ILPB3/423-979/10-6/GC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie nieodpłatnych świadczeń z tytułu niewyznaczenia wynagrodzenia dla Prezesa Zarządu - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.) oraz pismem z dnia 1 kwietnia 2011 r. (data wpływu 5 kwietnia 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie nieodpłatnych świadczeń z tytułu niewyznaczenia wynagrodzenia dla Prezesa Zarządu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prezydent Miasta na podstawie Uchwały Rady Miejskiej w sprawie utworzenia przez Miasto spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o nazwie "X." podpisał w dniu 4 stycznia 2010 r. akt notarialny o utworzeniu Spółki. Jej celem jest świadczenie usług w zakresie rozwoju przedsiębiorczości oraz wzrostu konkurencyjności i innowacyjności istniejących przedsiębiorstw. Zyski Spółka przeznacza na cele statutowe. Dnia 11 stycznia 2010 r. Rada Nadzorcza Spółki powołała prezesa zarządu, a 18 stycznia 2010 r. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym. W związku z ograniczoną działalnością Spółki, która dopiero od roku 2011 będzie zatrudniać pracowników, a od 2012 r. prowadzić Inkubator Przedsiębiorczości, którego użytkowanie będzie stanowić główny przychód Spółki, Walne Zgromadzenie Wspólników nie wyznaczyło wynagrodzenia dla prezesa zarządu. Prezes nie jest udziałowcem Spółki, jest naczelnikiem w podlegającym Prezydentowi Urzędzie Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dn. 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym osób prawnych niepobieranie przez prezesa zarządu wynagrodzenia nie rodzi dla Spółki ryzyka podatkowego w postaci przypisania Jej przychodu z nieodpłatnie otrzymanych świadczeń. Nawet jeśli świadczone są one na dzisiaj w bardzo ograniczonym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Walne Zgromadzenie Wspólników powinno wyznaczyć wynagrodzenie adekwatne do zakresu świadczonej pracy.

Pismem z dnia 15 marca 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko, wskazując, iż zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), jako źródło przychodu osób prawnych określa się, w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...).

W świetle orzecznictwa sądowego oraz pism urzędowych Ministerstwa Finansów - w przypadku, gdy członkami zarządu spółek kapitałowych są członkowie nie będący akcjonariuszami / udziałowcami winni oni być wynagradzani. W przypadku braku wynagrodzenia mamy do czynienia z nieodpłatną usługą polegającą na pracy osób fizycznych na rzecz spółki bez ponoszenia przez spółkę wobec świadczących kosztów. W związku z tym, wartość tej usługi powinna być doliczona do przychodów podatkowych spółki.

Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2001 r. (FPS 9/02)

- pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obejmuje świadczenia w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony - art. 353 k.c.) jak również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia gospodarcze, w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wiąże obowiązek podatkowy z osiągnięciem dochodu bez względu na to, z jakich źródeł przychodu dochód ten został osiągnięty (art. 7 ustawy).

Źródła przychodu określa przykładowo art. 12 ust. 1 - 3 ustawy, wymieniając wśród nich nieodpłatne świadczenia. W art. 12 ust. 4 tej ustawy wyczerpująco ustanowiono, co nie jest przychodem w rozumieniu ustawy.

Wszystkie zatem inne przychody, nie wymienione w art. 12 ust. 4 ustawy powodują powstanie obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 201 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona. Natomiast § 4 tego przepisu stanowi, że członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Powołanie - jest ogólnym terminem obejmującym każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji. Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie łączą wykonywania funkcji członka zarządu z wynagrodzeniem. Zatem należy przyjąć, iż dopuszczalna jest przez prawo sytuacja pełnienia funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie", ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Pojęcie to można rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2 ww. ustawy).

Pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" oparte na gruncie przepisów prawa podatkowego ma szerszy zakres, niż w prawie cywilnym. Może bowiem obejmować wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie.

Wobec tego, dla celów podatkowych za "świadczenia" należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy.

Tak więc, powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Rada Nadzorcza Spółki powołała Prezesa Zarządu. Prezes nie jest udziałowcem Spółki. Natomiast Walne Zgromadzenie Wspólników nie wyznaczyło wynagrodzenia dla Prezesa Zarządu.

Regułą jest, że wykonywanie pracy, w tym przypadku sprawowanie funkcji Prezesa Zarządu, wiąże się z odpłatnością. Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka dysponuje wynagrodzeniem, które stanowiłoby Jej koszt w przypadku, gdyby zostało wyznaczone. Prezes świadczy zatem pracę na rzecz Spółki, które to świadczenie nie jest związane z Jej kosztami lub też inną formą ekwiwalentu. Jako, że Prezes nie jest udziałowcem Spółki, nie bierze też udziału w zyskach Spółki.

Takie świadczenie pracy przez Prezesa na rzecz Spółki ma dla tej Spółki konkretny wymiar finansowy w postaci wynagrodzenia za pełnioną funkcję i stanowi przysporzenie Jej majątku.

Reasumując, wartość wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji prezesa zarządu stanowi korzyść i jednocześnie przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnych świadczeń dla Spółki, podlegający opodatkowaniu w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.