ILPB3/423-958/10-5/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2010 r. (data wpływu: 13 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy przychód ze sprzedaży Klubu dokonanej w formie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w przypadku gdy zostanie w całości przeznaczony na zasilenie ZFŚS, będzie wyłączony z kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 15 grudnia 2010 r. (data wpływu: 20 grudnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu: 14 lutego 2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku określenia, czy przychód ze sprzedaży Klubu dokonanej w formie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w przypadku gdy zostanie w całości przeznaczony na zasilenie ZFŚS, będzie wyłączony z kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

S.A. (dalej: Spółka) prowadzi działalność w szeroko rozumianej branży energetycznej. Spółka powstała w wyniku połączenia kilkunastu spółek, w związku z czym wstąpiła we wszystkie ich prawa i obowiązki (sukcesja generalna).

Jedną z połączonych Spółek była X, która została przekształcona w samobilansujący Oddział Spółki y i działa obecnie pod nazwą z (dalej jako: Z).

W związku z koncentracją prowadzenia działalności na branży energetycznej, Spółka planuje zbyć składniki majątkowe, które służą do prowadzenia innych rodzajów działalności. Spółka planuje sprzedać między innymi obiekty socjalno - bytowe będące w Jej posiadaniu.

Jednym z takich ośrodków jest Klub (...) (dalej jako: Klub). Klub prowadzi działalność kulturalno - rozrywkową oraz gastronomiczną. Klub przede wszystkim zajmuje się organizacją różnego typu imprez kulturalnych i rozrywkowych dla pracowników "Z", w związku z czym jest wykorzystywany przez "Z" w Jej działalności socjalnej. Odbywające się w Klubie imprezy, takie jak np.: Comber Babski, Karczma Piwna, zabawy barbórkowe, zabawy oddziałowe są w całości finansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Spółki, natomiast pracownicy biorący udział w tych imprezach wykupują bilety, z których przychody zasilają również Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych.

Ponadto, Klub prowadzi działalność gastronomiczną dla szerokiego grona odbiorców zewnętrznych (restauracja), jak również jest wynajmowany na imprezy okolicznościowe, bankiety, szkolenia, spotkania integracyjne, itp. Przez długi okres działalności Klub osiągnął dużą rozpoznawalność wśród odbiorców zewnętrznych, np. poprzez odbywający się w Klubie od ponad ćwierć wieku Turniej (...). w rezultacie, poza prowadzeniem działalności socjalnej na rzecz pracowników "Z", Klub świadczy również usługi na rzecz innych podmiotów w trybie zwykłej działalności gospodarczej. Przychody z tej ostatniej działalności stanowią przychody podlegające opodatkowaniu, które w większości pokrywają się z wydatkami związanymi z utrzymaniem Klubu, stanowiącymi również koszty podatkowe (np. amortyzacja).

Spółka planuje sprzedać Klub jako funkcjonujący obiekt, stanowiący - Jej zdaniem - zorganizowaną część przedsiębiorstwa, mimo wykorzystywania go do prowadzenia działalności socjalnej Spółki.

O potwierdzenie tego faktu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych poprzez interpretację indywidualną Spółka wystąpiła z wnioskiem do właściwego organu podatkowego.

Podsumowując, w przypadku sprzedaży Klubu składać się on będzie z następujących składników:

Najprawdopodobniej sprzedaż Klubu zostanie dokonana w drodze publicznego przetargu, przy czym cena za Klub spełniający - zdaniem Spółki - kryteria uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zostanie najprawdopodobniej ustalona w formule ceny netto (tj. wartość rynkowa aktywów składających się na Klub minus wartość zobowiązań związanych z jego działalnością przejmowanych przez nabywcę).

Wszystkie przychody uzyskane ze sprzedaży Klubu, pomniejszone o koszty związane ze sprzedażą, Spółka planuje przekazać na dobro funkcjonującego w Spółce Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód ze sprzedaży Klubu dokonanej w formie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa służącej dotychczas w przeważającej części działalności socjalnej, w przypadku gdy zostanie w całości przeznaczony na zasilenie ZFŚS, będzie wyłączony z kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, przychód ze sprzedaży Klubu, dokonanej w formie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa służącej działalności socjalnej, w przypadku gdy zostanie w całości przeznaczony na zasilenie ZFŚS będzie wyłączony z kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o ZFŚS, do środków zwiększających fundusz socjalny zalicza się przychody z tytułu sprzedaży, dzierżawy i likwidacji środków trwałych służących działalności socjalnej, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie lub odtworzenie zakładowych obiektów socjalnych. Jak wskazuje natomiast art. 7 ust. 1a ustawy o ZFŚS, za przychód ze sprzedaży lub likwidacji, o którym mowa w powyższej regulacji, uważa się przychód ze sprzedaży lub likwidacji pomniejszony o koszty tej sprzedaży lub likwidacji.

