ILPB3/423-919/09-4/EK - Możliwość dokonania przez spółkę z o.o. jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych w postaci placu manewrowego i autobusu oraz zaliczenia tych odpisów jednorazowo do kosztów podatkowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB3/423-919/09-4/EK Możliwość dokonania przez spółkę z o.o. jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych w postaci placu manewrowego i autobusu oraz zaliczenia tych odpisów jednorazowo do kosztów podatkowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2009 r. (data wpływu 13 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej placu manewrowego i autobusu oraz zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

*

określenia daty powstania przychodu z tytułu dopłat do świadczonych przez Spółkę usług transportowych przewozu osób,

*

określenia daty powstania przychodu z tytułu przedsprzedaży biletów miesięcznych,

*

możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej placu manewrowego i autobusu oraz zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca został utworzony na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie utworzenia Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Miejski Zakład Komunikacji, która mówi, że tworzy się z dniem 1 stycznia 2009 r. spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością poprzez przekształcenie zakładu budżetowego, przedmiotem jej działalności będzie przede wszystkim wykonywanie zadań w zakresie transportu zbiorowego, kapitał zakładowy spółki zostanie pokryty składnikami mienia pozostałymi po likwidacji zakładu budżetowego według załączników do uchwały, wszystkie udziały obejmuje Miasto i Gmina, spółka wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością zakładu budżetowego.

Przekształcenie zostało dokonane na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. f) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) i art. 9 oraz art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.) w związku z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 lutego 2008 r. w sprawie likwidacji zakładu budżetowego "Miejski Zakład Komunikacji" w celu przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Należności i zobowiązania zakładu budżetowego przejęła nowo utworzona spółka.

Wartość przychodu ze sprzedaży wraz z kwotą podatku należnego od towarów i usług w 2008 r. w Miejskim Zakładzie Komunikacji zakładzie budżetowym wyniosły 2.959.056,65 zł. Spółka chce w tym roku wybudować plac manewrowy o wartości netto około 40.000 zł oraz zakupić autobus o wartości netto 200.000 zł. Spółka chce jednorazowo zaliczyć w koszty podatkowe koszt wybudowania tego placu (środek trwały z grupy 2 Klasyfikacji Środków Trwałych) i koszt zakupu tego autobusu (grupa 7 KŚT), jako jednorazową amortyzację zgodnie z art. 16k ust. 7. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi sprzedaż opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może dokonać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej placu manewrowego i autobusu i koszt ten zaliczyć jednorazowo do kosztów podatkowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, może On dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego placu manewrowego wybudowanego w 2009 r. i autobusu zakupionego w 2009 r. i zaliczyć te koszty (razem około 240.000 zł) do kosztów podatkowych, ponieważ nie przekraczają one w 2009 r. kwoty 100.000 euro (338.000 zł). Zgodnie z art. 15 ust. 6, kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Artykuł 16a mówi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Artykuł 16k ust. 7 mówi, że jednorazowe odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3 - 8 Klasyfikacji, z wyjątkiem samochodów osobowych, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu przez podatników, którzy rozpoczęli działalność, z wyjątkiem tych, którzy zostali utworzeni m.in. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału, oraz mali podatnicy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 100.000 euro łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych.

W opinii Spółki, nie może Ona dokonać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych jako podatnik rozpoczynający działalność, ponieważ została utworzona z dniem 1 stycznia 2009 r. w wyniku przekształcenia z zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, ale może dokonać tego odpisu jako mały podatnik.

O tym, kogo uważa się za małego podatnika mówi art. 4a ust. 10 ustawy.

Za małego podatnika uważa się podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej 1.200.000 euro. Ponieważ Spółka jest następcą prawnym po zlikwidowanym zakładzie budżetowym, Wnioskodawca uważa, że określenie wielkości przychodu w poprzednim roku podatkowym odnosi się do uzyskanych przychodów w 2008 r. w zakładzie budżetowym, które nie przekroczyły kwoty 1.200.000 euro (4.053.000 zł) i w związku z tym Spółka jest małym podatnikiem. w związku z tym, Spółka może zaliczyć do kosztów podatkowych jednorazowy odpis amortyzacyjny od przewidywanych zakupów w 2009 r. środków trwałych o wartości początkowej powyżej 3.500 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Z kolei, na podstawie art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3 - 8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Zaznaczyć przy tym należy, iż w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 69, poz. 587), w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r. kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2, wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 16k ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...). Ustęp 9 tego artykułu stanowi natomiast, że przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3.500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16f ust. 3.

