ILPB4/423-158/12-2/ŁM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczona odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2012 r. (data wpływu 14 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości likwidowanych środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 14 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości likwidowanych środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 2010 - 2012 Spółka realizowała przy współudziale środków z Funduszu Spójności projekt inwestycyjny polegający na wybudowaniu nowej oczyszczalni ścieków oraz budowie i rozbudowie sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i przyłączy w mieście X.

Przed rozpoczęciem inwestycji funkcjonowała sieć wodociągowa i kanalizacyjna w bardzo małym zakresie o przestarzałej technologii, która ze względów technicznych powinna być wyłączona z eksploatacji. Wybudowane w ramach projektu inwestycyjnego rurociągi w dużej części znajdują się w tych samych ulicach, obsługują te same obiekty, co istniejące rurociągi. Nowe sieci ułożone są równolegle do istniejących, bądź na innej wysokości w tym samym pasie drogi.

Wybudowany zakres inwestycji przejął obsługę obiektów podłączonych do starej sieci, tym samym stare rurociągi zostały faktycznie wyłączone z eksploatacji, co pozbawiło przestarzałą infrastrukturę walorów użytkowych. Po odłączeniu starej sieci podjęto decyzję o likwidacji środków trwałych z uwagi na przestarzałą technologię niezgodną z przepisami o ochronie środowiska oraz brak użyteczności w działalności Spółki, nie usuwając starych rurociągów z gruntu. Pozostała znaczna nieumorzona wartość środków trwałych przeznaczonych do likwidacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieumorzoną wartość pozostawionych w gruncie rurociągów można doliczyć do wartości nowo powstałych środków trwałych umiejscowionych w tym samym miejscu i obsługujących te same obiekty, a sumę tych wartości umarzać zgodnie z planem amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16g ust. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), w razie trwałego odłączenia od danego środka trwałego części składowej lub peryferyjnej wartość początkową tego środka zmniejsza się, od następnego miesiąca po odłączeniu, o różnicę między ceną nabycia (kosztem wytworzenia) odłączonej części a przypadającą na nią, w okresie połączenia, sumą odpisów amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia "części składowej". Wobec powyższego, należy odwołać się do definicji zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 47 § 2, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zatem, trwałe odłączenie tak rozumianej części składowej powoduje:

* trwałe uszkodzenie środka trwałego lub istotną zmianę środka trwałego albo

* trwałe uszkodzenie przedmiotu odłączonego lub trwałą istotną zmianę przedmiotu odłączanego.

Należy zatem wnioskować, iż z trwałym odłączeniem części składowej nie mamy do czynienia w sytuacji, gdy nastąpi wymiana odłączonej części składowej na inną, natomiast trwałe odłączenie części składowej wystąpi zawsze, gdy przedmiot odłączony zostanie trwale uszkodzony lub zmieni się.

Przepisy podatkowe nie definiują również pojęcia "części peryferyjnej", która - o ile traktować ją jako przynależność w rozumieniu art. 51 Kodeksu cywilnego - jest rzeczą odrębną od rzeczy głównej, pozostającą z nią w stosunku gospodarczego przyporządkowania, o charakterze pomocniczym.

Ponadto ww. przepis art. 16g ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa w jaki sposób podatnik ma ustalić cenę nabycia (koszt wytworzenia) odłączonej części składowej i peryferyjnej. Dlatego też przyjąć należy, iż wartość początkową przypisaną podlegającej odłączeniu sieci wodociągowej i kanalizacyjnej ustalić należy proporcjonalnie do udziału odłączonej części w całej długości odcinka sieci wodociągowej i kanalizacyjnej stanowiącego środek trwały.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka realizowała projekt inwestycyjny polegający m.in. na budowie i rozbudowie sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i przyłączy, która wcześniej funkcjonowała w bardzo małym zakresie ze względu na przestarzałą technologię. Wybudowane w ramach projektu inwestycyjnego rurociągi w dużej części znajdowały się w tych samych ulicach, obsługując te same obiekty, co istniejące rurociągi, co spowodowało, że stare rurociągi zostały faktycznie wyłączone z eksploatacji, pozbawiając ich walorów użytkowych. W związku z powyższym, po odłączeniu starej sieci podjęto decyzję o likwidacji środków trwałych.

Skoro zatem trwałe odłączenie z eksploatacji starej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej nastąpiło po wybudowaniu i rozbudowie sieci to - w myśl art. 16g ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w następnym miesiącu po odłączeniu należało zmniejszyć wartość początkową środka trwałego (sieci wodociągowej i kanalizacyjnej) o wartość wskazaną w tym przepisie.

Wobec powyższego, w przypadku wykonania prac polegających na budowie i rozbudowie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej stanowiącej jeden obiekt inwentarzowy (środek trwały), od którego odłączone zostały stare elementy sieci, Spółka zobowiązana była do dokonania dwóch operacji, tj.:

* obniżenia wartości początkowej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej o niezamortyzowaną część wartości początkowej przypadającej na odłączoną starą sieć wodociągową i kanalizacyjną - zgodnie z art. 16g ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* podwyższenia wartości początkowej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej (uwzględniającej kwotę obniżenia) o wartość nakładów poniesionych na ulepszenie środka trwałego, zgodnie z art. 16g ust. 13 ww. ustawy.

Reasumując, w przypadku trwałego wyłączenia z eksploatacji starej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej będzie ona obniżała wartość początkową wybudowanej i rozbudowanej sieci, która po podwyższeniu o wartość nakładów na jej ulepszenie będzie podlegać odpisom amortyzacyjnym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.