Jednocześnie w myśl art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, działalnością socjalną są usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 4 ustawy o ZFŚS, do zakładowych obiektów socjalnych zaliczamy ośrodki wczasowe i kolonijne, domy wypoczynkowe, sanatoria, ogrody działkowe, obiekty sportowo-rekreacyjne, żłobki i przedszkola oraz obiekty służące działalności kulturalnej.

Wskazane regulacje nakładają na pracodawcę obowiązek przeznaczenia przychodu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących składników majątkowych służących działalności socjalnej na zasilenie funduszu socjalnego.

Jednocześnie jednak, jak wynika z literalnej wykładni art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z takim przeznaczeniem uzyskany z tytułu tych transakcji przychód podlega wyłączeniu z kategorii przychodów podatkowych.

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż wprawdzie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o ZFŚS wyraźnie wskazuje zakres przedmiotowy sprzedaży, z tytułu której przychód powinien być przekazywany na zwiększenie funduszu socjalnego, niemniej jednak nie oznacza to, iż w przypadku sprzedaży obiektów socjalnych służących dotychczas wyłącznie działalności socjalnej tylko ta część, która odpowiada wartości sprzedanych środków trwałych może być przekazana na zasilenie ZFŚS.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 września 2007 r. sygn. i PK 96/07, w którym wskazano, iż "Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie definiuje pojęcia "środków trwałych służących działalności socjalnej zakładu pracy". w jego zakresie można wyodrębnić dwa człony. Pierwszy, to środki trwałe, którym ustawodawca nie nadał szczególnego znaczenia, co oznacza, iż należy je rozumieć w znaczeniu używanym powszechnie jako służące działalności gospodarczej i usługowej nieruchomości, maszyny, urządzenia itp. w pojęciu tym mieszczą się zatem "zakładowe obiekty socjalne", pod którymi ustawa rozumie (art. 2 pkt 4) między innymi obiekty służące działalności kulturalnej.

Jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, zamierza dokonać sprzedaży Klubu, będącego jednym z należących do Jej majątku zakładowych obiektów socjalnych, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o ZFŚS. Jako, że Klub ten stanowi pewną wyodrębnioną pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym całość, Spółka nie zamierza dokonywać zbycia poszczególnych składników majątku wchodzących w jego skład, lecz sprzedać ten Klub w ramach jednej transakcji jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, przenosząc na nabywcę zarówno poszczególne środki trwałe, jak i inne aktywa - np. należności czy zaliczki oraz zobowiązania. Przedmiotem sprzedaży będzie więc w tym przypadku Klub nie tylko w kontekście jego materialnych składników, lecz również w zakresie jego dotychczasowych funkcji, wypracowanej renomy, czy też bazy klientów. Wszystkie te elementy były wykorzystywane dotychczas podczas realizowanej przez Spółkę działalności socjalnej. Ich sprzedaż w postaci jednej całości znajduje więc w pełni uzasadnienie. w ustalonej za Klub cenie uwzględnione będą, poza wartością poszczególnych środków trwałych, wszelkie inne czynniki wpływające na jego wartość. Przy dokonywaniu wyceny Klubu nie będą jednak wyszczególniane wartości składników majątkowych, jakie Spółka mogłaby uzyskać, gdyby dokonywała ich oddzielnej sprzedaży. Tym samym, wyodrębnienie z całkowitej kwoty uzyskanego ze sprzedaży Klubu przychodu wartości odpowiadającej wyłącznie sprzedanym środkom trwałym będzie dla Spółki utrudnione, jeśli nie niemożliwe. Spółka zwraca przy tym uwagę, że wartość składających się na Klub składników majątkowych, sprzedawanych jako grupa niezwiązanych ze sobą aktywów czy też pojedyncze aktywa, będzie w istotny sposób różnić się od wartości tych samych składników majątkowych, sprzedawanych jako zorganizowana część przedsiębiorstwa - Spółka spodziewa się, że ich wartość jako elementów tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa będzie wyższa, gdyż zwiększy ją dodatnia - zdaniem Spółki - wartość firmy, wyrażająca się we wspomnianej wcześniej renomie Klubu.

W konsekwencji więc, pomimo iż z literalnej wykładni art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o ZFŚS wynika, iż wskazany w nim obowiązek przeznaczenia przychodów na fundusz socjalny odnosi się do przychodów ze sprzedaży środków trwałych, w przypadku sprzedaży Klubu w formie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółka zamierza przekazać na zasilenie ZFŚS całkowitą wartość przychodu uzyskanego z tytułu jego sprzedaży. Zdaniem Spółki bowiem, przepis ten powinien znajdować zastosowanie nie tylko w przypadkach stricte w nim określonych, lecz w każdej sytuacji, w której dokonywana jest sprzedaż (dzierżawa lub likwidacja) części działalności socjalnej. Skoro uzyskiwany z realizacji działalności socjalnej przychód zasadniczo zwiększa środki ZFŚS, tym bardziej, uzyskany z tytułu sprzedaży obiektu służącego tej działalności przychód powinien zostać przekazany na zasilenie funduszu socjalnego.

Zdaniem Spółki, pomimo iż ustawodawca określił, iż do środków zwiększających fundusz socjalny zalicza się przychody ze sprzedaży środków trwałych, należy uznać, iż obowiązek przekazania przychodów na zasilenie tego funduszu powstaje tym bardziej w przypadku sprzedaży całego obiektu socjalnego w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obejmującego swym zakresem m.in. także środki trwałe.

Jednocześnie jednak, w związku z takim przeznaczeniem uzyskanego przychodu, Spółka uważa, iż przychód ze sprzedaży Klubu w tym przypadku nie powinien stanowić przychodu podatkowego. Jak wynika bowiem z treści art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zalicza się do przychodów podatkowych tych przychodów, które zwiększają fundusz socjalny. Zdaniem Spółki, regulację tę należy stosować w każdym przypadku przekazania na fundusz socjalny kwot stanowiących przychody ze sprzedaży obiektów służących działalności socjalnej. Spółka zwraca przy tym uwagę, że zaliczając uzyskane przychody na dobro ZFŚS, wykonuje obowiązek nałożony na Nią ustawą o ZFŚS. w ocenie Spółki, kwalifikacja na gruncie ustawy o ZFŚS powinna przesądzać o kwalifikacji w świetle art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wspomniany przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie powinien być traktowany w kategorii ulg lub zwolnień, gdyż Spółka nie uzyskuje ekonomicznego przysporzenia z tytułu przekazania przychodu do ZFŚS.

Powyższe znajduje potwierdzenie w piśmie z dnia 11 stycznia 2010 r. sygn. IPPB5/423-666/09-2/AM, w którym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż "zgodnie z ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych - ośrodki wczasowe są zaliczane do zakładowych obiektów socjalnych, a zatem także do środków trwałych służących zakładowej działalności socjalnej. Wobec powyższego, przychody Spółki uzyskane ze sprzedaży ośrodka wypoczynkowego powinny zwiększać środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie lub odtworzenie zakładowych obiektów socjalnych, a zatem przychody, które w rozumieniu ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten Fundusz, nie stanowią przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych".

W konsekwencji, zdaniem Spółki, wyłączenie z przychodów podatkowych powinno dotyczyć całkowitej kwoty przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży obiektów służących działalności socjalnej, jeżeli zostanie ona przekazana na zwiększenie ZFŚS, a nie tylko tej części, która będzie dotyczyć sprzedanych środków trwałych. Przemawia za tym fakt, iż podstawowa przesłanka decydująca w tym przypadku o zastosowaniu powyższego wyłączenia, jaką jest przeznaczenie przychodu na fundusz socjalny, zostanie przez Spółkę spełniona.

Ponadto, jak Spółka wskazywała powyżej, wyodrębnienie z uzyskanego ze sprzedaży Klubu przychodu wyłącznie tej części, która odpowiadałaby wartości sprzedanych środków trwałych będzie w tym przypadku nie tylko znacznie utrudnione, lecz również nie będzie w pełni odzwierciedlało wartości, jakie Spółka mogłaby uzyskać w przypadku oddzielnej sprzedaży poszczególnych składników majątkowych.

W konsekwencji, Spółka uważa, iż uzyskany ze sprzedaży Klubu przychód, jako że w całości zostanie przekazany na zasilenie ZFŚS, nie będzie stanowił przychodu podatkowego.

Spółka pragnie również podkreślić, iż sprzedaż Klubu w formie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest uzasadniona osiągnięciem wyższego przychodu niż w przypadku sprzedaży poszczególnych elementów tworzących ten Klub, przy czym, jako że całkowita kwota przychodu ze sprzedaży zostanie przeznaczona na fundusz socjalny, z przyjęcia takiej formy transakcji, Spółka de facto nie osiągnie korzyści.

