ILPB4/423-177/10-2/DS - Obowiązek podatkowy z tytułu wykonania przez spółkę z siedzibą w Szwajcarii usług przeprowadzenia audytu i sporządzenia raportu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej wykonawstwem usług remontowo - montażowych dla energetyki zawodowej i przemysłowej (w branży energetyczno - cieplnej), a także produkcją elementów konstrukcyjnych.

W dniu 24 sierpnia 2010 r. zawarł On umowę z firmą szwajcarską (dalej jako: Zleceniobiorca lub "A"), która dotyczy wykonania na Jego rzecz audytu z zakresu stosowania procedur bezpieczeństwa i higieny pracy (dalej jako: Umowa).

Efektem przeprowadzonego audytu jest raport końcowy.

Zgodnie z zapisem pkt 9 Umowy, zatytułowanym "Własność intelektualna", jej strony postanowiły co następuje:

A. "Dokumenty przygotowane specjalnie dla Podatnika oraz wszelkie inne dokumenty uzgodnione w Dodatku do niniejszej umowy ("Dokumenty klienta") będą stanowiły własność Podatnika jednak nie będą mogły być wykorzystywane przez stronę trzecią ani w żadnym innym celu niż określony na Liście usług. Dokumenty przygotowane specjalnie dla Podatnika będą oznaczone w ten sposób i nie będą zawierały informacji o prawach autorskich firmy "A".

B. Niezależnie od postanowień Art. 9. A. Dokumenty klienta i dotyczące ich prawa własności intelektualnej pozostaną własnością firmy "A" do momentu, gdy firma "A" otrzyma pełną płatność za Usługi, a także, jeśli ma to zastosowanie, za Dokumenty klienta.

C. Inne dokumenty związane z Usługami oraz własność intelektualna tych dokumentów, niezależnie od tego, czy dostarczonych oddzielnie, czy łącznie ze świadczeniem określonych Usług, stanowią własność firmy "A", ale KLIENT otrzymuje prawo do korzystania z tych dokumentów, w związku z Usługami, wyłącznie do wewnętrznych celów referencyjnych. Podatnik nie otrzymuje praw do modyfikowania, reprodukcji lub rozpowszechniania tych innych dokumentów w całości lub w części w jakiejkolwiek formie".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przekazaniem na rzecz Spółki opisanych w stanie faktycznym Dokumentów oraz Dokumentów klienta, obejmujących przede wszystkim raport i podsumowanie przeprowadzonego audytu, powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku u źródła z tytułu przekazania na jego rzecz praw do treści tych dokumentów.

Zdaniem Wnioskodawcy, od podmiotów objętych ograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce pobiera się zryczałtowany podatek przychodowy od każdego przychodu postanowionego do ich dyspozycji. Podmiotami objętymi ograniczonym obowiązkiem podatkowym są podatnicy, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, a osiągają w tym kraju przychody (art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W odniesieniu do opisanego stanu faktycznego, podatnikiem takim będzie Zleceniobiorca z siedzibą w Szwajcarii.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami podlegającymi podatkowi u źródła są m.in. usługi doradcze, księgowe, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

W związku z przyjęciem przez ustawodawcę sformułowania "świadczenia o podobnym charakterze" i uwzględniając treść art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przepis art. 21 ust. 1 ww. ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, niezbędne jest odniesienie się do zapisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (dalej jako: Konwencja).

Zgodnie z art. 7 Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład.

Definicję zakładu wprowadza art. 5 Konwencji. Wobec czego, co do zasady, zyski przedsiębiorstwa opodatkowane są w tym państwie, w którym przedsiębiorstwo ma rezydencję podatkową (Szwajcaria).

Dalsze odstępstwa od zasady wyrażonej w art. 7 Konwencji, przewidziane są dla odrębnie uregulowanych rodzajów źródeł dochodów (tekst jedn. art. 10 - Dywidendy, art. 11 - Odsetki, art. 12 - Należności licencyjne oraz art. 13 - Zyski ze sprzedaży majątku). Jeżeli stosowny przypadek zaistnieje, wówczas stosuje się postanowienia poszczególnych artykułów Konwencji. Ostatecznie w Polsce będą opodatkowane tylko te dochody Zleceniobiorcy, które zostały uzyskane przez działający w Polsce zakład tego przedsiębiorstwa oraz dochody z tych źródeł, które są wprost wymienione w innych artykułach Konwencji.

Mając na względzie, iż Zleceniobiorca nie ma na terenie Polski zakładu w rozumieniu art. 5 Konwencji, pozostaje do rozstrzygnięcia ewentualne opodatkowanie uzyskiwanych przychodów w oparciu o inne przepisy Konwencji.

Analizując treść postanowień Konwencji, w szczególności jej art. 12 ust. 3, odnieść się należy do definicji należności licencyjnych, zgodnie z którą "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznaczają wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami do kin, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Powyższa definicja obejmuje pojęciem licencji ostateczny efekt działań, które stanowią określone novum, mogące być przedmiotem odrębnej transakcji. W szczególności, dotyczy to możliwości dalszej odsprzedaży otrzymanego utworu objętego prawami autorskimi. Konfrontacja powyższej definicji ze stanem faktycznym jednoznacznie wskazuje, iż raporty poaudytowe nie mogą stanowić praw autorskich w rozumieniu art. 12 ust. 3 Konwencji. Przede wszystkim, ich zawartość jest opisem podjętych czynności oraz ich efektów. Nie stanowi ona samoistnego przejawu twórczości Zleceniobiorcy Umowy, gdyż raport ten nigdy nie powstałby bez udziału Podatnika. Ponadto, zgodnie z Umową, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do jakichkolwiek modyfikacji lub dalszej odsprzedaży otrzymanych raportów. Są one zatem formą dokumentacji podejmowanych przez zleceniobiorcę Umowy czynności.

Tym samym, dla opisanego stanu faktycznego zastosowanie będzie miał art. 7 Konwencji, co oznacza opodatkowanie wypłacanych przez Podatnika wynagrodzeń wyłącznie w Szwajcarii. Zastosowanie wskazanych przepisów Konwencji nastąpi w przypadku posiadania przez Podatnika ważnego aktualnego certyfikatu rezydencji Zleceniobiorcy (art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, iż Konwencja uzupełniona jest o Protokół, zgodnie z którym dopóki Szwajcaria zgodnie z jej wewnętrznym prawem nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii, postanowienia art. 12 ust. 2 nie będą stosowane, a należności licencyjne będą podlegały opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym właściciel należności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. W świetle opisanego stanu faktycznego będzie to Szwajcaria.

Podsumowując powyższe rozważania, w opinii Spółki nie powstanie obowiązek pobrania podatku u źródła w momencie zapłaty za świadczone na Jej rzecz usługi obejmujące audyt oraz przygotowanie raportu i innych dokumentów w efekcie przeprowadzenia tego audytu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.