ILPB4/423-182/12-2/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2012 r. (data wpływu 14 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* kosztów uzyskania przychodów w związku z kapitalizacją odsetek (pytanie nr 1) - jest prawidłowe,

* ustalenia wartości początkowej w związku z kapitalizacją odsetek (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów i ustalenia wartości początkowej w związku z kapitalizacją odsetek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca (Spółka) jest spółką celową realizującą projekt inwestycyjny polegający na budowie farm wiatrowych (Projekt). Spółka zawarła z udziałowcem (Pożyczkodawca) - podmiotem irlandzkim - umowę pożyczki kwoty pieniężnej (Umowa). Pożyczkodawca posiada 60% udziałów w kapitale Spółki. Środki pieniężne, uzyskane z pożyczki, wydatkowane są na cele określone w Umowie, związane z rozwojem i obsługą Projektu.

Pożyczka została udostępniona Spółce przez Pożyczkodawcę w postaci zaliczek wypłaconych na żądanie.

Od pożyczonych kwot co miesiąc naliczane są odsetki zgodnie z określonym w Umowie oprocentowaniem rocznym. W księgach Spółki odsetki rozliczane są proporcjonalnie do poniesionych kosztów. Kwota odsetek odpowiadająca kosztom bezpośrednio związanym z Projektem powiększa wartość początkową inwestycji zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pozostała cześć odsetek jest odnoszona w koszty finansowe niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W Umowie zapisano, że odsetki kapitalizowane są po jednym roku i dodawane do niespłaconej kwoty Pożyczki.

Zgodnie z Umową, spłata pożyczki będzie następować począwszy od pierwszego roku, w którym Spółka będzie dysponować Wolnym Przepływem Gotówki, czyli (zgodnie z definicją zawartą w Umowie) w momencie zaistnienia nadmiaru gotówki dostępnej dla Spółki po opłaceniu kosztów operacyjnych, obsłudze zadłużenia oraz opłaceniu zobowiązań podatkowych.

Inwestorzy przewidują, że Wolne Przepływy Gotówki powstaną w Spółce dopiero w momencie wybudowania farm wiatrowych i uzyskiwania przychodów ze sprzedaży energii elektrycznej (gdy Projekt osiągnie finansowe zamknięcie według oceny Pożyczkodawcy).

W momencie zakończenia inwestycji i wybudowania farm wiatrowych Spółka ustali wartość środków trwałych z uwzględnieniem odsetek, które w toku inwestycji powiększały jej wartość zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Środki trwałe będą podlegały amortyzacji zgodnie z art. 16a ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Spółka stoi na stanowisku, że odsetki skapitalizowane zgodnie z treścią Umowy stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich kapitalizacji do kwoty głównej, z uwzględnieniem ograniczeń zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z Umową pożyczki, kapitalizacja odsetek powoduje przekształcenie zobowiązania odsetkowego w zobowiązanie z tytułu spłaty kapitału pożyczki. Skapitalizowane odsetki stanowią podstawę do naliczania odsetek i mają charakter zaciągniętej pożyczki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast art. 16 ust. 1 zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów. W związku z tym, koszty, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1, a zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Artykuł 16 ust. 1 określa, że koszty pożyczki (czyli odsetki) mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w momencie ustalonym w art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) (kapitalizacja) lub w art. 16 ust. 1 pkt 11 (zapłata).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Ponadto z treści art. 16 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów również odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Zdaniem Spółki, kapitalizację należy traktować jak spłatę odsetek ponieważ, po dokonaniu kapitalizacji oprocentowanie liczone jest od nowej, wyższej podstawy, na którą składa się pożyczony kapitał i doliczone do tego kapitału odsetki. W ten sposób, pomimo braku przepływu naliczonych odsetek na rachunek Pożyczkodawcy, w dniu kapitalizacji następuje postawienie tych odsetek do jego dyspozycji.

Spółka uzyskała interpretację indywidualną z dnia 19 kwietnia 2012 r. dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych planowanej transakcji sprzedaży udziałów, w której organy podatkowe zgodziły się ze stwierdzeniem Spółki, iż kapitalizacja odsetek jest formą ich zapłaty.