Tym samym, zdaniem Spółki, nie powinna Ona ponosić konsekwencji w postaci obowiązku opodatkowania tej części uzyskanego przychodu, która nie będzie dotyczyć bezpośrednio środków trwałych (przy czym jak Spółka wskazywała powyżej, z uwagi na formę zbycia w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wyodrębnienie tej wartości może być dla Niej znacznie utrudnione).

W ocenie Spółki bowiem, poprzez wprowadzenie w art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączenia z przychodów podlegających opodatkowaniu dla przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz, celem ustawodawcy było zwolnienie z obciążenia podatkowego przychodów, które jako że zostaną przeznaczone na zasilenie funduszu socjalnego, nie będą stanowiły przysporzenia majątkowego dla podmiotu je uzyskującego.

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zasadniczo przychodem podatkowym są takie wartości, które stanowią przysporzenie majątkowe podatnika, jakim może on dysponować na potrzeby swojej działalności gospodarczej. Tym samym, nie powinny stanowić przychodów podatkowych środki, z których podatnik nie będzie korzystał w ramach swojej działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Spółka wprawdzie osiągnie przychód ze sprzedaży Klubu, jednakże w całości przeznaczy go na zasilenie funduszu socjalnego. w konsekwencji więc, jako że Spółka nie będzie mogła rozporządzać uzyskanymi środkami, nie powinna być obciążona ciężarem ich opodatkowania.

Wniosek taki, zdaniem Spółki, wynika zarówno z treści art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym ustawodawca określił, iż przychód przeznaczony na zwiększenie funduszu socjalnego wyłączony jest z kategorii przychodów podatkowych, jak i z ogólnych przesłanek, które warunkują uznanie konkretnego wpływu za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ponadto, Spółka pragnie zauważyć, iż ustawodawca zasadniczo traktuje działalność socjalną jako niezwiązaną z działalnością opodatkowaną. Potwierdzeniem tego jest, poza wskazaną powyżej regulacją przewidującą wyłączenie z kategorii przychodów podatkowych środków przekazanych na zasilenie ZFŚS, również przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określający, iż zasadniczo nie zalicza się do kosztów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (poza świadczeniami urlopowymi wypłaconymi zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych).

Z powyższego - zdaniem Spółki - wynika, iż poprzez wyłączenie z kategorii kosztów podatkowych wydatków związanych z działalnością socjalną oraz z kategorii przychodów-przychodów przeznaczonych na zwiększenie funduszu socjalnego, ustawodawca niejako wyodrębnił działalność socjalną od działalności podlegającej opodatkowaniu. Tym samym, możliwość wyłączenia, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przedmiotowej sytuacji nie powinna być ograniczana wyłącznie do przypadków sprzedaży środków trwałych, lecz powinna znaleźć zastosowanie również w odniesieniu do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która służyła działalności socjalnej.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, należy uznać, iż przychód jaki Spółka uzyska z tytułu sprzedaży Klubu, dokonanej w formie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w przypadku gdy zostanie on w całości przeznaczony na zasilenie funduszu socjalnego, stosownie do treści art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będzie stanowił przychodu podatkowego.

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka wnosi jak we wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (...) - art. 7 ust. 2 ww. ustawy.

Z przytoczonej definicji dochodu wynika zatem, iż stanowi on różnicę pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania. Jest to zasada, od której ustawodawca przewidział odstępstwa określone w art. 21 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy też zauważyć, iż podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku, który obejmuje swoim zakresem wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bez względu na to czy mają one charakter okresowy, czy też jednorazowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 tej ustawy. Dla uznania danego przysporzenia za przychód podatkowy nie ma znaczenia jego źródło. w szczególności, nieistotne jest czy został on osiągnięty z działalności gospodarczej, czy też innej działalności prowadzonej przez podatnika.

Przykładowe przysporzenia majątkowe zaliczane do tej kategorii zostały wymienione w art. 12 ust. 1 omawianej ustawy. Na jego mocy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Z kolei, na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jednocześnie w art. 12 ust. 4 ww. ustawy, ujęty został katalog przysporzeń niezaliczonych do przychodów podatkowych.

I tak, na mocy art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.), środki Funduszu zwiększa się o przychody z tytułu sprzedaży, dzierżawy i likwidacji środków trwałych służących działalności socjalnej, w części nie przeznaczonej na utrzymanie lub odtworzenie zakładowych obiektów socjalnych.

