ILPB3/4510-1-121/15-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 9 marca 2015 r. (data wpływu 12 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca zamierza dokonywać dostaw towarów na rzecz nabywcy z Niemiec. Z ustaleń umownych poczynionych pomiędzy stronami (tekst jedn.: Wnioskodawcą i nabywcą) wynika, że nabywca będzie dokonywał na rachunek bankowy Wnioskodawcy przedpłat na poczet dostaw towarów. Strony przewidują, że pomiędzy dniem dokonania przedpłaty na poczet towarów a dniem dokonania dostawy towarów upłynie okres od kilku dni do kilkunastu tygodni. Z tego względu strony postanowiły, że nabywcy będą przysługiwały od Wnioskodawcy odsetki od dokonanych przedpłat na poczet dostaw towarów. Odsetki będą naliczane według uzgodnionej stopy procentowej za okres od dnia dokonania przedpłaty przez nabywcę do dnia dokonania dostawy towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odsetki wypłacone nabywcy przez Wnioskodawcę będą stanowiły koszt uzyskania przychodu u Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki wypłacone nabywcy przez Wnioskodawcę będą stanowiły koszt uzyskania przychodu u Wnioskodawcy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Odsetki wypłacane nabywcy będą służyły osiągnięciu przez Wnioskodawcę przychodów ze sprzedaży towarów, a jednocześnie nie zostały wyłączone w treści art. 16 ust. 1 z kosztów uzyskania przychodów. Zatem wskazane odsetki spełniają wszystkie przesłanki zawarte w normie prawnej art. 15 ust. 1 ustawy i jako takie będą stanowiły koszt uzyskania przychodu u Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty uzyskania przychodu są drugim obok przychodów elementem konstrukcyjnym dochodu, który stanowi podstawę opodatkowania w roku podatkowym (art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Oba te elementy są częściami tego samego stosunku prawno-podatkowego składającego się na zobowiązanie podatkowe.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga również uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza dokonywać dostaw towarów na rzecz kontrahenta z Niemiec. Z ustaleń umownych poczynionych pomiędzy stronami wynika, że nabywca będzie dokonywał na rachunek bankowy Wnioskodawcy przedpłat na poczet dostaw towarów. Strony przewidują, że pomiędzy dniem dokonania przedpłaty na poczet towarów a dniem dokonania dostawy towarów upłynie okres od kilku dni do kilkunastu tygodni. Z tego względu strony postanowiły, że nabywcy będą przysługiwały od Wnioskodawcy odsetki od dokonanych przedpłat na poczet dostaw towarów.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych określa przychody neutralne podatkowo, a więc niestanowiące podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu. Przychody te wymienia przepis art. 12 ust. 4 ww. ustawy, dokonując ich wyczerpującego wyliczenia. Przepis powyższy tworzy katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu poprzez stosowanie analogii czy wykładni rozszerzającej.

Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z powyższego przepisu wyraźnie wynika, że pobrane przez podatnika wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług nie stanowią przychodu podatkowego.

W konsekwencji otrzymywane przez Spółkę wpłaty na poczet dostaw towarów, które będą realizowane przez Spółkę w przyszłości nie stanowią, na podstawie cytowanego przepisu, przychodu podatkowego.

Skoro więc przychód w postaci przedpłat na poczet dostaw towarów nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z tym przepisem, nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy).

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie można przyjąć, że płacone przez Spółkę odsetki od otrzymywanych przedpłat są związane z mającym wystąpić przychodem z tytułu dostaw towarów, opodatkowanym w przyszłości w momencie określonym przez ustawodawcę w przepisach art. 12 ust. 3a-3e. Jeżeli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się bowiem z osiągnięciem przysporzenia, zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście tego przychodu z którym wydatki te są bezpośrednio związane (jeżeli istnieje taki ścisły związek).

W niniejszej sprawie związek ponoszonych przez Spółkę wydatków w postaci odsetek od otrzymywanych od nabywcy przedpłat z tymi właśnie przedpłatami, które nie stanowią przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest niezaprzeczalny. Spółka będzie bowiem płaciła odsetki, gdyż kontrahent przekaże jej przedpłaty na rzecz przyszłych dostaw towarów, czyli gdyby Spółka nie otrzymywała tych przedpłat to nie poniosłaby wydatku w postaci odsetek.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wydatek ponoszony przez Spółkę w postaci odsetek, związany z otrzymywanymi przedpłatami na poczet przyszłych dostaw towarów, mający charakter uboczny w stosunku do otrzymanego świadczenia (stanowi de facto wynagrodzenie dla kontrahenta za przekazane Spółce przedpłaty), jako związany z przychodem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.