ILPB3/4510-1-128/15-4/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z 16 marca 2015 r. (data wpływu 18 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 19 maja 2015 r. (data wpływu 21 maja 2015 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Budynek przy ul. (...) w (...). został oddany do użytku w grudniu 1980 r. Jest to budynek wybudowany w technologii wielkopłytowej, 5-cio kondygnacyjny, podpiwniczony. Zgodnie z inwentaryzacją budynku znajdują się w nim wyłącznie lokale mieszkalne w liczbie 50 (pięćdziesięciu) wraz z pomieszczeniami przynależnymi (piwnicami). W budynku nie ma lokali użytkowych. Wszystkie lokale stanowią własność osób fizycznych.

Na najniższej kondygnacji budynku (poziom piwnic) oprócz piwnic przynależnych do lokali, których średnia powierzchnia wynosi 3,60 m² znajdują się inne pomieszczenia stanowiące część wspólną nieruchomości. Są to pomieszczenia:

Na dzień dzisiejszy budynek wymaga jeszcze dużych nakładów rzeczowych i finansowych, aby był utrzymany nie tylko w stanie niepogorszonym, ale i mógł być modernizowany do obecnych wymogów techniczno-użytkowych określonych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe, Wspólnota Mieszkaniowa w minionym okresie wyraziła zgodę na odpłatny wynajem kilku pomieszczeń z grupy lit. d właścicielom lokali, którzy przechowują w nich przedmioty własne (pomieszczenia te są traktowane jako dodatkowe piwnice). Dochody z najmu tych pomieszczeń są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż odpowiadają regulacji określonej w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tzn. dochody uzyskane są z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i w całości przeznaczone są na utrzymanie tych zasobów.

W ostatnim czasie do Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej zgłosiło się dwóch kolejnych właścicieli lokali, którzy zainteresowani są najmem wolnych jeszcze pomieszczeń piwnicznych.

Pierwszy zgłaszający się jest przedsiębiorcą i prowadzi działalność gospodarczą z zakresu protetyki stomatologicznej poza P. W wynajętym pomieszczeniu zamierza przechowywać sprzęt i materiały stanowiące jego własność i których nie wykorzystuje w codziennej działalności.

Drugi wnioskujący ma zamiar podjąć w najbliższym czasie własną działalność gospodarczą i świadczyć usługi finansowe. Jego wystąpienie o najem pomieszczenia w piwnicy we własnym budynku podyktowane jest bliskością miejsca zamieszkania, nie zamierza wykonywać pracy we własnym mieszkaniu.

We wstępnej rozmowie potencjalni najemcy oświadczyli, że po zawarciu umowy chcieliby otrzymywać faktury w tytułu najmu wystawiane na ich firmy.

Wspólnota Mieszkaniowa jest zainteresowana wynajmem pomieszczeń, gdyż:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy będzie prawidłowe i zgodne z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych postępowanie Wspólnoty polegające na nienaliczaniu i odprowadzaniu podatku od dochodów z wynajmu pomieszczeń piwnicznych dla wskazanych wyżej właścicieli lokali, gdy uzyskane dochody w całości przeznaczone zostaną na działalność związaną z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych - wpływy będą kierowane na fundusz remontowy Wspólnoty.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany z wynajmu pomieszczeń piwnicznych mieści się w pojęciu zasobów mieszkaniowych, w związku z czym Wspólnota Mieszkaniowa ma prawo korzystać ze zwolnienia od naliczania i odprowadzania podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak stanowi wymieniowy wyżej przepis ustawy, wolne od podatku są dochody wspólnoty mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Z powyższej regulacji wynika, że aby dochód Wspólnoty Mieszkaniowej korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:

Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

W orzecznictwie przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" rozumie się:

Jak wynika z przedstawionej powyżej definicji zasobów mieszkaniowych - zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz zarządzanie i administrowanie.