W myśl art. 7 ust. 1a ww. ustawy, za przychód ze sprzedaży lub likwidacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, uważa się przychód ze sprzedaży lub likwidacji pomniejszony o koszty tej sprzedaży lub likwidacji.

Ponadto, na podstawie art. 2 pkt 1 wskazanej ustawy, przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Jak stanowi art. 2 pkt 4 tejże ustawy, zakładowe obiekty socjalne to ośrodki wczasowe i kolonijne, domy wypoczynkowe, sanatoria, ogrody działkowe, obiekty sportowo-rekreacyjne, żłobki i przedszkola oraz obiekty służące działalności kulturalnej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka planuje sprzedać Klub, stanowiący - w Jej opinii - zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Obecnie Klub prowadzi działalność kulturalno - rozrywkową oraz gastronomiczną, jak również jest wynajmowany na imprezy okolicznościowe. w przypadku sprzedaży Klubu, w jego skład wchodzić będą różne składniki majątkowe, tj. obok środków trwałych m.in. wartości niematerialne i prawne, zapasy, zaliczki oraz zobowiązania. Na tle powyższego powstała wątpliwość, czy przychód ze sprzedaży Klubu dokonanej w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w przypadku gdy w całości zostanie przeznaczony na zwiększenie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS), będzie wyłączony z przychodów podatkowych.

W ocenie tut. Organu, rozpatrując niniejszą sprawę należy mieć na uwadze zarówno przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i przepisy ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, środki Funduszu zwiększa się m.in. o przychody z tytułu sprzedaży środków trwałych służących działalności socjalnej, w części nie przeznaczonej na utrzymanie lub odtworzenie zakładowych obiektów socjalnych. w myśl natomiast art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz.

W świetle powyższego, jeżeli Spółka zamierza uzyskany przychód ze sprzedaży Klubu, w skład którego wchodzą nie tylko środki trwałe, w całości przeznaczyć na zasilenie ZFŚS, należy mieć na uwadze, iż z wykładni literalnej powołanych przepisów wynika, że w tym przypadku do przychodów podatkowych nie zalicza się jedynie przychodów ze sprzedaży środków trwałych służących działalności socjalnej, w części przeznaczonej na zwiększenie środków ZFŚS, z zastrzeżeniem, iż nie dotyczy to przychodów przeznaczonych na utrzymanie lub odtworzenie zakładowych obiektów socjalnych. Natomiast przychody ze sprzedaży pozostałych składników majątku, w tym przeznaczone na zwiększenie środków ZFŚS, nie są wykluczone z przychodów podatkowych.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca stwierdził, iż "Przy dokonywaniu wyceny Klubu nie będą jednak wyszczególniane wartości składników majątkowych, jakie Spółka mogłaby uzyskać, gdyby dokonywała ich oddzielnej sprzedaży. Tym samym, wyodrębnienie z całkowitej kwoty uzyskanego ze sprzedaży Klubu przychodu wartości odpowiadającej wyłącznie sprzedanym środkom trwałym będzie dla Spółki utrudnione, jeśli nie niemożliwe".

Odnosząc powyższe na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany przez Spółkę ze sprzedaży Klubu dokonanej w formie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa służącej działalności socjalnej, w przypadku gdy zostanie w całości przeznaczony na zasilenie ZFŚS, nie będzie podlegał wyłączeniu z kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu na mocy art. 12 ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co z kolei skutkować będzie koniecznością uznania przychodu z tego tytułu za przychód podatkowy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego, tut. Organ informuje, że zostało one wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Również wskazane przez Wnioskodawcę orzeczenie sądu jest rozstrzygnięciem wydanym w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się odnoszącym, w związku z tym nie ma waloru wykładni powszechnie obowiązującej.

Ponadto ustosunkowując się do zawartego w opisie zdarzenia przyszłego stwierdzenia, iż: Spółka planuje sprzedać Klub jako funkcjonujący obiekt, stanowiący zdaniem Spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa (...). o potwierdzenie tego faktu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych poprzez interpretację indywidualną Spółka wystąpiła z wnioskiem do właściwego organu podatkowego, tut. Organ wyjaśnia, iż wniosek dotyczący ww. kwestii wpłynął do tut. Organu w dniu 13 grudnia 2010 r., lecz odnosił się w swej treści do Domu Wczasowo - Rekreacyjnego "...", a nie jak podał Wnioskodawca - Klubu "...".

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.