczała amortyzację od środka trwałego metodą degresywną aż do momentu, w którym odpis liczony metodą degresywną byłby niższy od liczonego metodą liniową aż do całkowitego zamortyzowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka prawidłowo ustaliła przyszłą kwotę amortyzacji rocznej i miesięcznej od kombajnu i ulepszenia kombajnu w pierwszym roku użytkowania, biorąc pod uwagę fakt, że środek trwały zostanie oddany do użytkowania w trakcie roku podatkowego przed sezonem, a ulepszenie nastąpi w trakcie trwania sezonu (sezon trwać będzie 4 miesiące w roku VII - VIII, X - XI/2013).

2. Czy Spółka amortyzację od ulepszenia (przystawka do kukurydzy) w pierwszym roku powinna wyliczyć tylko za okres X - XI/2013 r. (wartość przystawki x 14% x 2 podzielić przez dwa miesiące w sezonie zbioru kukurydzy i dodać wyliczoną wartość amortyzacji liczoną od kombajnu przed ulepszeniem za m-ce X - Xl /2013).

3. Czy Spółka prawidłowo ustaliła zasady naliczania amortyzacji ulepszonego kombajnu na 2014 r. i przyszłe lata - do całkowitego zamortyzowania środka trwałego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka rozpocznie amortyzację kombajnu (planowany zakup i wprowadzenie do użytkowania - miesiąc czerwiec 2013 r.) od miesiąca lipca 2013 r., czyli od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały zostanie wprowadzony do użytkowania, a zakończy w miesiącu listopadzie 2013 r. - w miesiącu, w którym zakończy się sezon.

Spółka będzie stosowała amortyzację wg metody degresywnej - art. 16k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według art. 16h ust. 1 pkt 3 tej ustawy, Spółka wybierze sposób dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych używanych sezonowo - dzieląc roczna kwotę odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie.

Ze względu na to, że kombajn będzie wykorzystywany przez 4 miesiące w każdym roku działalności (VII - VIII i X - XI), gdyż wynika to z okresu usługowego zbioru zbóż i kukurydzy przez Spółkę.

Ze względu na planowane ulepszenie kombajnu w miesiącu IX/2013 poprzez zakup i zamontowanie przystawki do zbioru kukurydzy, Spółka od miesiąca września 2013 r. powiększy wartość początkową środka trwałego, zgodnie z art. 16g ust. 13 i począwszy od października 2013 r. odpis amortyzacyjny wg metody degresywnej będzie dokonywany od zwiększonej wartości ze względu na to, że ulepszenie nastąpi w pierwszym roku podatkowym jego używania.

Spółka uważa, że ustalona przez Nią przed rozpoczęciem amortyzacji planowanego zakupu kombajnu i jego ulepszenie w trakcie roku podatkowego (wykorzystywanego w sezonie) roczna kwota odpisów amortyzacyjnych będzie stała, natomiast miesięczny odpis amortyzacyjny (stanowiący koszt uzyskania przychodów) uzależniony będzie od liczby miesięcy w sezonie, w których środek trwały - kombajn (przyjęty przed sezonem) + ulepszenie (w trakcie sezonu) będzie wykorzystywany.

Spółka uważa również, że zgodnie z art. 16k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka prawidłowo ustaliła na lata 2014 i dalsze - sposób naliczenia amortyzacji od ulepszonego kombajnu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Co do zasady, wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów, chyba że dochodzi do odpłatnego zbycia tych wartości (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Wydatki te mogą być odniesione w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami podatkowymi (art. 15 ust. 6 wskazanej ustawy).

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacja jest szczególnym sposobem uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wydatków na środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

Przepis art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 16d ust. 2 zdanie pierwsze omawianej ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie więc z generalną zasadą, podatnik rozpoczyna dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej danego składnika majątkowego począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten składnik wprowadził do ewidencji.

Zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostały uregulowane w art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie ze wskazaną w zdaniu poprzednim regulacją, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku.

A zatem, jeżeli wprowadzenie środka trwałego do ewidencji nastąpiło w trakcie sezonu, to tak też ujmuje się amortyzację w kosztach, jeżeli natomiast wprowadzenie do ewidencji nastąpiło przed sezonem, to odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od pierwszego miesiąca sezonu.

Ponadto, cytowany przepis przewiduje dwa sposoby ustalania wysokości odpisu miesięcznego dla środków trwałych używanych sezonowo:

* przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie (w miesiącach używania składniki majątku ulegają przyspieszonej amortyzacji),

* przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku (następuje wówczas wydłużenie okresu amortyzowania).

Natomiast w myśl art. 16k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3 - 6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 16i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i.

W tym miejscu wskazać należy, iż obok metody liniowej ustawodawca przewiduje możliwość stosowania degresywnej metody dokonywania odpisów amortyzacyjnych. W tym przypadku odpisy amortyzacyjne dokonywane są od corocznie malejącej podstawy, jednakże z zastosowaniem podwyższonych stawek amortyzacyjnych. Co do zasady, metoda degresywna jest zatem dla podatnika korzystniejsza kosztowo.