Z metody amortyzacji, polegającej na jednorazowym zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych do wartości 50.000 euro, mogą zatem skorzystać dwie grupy podmiotów:

*

podatnicy, którzy rozpoczęli działalność,

*

mali podatnicy, tj. podatnicy, u których wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł - art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 maja 2009 r.

Jednocześnie, zgodnie z przepisami art. 16k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ust. 7 nie mają zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, którzy zostali utworzeni:

1.

w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników albo

2.

w wyniku przekształcenia spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, albo

3.

przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro; wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Spółka została utworzona poprzez przekształcenie zakładu budżetowego, m.in. na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.). w związku z uchwałą Rady Miejskiej, dokonano likwidacji zakładu budżetowego w celu przekształcenia w spółkę z o.o.

Ustawowa konstrukcja przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę kapitałową polega na likwidacji zakładu budżetowego w celu utworzenia spółki, do której zostaje wniesione pozostałe po likwidacji zakładu budżetowego mienie jako wkład na pokrycie kapitału. Przekształcenie zakładu budżetowego niemającego osobowości prawnej w osobę prawną, tj. w spółkę kapitałową, regulują przepisy ustawy o gospodarce komunalnej, które stanowią m.in., że spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością zakładu budżetowego (art. 23 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.).

Nadmienić przy tym należy, że z dniem 1 stycznia 2010 r. zmianie uległo brzmienie powołanego powyżej art. 23 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej. Zgodnie z tym przepisem, Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego. Jednakże, z uwagi na fakt, iż Spółka utworzona została w 2009 r. poprzez przekształcenie zakładu budżetowego, zmiana treści ww. przepisu nie ma wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Przy transformacji zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego, występują zatem takie okoliczności jak:

*

likwidacja zakładu budżetowego,

*

wniesienie jako wkładu na pokrycie kapitału spółki mienia pozostałego po likwidacji zakładu, składniki którego stają się majątkiem spółki,

*

sukcesja pod tytułem ogólnym,

*

powstanie nowej spółki w formie kapitałowej,

- wszystkie te okoliczności składają się na formułę przekształcenia.

W doktrynie opisującej różne formy przekształceń można natomiast wyróżnić:

*

przekształcenia dokonywane przez formalną likwidację dotychczasowego podmiotu gospodarczego i przeniesienie w drodze sukcesji pod tytułem szczególnym majątku na inny podmiot prawny,

*

przekształcenia bez formalnej likwidacji dotychczasowego podmiotu, dokonywane w drodze sukcesji uniwersalnej, w ramach tych przekształceń przeniesienie majątku może mieć miejsce na już istniejący podmiot prawny, albo na nowo tworzony podmiot prawny.

Przekształcanie zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego jest specyficzną formą transformacji, bowiem w tym przypadku ma miejsce likwidacja podmiotu przekształcanego (zakładu budżetowego) przy sukcesji pod tytułem ogólnym.

Zgodnie z art. 93b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zasady sukcesji praw i obowiązków przewidzianych w przepisach prawa podatkowego mają również zastosowanie do przekształceń zakładów budżetowych.

W odniesieniu do amortyzacji, sukcesja ta polega na przenoszeniu wartości początkowych środków trwałych oraz kontynuacji metod ich amortyzacji, w tym bowiem przypadku przy przekształceniu formy prawnej, podatnik powstały w wyniku przekształcenia ustala wartość początkową przejętych środków trwałych w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych podmiotu przekształconego oraz kontynuuje zasady ich amortyzacji (art. 16g ust. 9 i art. 16h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zakres sukcesji może być ograniczony szczególnymi uregulowaniami, wynikającymi z odrębnych ustaw, m.in. z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. z literalnego brzmienia art. 16k ust. 11 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż przepisy podatkowe wykluczają możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16k ust. 7 tej ustawy, przez podatników powstałych w wyniku przekształcenia, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do opisanego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż powstała w wyniku przekształcenia zakładu budżetowego Spółka z o.o. nie może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej placu manewrowego oraz autobusu, w roku podatkowym, w którym została utworzona.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, iż w pozostałym zakresie wniosku wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne, i tak:

*

w części dot. określenia daty powstania przychodu z tytułu dopłat do świadczonych przez Spółkę usług transportowych przewozu osób - interpretacja indywidualna z dnia 6 stycznia 2010 r. Nr ILPB3/423-919/09-2/EK,

*

w części dot. określenia daty powstania przychodu z tytułu przedsprzedaży biletów miesięcznych - interpretacja indywidualna z dnia 6 stycznia 2010 r. Nr ILPB3/423-919/09-3/EK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl