ILPB4/423-157/13-5/ŁM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB4/423-157/13-5/ŁM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego z tytułu przekształcenia zobowiązania (pytanie nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* uznania przekształcenia zobowiązania za uregulowanie kwoty wynikającej z faktury VAT w rozumieniu art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie nr 1),

* powstania przychodu podatkowego z tytułu przekształcenia zobowiązania (pytanie nr 2).

Wnioskodawca wskazał również, iż przedmiotowy wniosek wnosi na podstawie art. 14n ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) jako podmiot planujący utworzenie Spółki. Zgodnie bowiem z art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej przepisy dotyczące skutków zastosowania się do interpretacji indywidualnych stosuje się odpowiednio w przypadku zastosowania się przez spółkę do interpretacji indywidualnej wydanej przed powstaniem spółki na wniosek osób planujących utworzenie tej spółki - w zakresie dotyczącym działalności tej spółki. Biorąc pod uwagę powyższe, z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej może wystąpić podmiot planujący utworzenie spółki, której wniosek dotyczy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca planuje w przyszłości utworzyć spółkę kapitałową Sp. z o.o. (dalej: Spółka), gdzie 100% udziałów przysługiwać będzie Wnioskodawcy.

Po utworzeniu Spółka nabędzie od podmiotu trzeciego znak towarowy, który zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz będzie amortyzowany. Z tytułu nabycia znaku towarowego Spółka posiadać będzie wobec zbywcy znaku towarowego zobowiązanie do zapłaty ceny (dług). W wyniku likwidacji zbywcy, wierzytelność z tytułu nabycia przez Spółkę znaku towarowego zostanie przejęta przez Wnioskodawcę, który był wspólnikiem w podmiocie zbywającym znak towarowy.

Wnioskodawca planuje uzgodnić ze Spółką przekształcenie (tzw. odnowienie, nowację) zobowiązania do zapłaty ceny z tytułu nabycia znaku towarowego w zobowiązanie z tytułu pożyczki.

W piśmie z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku, Wnioskodawca poinformował, że umowa spółki Sp. z o.o. nie została jeszcze podpisana, zaś z uwagi na fakt, że Spółka posiadać będzie jednego udziałowca nie było przygotowywane żadne memorandum lub umowa przedwstępna. Planowany adres siedziby Spółki to (...).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy przekształcenie (tzw. nowacja, odnowienie) zobowiązania do zapłaty ceny z tytułu nabycia znaku towarowego w zobowiązanie z tytułu pożyczki może zostać uznane zgodnie z art. 15b ust. 6 i 7 ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych za uregulowanie kwoty wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie przedmiotowego znaku, a tym samym możliwe będzie zaliczenie dokonywanych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

2. Czy przekształcenie (tzw. nowacja, odnowienie) zobowiązania do zapłaty ceny z tytułu nabycia znaku towarowego w zobowiązanie z tytułu pożyczki, skutkować będzie powstaniem po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 30 lipca 2013 r. nr ILPB4/423-157/13-4/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekształcenie (tzw. nowacja, odnowienie) zobowiązania do zapłaty ceny z tytułu nabycia znaku towarowego w zobowiązanie z tytułu pożyczki, nie będzie skutkować powstaniem po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych, przychodem jest m.in. wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań.

Niemniej, w tym przypadku ustawodawca posługuje się terminami, które nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym o osób prawnych. Dla wyjaśnienia ich znaczenia należy odwołać się do Słownika Języka Polskiego oraz do innych dziedzin prawa, gdzie pojęcia te zostały zdefiniowane.

Według Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwa Naukowe PWN Warszawa 1998 r., t. III)"umorzenie" oznacza zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego poprzez uzyskanie zrzeczenia się należności przez wierzyciela. Skutkiem umorzenia jest zatem zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub w części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania.

Przepisy z zakresu prawa cywilnego nie definiują pojęcia umorzenia zobowiązania, regulują natomiast kwestię umorzenia wierzytelności (co uprawnia do przyjęcia założenia, iż umorzenia zobowiązania użyte w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych oznacza w istocie umorzenie wierzytelności regulowane przepisami Kodeksu cywilnego). Zgodnie z k.c. wierzytelności (zobowiązanie, o którym mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych) mogą zostać umorzone m.in. w następujący sposób:

a.

poprzez potrącenie - zgodnie z art. 498 k.c., gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeśli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym,

b.

poprzez odnowienie - zgodnie z art. 506 k.c., jeżeli w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, zobowiązanie dotychczasowe wygasa (odnowienie),

c.

poprzez zwolnienie dłużnika z długu - zgodnie z art. 508 k.c., zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Wskutek potrącenia wzajemnych i wymagalnych wierzytelności obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Potrącenie, mimo że skutkuje umorzeniem zobowiązania (de facto zobowiązań obu stron umowy potrącenia), nie skutkuje powstaniem jakiegokolwiek przychodu dla stron dokonujących potrącenia.

Odnowienie, podobnie jak potrącenie, stanowi formę umorzenia (wygaśnięcia) zobowiązania i podobnie jak potrącenie nie kreuje powstania przychodu po stronie podmiotu, którego zobowiązanie zostało umorzone.

Wskutek odnowienia, osoba, na której ciąży zobowiązanie (czyli dłużnik), zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, a zobowiązanie dotychczasowe tego dłużnika wygasa. Wobec powyższego dochodzi do "zamiany" jednego zobowiązania innym i nie dochodzi w związku z tym do żadnego przysporzenia po stronie dłużnika - podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (w miejsce pierwotnego zobowiązania, które wygasa, powstanie nowe zobowiązanie). Podobne stanowisko reprezentuje W. Dmoch w Komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rok wydania 2013, C.H. Beck wyd. 4.

Przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych powstanie dopiero w skutek umorzenia zobowiązania poprzez zwolnienia z długu. Przychód ten powstanie w wysokości zobowiązania, z wykonania którego dłużnik został zwolniony. Wskutek zwolnienia z długu w majątku dłużnika powstaje przysporzenie, gdyż nie musi on spełniać określonego świadczenia (zobowiązanie dłużnika wygasa).

Także w doktrynie prawa podatkowego podkreśla się, że przychód z tytułu umorzenia zobowiązań w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych, powstaje jedynie w przypadku zwolnienia z długu pod tytułem darmym (tak np. w komentarzu "Podatek dochodowy od osób prawnych 2010" pod redakcją J. Marciniuka, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010).

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy przekształcenie (tzw. nowacja, odnowienie) zobowiązania do zapłaty ceny z tytułu nabycia znaku towarowego w zobowiązanie z tytułu pożyczki, nie będzie skutkować powstaniem po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do poglądów występujących w doktrynie prawa podatkowego, zaznaczyć należy, że odzwierciedlają one indywidualne stanowiska ich autorów na dany temat.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl