ILPB3/4510-1-454/15-5/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 17 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2015 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismami z 28 września 2015 r. (data wpływu 2 października 2015 r.) i z 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 9 grudnia 2015 r.) oraz o brakującą opłatę w dniu 4 grudnia 2015 r. - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest firmą, której podstawowym profilem działalności gospodarczej jest sprzedaż zarówno o charakterze detalicznym, jak i hurtowym sprzętu artykułów gospodarstwa domowego, ze szczególnym uwzględnieniem artykułów gastronomicznych. Kontrahentami zawieranych umów handlowych są zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne.

Sprzedaż prowadzona przez Spółkę realizowana jest poprzez sieć dystrybutorów, hurtowni działających na zasadzie "A", jak i realizowana jest w ramach sprzedaży internetowej przez sklepy internetowe. Spółka w celu promowania swojej działalności oraz zwiększenia atrakcyjności swojej oferty oraz nabycia nowych potencjalnych klientów organizuje na portalach społecznościowych użytkowanych w szczególności przez blogerów kulinarnych konkursy na przepisy kulinarne z wykorzystaniem określonego urządzenia lub wyposażenia wykorzystywanego w kuchni znajdującego się w ofercie handlowej Spółki. Regulamin konkursu organizowanego przez Spółkę dostępny jest każdorazowo na stronie internetowej, bądź profilu internetowym Spółki. Nagrodami przewidzianymi w organizowanych konkursach są urządzenia z oferty handlowej Spółki.

Dodatkowo, w ramach organizowanego konkursu Spółka przekazuje także uczestnikom konkursu nieodpłatnie urządzenia do testowania, a następnie opisania na prowadzonym przez nich blogu kulinarnym, jako formę promocji sprzętu oferowanego przez Spółkę.

Dodatkowo, Spółka organizuje promocję urodzinową dla dystrybutorów promując zamówienia o wartości powyżej 10 tys. zł przekazaniem na rzecz dystrybutorów tabletu o wartości zakupu 183,65 zł lub 100,33 zł.

Każdorazowo w przypadku przekazania nagrody naliczany jest podatek VAT należny i prowadzona jest przez Spółkę ewidencja przekazanych nagród. Dodatkowo od nagród powyżej 760 zł w konkursach prowadzonych na stronach internetowych (portalach społecznościowych) naliczany jest podatek dochodowy od osób fizycznych, który Spółka pokrywa jako organizator konkursu.

Koszty własne zakupionych nagród Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodu i odlicza VAT od zakupu tych nagród, ponieważ nagrody te przyczyniają się do zwiększenia wzrostu przychodów ze sprzedaży Spółki.

W piśmie uzupełniającym z 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 9 grudnia 2015 r.) Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony we wniosku stan faktyczny o następujące informacje.

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje czynności, które są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, zaś nie dokonuje czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dotychczas w organizowanych konkursach Wnioskodawca przekazał zainteresowanym nagrody o następującej wartości:

W organizowanym konkursie dla blogerów kulinarnych Wnioskodawca wystawił fakturę wewnętrzną z VAT należnym, jako załącznik występuje tabela z ewidencją zwycięzców, którzy otrzymali nagrody.

Koszty sprzętu zaliczono do kosztów uzyskania przychodów. Wszystkie wymienione powyżej promocje/konkursy miały na celu zwiększenie sprzedaży produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, promocję sprzętu oraz firmy i marki Wnioskodawcy - zwiększenie atrakcyjności firmy. Organizowane przez Wnioskodawcę konkursy oraz promocje wpłynęły na wzrost przychodów i atrakcyjność Wnioskodawcy, co jest widoczne we wzroście obrotu (także ze sprzedaży internetowej) oraz w ilości zamówień na portalu B. Wzrosła także znacząco popularność profilu firmowego Wnioskodawcy na portalu społecznościowym. Na podstawie powyższego Wnioskodawca wskazuje, że w jego ocenie wydatki ponoszone na zakup nagród spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy prawidłowe jest postępowanie Spółki, w zakresie w jakim, koszty własne zakupionych nagród zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, uprawnienie zaliczenia nagród przekazywanych w konkursach internetowych, jak i nagród dla Dystrybutorów do kosztów zaliczania przychodu wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nagrody oraz organizowane przez Spółkę konkursy mogą skutecznie wypływać na wzrost sprzedaży Spółki. W przypadku nagród przekazywanych dystrybutorom (co dotyczy zamówień powyżej 10 tys. zł) głównym celem jest zachęcenie potencjalnych klientów do większych zakupów, co z kolei bezpośrednio wpłynie na zwiększenie przychodów Spółki. Wobec powyższego pomiędzy poniesionymi kosztami na organizację konkursów, w tym kosztami na zakup nagród a przychodami Spółki wystąpi związek przyczynowy. Dodatkowo spełniony zostanie także drugi warunek określony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnym, albowiem wydatki ponoszone przez Spółkę nie mieszczą się w grupie wydatków określonych w przywołanym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: "w celu" osiągnięcia przychodu, jak i "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, podstawowym profilem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż zarówno o charakterze detalicznym, jak i hurtowym sprzętu artykułów gospodarstwa domowego, ze szczególnym uwzględnieniem artykułów gastronomicznych. Kontrahentami zawieranych umów handlowych są zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne.

Sprzedaż prowadzona przez Spółkę realizowana jest poprzez sieć dystrybutorów, hurtowni działających na zasadzie "A", jak i realizowana jest w ramach sprzedaży internetowej przez sklepy internetowe. Spółka w celu promowania swojej działalności oraz zwiększenia atrakcyjności swojej oferty oraz nabycia nowych potencjalnych klientów organizuje na portalach społecznościowych użytkowanych w szczególności przez blogerów kulinarnych konkursy na przepisy kulinarne z wykorzystaniem określonego urządzenia lub wyposażenia wykorzystywanego w kuchni znajdującego się w ofercie handlowej Spółki. Regulamin konkursu organizowanego przez Spółkę dostępny jest każdorazowo na stronie internetowej, bądź profilu internetowym Spółki. Nagrodami przewidzianymi w organizowanych konkursach są urządzenia z oferty handlowej Spółki.

Dodatkowo, w ramach organizowanego konkursu Spółka przekazuje także uczestnikom konkursu nieodpłatnie urządzenia do testowania, a następnie opisania na prowadzonym przez nich blogu kulinarnym, jako formę promocji sprzętu oferowanego przez Spółkę.

Dodatkowo, Spółka organizuje promocję urodzinową dla dystrybutorów promując zamówienia o wartości powyżej 10 tys. zł przekazaniem na rzecz dystrybutorów tabletu o wartości zakupu 183,65 zł lub 100,33 zł.

Wnioskodawca wskazał, że wszystkie wymienione powyżej promocje/konkursy miały na celu zwiększenie sprzedaży produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, promocję sprzętu oraz firmy i marki Wnioskodawcy - zwiększenie atrakcyjności firmy. Organizowane przez Wnioskodawcę konkursy oraz promocje wpłynęły na wzrost przychodów i atrakcyjność Wnioskodawcy, co jest widoczne we wzroście obrotu (także ze sprzedaży internetowej) oraz w ilości zamówień na portalu B.

W świetle powyższego - mając na uwadze powołane uregulowania prawne - należy stwierdzić, że wydatki jakie Wnioskodawca ponosi na zakup nagród mogą zostać uznane za koszty podatkowe w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ spełniają przesłankę celowości ich poniesienia wynikającą z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, tj. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów) oraz nie zostały wymienione w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz postawionego pytania. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie informuje się, że wniosek Spółki w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.