ILPB4/423-134/12-4/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu 16 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu podatkowym za 2011 r. wydatków na nabycie nowych technologii - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27 czerwca 2012 r. (data wpływu 2 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu podatkowym za 2011 r. wydatków na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A. w (...) i jest jednym z największych dystrybutorów artykułów elektrotechnicznych w Polsce. W związku z podjęciem decyzji o wdrożeniu nowej strategii marketingowej, wizerunkowej i rynkowej, kierownictwo Spółki podjęło decyzję o wdrożeniu narzędzi informatycznych pozwalających na implementację przyjętej strategii w oparciu o platformę e - commerce. Celem projektu jest standaryzacja procesów handlowych oraz zmiana sposobu zarządzania na projektowo - procesowe spojrzenie na organizację. W 2010 r. został w Spółce powołany Komitet Sterujący, odpowiedzialny za wdrożenie i zarządzanie strategicznymi projektami, w tym wdrożenie aplikacji pozwalającej na szybką i łatwą wymianę danych pomiędzy systemami (dalej:..). Konsekwencją przyjętych założeń i działań, było nabycie od firmy X licencji X Y. Nabyta aplikacja jest udostępniona na rynku od 2010 r.

Licencja stanowi niezależny produkt informatyczny. Może funkcjonować samodzielnie lub we współpracy z innymi posiadanymi przez Spółkę aplikacjami informatycznymi. Dla uzyskania oczekiwanych korzyści biznesowych, funkcjonalności nabytej aplikacji są sprzęgane z funkcjonalnością innych aplikacji Spółki. Zamierzeniem Spółki nie jest jednak zbudowanie na bazie nabywanych licencji jednego uniwersalnego systemu informatycznego, ale zintegrowanie funkcjonalności nabytych narzędzi informatycznych dla osiągnięcia założonych celów handlowych i organizacyjnych.

Celem strategicznym Spółki jest pozyskanie nowych klientów oraz rynków, stworzenie nowej jakości w handlu artykułami elektrotechnicznymi oraz obniżenie kosztów dotarcia do klienta i jego obsługi. Realizację tych celów ma wspomóc nabyte narzędzie informatyczne, które w swoim założeniu dedykowane jest do standaryzacji procesów biznesowych oraz pozwalające na szybką i łatwą wymianę danych pomiędzy systemami posiadanymi przez Spółkę.

Do końca 2011 r. Spółka prowadziła sprzedaż z wykorzystaniem systemu klasy E. (M. firmy Q.) z interfejsem tekstowym. Korzystanie z takiego systemu, chociaż niewątpliwie ułatwiało zarządzanie procesami, uniemożliwiało jednak zarządzanie nimi na wyższym poziomie szczegółowości. Wykorzystanie ww. systemu uniemożliwiało zbieranie danych innych niż księgowo - liczbowe. Opis produktu jest ograniczony (linia o długości znaków maksymalnie 60), niemożliwe jest wykorzystanie zdjęć produktów, opis prowadzonych projektów, ofertowanie jest znacznie ograniczone, podobnie jak zarządzanie certyfikatami i atestami. Wykorzystywany system nie przewiduje tzw. multikanałowości zarządzania procesami, w tym ich rozbudowę. Zarządzanie pracą przedstawicieli handlowych ograniczone jest wyłącznie do sprawozdawczości sprzedaży, tj. po fakcie sprzedaży. Jest to sprawozdawczość historyczna, która uniemożliwia efektywny nadzór nad działalnością handlową i nie pozwala szybko i sprawnie reagować na zmiany trendów i oczekiwania klienta. Wykorzystywany obecnie system ogranicza również nadzór nad efektywnością handlowców i ich reakcjami na potrzeby rynku. W konsekwencji, pomimo wykorzystania systemu informatycznego klasy ERP, procesy biznesowe i zarządzanie nimi nie rozwija się w trendzie rynkowym. Stosowanie obecnych rozwiązań powoduje, że biznes technologicznie i procesowo jest w stanie stagnacji, a w niektórych obszarach wręcz uwstecznia proces zarządzania. W konsekwencji, Spółka zdecydowała się na wdrożenie systemu informatycznego, który umożliwi dynamiczne przyłączanie i odłączanie usług wchodzących w skład systemu informacyjnego Spółki. Systemu, który uprości procesy integracji pomiędzy systemami poprzez zapewnienie standardowych rozwiązań. A w efekcie, rozwiązań pozwalających na szybką i łatwą wymianę danych pomiędzy systemami.

E.

Aplikacja X Y stanowi swoistego rodzaju korporacyjną szynę usług integrującą aplikacje wdrażane przez Spółkę, poprzez umożliwienie szybkiej wymiany danych pomiędzy systemami. Integracja systemów za pomocą E. pozwala wytworzyć efektywnie nowe procesy biznesowe oraz umożliwiła automatyzację przesyłu i wymiany danych. Innowacyjność tego narzędzia polega na zespoleniu funkcjonalności posiadanych przez Spółkę aplikacji, dla wykorzystania ich kompleksowego potencjału przy jednoczesnej automatycznej wymianie danych.

Zintegrowanie aplikacji z pomocą szyny E. pozwala, nie odrywając się od jednego interfejsu, obsługiwać klienta niezależnie od miejsca oraz medium kontaktowego. W Spółce pełne dane o produktach wraz z polityką handlową C. oraz segmentacją klientów, mogą być wykorzystane zarówno w procesie pozyskiwania klienta, jak i jego utrzymania C. / WM. Od pierwszego spotkania z nowym klientem (C. - segmentacja, cena, prezentacja graficzna, detale i wymagania klienta) i złożenia wstępnej oferty produktowo - cenowej (M. - produkt, opis, dokumenty) plus pierwsza realizacja zamówień i potwierdzenie oferty (WM. - dostępność, standard dostarczania, serwisy dodatkowe), aż po procesy serwisowe, reklamacyjne, inaczej posprzedażowe pracują wszystkie systemy w pełnej integracji i przy ciągłej wymianie danych. Szyna integruje ww. systemy i umożliwia w czasie rzeczywistym pracę zespołów handlowych (sieć sprzedaży, praca przez telefon Contact Center, email, eshop itp.) poprzez C. ze wszystkimi pozostałymi aplikacjami Spółki.

Szyna E. pozwala, aby handlowiec nie musiał wyszukiwać danych w różnych aplikacjach, gdyż wszystkie dane będzie miał niejako "pod ręką". W konsekwencji, będzie mógł jednoosobowo rozpocząć proces sprzedaży i bez kontaktu bezpośredniego dokonać transakcji sprzedaży wraz z serwisem posprzedażnym. Bez zastosowania szyny integracyjnej E. automatyzacja jest niemożliwa - brak takiego rozwiązania powoduje, że pozyskiwanie danych odbywa się za pomocą rozlicznych maili i telefonów, co i tak najczęściej nie przynosi pożądanych efektów. Dzięki wdrożeniu aplikacji E., Spółka jest w stanie rozszerzyć swoje możliwości prezentacji oferty, przyspieszyć wprowadzenie nowych produktów, dokładniej przygotowywać plany, jak również przewidywać sytuację na rynku, zarządzać promocjami i cenami oraz polepszyć monitoring i współpracę w zakresie całego łańcucha dostaw.

Nabyte oprogramowanie jest zdatne do gospodarczego wykorzystania i osiągnęło pełną funkcjonalność, po uprzednim jego dostosowaniu do specyfiki i wymogów biznesowych Spółki. Nabyta licencja X Y została oddana do użytkowania i przyjęta do ewidencji wartości niematerialnych prawnych w miesiącu grudniu 2011 r. (dalej: WNIP). Od miesiąca stycznia 2012 r. Spółka rozpoczęła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nabytych licencji, przyjmując zasady amortyzacji przewidziane w art. 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wartość licencji jest wyższa niż 3.500 zł, a przewidywany okres jej używania przekracza rok. Spółka uzyskała opinię niezależnej jednostki badawczej sporządzoną przez Uniwersytet (...), Wydział Matematyki i Informatyki, będący jednostką naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. g ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.) oraz w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615), tj. jednostką naukową - prowadzącą w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe.

Wdrożenie nabytej licencji odbyło się z udziałem wyspecjalizowanej firmy wdrożeniowej oraz dostawcę licencji. W ramach wdrożenia, zostały poniesione również nakłady na prace informatyczne niezbędne do kompleksowego wdrożenia licencji. Koszty wdrożenia zwiększyły odpowiednio wartość początkową nabytej licencji. Wydatkiem na nabycie wskazanej technologii, w przypadku Spółki, jest zatem cena zakupu powiększona o koszty wdrożenia szyny integracyjnej E. Koszty poniesione przez Spółkę można podzielić na trzy grupy:

Pismem z dnia 27 czerwca 2012 r. Spółka doprecyzowała przedstawiony stan faktyczny o następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w deklaracji podatkowej za 2011 r. wydatków poniesionych na nabycie licencji X Y wraz z kosztami jej wdrożenia (wydatki przedstawione w pkt 1) i 2) powyżej) w wysokości 50% wartości tych wydatków - jako wydatków na nabycie nowych technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z uzyskaniem pozytywnej opinii wydanej przez jednostkę naukową, o której mowa w art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych na nabycie licencji X Y wraz z kosztami ich wdrożenia, w wysokości 50% wartości tych wydatków, w deklaracji podatkowej za 2011 r.

Regulacje dotyczące ulgi na nabycie nowych technologii zostały zawarte w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii". Z kolei, w art. 18b ust. 2 ustawodawca wskazał, co należy rozumieć przez nową technologię: "Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki". Definicję tę uzupełnia art. 18b ust. 2a: "Przez nabycie nowych technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie oraz o korzystanie z tych praw".

W odniesieniu do przytoczonych wyżej regulacji uznać należy, iż istnieje pięć zasadniczych przesłanek warunkujących możliwość objęcia poniesionych przez Spółkę wydatków na nabycie nowych technologii:

Ponadto, Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Ad. 1.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka nabyła wskazaną licencję od firmy X. Zatem, zawarta została umowa dotycząca korzystania z praw do tej licencji. Dodatkowo, Spółka poniosła nakłady na jej skonfigurowanie i wdrożenie, zgodnie z założeniami nowej strategii rozwoju. W efekcie należy uznać, że pierwsza z ww. przesłanek jest spełniona.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne uważa się między innymi nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z przytoczonym przepisem, przy zakupie jakichkolwiek praw, decydujące znaczenie ma właściwa kwalifikacja poniesionego wydatku, tj. ustalenie czy zakupione prawa mogą być uznane za wartość niematerialną i prawną.

Zgodnie z powyższą ustawową definicją, podmiot (tu: Spółka) może zarejestrować w ewidencji WNIP składniki majątku, jeżeli spełniają one następujące warunki:

Ad. a)

Zgodnie z przedstawionymi w opisie stanu faktycznego postanowieniami umowy pomiędzy dostawcą licencji X Y a Spółką, uprawnienia do korzystania z nabytej licencji przysługują Spółce na warunkach określonych w umowie licencyjnej. W efekcie, należy stwierdzić, że Spółka nabyła od X licencję na aplikację X Y. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 2 i art. 66 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm., dalej: PrAut), "licencją" jest umowa o korzystaniu z utworów (którym zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 PrAut są także programy komputerowe). W związku z tym, każda sytuacja, w której na mocy umowy jakikolwiek podmiot otrzymuje prawo do wykorzystywania programu komputerowego stanowi dla tego podmiotu uzyskanie (nabycie) licencji.

Ad. b)

Do kategorii praw zaliczanych do WNIP, zgodnie z treścią art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należą:

Jak wskazano, w świetle przepisów ustawy PrAut oraz postanowień umowy z dostawcą licencji, tj. firmą X, Spółka nabyła licencję na wskazaną aplikację.

Ad. c)

Aplikacja jest kompletna i nadaje się do gospodarczego wykorzystania. Proces jej wdrażania został zakończony, a licencja została ujęta w ewidencji księgowej jako odrębna wartość niematerialna i prawna.

Ad. d)

Przewidywany okres wykorzystania technologii przekroczy 1 rok.

Ad. e)

Szyna integracyjna E. jest i będzie wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością Spółki. Została nabyta w celu usprawnienia oraz podniesienia efektywności działalności handlowej Spółki, w tym szybkiej wymiany danych pomiędzy systemami posiadanymi przez Spółkę.

Spółka wykorzystuje aplikację w stopniu dostosowanym do Jej indywidualnych potrzeb biznesowych.

W świetle zaprezentowanego stanu faktycznego oraz na podstawie przytoczonych powyżej przepisów, zdaniem Spółki, poprawnym jest uznanie, iż Spółka jest nabywcą innowacyjnej licencji X Y.

Ad. 3.

Odnosząc się do kolejnej przesłanki, Spółka podkreśla, iż zgodnie z opisanym stanem faktycznym, zastosowanie nabytej i wdrożonej aplikacji, pozwala Spółce udoskonalić procesy handlowe, a zwłaszcza umożliwia szybką wymianę danych pomiędzy systemami funkcjonującymi w Spółce. Aplikacja X Y Server..., stanowiąca podstawę systemu E., jest nową aplikacją pochodzącą z roku 2010, ściśle integruje się z aplikacjami X Z, z systemem A., a także z technologiami X. N. oraz W. Y Server... pozwala w czasie rzeczywistym udostępniać mechanizmy do zarządzania łańcuchami dostaw, obejmującymi wiele współpracujących ze sobą firm. Wdrożona wersja, w porównaniu z wcześniejszą wersją rynkową jest szybsza, łatwiejsza w użyciu, bardziej niezawodna i tańsza w utrzymaniu. Posiada szereg nowych funkcjonalności, niedostępnych w poprzednich wersjach. W połączeniu z dedykowanymi usługami umożliwia szybsze integracje i wdrożenie oraz zoptymalizowanie działania i niezawodności podczas całego cyklu życia.

Platforma E. posiada unikalne funkcjonalności umożliwiające dynamiczne przyłączanie i odłączanie usług wchodzących w skład systemu informacyjnego Spółki. Zapewnia uproszczenie procesu integracji pomiędzy systemami poprzez zapewnienie standardowych rozwiązań w zakresie:

* transportów (...),

* bezpieczeństwa,

* niezawodności i transakcyjności.

Zapewnia infrastrukturę do integracji aplikacji i definiowania zautomatyzowanych usług biznesowych. Pozwala wygenerować nowe korzyści z już poczynionych inwestycji, a jednocześnie ogranicza koszty związane z wprowadzaniem zmian i nowych usług. Jedna platforma Y Server... może obsłużyć zarówno rozwiązania zamknięte, jak i oparte na otwartych standardach, a także budowanych samodzielnie rozwiązań opartych na platformie N.

Z mechanizmów systemu E. mogą korzystać zarówno ludzie, jak i systemy informatyczne, będący zarówno wewnątrz, jak i poza granicami organizacji. Y Server... umożliwia szybkie podejmowanie decyzji trafnych biznesowych, na podstawie aktualnych danych pobranych z rozproszonych, lecz zintegrowanych systemów. Y Server... pozwala firmom zachować wypracowane przewagi biznesowe i przygotować się do uzyskania nowych. System E. bezpośrednio wspiera działania mające na celu realizację strategii firmy.

System stanowi nowe rozwiązanie techniczne. Przed wdrożeniem systemu Spółka nie posiadała takiego narzędzia. System ten usprawnia przetwarzanie i przechowywanie danych poprzez eliminację duplikacji danych. Bezpośrednio nie przechowuje ani nie przetwarza danych. Dzięki eliminacji duplikacji danych i funkcjonalności oraz uproszczenie, standaryzację i automatyzację procesu integracji pomiędzy systemami funkcjonującymi w Spółce, system przyczynia się do maksymalizacji wykorzystania dostępnych zasobów przy jednoczesnej eliminacji kosztów związanych z wprowadzaniem usprawnień i nowych funkcjonalności. Obniżenie kosztów integracji systemów poprzez standardowe rozwiązania i brak potrzeby zakupu nowych rozwiązań lub wytwarzania nowych kompetencji, pośrednio wpływa na atrakcyjność produktów Spółki. Umożliwia bowiem obniżenia ceny oferowanych klientom usług.

W wyniku wdrożenia systemu E. nastąpiło znaczne usprawnienie podstawowych procesów biznesowych Spółki - sprzedaży, dystrybucji i serwisu. System wpłynął na:

Mając na względzie korzyści dla procesów gospodarczych w Spółce wynikające z zakupu takiej wiedzy technologicznej, należy platformę E. uznać jako innowacyjny produkt i w konsekwencji, traktować jako nową technologię w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wdrożenie aplikacji E. udoskonaliło świadczenie przez Spółkę usług sprzedaży, dystrybucji oraz serwisu. Dlatego też, platforma ta stanowi podstawę innowacji i zmiany świadczonych przez Spółkę usług.

W ocenie Spółki, wskazane powyżej czynniki stanowią, iż w wyniku wdrożenia aplikacji Y Server..., Spółka uzyskała możliwość świadczenia udoskonalonych usług sprzedażowych, co potwierdza również otrzymana przez Spółkę opinia niezależnej jednostki badawczej.

Ad. 4 i 5.

Wskazana powyżej opinia niezależnej jednostki badawczej potwierdza, że technologia wprowadzona w wyniku wdrożenia przedmiotowego Y Server... nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat.

Podsumowując powyższą argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie licencji Y Server... oraz jej wdrożenie, spełnione zostały wszystkie przesłanki warunkujące objęcie tych wydatków ulgą na nabycie nowych technologii. Tym samym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia tych wydatków do wysokości 50% od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w deklaracji podatkowej za rok 2011, jako wydatków na nabycie nowej technologii, w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2010 r., za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484).

Natomiast, artykuł ten w nowym brzmieniu - obowiązującym od dnia 1 października 2010 r. - stanowi, iż za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jednocześnie, w myśl art. 5 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478), do odliczeń z tytułu ulgi na nowe technologie, o których mowa w art. 26c ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 oraz w art. 18b ust. 2 ustawy wymienionej w art. 2, dokonywanych przed dniem 1 października 2010 r. i po dniu 30 września 2010 r. mają zastosowanie zarówno opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049), jak i opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 powyższej ustawy).

Zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 18b ust. 8 ww. ustawy, podatnik traci prawo do odliczeń, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

Wobec powyższego, nowe technologie to wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Okres ten, czyli swoisty wyznacznik nowości, a także przydatność "produkcyjną" technologii potwierdzać ma opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej. Takimi jednostkami - w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615) - są prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw. Z regulacji art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika również, iż podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej. Przy czym, dopuszczalne jest odliczenie tylko tej części wydatków, która została zapłacona w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym po tym roku. Ponadto, zgodnie z art. 18b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za "poniesione" przedpłaty (zadatki) na poczet wydatków na zakup nowej technologii, uznać należy wydatkowane w roku wprowadzenia jej do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz w roku poprzedzającym ten rok podatkowy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka poniosła wydatki na nabycie i wdrożenie licencji X Y w latach 2010 - 2011, przy czym nowa technologia została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w grudniu 2011 r. Przedmiotowe wydatki nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie. Nabyta aplikacja jest udostępniona na rynku od 2010 r. Spółka w roku podatkowym 2011 oraz w roku poprzedzającym rok podatkowy nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Ponadto, Spółka uzyskała opinię niezależnej jednostki badawczej sporządzoną przez Uniwersytet (...), Wydział Matematyki i Informatyki, będący jednostką naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. g ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.) oraz w rozumieniu art. 2 pkt 9 z wyłączeniem lit. f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615), tj. jednostką naukową - prowadzącą w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe. Opinia ta potwierdza, iż nabyta i wdrożona licencja spełnia wymogi nowej technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. stanowi wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnej i prawnej, umożliwiającą wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat. Z wniosku wynika również, że Spółka spełnia także pozostałe warunki uprawniające Ją do dokonania przedmiotowego odliczenia.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w deklaracji podatkowej za 2011 r. wydatków poniesionych na nabycie licencji X Y wraz z kosztami jej wdrożenia w wysokości 50% wartości tych wydatków - jako wydatków na nabycie nowych technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedmiotowej kwestii zachowane bowiem zostały warunki niezbędne do zastosowania ulgi wynikającej z ww. przepisu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.