W świetle powyższego, dochód uzyskany z wynajmu pomieszczeń piwnicznych dla wskazanych właścicieli - w chwili obecnej potencjalnych najemców - może być zaliczony do dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, ponieważ jest to dochód z podstawowej działalności Wspólnoty. Wspólnota wynajmując pomieszczenia w piwnicy chce osiągnąć z tego tytułu dochód, który następnie zasilać będzie fundusz remontowy. Należy zauważyć, że w wynajmowanych pomieszczeniach to nie Wspólnota Mieszkaniowa, ale wynajmujący prowadzić będą określoną przez siebie działalność. Pod względem gospodarczym - prowadzenia określonej działalności - Wspólnota Mieszkaniowa i najemcy są podmiotami niezależnymi od siebie.

Należy także zauważyć, że określone przez najemców cele wynajmu są dla Wspólnoty elementem wtórnym - posiadane informacje wiążą się wyłącznie z zapewnieniem bezpieczeństwa dla mieszkańców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Wspólnota nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu (art. 3 ww. ustawy).

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, podlegają więc regułom podatkowym wynikającym z tej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika z kolei, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, a po drugie - koszty jego uzyskania.

I tak, przychodami podatkowymi, o których mowa w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Natomiast z treści art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Ustalony w powyższy sposób dochód (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem z powyższej regulacji można wywieść, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przy tym definicji: "zasobów mieszkaniowych" oraz "gospodarki zasobami mieszkaniowymi". Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, iż pojęcie "gospodarka" - w kontekście omawianego przypadku - oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie "gospodarki" nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. "Zasób" zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie "mieszkanie" jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik "mieszkaniowy", określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie "zasób mieszkaniowy" należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

W konsekwencji, przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokonując rozstrzygnięcia na gruncie analizowanej sprawy należy zauważyć, że zasoby mieszkaniowe (jak wynika z powyższej definicji "zasobów mieszkaniowych"), to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Zatem, pomieszczenia piwniczne stanowiące część wspólną nieruchomości mieszczą się - co do zasady - w pojęciu zasobów mieszkaniowych, o ile są wykorzystywane w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa w minionym okresie wyraziła zgodę na odpłatny wynajem kilku pomieszczeń właścicielom lokali, którzy przechowują w nich przedmioty własne (pomieszczenia te są traktowane jako dodatkowe piwnice). W ostatnim czasie do Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej zgłosiło się dwóch kolejnych właścicieli lokali, którzy zainteresowani są najmem wolnych jeszcze pomieszczeń piwnicznych.

Pierwszy zgłaszający się jest przedsiębiorcą i prowadzi działalność gospodarczą z zakresu protetyki stomatologicznej poza P. W wynajętym pomieszczeniu zamierza przechowywać sprzęt i materiały stanowiące jego własność i których nie wykorzystuje w codziennej działalności. Drugi wnioskujący ma zamiar podjąć w najbliższym czasie własną działalność gospodarczą i świadczyć usługi finansowe. Jego wystąpienie o najem pomieszczenia w piwnicy we własnym budynku podyktowane jest bliskością miejsca zamieszkania, nie zamierza wykonywać pracy we własnym mieszkaniu.

We wstępnej rozmowie potencjalni najemcy oświadczyli, że po zawarciu umowy chcieliby otrzymywać faktury w tytułu najmu wystawiane na ich firmy.

Mając na uwadze powyższe należy więc stwierdzić, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z wynajmem ww. pomieszczeń piwnicznych dla potencjalnych najemców nie może stanowić dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, ponieważ pomieszczenia te nie będą wynajmowane dla celów mieszkaniowych. Innymi słowy, pożytki czerpane z najmu pomieszczeń piwnicznych na cele niemieszkalne nie stanowią gospodarki zasobem mieszkaniowym.

Tym samym, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że jest to dochód z podstawowej działalności Wspólnoty - gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W konsekwencji, środki finansowe z wynajmu ww. pomieszczeń stanowić będą przychód z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, co skutkuje obowiązkiem opodatkowania dochodu z tego źródła, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, dochód powstały z tytułu wynajmu pomieszczeń piwnicznych dla potencjalnych najemców nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje fakt, że środki uzyskane z wynajmu Wspólnota Mieszkaniowa przeznaczy na cele mieszkaniowe (fundusz remontowy).

W tym stanie rzeczy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Powinna być więc interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.