Ponieważ dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od stale malejącej podstawy nie mogłoby doprowadzić do zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową środka trwałego, to począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota odpisu w metodzie degresywnej miałaby być niższa od rocznej kwoty odpisu w metodzie liniowej ustawodawca nakazuje podatnikom przejście z metody degresywnej na metodę liniową. Wówczas podatnicy rozpoczynają amortyzowanie na zasadach właściwych dla metody liniowej. Podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środka trwałego oraz stawki określone w Wykazie.

Zasadą metody degresywnej jest, że podwyższone stawki amortyzacyjne współczynnikiem nie wyższym niż 2,0 lub 3,0 stosuje się do wartości początkowej środków trwałych w pierwszym podatkowym roku ich użytkowania.

Natomiast w drugim i następnych latach podatkowych, przy metodzie degresywnej, stawki amortyzacyjne podwyższone współczynnikiem nie wyższym niż 2,0 lub 3,0 stosuje się do wartości początkowej, pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania.

Stosownie natomiast do art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3 - 11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w czerwcu 2013 r. w ramach prowadzonej działalności zostanie zakupiony przez Spółkę kombajn zbożowy o wartości 1.090.000,00 zł, który do użytkowania zostanie przyjęty w tym samym miesiącu. Kombajn wykorzystywany będzie w sezonie zbioru zbóż w miesiącach: lipiec - sierpień oraz w sezonie zbioru kukurydzy w miesiącach: październik - listopad, czyli przez 4 miesiące w roku. Z tego powodu przyjęto zasadę naliczenia amortyzacji środka trwałego sezonowo w miesiącach jego wykorzystywania. Odpis amortyzacyjny będzie naliczany przy zastosowaniu metody degresywnej, zgodnie z art. 16k ust. 1. W miesiącu wrześniu 2013 r. Spółka zakupi przystawkę do zbioru kukurydzy, która zostanie zamontowana do kombajnu - nastąpi ulepszenie środka trwałego o planowaną kwotę 160.000,00. Przyjęcie przystawki do użytkowania nastąpi w miesiącu wrześniu 2013 r.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, wskazać należy, iż w 2013 r. (w pierwszym roku użytkowania), przyjmując, że Wnioskodawca wprowadził środek trwały (kombajn) do ewidencji przed sezonem (tekst jedn.: w czerwcu), roczną amortyzację wyżej wymienionego środka trwałego należy ustalić mnożąc wartość początkową kombajnu przez zastosowaną stawkę podaną w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższoną o współczynnik 2,0, a miesięczną dzieląc tę kwotę przez ilość miesięcy w sezonie, czyli w tym przypadku przez 4. Natomiast, jako, że ulepszenie kombajnu (zakup przystawki do kukurydzy) miało miejsce we wrześniu w roku oddania go do używania, odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej zwiększonej o wartość ulepszenia przy zastosowaniu stawki podanej w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonej o współczynnik 2,0 będą dokonywane w miesiącach październik - listopad 2013 r. Zatem, odpis amortyzacyjny od ulepszenia w pierwszym roku Spółka powinna wyliczyć tylko za okres październik - listopad 2013 r. (wartość początkowa + wartość przystawki x stawka amortyzacyjna x 2, następnie podzielić przez cztery miesiące w sezonie i pomnożyć x 2) oraz dodać wyliczoną wartość amortyzacji od kombajnu przed ulepszeniem za m - ce lipiec - sierpień 2013 r. (wartość początkowa x stawka amortyzacyjna x 2, następnie podzielić przez cztery miesiące w sezonie i pomnożyć x 2).

Natomiast w roku 2014 i następnych latach podatkowych należy przedmiotowy środek trwały amortyzować od jego wartości początkowej zwiększonej o wartość ulepszenia, a pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek 2014 r. oraz kolejnych lat jego używania również przy zastosowaniu stawki podanej w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonej o współczynnik 2,0 w miesiącach ich używania (lipiec - sierpień, październik - listopad). Począwszy natomiast od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji byłaby niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody liniowej, Wnioskodawca powinien dokonywać dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadami tej metody aż do pełnego zamortyzowania ulepszonego środka trwałego (kombajnu).

Z uwagi na powyższe, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka prawidłowo ustaliła kwotę amortyzacji rocznej i miesięcznej od kombajnu i jego ulepszenia w pierwszym roku użytkowania środka trwałego oraz zasady naliczania amortyzacji w latach następnych Spółka (do całkowitego zamortyzowania środka trwałego).

Ponadto, informuje się, iż w zakresie stanu faktycznego została wydana odrębna interpretacja z dnia 30 sierpnia 2013 r. nr ILPB4/423-187/13-2/MC.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.