Spółka zaznacza, że ponieważ kapitalizacja odsetek dotyczy pożyczki udzielonej przez udziałowca posiadającego nie mniej niż 25% udziałów w Spółce, to zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczki jeżeli wartość zadłużenia Spółki wobec Pożyczkodawcy osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień kapitalizacji.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W przedmiocie zaliczenia skapitalizowanych odsetek powiększających wartość początkową inwestycji do wartości początkowej środka trwałego stanowiącej podstawę amortyzacji podatkowej, Spółka stoi na stanowisku, że całość skapitalizowanych odsetek będzie stanowiła podstawę amortyzacji podatkowej środka trwałego w momencie jego przyjęcia do używania.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (...), natomiast zgodnie z art. 16g ust. 1 za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się: w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia, (...) w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

Artykuł 16g ust. 3 określa, że za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 16g ust. 4 wskazuje, że za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Spółka stoi na stanowisku iż, w świetle powyższych przepisów, skapitalizowane odsetki od pożyczki powiększające wartość początkową inwestycji, powinny być w całości zaliczone do wartości środka trwałego i stanowić podstawę amortyzacji podatkowej w momencie przyjęcia środka trwałego do używania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 2 uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Z powyższego wynika, że w odniesieniu do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustawodawca przewidział, że wydatki na ich nabycie bądź wytworzenie stają się kosztami podatkowymi poprzez odpisy amortyzacyjne rozłożone w czasie a dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 omawianej ustawy.

Regulacja art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera katalog wydatków, które w myśl ustawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Do grupy tych wydatków należą m.in. wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 12 odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Zaliczenie wydatków z tej grupy do kosztów podatkowych możliwe jest, podobnie jak innych wydatków dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Podstawowe znaczenie ma więc prawidłowe ustalenie tej wartości.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest spółką celową realizującą projekt inwestycyjny polegający na budowie farm wiatrowych (Projekt). Spółka zawarła z udziałowcem (Pożyczkodawca), posiadającym 60% udziałów w kapitale Spółki - umowę pożyczki kwoty pieniężnej (Umowa) na cele związane z rozwojem i obsługą Projektu. Pożyczka została udostępniona Spółce przez Pożyczkodawcę w postaci zaliczek wypłaconych na żądanie. Od pożyczonych kwot co miesiąc naliczane są odsetki zgodnie z określonym w Umowie oprocentowaniem rocznym. W księgach Spółki odsetki rozliczane są proporcjonalnie do poniesionych kosztów. Kwota odsetek odpowiadająca kosztom bezpośrednio związanym z Projektem powiększa wartość początkową inwestycji zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pozostała cześć odsetek jest odnoszona w koszty finansowe nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. W Umowie zapisano, że odsetki kapitalizowane są po jednym roku i dodawane do niespłaconej kwoty Pożyczki. W momencie zakończenia inwestycji i wybudowania farm wiatrowych Spółka ustali wartość środków trwałych z uwzględnieniem odsetek, które w toku inwestycji powiększały jej wartość zgodnie z powołaną regulacją.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast za cenę nabycia, w myśl art. 16g ust. 3 ww. ustawy, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Powyższy przepis, na zasadzie wyjątku od podstawowej reguły zaliczania do kosztów uzyskania przychodów tylko odsetek zapłaconych / skapitalizowanych, wyrażonej w art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a i pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zezwala na zaliczenie do kosztów podatkowych - poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej - odsetek od pożyczek (kredytów) naliczonych do dnia przekazania środka trwałego / wartości niematerialnych i prawnych do używania.

Stosownie bowiem do art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...).

Wobec powyższego, podkreślenia wymaga fakt, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z odsetkami naliczonymi, a więc takimi, których Spółka jeszcze nie zapłaciła, ale z odsetkami skapitalizowanymi, które na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy traktować tak samo jak odsetki zapłacone.

Kapitalizacja odsetek nie jest zdefiniowana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zakresu znaczeniowego tego terminu nie definiują również inne ustawy, niemniej jednak kapitalizacja odsetek polega na ich doliczeniu do kwoty głównej długu. Skoro więc w przypadku kapitalizacji dochodzi do "dopisania" naliczonych odsetek do pierwotnej kwoty pożyczki za zgodą wierzyciela, to należy uznać to za sposób zadysponowania naliczonych odsetek, które czynią zadość roszczeniu pożyczkodawcy o ich zwrot. Wynika z tego, że już od dnia kapitalizacji wierzyciel uzyskuje korzyść ekonomiczną w postaci zwiększenia kwoty, od której naliczane są dalsze odsetki. Należy również podkreślić, iż z datą kapitalizacji odsetki tracą odrębny od kwoty głównej byt prawny (tekst jedn.: stają się częścią kwoty głównej ze wszelkimi tego konsekwencjami). W rezultacie, w momencie ostatecznego rozliczenia nie mamy już do czynienia ze spłaconymi odsetkami, a jedynie ze spłatą powiększonej kwoty głównej pożyczki. Wynika z tego, że kapitalizacja wywiera ten sam skutek prawny, co zapłata - zmniejsza kwotę odsetek do zapłaty. Należy wskazać również na to, iż moment kapitalizacji odsetek jest ostatnim momentem, w którym przedmiotem transakcji są odsetki. Po dokonaniu kapitalizacji odsetki stają się elementem kwoty głównej pożyczki.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do definicji ceny nabycia, zawartej w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać, że skapitalizowane odsetki mieszczą się w tej części definicji, w której mowa o kosztach związanych z nabyciem dających się zaliczyć do wartości początkowej nabytych środków trwałych.

Zatem, opisane we wniosku skapitalizowane odsetki od pożyczki zaciągniętej w celu nabycia środków trwałych, zwiększają ich wartość początkową określaną dla celów amortyzacji.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Jak wynika z powyższego, regulacja ta ogranicza możliwość zaliczenia w koszty podatkowe odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce kapitałowej przez podmioty powiązane z nią w sposób, o którym mowa w tym przepisie, jeżeli na dzień zapłaty odsetek wartość zadłużenia przekracza trzykrotność kapitału zakładowego tej spółki.

Jak wyżej wskazano, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z odsetkami skapitalizowanymi, traktowanymi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, także w odniesieniu do ww. przepisu, na równi z odsetkami zapłaconymi. Jednocześnie pożyczkodawcą Spółki jest Jej udziałowiec posiadający 60% udziałów w kapitale Spółki. Tym samym, regulacja art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajdzie w przedmiocie niniejszej sprawy zastosowanie.

Wcześniej wspomniano, iż zaliczane do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne są formą stopniowego, rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wydatkami m.in. poniesionymi na wytworzenie środków trwałych. Nie ma żadnego uzasadnienia prawnego, aby pośrednio przez odpisy amortyzacyjne, koszty te obciążać wydatkami, które zostały zawarte w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. katalogu negatywnym, zawierającym wyliczenie kosztów, których nie można uznać za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe potwierdza przytoczony na wstępie przepis art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16, w tym również art. 16 ust. 1 pkt 60 tej ustawy.

Odmienna wykładnia omawianych przepisów naruszałaby spójność systemu podatkowego i zasadę domniemania racjonalności ustawodawcy.

Tym samym, na dzień kapitalizacji, wartość odsetek od pożyczki udzielonej przez udziałowca Spółce na realizację inwestycji polegającej na budowie farm wiatrowych, winna zostać porównana z limitem obliczonym na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a kwota przekroczenia tego limitu nie może zostać zaliczona do wartości początkowej środka trwałego, która stanowić będzie podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych w koszty podatkowe. Zatem, wartość odsetek ponad ten limit nie zostanie zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, jeżeli w przedmiotowej sprawie na dzień kapitalizacji odsetek od pożyczki zachodzą okoliczności wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a odsetki te zaliczane są do kosztów podatkowych nie bezpośrednio tylko poprzez odpisy amortyzacyjne, to w wartości początkowej stanowiącej podstawę dokonywania tych odpisów Spółka zobowiązana jest ograniczyć te odsetki do wartości zgodnej z powołanym przepisem.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.